[FM 2008] Zgubne skutki

[raulb]

Prawie jak Benfica, prawie...

[Profesor]

W wyborach najlepszego piłkarza ligi portugalskiej oddałem swój głos na obrońcę Sportingu, Miguela Veloso.

 

W 7. kolejce podejmowaliśmy mierzące w awans Trofense, które pojechało nas u siebie 6:0, i pogodzony byłem z kolejną bolesną porażką, tym bardziej że Fábio Sabino został zawieszony za żółte kartki i musiał go zastąpić Bruno Figueiras. Przez pierwszy kwadrans bardzo ambitnie się broniliśmy, czekając na okazję do kontry, która nadarzyła się w 14. minucie; Jonas zagrał długą piłkę do Jorge Timóteo, który został nieprzepisowo powstrzymany przez Emanuela. Mimo protestów gości lewy obrońca Trofense otrzymał czerwoną kartkę, a sędzia podyktował dla nas rzut wolny. Do piłki podszedł Canoa i niewiarygodnym strzałem z 35 jardów zaskoczył Fábio, dając nam prowadzenie.

 

Gdybyśmy mieli trochę więcej szczęścia, mecz byłby rozstrzygnięty w pierwszej połowie, lecz sędzia nie uznał gola Milí, a Mauro trafił w poprzeczkę. W tej sytuacji nie zdziwiłem się, gdy w 39. minucie wypożyczony z Lyonu Mournier kiwnął Joela i zaskoczył Miguela strzałem w krótki róg, wyrównując na 1:1. W końcu osłabione Trofense było jedynie w naszym zasięgu, co nie oznaczało, że automatycznie zdołamy ich pokonać.

 

W drugiej połowie nadal oglądaliśmy wyrównane widowisko. W 61. minucie Carlos Pinto zagrał piłkę z rzutu rożnego na głowę Joela, a piłka po jego strzale odbiła się od słupka. Na szczęście na miejscu był blokujący bramkarza Júlio, który tym razem zrobił, co do niego należało, wpychając piłkę do bramki. Ale i tym razem nie cieszyliśmy się długo z tego prowadzenia, gdyż już trzy minuty później goście koncertowo nas rozklepali, a Miguela pokonał dobrze nam znany Pinheiro.

 

Pozostało nam walczyć do końca, licząc na narastające zmęczenie rywali. Ta walka opłaciła się, gdyż w doliczonym czasie gry Carlitos zdecydował się na strzał z linii pola karnego, którym kompletnie zaskoczył zasłoniętego Fábio. Goście nie mieli już siły na trzecią próbę odrobienia strat, a w ostatniej akcji spotkania Jorge Timóteo przytomnie dostrzegł wchodzącego lewym skrzydłem Figueirasa i oddał mu piłkę, a Bruno półwolejem z lewej nogi nie dał bramkarzowi Trofense najmniejszych szans, ustalając wynik spotkania i po raz kolejny pokazując, że ma zadatki na klasowego dżokera. Klęska z Trofy została pomszczona, a jej ceną dla gości mogło być przegranie szansy na awans do fazy pucharowej.

 

W pozostałych meczach grupy barażowej Avanca zremisowała bezbramkowo z Tondelą, a Santa Clara wywalczyła remis 2:2 z Rio Maior.

 

01.05.2011 Campo Capitão Jusino da Costa, Lagoa: 1.522 widzów
2DDB (7/10) Lagoa [4.] — Trofense [2.] 4:2 (1:1)

14. Emanuel (T) cz.k.
15. Canoa 1:0
27. Milá (L) n.g.
39. A.Mounier 1:1
49. Marcos António (T) n.g.
61. Júlio 2:1
64. Pinheiro 2:2
90+2. Carlitos 3:2
90+5. B.Figueiras 4:2

Lagoa: Miguel — Jonas, Joel, Júlio, S.Sandro — B.Figueiras, Canoa (69. Carlitos), Carlos Pinto, Mauro (69. J.Lima) — Milá (61. R.Filipe), Jorge Timóteo

MVP: Júlio (DC; Lagoa) — 8

 

1. Santa Clara 17 pkt 21:7

2. Trofense 15 pkt 21:10

3. Rio Maior 14 pkt 19:8

4. Lagoa 7 pkt 9:19

5. Tondela 3 pkt 3:16

6. Avanca 2 pkt 4:17

[barrti]

widać ich osłabienie dało przewagę

[Profesor]

W półfinałowych meczach europejskich pucharów padło parę rzadko widywanych wyników, w Lidze Mistrzów Arsenal pokonał Real Madryt 6:1, a w Pucharze UEFA Valencia rozbiła donieckiego Szachtara aż 7:0. A na jednym z treningów urazu uda doznał Milá i był to dla niego ostateczny koniec bardzo w sumie udanego sezonu.

 

Do wyjazdowego meczu z Tondelą przystępowaliśmy w roli outsiderów i początkowo ustawiłem zespół bardzo defensywnie. W miarę upływu czasu zacząłem to zmieniać, gdyż goście zagrali bardzo ostrożnie, oddając sporo pola na środku boiska. Niestety po kwadransie spotkania błąd w indywidualnym kryciu popełnił Joel, pozwalając Vitorowi na oddanie precyzyjnego strzału z dystansu, który zaskoczył niezbyt pewnie interweniującego Miguela. Przez resztę meczu rozpaczliwie szukaliśmy wyrównania, będąc zespołem wyraźnie lepszym, i gdy sędzia sięgał już po gwizdek, odnieśliśmy sukces. Zdekoncentrowali rywale zlekceważyli wrzut z autu w wykonaniu Mauro, po którym piłka trafiła do Rotondale, a Włoch strzałem z pierwszej piłki pokonał zupełnie nieprzygotowanego Coelho. Powinniśmy byli ten mecz wygrać, ale i remis był rezultatem jak najbardziej do zaakceptowania.

 

W pozostałych meczach grupy barażowej Rio Maior zremisowało 1:1 z Avancą, a Trofense wywalczyło remis 2:2 z Santa Clarą.

 

08.05.2011 Estádio João Cardoso, Tondela: 520 widzów
2DDB (8/10) Tondela [5.] — Lagoa [4.] 1:1 (1:0)

17. Vitor 1:0
90+6. T.G.Rotondale 1:1

Lagoa: Miguel — Jonas, Joel, Júlio, S.Sandro — Fábio Sabino (73. B.Figueiras), Canoa (73. Carlitos), Carlos Pinto ŻK, Mauro ŻK — R.Filipe (60. T.G.Rotondale), Jorge Timóteo

MVP: Vitor (ST; Tondela) — 8

 

1. Santa Clara 18 pkt 23:9

2. Trofense 16 pkt 23:12

3. Rio Maior 15 pkt 20:9

4. Lagoa 8 pkt 10:20

5. Tondela 4 pkt 4:17

6. Avanca 3 pkt 5:18

[Profesor]

Kolejny wychowanek klubu, ofensywny pomocnik Bruno Alexandre Vicente, skończył siedemnaście lat. Nie zamierzałem zatrzymywać go w klubie, więc podpisałem z nim kontrakt jedynie do końca sezonu.

 

W przedostatnim spotkaniu grupy barażowej podejmowaliśmy ostatnią w tabeli Avancę i ten mecz po prostu należało wygrać. Już w 4. minucie Canoa znalazł w szesnastce Filipe, który zagrał na wolne pole do Jorge Timóteo, a nasz napastnik bombą pod poprzeczkę pokonał bramkarza gości. W pierwszej połowie wyraźnie dominowaliśmy na boisku, tyle że tradycyjnie szwankowała skuteczność, co nie mogło się dobrze skończyć. W 72. minucie znów zawiódł Joel, który miał wyraźne problemy z kryciem indywidualnym, Odair zakręcił nim niczym wiatrakiem i jedynym celnym strzałem Avancy w tym spotkaniu doprowadził do wyrównania.

 

Nie mogliśmy tego tak zostawić, zaraz przestawiłem zespół bardziej ofensywnie i po dwóch minutach Fábio Sabino dośrodkował w pole karne z lewego skrzydła, Miranda wybił piłkę wprost pod nogi Canoi, a ten plasowanym strzałem rozstrzygnął losy tego spotkania.

 

W pozostałych meczach grupy barażowej Tondela przegrała 0:2 z Santa Clarą, a Trofense rozbiło Rio Maior aż 5:0. O awansie do fazy pucharowej zadecydować miała zatem ostatnia runda spotkań.

 

15.05.2011 Campo Capitão Jusino da Costa, Lagoa: 1.520 widzów
2DDB (9/10) Lagoa [4.] — Avanca [5.] 2:1 (1:0)

4. Jorge Timóteo 1:0
71. S.Carlos (A) knt.
72. Odair 1:1
74. Canoa 2:1

Lagoa: Miguel — Jonas, Joel, Júlio, S.Sandro — Fábio Sabino, Canoa, Carlos Pinto (68. Carlitos), Mauro (58. J.Lima) — R.Filipe (75. T.G.Rotondale), Jorge Timóteo

MVP: Jorge Timóteo (ST; Lagoa) — 8

 

1. Santa Clara 21 pkt 25:9

2. Trofense 19 pkt 28:12

3. Rio Maior 15 pkt 20:14

4. Lagoa 11 pkt 12:21

5. Tondela 4 pkt 4:19

6. Avanca 3 pkt 6:20

[Dix__]

Innymi słowy - osiągnięcia z fazy zasadniczej obronione.

[Profesor]

Dwuletni kontrakt z klubem podpisał jego wychowanek, Nuno Ramalho (17, GK; Portugalia), który wyglądał na tyle obiecująco, że zamierzałem zatrzymać go na jakiś czas w zespole U-19. Zaś w finale Pucharu UEFA po jednostronnym meczu Valencia pokonała Besiktas 3:0.

 

Sezon kończyliśmy meczem z Rio Maior, w którym stawką był jedynie, a zarazem aż prestiż. Tym razem wyszliśmy nastawieni bardziej defensywnie, by zneutralizować wredne 3-5-2 gości, i całkowicie się to nam udało. Po kwadransie gry Jorge Timóteo zdołał odwrócić się z piłką w polu karnym i oddać strzał, nogę dostawił jeszcze Mauro i objęliśmy prowadzenie. Rio Maior długo nie potrafiło poradzić sobie z naszym ustawieniem, ale w 64. minucie Nuno Miranda dośrodkował na długi słupek, a Soares obiegł naszych obrońców i wyrównał precyzyjnym strzałem głową. Ale nasza taktyka znów się sprawdziła, a kluczowe znaczenie odegrał mój chory pomysł, by na lewym skrzydle wystawić nominalnego prawego pomocnika Limę. Na kwadrans przed końcem meczu Jorge wszedł dynamicznie w pole karne, a zaskoczony nieoczekiwanym dryblingiem Gilberto wyciął go w narożniku szesnastki. Júlio tym razem wykonał jedenastkę tak, jak bogowie przykazali, dzięki czemu sezon zakończyliśmy wartościowym zwycięstwem.

 

W pozostałych meczach grupy barażowej Trofense rozniosło w drobny mak Tondelę, wygrywając aż 8:1, lecz nic to im nie dało, gdyż Santa Clara pokonała na wyjeździe Avancę 3:1 i tym samym zapewniła sobie awans do fazy pucharowej.

 

21.05.2011 Campo Capitão Jusino da Costa, Lagoa: 1.506 widzów
2DDB (10/10) Lagoa [4.] — Rio Maior [3.] 2:1 (1:0)

13. Mauro 1:0
61. H.Soares 1:1
75. Júlio 2:1 rz.k.

Lagoa: Miguel — Jonas, Joel, Júlio, S.Sandro ŻK — Fábio Sabino ŻK (68. J.Lima), Canoa (60. Carlitos), Carlos Pinto, Mauro — R.Filipe (46. T.G.Rotondale), Jorge Timóteo

MVP: Mauro (MR; Lagoa) — 8

 

1. Santa Clara 24 pkt 28:10

2. Trofense 22 pkt 36:13

3. Rio Maior 15 pkt 21:16

4. Lagoa 14 pkt 14:22

5. Tondela 4 pkt 5:27

6. Avanca 3 pkt 7:23

[Profesor]

Piłkarzem roku w Portugalii został mój faworyt, gracz Sportingu CP, Miguel Veloso (24, DC/DM; Portugalia: 26/6). A w kończącym klubowy sezon finale Ligi Mistrzów po prawdziwym horrorze Arsenal pokonał Liverpool 4:0; co ciekawe, wszystkie gole dla "Kanonierów" padły w dogrywce, a trzy spośród nich zdobył Niclas Bendtner.

 

Maj 2011

 

Bilans (Lagoa): 3-1-0, 9:5

II° Divisão Serie D: 4. [—], 48 pkt, 59:39

II° Divisão Serie D (baraże): 4. [—], 14 pkt, 14:22

Taça de Portugal: 3. runda (0:5 z Leixões)

Finanse: +515.000€ (w ostatnim miesiącu -8.090€)

Budżet transferowy: 248.808€ (70% z transferów)

Budżet płac: 5.920€ (wykorzystane 5.160€)

Nagrody: Júlio (jedenastka tygodnia (2)), Canoa (bramka miesiąca — 3. (vs Trofense)

 

Transfery (Polacy): brak

 

Transfery (cudzoziemcy):

 

1. Fellype Gabriel (25, AMRLC; Brazylia U-21: 4/1) z Atlético Paranaense do Santosu za 8.500.000€

2. Luke Bennett (22, DRC; Anglia) z Matlock do Harrogate za 45.000€

3. K. Rajan (30, ML; Malezja) z Melaka Telekom do Perak za 35.000€

 

Ligi świata:

 

Anglia: Liverpool [+16] (M)

Francja: Lyon [+17] (M)

Hiszpania: Real Madryt [+3] (M)

Niemcy: Wolfsburg [+5] (M)

Polska: Jagiellonia [+4] (M)

Portugalia: Benfica [+3] (M)

Rosja: CSKA Moskwa [+8]

Włochy: Roma [+2] (M)

 

Ranking FIFA: 1. [—] Argentyna (2076), 2. [—] Niemcy (1993), 3. [—] Brazylia (1894), 43. [—] Polska (640)

[Profesor]

Tym razem musiałem odnotować to, co działo się w europejskich rozgrywkach ligowych. Mistrzostwo kraju dla Wolfsburga i Jagiellonii stanowiło bowiem sporą niespodziankę, podobnie jak spadek z ekstraklasy tak uznanych firm jak Man City, Monaco czy Espanyol. W Polsce niewiele brakowało, by nadarzyła się okazja do proklamowania nowego święta narodowego, gdyż UKWP (Ukochany Klub Wszystkich Polaków) potrzebował baraży, by utrzymać się w Ekstraklasie, a niepowtarzalną szansę rozpopularyzowania śląskiego futbolu zmarnowała Odra Wodzisław.

[lotokot]

Ale ten FM nierealistyczny

[Profesor]

Jako że zaskakująco wielu scoutów obserwowało naszego wychowanka, Daniela Carvalho (17, AMRL; Portugalia), profilaktycznie przedłużyłem z nim kontrakt do 2014 roku, choć osobiście nie wróżyłem mu wielkiej kariery. Na testach w Lagoi przebywało też trzech młodych środkowych obrońców, Nuno Cruz, Artur Manuel i Sérgio Figueiredo, ale żadnego z nich nie uznałem za wartego zatrudnienia w klubie.

 

Tym razem dałem sobie trochę czasu na odpoczynek po sezonie, zanim przystąpiłem do oceny postawy poszczególnych zawodników. Czekało mnie niewdzięczne zadanie, gdyż tym razem z klubu odejść miało paru całkiem dla niego zasłużonych zawodników.

 

Bramkarze:

 

1. Marco Botelho (35, GK; Portugalia) [3-6-1-0, 6.67; C: 2012]

12. Miguel (20, GK; Portugalia) [35-60-6-0, 6.74; C: 2013]

23. Adelino Pereira (19, GK; Portugalia) [—; C: 2014]

 

Uwagi: W tym sezonie nastąpił zmierzch Botelho jako podstawowego zawodnika Lagoi. W pierwszych trzech meczach sezonu zagrał słabo, a zastępujący go Miguel w sumie nie zawiódł i występował już do końca rozgrywek, choć moim zdaniem sporo mu jeszcze brakowało do klasy, jaką parę lat temu prezentował nasz kapitan. Nie zamierzałem przedłużać kontraktu z Botelho, w razie konieczności posiłkując się Pereirą, ale gdyby trafiła mi się okazja sprowadzenia bardziej doświadczonego golkipera, nie zawahałbym się ani na moment. Jako że zaczynał mi grozić nadmiar średnio utalentowanych bramkarzy, na listę transferową trafił Luís Rocha.

 

Lewa obrona:

 

15. Ricardo Branco (32, DL; Portugalia) [24-0-1-0, 6.71; C: 2012]

13. Ivan Miguel (19, D/WBL; Portugalia) [2-0-0, 7.00; C: 2012]

2. Jonas (20, D/ML; Portugalia) [23-0-1-0, 6.70; C: 2011]

 

Uwagi: Lewa strona obrony obsadzona była wręcz tragicznie słabo. Tak młody Jonas, jak i doświadczony Ricardo Branco mimo usilnych starań nie byli w stanie grać na wymaganym przeze mnie poziomie, tak że wzmocnienia były po prostu absolutnie konieczne. Póki co nie zamierzałem przedłużać kontraktu z Jonasem, który w lipcu musiał znaleźć sobie nowego pracodawcę, a Ricardo Branco czekała rola rezerwowego; w przyszłym sezonie zamierzałem wstępnie postawić na Miguela, choć był to niewątpliwie bardzo desperacki krok.

 

Środek obrony:

 

24. Bura (22, DC; Portugalia) [2-0-0-0, 6.00; C: 2012]

3. Joel (30, DC; Portugalia) [35-0-1-0, 6.89; C: 2013]

14. Júlio (30, DC; Portugalia) [33-6-1-3, 6.91; C: 2013]

4. Marco Aurélio (33, DC; Portugalia) [13-1-1-0, 6.77; C: 2013]

 

Uwagi: Sytuacja na środku defensywy nie wyglądała dobrze. Owszem, Júlio i Joel tworzyli parę zgranych, świetnie się rozumiejących obrońców, ale już ich pierwszy dubler, Marco Aurélio, stracił sporo wartości wraz z wiekiem, a innych zmienników w zespole nie miałem. Bura był zawodnikiem słabym, którego trzymałem w klubie tylko z konieczności, a w zespole U-19 nie było od niego lepszych — João Cabral, Francisco Caetano i Flávio Duarte trafili już na listę transferową, dołączając do Carlosa Baretto. Dobry środkowy obrońca był nam absolutnie niezbędny.

 

Prawa obrona:

 

5. Gualter Bilro (25, DR; Portugalia) [4-0-0-0, 6.00; C: 2011]

16. Sérgio Sandro (19, D/WB/MR; Portugalia) [35-0-4-0, 6.91; C: 2013]

 

Uwagi: O wzmocnieniu prawej obrony marzyłem od dawna i jak co roku na marzeniach się skończyło. Bilro, który miał odgrywać podstawową rolę w wyjściowym składzie na tej pozycji, zawiódł po raz kolejny i z ulgą wystawiłem go na listę transferową. Dzięki temu z zaskakująco dobrej strony pokazał się młody Sandro, który przez cały sezon ciągnął grę na prawej obronie i na pewno nie zawiódł. Nie zmieniało to faktu, że w rezerwach miałem już tylko kolejnego nastolatka i scouci dostali ode mnie polecenie, by bez kandydata na tę pozycję nie wracali do Lagoi.

[Profesor]

Lewa pomoc:

 

6. Fábio Sabino (25, AMRL; Portugalia) [33-2-8-1, 7.03; C: 2014]

17. Bruno Figueiras (19, AMRL; Portugalia) [7-2-0-1, 7.14; C: 2012]

 

Uwagi: Na lewej pomocy kolejny sezon rządził Fábio Sabino, jeden z lepszych piłkarzy Lagoi w tym sezonie. Zaskakująco skutecznym dublerem okazał się Figueiras, który zaliczył co najmniej dwa "wejścia smoka" z ławki. Niestety poza nimi i młodym Danielem Carvalho w zespole nie miałem nikogo wartego uwagi — Mario Sá wciąż szukał kupca, a na liście transferowej dołączyli do niego Bruno Alexandre Vicente i Ricardo Teixeira.

 

Środek pomocy:

 

19. Carlitos (27, DM; Portugalia) [24-1-1-0, 6.46; C: 2014]

30. Javi Cortina (30, DM; Hiszpania) [—; C: 2011]

25. Murcela (20, DM; Portugalia) [5-0-0-0, 6.60; C: 2013]

7. Canoa (32, MRC; Portugalia) [36-7-6-2, 7.11; C: 2012]

8. Travassos (32, MRC; Portugalia) [15-0-0-0, 6.73; C: 2012]

18. Carlos Pinto (20, MC; Portugalia U-19) [30-5-7-2, 7.10; C: 2014]

26. Fabiano (21, MC; Brazylia) [8-0-2-0, 6.63; C: 2013]

28. Łukasz Woźniak (30, AMC; Polska) [5-0-0-0, 6.40; C: 2012]

 

Uwagi: Z obsadą środka pomocy nie miałem najmniejszego problemu. Doświadczony Canoa i utalentowany Carlos Pinto zapewniali panowanie w środku pola, wspierani przez Carlitosa, Fabiano czy Murcelę. W tej sytuacji musiałem wręcz odchudzić skład, by uniknąć niesnasek w zespole, przez co na liście transferowej obok już sprzedanego Woźniaka znaleźli się Travassos i Javi Cortina, a także juniorzy Fernando Santos, Filipe Carvalho i Mário Gomes.

 

Prawa pomoc:

 

27. Jaime Cabral (20, AMR; Portugalia) [2-0-0-0, 6.50; C: 2012]

20. Jorge Lima (20, AMR; Portugalia) [21-0-5-0, 7.05; C: 2014]

9. Mauro (31, AMR; Portugalia) [33-3-6-4, 7.00; C: 2012]

 

Uwagi: Kolejny udany sezon zaliczył Mauro, ale widać było, że zaczyna już mu brakować wytrzymałości i szybkości, cech nieodzownych na tej pozycji. Postanowiłem jeszcze przez rok zatrzymać go w klubie i obserwować, jak sobie radzi, zarazem próbując przekwalifikować go na bocznego obrońcę. O obsadę prawego skrzydła nie musiałem się martwić, gdyż młody Lima już teraz prezentował się bardzo dobrze i przyszły sezon mógł należeć do niego.

 

Atak:

 

29. Rui Filipe (20, ST; Portugalia) [15-3-2-0, 6.54; C: 2014]

22. Jorge Timóteo (19, ST; Portugalia) [20-3-4-2, 6.70; C: 2014]

11. Milá (19, ST; Gwinea-Bissau: 2/1) [28-28-2-9, 7.50; C: 2013]

10. Dominic Okanu (26, ST; Nigeria) [25-7-6-1, 6.84; C: 2013]

21. Tiago Giovanni Rotondale (21, ST; Włochy) [16-5-1-1, 6.63; C: 2015]

 

Uwagi: Formacja ataku również prezentowała się dobrze. Absolutną jej gwiazdą był Milá, który zaliczył debiut w reprezentacji Gwinei-Bissau, ale i młodzi Filipe oraz Jorge Timóteo zrobili w tym sezonie spore postępy. Nieco z tonu spuścił Okanu, rozczarował też Rotondale, lecz z tą piątką w przedzie mogłem liczyć na sporo bramek w przyszłym sezonie.

[Profesor]

Baraże zakończyły się zgodnie z przewidywaniami i oprócz União de Lamas to Santa Clara wywalczyła awans do drugiej ligi. Z Serie D rozstało się pięć zespołów i nieoczekiwanie nie było wśród nich najsłabszego w rundzie zasadniczej Messinense, a "przyjemność" spotkała ekipy Nelas, Lusitano de Évora, Valecambrense, Mirandense oraz Maria da Fonte.

 

Roczny kontrakt z klubem podpisał młody napastnik Rui Gomes, który dostał czas na zaprezentowanie pełni swego talentu. Natomiast Milá zajął trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców drugiej ligi.

 

Pos   | Inf   | Team			  | Pld   | Won   | Drn   | Lst   | For   | Ag	| G.D.  | Pts   
1st   | C	 | Santa Clara	   | 26	| 23	| 1	 | 2	 | 84	| 16	| +68   | 70	
2nd   |	   | Trofense		  | 26	| 21	| 2	 | 3	 | 73	| 22	| +51   | 65	
3rd   |	   | Rio Maior		 | 26	| 19	| 3	 | 4	 | 76	| 34	| +42   | 60	
4th   |	   | Lagoa			 | 26	| 14	| 6	 | 6	 | 59	| 39	| +20   | 48	
5th   |	   | Avanca			| 26	| 10	| 4	 | 12	| 49	| 55	| -6	| 34	
6th   |	   | Tondela		   | 26	| 10	| 4	 | 12	| 28	| 46	| -18   | 34	
7th   |	   | Pampilhosa		| 26	| 10	| 3	 | 13	| 52	| 66	| -14   | 33	
8th   | R	 | Nelas			 | 26	| 8	 | 6	 | 12	| 47	| 63	| -16   | 30	
9th   | R	 | Lusitano de Évora | 26	| 9	 | 2	 | 15	| 37	| 58	| -21   | 29	
10th  | R	 | Valecambrense	 | 26	| 7	 | 5	 | 14	| 31	| 48	| -17   | 26	
11th  |	   | Esmoriz		   | 26	| 5	 | 10	| 11	| 28	| 46	| -18   | 25	
12th  | R	 | Mirandense		| 26	| 5	 | 8	 | 13	| 31	| 52	| -21   | 23	
13th  | R	 | Maria da Fonte	| 26	| 5	 | 6	 | 15	| 29	| 57	| -28   | 21	
14th  |	   | Messinense		| 26	| 3	 | 6	 | 17	| 26	| 48	| -22   | 15

[Sławoj]

Oj Okanu mnie rozczarował

[Profesor]

Nie tylko Ciebie. Jedyna nadzieja w młodziakach.

 

Wakacje nie szczędziły mi szoków, a największy zafundował mi prezes Costa, który zjawił się w moim gabinecie pewnego pięknego, czerwcowego poranka i z szatańskim uśmiechem na twarzy poinformował, że załatwił dla klubu kolejną dotację w wysokości 1.300.000€. Mało tego, postanowił przeznaczyć ją na rozbudowę Campo Capitão Jusino da Costa o kolejne 989 miejsc siedzących! Nie bardzo rozumiałem, dlaczego lokalna administracja zrobiła się taka hojna, podejrzewałem, że jako jedyny ligowy klub z Algarve staliśmy się swego rodzaju reklamówką regionu, ale dwa i pół miliona euro w ciągu dwóch lat?

 

Kibice swoją doroczną nagrodę wręczyli Milí, i słusznie, gdyż umiejętnościami bił o głowę kolegów z drużyny. Jedenastka sezonu według widzów przedstawiała się następująco: Miguel — Ricardo Branco, Joel, Júlio, S.Sandro — Fábio Sabino, Canoa, Carlos Pinto, Mauro — D.Okanu, Milá. Fábio Sabino po tym sezonie znalazł się też w klubowej jedenastce wszech czasów. Zarząd wyraził zadowolenie z dotychczasowych wyników zespołu, a na sezon 2011/2012 zażyczył sobie miejsca w górnej połowie tabeli, na osiągnięcie tego celu przeznaczając 500.000€ funduszu transferowego i 8.250€ funduszu płac tygodniowo. Sytuacja finansowa klubu była niezwykle stabilna i gdyby tylko chcieli do nas przychodzić lepsi zawodnicy, moglibyśmy powalczyć nawet o awans.

 

Do pierwszego zespołu przesunięci zostali Ricardo Teixeira, Filipe Carvalho, Carlos Barreto i Luís Rocha, gdyż byli za starzy na grę w drużynie U-19, ale wszyscy mieli wkrótce odejść z klubu, więc nie mieli szansy zrobić w Lagoi kariery. Natomiast do kadry juniorskiej doszło kilku nowych wychowanków, w dodatku grających na newralgicznych dla nas pozycjach: Filipe Carriço (16, D/WBL; Portugalia), Ricardo Miranda (16, D/WBR; Portugalia), João Mário (15, WBL; Portugalia) i Vitor Carrapito (15, MC; Portugalia).

[Profesor]

Sezon 2010/2011 w liczbach

 

Ligi

 

Anglia:

Czołówka Premiership: 1. Liverpool, 2. Arsenal, 3. Man Utd

Spadek z Premiership: 18. Southampton, 19. Man City, 20. West Brom

Awans do Premiership: 1. Nottm Forest, 2. Birmingham, 4. Burnley

Puchar Anglii: Everton (1:1k z Birmingham)

Najlepszy piłkarz: Dimitar Berbatov (30, ST; Bułgaria: 97/65) — 7.79 (Tottenham)

Król strzelców: Grzegorz Rasiak (32, ST; Polska: 34/8) — 19 (Southampton)

 

Francja:

Czołówka Ligue 1: 1. Lyon, 2. Auxerre, 3. PSG

Spadek z Ligue 1: 18. Monaco, 19. Bastia, 20. Rennes

Awans do Ligue 1: 1. Grenoble, 2. Le Havre, 3. Besançon

Puchar Francji: Lorient (1:1k z Nantes)

Najlepszy piłkarz: Fred (27, ST; Brazylia: 17/11) — 7.84 (Lyon)

Król strzelców: Fred (27, ST; Brazylia: 17/11) — 26 (Lyon)

 

Hiszpania:

Czołówka PD: 1. Real Madryt, 2. Gimnàstic, 3. Barcelona

Spadek z PD: 18. Osasuna, 19. Espanyol, 20. Levante

Awans do PD: 1. Elche, 2. R. Sociedad, 3. Recreativo

Puchar Hiszpanii: Barcelona (1:0 z Gimnàstikiem)

Najlepszy piłkarz: Silva (25, AMRLC; Hiszpania: 35/2) — 7.59 (Valencia)

Król strzelców: Luis García (30, ST; Hiszpania: 3/0) — 19 (Espanyol)

 

Niemcy:

Czołówka 1. Bundesligi: 1. Wolfsburg, 2. Schalke, 3. Hannover

Spadek z 1. Bundesligi: 16. St. Pauli, 17. HSV, 18. 1860 Monachium

Awans do 1. Bundesligi: 1. Kaiserslautern, 2. Fürth, 3. Leverkusen

Puchar Niemiec: Bochum (1:0 z Bielefeld)

Najlepszy piłkarz: Roberto Collauti (29, ST; Izrael: 24/13) — 7.48 (Gladbach)

Król strzelców: Grafite (32, ST; Brazylia: 1/0) — 17 (Wolfsburg)

 

Polska:

Czołówka OE: 1. Jagiellonia, 2. Lechia Gdańsk, 3. Wisła

Spadek z OE: 15. Cracovia, 16. Ruch Chorzów

Awans do OE: 1. Widzew, 2. Polonia Warszawa

Puchar Polski: Górnik Zabrze (2:1 z Legią)

Najlepszy piłkarz: Mateusz Kołodziejski (24, AMR/ST; Polska) — 7.35 (Jagiellonia)

Król strzelców: Piotr Wiśniewski (28, ST; Polska) — 18 (Lechia Gdańsk)

 

Portugalia:

Czołówka SuperLigi: 1. Benfica, 2. Braga, 3. Sporting CP

Spadek z SuperLigi: 15. Académica, 16. P. Ferreira

Awans do SuperLigi: 1. Leixões, 2. Espinho

Puchar Portugalii: Sporting CP (3:1 z Leixões)

Najlepszy piłkarz: Hélder Postiga (28, ST; Portugalia: 33/13) — 7.68 (Porto)

Król strzelców: Hélder Postiga (28, ST; Portugalia: 33/13) — 20 (Porto)

 

Rosja:

Czołówka Premier Ligi: 1. CSKA Moskwa, 2. Spartak Moskwa, 3. Zenit Sankt Petersburg

Spadek z Premier Ligi: 15. Terek, 16. Ural

Awans do Premier Ligi: 1. Krylia Sowietow, 2. Szynnik

Puchar Rosji: CSKA Moskwa (1:0 z FK Moskwa)

Najlepszy piłkarz: Oleg Kożanow (23, AM/FC; Rosja U-21: 4/0) — 7.41 (Zenit Sankt Petersburg)

Król strzelców: Władimir Woskobojnikow (27, ST; Estonia: 31/13) — 18 (Torpedo Moskwa)

 

Włochy:

Czołówka Serie A: 1. Roma, 2. Juventus, 3. AC Milan

Spadek z Serie A: 18. Rimini, 19. Genoa, 20. Bologna

Awans do Serie A: 1. Reggina, 2. Catania, 5. Atalanta

Puchar Włoch: Fiorentina (1:1k z AC Milan)

Najlepszy piłkarz: Asamoah Gyan (25, AMR/ST; Ghana: 31/43) — 7.56 (Udinese)

Król strzelców: Giampaolo Pazzini (26, ST; Włochy: 13/7) — 17 (Palermo)

 

Rozgrywki międzynarodowe

 

Liga Mistrzów: Arsenal (4:0d z Liverpoolem)

Puchar UEFA: Valencia (3:0 z Besiktasem)

Złoty Puchar CONCACAF 2011: USA (2:1 z Meksykiem)

Mistrzostwa Europy U-21 2011: Włochy U-21 (2:0 z Holandią U-21)

Mistrzostwa Europy U-19 2010: Hiszpania U-19 (3:1d z Holandią U-19)

Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20 2011: Brazylia U-20

 

Nagrody indywidualne

 

Piłkarz roku wg FIFA: Daniel Alves (27, D/WB/MR; Brazylia: 41/4) — Real Madryt

Zawodnik roku wg FIFA: Kaká (29, AMC; Brazylia: 70/17) — AC Milan

Złoty But: Parlak Ilhan (24, FC; Turcja: 9/2) — 31 (62 pkt) (Fenerbahçe)

[Profesor]

Na zakończenie miesiąca Canoa podpisał nowy, dwuletni kontrakt z klubem. Sprowadziłem też na testy trzech kolejnych zawodników — szukający nowych klubów Hélder Vasco (34, DM; Portugalia) i Capuco (24, AMR; Portugalia) zupełnie mnie nie zachwycili, za to sprowadzony ze Stali St. Wola Aldin Hadzić (26, AML; Bośnia i Hercegowina) spodobał mi się na tyle, że postanowiłem rozpocząć z nim negocjacje kontraktowe.

 

Maj 2011

 

Bilans (Lagoa): —

II° Divisão Serie D: 4. [—], 48 pkt, 59:39

II° Divisão Serie D (baraże): 4. [—], 14 pkt, 14:22

Taça de Portugal: 3. runda (0:5 z Leixões)

Finanse: +1.316.000€ (w ostatnim miesiącu +850.000€)

Budżet transferowy: 507.130€ (70% z transferów)

Budżet płac: 8.190€ (wykorzystane 5.470€)

Nagrody: —

 

Transfery (Polacy): brak

 

Transfery (cudzoziemcy):

 

1. Asamoah Gyan (25, AMR/ST; Ghana: 32/45) z Udinese do AC Milan za 12.500.000€

2. Celsinho (22, AMRC/FC; Brazylia U-21: 21/3) z Grêmio do Ajaxu za 9.250.000€

3. Roberto Soldado (26, ST; Hiszpania: 3/1) z Torino do Lazio za 9.250.000€

 

Ligi świata:

 

Anglia: —

Francja: —

Hiszpania: Real Madryt [+3] (M)

Niemcy: —

Polska: —

Portugalia: —

Rosja: CSKA Moskwa [+9]

Włochy: —

 

Ranking FIFA: 1. [—] Argentyna (2076), 2. [—] Niemcy (1993), 3. [—] Brazylia (1894), 43. [—] Polska (640)

[wenger]

Król strzelców: Grzegorz Rasiak (32, ST; Polska: 34/8) — 19 (Southampton)

Brawo Grzesiu! Pokazałeś im!

 

Ruszać na łowy i nie wracać z pustymi rękami. Bo jeśli nie będzie wzmocnień, to znowu zostaniesz w martwym punkcie. I nie odpowiadaj, jeśli napiszemy, że słabo Ci idzie... po prostu wrzuć nam archiwalny link

[HHH]

Witam,

Przyglądam się, czytam jak zwykle z zaciekawieniem.

 

Ale nie pisze na próżno

Moglybs Profie wrzucic aktualny profil Mili?

 

Pozdrawiam

[Profesor]

wenger: Po Matusiaku w Serie A to drugi polski król strzelców w mocnej lidze

HHH: Milá jak żywy

 

1 lipca stanowił prawdziwy sądny dzień w Lagoi, gdyż z klubem pożegnało się aż piętnastu zawodników. Jedynie dwóch z nich zdołało znaleźć nowych pracodawców — Łukasz Woźniak (30, AMC; Polska) [5-0-0-0, 6.40; 1s] przeniósł się za darmo do Torreense, zaś Filipe Travassos (32, MRC; Portugalia) [83-10-13-0, 7.10; 4s] za 50% wartości kolejnego transferu przeprowadził się do Portomosense. Pozostałych czekał niepewny byt na bezrobociu, a byli to Gualter Bilro (25, DR; Portugalia) [51-0-2-0, 6.88; 4s], Javier Cortina Vicente "Javi Cortina" (30, DM; Hiszpania) [59-1-4-1, 6.67; 4s], Filipe Carvalho (19, MC; Portugalia) [29-2-2-0, 6.52; 4s], Jonas (20, D/ML; Portugalia) [96-0-3-0, 6.82; 4s], Carlos Barreto (19, DC; Portugalia) [4s], Mário Sá (20, AML; Portugalia) [44-0-3-0, 6.77; 4s], Abel Vieira (20, ST; Portugalia) [4-1-0-0, 6.25; 4s], Flávio Duarte (18, DC; Portugalia) [2s], Fernando Santos (17, MC; Portugalia) [1s], Mário Gomes (17, AMC; Portugalia) [1s], Bruno Alexandre Vicente (17, AMRLC; Portugalia) [1s], Francisco Caetano (17, DC; Portugalia) [1s] oraz João Cabral (17, DC; Portugalia) [1s]. Z klubem pożegnał się również jeden z fizjoterapeutów, José Machado (33, Portugalia).

 

Po stronie plusów niewątpliwie umieścić mogłem podpisanie przeze mnie nowego, dwuletniego kontraktu z pensją 450€ tygodniowo. Dostałem więc podwyżkę w wysokości 75€ na tydzień, a zarząd oczekiwał ode mnie zbudowania zespołu, który regularnie zajmować będzie pozycję w górnej połowie tabeli. O wzmocnienia było trudniej — miałem sporo pieniędzy, ale nikt nie był nimi zainteresowany. Póki co ograniczyłem się więc do podpisania kontraktów z Manuelem André (17, GK; Portugalia) z Portosantense i João Pedro (19, DC; Gwinea-Bissau: 3/0) z SC Bissau; obaj młodzi piłkarze spotkali się z bardzo pozytywnym przyjęciem ze strony kibiców.