Skocz do zawartości

Islands of Peace


łaziii

Rekomendowane odpowiedzi

Jego autorem był łysy jak kolano francuski stoper Stéphane Deniaud

 

Agent 47? :keke:

 

No cóż, szkoda, że przegrałeś, ale to w sumie minimalne porażki. Wicemajster też jest fajny.

 

Mi jakoś nie wychodziły przejścia z Finlandii do Niemiec. Chyba na te n-prób wyszła tylko jedna - w SpVgg Unterhaching. Reszta to były porażki.

Odnośnik do komentarza

Jeszcze przed rewanżem z Tampere zadzwonił do mnie prezes Duisburga. Tydzień czasu do namysłu minął i włodarz MSV oczekiwał konkretnej odpowiedzi.

 

- Ale panie Hellmich! Ja zaraz mam odprawę przed najważniejszym meczem sezonu. Walczymy o mistrza. Proszę nie żądać odpowiedzi w tej chwili! – zirytowany wykrzyczałem do słuchawki.

 

Nie czekając na odpowiedź, wyłączyłem telefon. Dzień później przeczytałem, że nowym managerem MSV został Turek Ümit Davala. Serce ścisnął żal, ale przecież nie mogłem porzucić drużyny w takim momencie. Czułbym się jak dziwka, wchodząc do szatni na przedmeczową odprawę wiedząc, że właśnie przyjąłem ofertę z innego klubu. I to przed spotkaniem o wszystko.

 

Tak więc pierwsze dni po nieudanej obronie tytułu były wyjątkowo ciężkie. Nie tylko musiałem przełknąć gorycz porażki, to jeszcze czułem, że wielka szansa umknęła mi koło nosa. Dużo gorzej czułem się z tego pierwszego powodu. Pomimo fantastycznej drugiej rundy sezonu (ledwie 4 stracone punkty), nie udało nam się sięgnąć po drugie z rzędu mistrzostwo. Na pomeczowej konferencji całą winę wziąłem na siebie. Główne przyczyny porażki to nie poluzowanie reżimów treningowych na ostatnie dwa miesiące rozgrywek oraz ciągłe stawianie na tych samych piłkarzy, którzy wyraźnie tracili formę. W efekcie cała ekipa była przemęczona, zaś ja uparcie grałem tą samą talią zgranych kart. André Karring zdobył w tym roku 26 bramek, ale ostatnią zdobył 3 sierpnia. Santa Cruz trafiał częściej, ale głównie po rzutach rożnych, tracąc zupełnie swoje walory w ofensywie. Jeśli dołożymy do tego serię kontuzji w ostatnich tygodniach, mamy wszystkie czynniki porażki MIFK.

 

Veikkausliiga 2016 r.:

| Poz   | Inf   | Zespół            | M     | Z     | R     | P     | ZdG   | StG   | R.B.  | Pkt
| -----------------------------------------------------------------------------------------------
| 1.    | M     | Tampere United    | 26    | 19    | 3     | 4     | 58    | 27    | +31   | 60
| 2.    |       | IFK Mariehamn     | 26    | 18    | 6     | 2     | 60    | 26    | +34   | 60
| 3.    |       | HJK Helsinki      | 26    | 15    | 8     | 3     | 57    | 36    | +21   | 53
| 4.    |       | FC Inter Turku    | 26    | 16    | 2     | 8     | 36    | 23    | +13   | 50
| 5.    |       | FC Honka          | 26    | 12    | 8     | 6     | 61    | 38    | +23   | 44
| 6.    |       | TPS Turku         | 26    | 12    | 5     | 9     | 45    | 31    | +14   | 41
| 7.    |       | MyPa Anjalankoski | 26    | 10    | 6     | 10    | 51    | 40    | +11   | 36
| 8.    |       | FF Jaro           | 26    | 11    | 3     | 12    | 37    | 33    | +4    | 36
| 9.    |       | AC Oulu           | 26    | 9     | 7     | 10    | 46    | 43    | +3    | 34
| 10.   |       | FC Haka           | 26    | 8     | 9     | 9     | 36    | 49    | -13   | 33
| 11.   |       | VPS Vaasa         | 26    | 9     | 3     | 14    | 34    | 48    | -14   | 30
| 12.   |       | KuPS Kuopio       | 26    | 6     | 2     | 18    | 26    | 58    | -32   | 20
| 13.   |       | FC KooTeePee      | 26    | 2     | 4     | 20    | 25    | 67    | -42   | 10
| 14.   | S     | JJK Jyväskylä     | 26    | 1     | 2     | 23    | 15    | 68    | -53   | 5

 

Zgodnie z oczekiwaniami do Veikkausliigi szybko powróciła drużyna FC Lahti, która zajmie miejsce najgorszej ekipy w historii ligi – JJK Jyväskyli. Blisko szczęścia było także RoPS Rovaniemi, ale w barażach minimalnie uległo FC KooTeePee.

 

Ykkönen 2016 r.:

| Poz   | Inf   | Zespół          | M     | Z     | R     | P     | ZdG   | StG   | R.B.  | Pkt
| ---------------------------------------------------------------------------------------------
| 1.    | A     | FC Lahti        | 26    | 17    | 4     | 5     | 47    | 19    | +28   | 55
| 2.    |       | RoPS Rovaniemi  | 26    | 14    | 3     | 9     | 45    | 30    | +15   | 45
| 3.    |       | JIPPO Joensuu   | 26    | 13    | 6     | 7     | 34    | 24    | +10   | 45
| 4.    |       | P-Iirot Rauma   | 26    | 13    | 4     | 9     | 31    | 25    | +6    | 43
| 5.    |       | MP Mikkeli      | 26    | 9     | 10    | 7     | 34    | 31    | +3    | 37
| 6.    |       | Atlantis FC     | 26    | 11    | 4     | 11    | 37    | 36    | +1    | 37
| 7.    |       | GBK Kokkola     | 26    | 10    | 7     | 9     | 36    | 39    | -3    | 37
| 8.    |       | KPV Kokkola     | 26    | 9     | 8     | 9     | 31    | 33    | -2    | 35
| 9.    |       | FC Hämeenlinna  | 26    | 8     | 10    | 8     | 31    | 30    | +1    | 34
| 10.   |       | PP-70 Tampere   | 26    | 9     | 5     | 12    | 34    | 36    | -2    | 32
| 11.   |       | FC Viikingit    | 26    | 9     | 4     | 13    | 30    | 33    | -3    | 31
| 12.   | S     | JBK Pietarsaari | 26    | 8     | 7     | 11    | 28    | 35    | -7    | 31
| 13.   | S     | OPS Oulu        | 26    | 7     | 7     | 12    | 29    | 34    | -5    | 28
| 14.   | S     | KajHa Kajaani   | 26    | 2     | 7     | 17    | 16    | 58    | -42   | 13

--------------------------------------

 

Dziękuję wszystkim za gratulacje, komentarze i głosowanie. Jadę dalej z MIFK. Moderatora proszę o usunięcie ankiety.

Odnośnik do komentarza

Humory po stracie tytułu poprawiły nam indywidualne wyróżnienia. Najbardziej dumni mogli być paragwajski rozgrywający Báez (Debiutant Roku), Słowak z fińskim paszportem Hradecky (Bramkarz Roku) oraz brazylijski stoper Rodrigues (Obrońca Roku). Sporo gratulacji odebrał Santa Cruz, który uplasował się w Top3 kilku kategorii (dokładna lista przy podsumowaniu listopada), a najbliżej był korony Króla Strzelców, którą przegrał ledwie jednym rozegranym meczem więcej od Vuorinena z HJK Helsinki. Z kolei ja musiałem uznać wyższość opiekuna Tampere United Mikko Kujali w kategorii Manager Roku.

 

 

Listopad 2016

 

Bilans: 0-0-2, 2:3

Veikkausliiga: 2. [-0 pkt.], 60 pkt, 60:26

Suomen Cup: finał – 2:1 z VPS Vaasa

Liigacup: finał – 2:2k porażka z Tampere United

Finanse: € 5,71M (+ € 169K)

Budżet transferowy: € 1,53M (€ 1,1K)

Budżet płac (rocznie): € 460K (€ 1,15M)

Nagrody: Manager Roku: Łaziii (2.); MVP Ligi: Santa Cruz (3.); Piłkarz Roku: Santa Cruz (2.); Król Strzelców: Santa Cruz (2.); Debiutant Roku: Báez (1.); Bramkarz Roku: Hradecky (1.); Obrońca Roku: Rodrigues (1.); Pomocnik Roku: Isaksson (3.); Napastnik Roku: Santa Cruz (3.); XI Miesiąca: Hradecky, Appel, Báez

 

Transfery (Polacy): brak

 

Transfery (świat): brak

 

Ligi świata:

Anglia: Chelsea [+7]

Finlandia: Tampere United [+0] M

Francja: Toulouse [+1]

Hiszpania: Barcelona [+4]

Niemcy: Cottbus [+3]

Norwegia: Lillestrøm [+1] M

Polska: Górnik Zabrze [+0]

Szwecja: Örgryte [+3] M

Włochy: Inter [+1]

 

Ranking FIFA:

1. Brazylia [+1], 2. Hiszpania [-1], 3. Anglia [+1], …, 25. Polska [-3]

Odnośnik do komentarza

Mistrza już mam na koncie, ale teraz jest chęć zrewanżowania się Tampere za ostatni sezon.

-----------------------------------------------

 

Bramkarze [mecze – puszczone gole – czyste konto – MoM – średnia nota]

Lucas Hradecky (27, GK, FIN u21 14/0) [34 – 45 – 6 – 3 – 7,03] – w pełni zasłużył na nagrodę dla najlepszego bramkarza Veikkausliigi. Przez cały sezon zachował równą formę i ważne, że nie przytrafił mu się żaden „babol”.

Anders Överström (31, GK, FIN) [18 – 17 – 7 – 0 – 6,94] – grał głównie w pucharach i mógł z poczuciem dumy dźwignąć trofeum Suomen Cup. Wystąpił we wszystkich spotkaniach tych rozgrywek i walnie przyczynił się do końcowego sukcesu.

 

Plany – mam najlepszego bramkarza ligi więc po co szukać kogoś lepszego?

 

 

Środkowi obrońcy [mecze – gole – asysty – MoM – wślizgi/mecz – średnia nota]

Tarmo Juntunen (22, DC, FIN u21 6/1) [38(1) – 2 – 1 – 0 – 2,49 – 7,10] – wraz z Rodriguesem stworzyli najlepszy duet stoperów w lidze. Wciąż ma spore zapasy talentu, który z czasem może uczynić go reprezentantem Finlandii. Niestety już przebąkuje o chęci odejścia do większego klubu.

Andrey Rodrigues (25, DC, BRA) [29(2) – 0 – 2 – 0 – 2,65 – 7,10] – najlepszy obrońca ligi, który idealnie uzupełniał się z Juntunenem. Znakomity transfer sprzed roku.

Juho Meriläinen (28, DC, FIN u21 2/0) [13(3) – 0 – 0 – 0 – 1,43 – 6,81] – drugi z rzędu bezbarwny sezon. Najprawdopodobniej ostatni w barwach MIFK dla tego sympatycznego wieżowca.

Mulinge Munandi (25, DC, KEN 46/0) [11(3) – 1 – 0 – 0 – 2,18 – 7,14] – grał głównie w pucharach i mniej wymagających spotkaniach, stąd całkiem niezłe statystyki. Powoli dochodzę do wniosku, że etatowy reprezentant Kenii nigdy nie zdoła wywalczyć miejsca w podstawowym składzie MIFK, a że młoda konkurencja jest coraz lepsza, Mulinge może już wkrótce opuścić klub.

Jussi Utriainen (18, DC, FIN u21 7/0) [3(1) – 0 – 0 – 0 – 0,00 – 6,25] – być może mój najbardziej utalentowany stoper. W końcówce sezonu przyplątały się nam liczne kontuzje i w ten młodzieniec musiał występować w kluczowych spotkaniach. Spisał się nieźle, choć to jego dyskusyjny faul w polu karnym przyczynił się do naszej porażki w pierwszym meczu barażowym.

 

Plany – jakiś czas temu zakontraktowałem doskonałego paragwajskiego stopera z FC Lahti więc konkurencja na tej pozycji stanie się największa w zespole. W związku z tym postaram się sprzedać najmniej perspektywicznych Meriläinena i Munandiego.

 

 

Prawi obrońcy [mecze – gole – asysty – MoM – wślizgi/mecz – średnia nota]

Jari Visuri (24, D/WBRL, FIN u21 11/0) [26(1) – 0 – 2 – 0 – 1,19 – 6,93] – po sprzedaży Norwega Horgena zajął miejsce na prawej obronie. Spisywał się poprawnie, choć to zawodnik lewonożny i dużo lepiej czuje się po przeciwległej stronie boiska.

Martin Svensson (20, D/WBRL, FIN u21 11/0) [23 – 0 – 1 – 0 – 1,54 – 7,09] – kolejny wychowanek szkółki MIFK, który na dobre zadomowił się w pierwszym zespole. Za rok może być stałym członkiem podstawowej jedenastki.

 

Plany – przyszłość należy do Svenssona, ale przydałby się jeszcze jeden nominalny prawy obrońca.

 

 

Lewi obrońcy [mecze – gole – asysty – MoM – wślizgi/mecz – średnia nota]

Fredrik Appel (25, DL, FIN u21 13/0) [35(1) – 0 – 4 – 0 – 1,40 – 6,92] – kolejny przeciętny sezon naszego wychowanka. Jest być może najlepszym bocznym obrońcom w zespole, ale nie potrafi w pełni udowodnić tego na boisku.

Markus Kahilakoski (26, DRL, FIN u21 7/0) [17(3) – 0 – 0 – 0 – 0,57 – 7,00] – rzucałem go raz na lewą, raz na prawą stronę, ale nigdzie w pełni się nie odnalazł. To chyba najgorszy sezon w wykonaniu tego solidnego obrońcy.

 

Plany – żadnych wzmocnień, bo są jeszcze Visuri i Hansell. Niemniej jednak panowie muszą wziąć się do roboty, bo inaczej sprowadzę im konkurencję.

Odnośnik do komentarza

Na Ciebie zawsze mogę liczyć :*

---------------------------------

 

Defensywni pomocnicy [mecze – gole – asysty – MoM – wślizgi/mecz – średnia nota]

Jukka-Pekka Tuomanen (30, DM, FIN) [27(1) – 1 – 2 – 0 – 1,87 - 6,89] – dużo słabszy sezon naszego kapitana niż przed rokiem i zastanawiam się, czy dobrze zrobiłem przedłużając z nim kontrakt aż o dwa lata. Pozostaje mi zaufać weteranowi i liczyć nie tylko na jego umiejętności, ale i zdolności przywódcze.

Ingemar Persson (24, DC/DM, FIN) [16(14) – 2 – 4 – 1 – 1,91 - 6,87] – nasz wychowanek w razie potrzeby godnie zastępował Tuomanena i był niezwykle cennym rezerwowym. Dużo więcej grał w pucharach i tam nie zawodził.

Robin Julin (26, DC/DM, FIN u21 1/0) [8(5) – 2 – 2 – 0 – 2,26 - 6,92] – cierpi z powodu silnej konkurencji, której nie potrafi pokonać. Może czas poszukać szczęścia w innym klubie?

 

Plany – już kilka miesięcy temu podpisałem kontrakt z pewnym piłkarzem KuPS Kuopio, ale zaczynam mieć wątpliwości, czy będzie on lepszy od Julina czy Perssona.

 

 

Środkowi pomocnicy [mecze – gole – asysty – MoM – średnia nota]

César Báez (23, MC, PAR 4/0) [30(8) – 6 – 12 – 2 – 7,11] – zaczynał bardzo nieśmiało, ale wreszcie pokazał pełnię swoich umiejętności i godnie zastąpił sprzedanego Larssona. Nagroda dla Debiutanta Roku jak najbardziej zasłużona.

Mattias Larsson (21, MC, FIN 1/0) [13 – 2 – 6 – 0 – 7,31] – nasza gwiazda myślami była już w CSKA Sofia i okres do końca czerwca miała dużo słabszy niż przed rokiem. Mimo to wychowanek MIFK zdążył zaliczyć 6 asyst, 2 gole, a na koniec zapewnił klubowi zysk w wysokości okrągłych 2 milionów euro.

 

Plany – przy tak grającym Báezie nie potrzebuję wzmocnień. Na tej pozycji mogą też grać Isaksson, Oikkonen oraz nowo zakontraktowany 18-latek Robert Persson z Honki.

 

 

Prawi skrzydłowi [mecze – gole – asysty – MoM – dryblingi/mecz – średnia nota]

Petter Isaksson (27, MRC, FIN u21 5/0) [28(1) – 7 – 10 – 4 – 1,70 - 7,28] – najprawdopodobniej najlepszy sezon w karierze naszego wychowanka zakończył się 2-miesięczną kontuzją. Bardzo brakowało nam go w końcówce ligi. Wrócił na baraże, ale nie był w pełni formy fizycznej.

Amos Ekhalie (28, AMRC, KEN 30/4) [17(8) – 4 – 10 – 2 – 2,14 – 7,08] – wspaniale zastąpił kontuzjowanego Isakssona i zaliczył najlepszy sezon w karierze.

Tommy Wirtanen (33, AMR/ST, FIN) [6(1) – 0 – 0 – 0 – 1,20 - 6,86] – grał tylko w Suomen Cup i na koniec pięknej, 19-letniej przygody z MIFK zdobył to trofeum. Zimą odejdzie z zespołu.

 

Plany – mam dwóch znakomitych skrzydłowych więc nie ma powodu szukać trzeciego.

 

 

Lewi skrzydłowi [mecze – gole – asysty – MoM – dryblingi/mecz – średnia nota]

André Hansell (32, DL, FIN) [32(2) – 2 – 8 – 1 – 2,02 – 7,12] – latka lecą i coraz trudniej zachować formę. Mimo to naszemu wychowankowi udało się zdobyć aż 8 asyst, co daje łączny wynik 38 w ostatnich trzech latach. Przed nim być może ostatni sezon w barwach MIFK.

Kristoffer Weckström (33, AML, FIN u21 5/0) [13(6) – 4 – 4 – 2 – 1,22 – 7,21] – jak na swój wiek grał znakomicie, choć jedynie w meczach pucharowych. Zimą kończy piękną karierę.

Juuso Majava (27, AMRL/ST, FIN u21 6/1) [6(17) – 0 – 6 – 0 – 1,01 – 6,87] – powrót dawnej gwiazdy MIFK nie do końca przebiegł zgodnie z oczekiwaniami. Mimo to Juuso zdołał zaliczyć 6 kończących podań, choć rzadko czynił to w naprawdę ważnych meczach. Zimą odejdzie za darmo do Interu Turku.

 

Plany – na tej pozycji mamy spory problem, bo zostanie mi ledwie jeden weteran. Trzeba koniecznie ściągnąć co najmniej jednego kandydata do gry w podstawowej jedenastce.

Odnośnik do komentarza

Ofensywni pomocnicy [mecze – gole – asysty – MoM – średnia nota]

Asko Härkönen (24, AM/FC, FIN) [13(12) – 15 – 3 – 4 – 7,28] – drugi rok z rzędu okazuje się moim jokerem. W końcówce jako jedyny obok Ojali nie zapomniał, jak trafia się do siatki. Bardzo cenię tego chłopaka.

Joni Oikkonen (27, AMC, FIN u21 2/0) [12(14) – 7 – 6 – 2 – 6,81] – poprawny sezon, choć w ponad połowie spotkań wchodził z ławki na mniej lubianej pozycji MC.

Staffan Svenlin (27, AMRLC, FIN u21 6/1) [6(21) – 4 – 0 – 1 – 6,93] – wieczny rezerwowy, którego postaram się pozbyć w zimowym okienku transferowym. No chyba że nikogo nie kupię na lewe skrzydło, wtedy Staffan będzie planem B.

 

Plany – w mojej taktyce była to rzadka pozycja, bo najczęściej zamieniałem ją na ST i wpuszczałem Karringa. Dlatego jeśli ktokolwiek przyjdzie zimą, to będzie to materiał na gwiazdę, dla kogo warto będzie pogrzebać w taktyce.

 

 

Napastnicy [mecze – gole – asysty – MoM – średnia nota]

Julio Eduardo Santa Cruz (26, ST, PAR) [44 – 31 – 12 – 9 – 7,36] – wspaniały transfer z FC Lahti. Strzelał na zawołanie, potrafił w pojedynkę wygrywać mecze. Niestety tego zabrakło w samej końcówce, kiedy to potrafił zdobyć bramki jedynie po rzutach rożnych.

André Karring (26, ST, FIN u21 12/1) [36(5) – 26 – 12 – 10 – 7,24] – przez 3/4 sezonu piałem z zachwytu nad naszym wychowankiem. No ale w końcu mężczyznę ocenia się po tym, jak kończy. A André zakończył słabiutko – ponad 10 godzin bez zdobytego gola.

Ville Ojala (20, ST, FIN u21 19/7) [2(13) – 6 – 1 – 1 – 6,67] – szlifował swój talent w rezerwach, ale w końcówce sezonu włączyłem go do pierwszego składu i zdołał m.in. wygrać nam finał Suomen Cup. Przyszły rok może być jego.

 

PlanySanta Cruz wchodzi w drugi, ostatni rok obowiązywania kontraktu i póki co nie chce go przedłużyć. Jeśli stan ten będzie trwał zbyt długo, postaram się sprzedać naszego najlepszego strzelca, a za zarobione pieniądze poszukać innej gwiazdy.

Odnośnik do komentarza

Z tymi wzmocnieniami - nie będzie żadnych fajerwerków bez zawodowego statusu klubu.

@TEXAS - wielkie dzięki.

-------------------------------------

 

O ile pod względem sportowym nie wszystko udało się nam w zakończonym sezonie, o tyle finansowo był to rok fantastyczny. Sprzedaż Mattiasa Larssona za 2 miliony euro, długa walka w eliminacjach do europejskich pucharów oraz pełny stadion w wielu meczach dały nam niemal 3,5 miliona euro zysku. Oby ta kwota przekonała zarząd, że czas na zawodowstwo.

 

Sezon 2016 w liczbach:

Występy: Santa Cruz 44, Karring 41, Juntunen 39

Bramki: Santa Cruz 31, Karring 26, Härkönen 15

Asysty: Báez, Santa Cruz, Karring po 12

MoM: Karring 10, Santa Cruz 9

Średnia nota: Santa Cruz 7,36, Härkönen 7,28, Isaksson 7,28

 

Mecze: 52

Bilans bramek: 125-62 (średnio 2,4-1,2)

Żółte kartki: 90 (1,7)

Czerwone kartki: 3

Średnia frekwencja: 2696

 

Sytuacja finansowa klubu (na koniec sezonu):

Stan konta: € 5,71M

Zysk/strata: € 3,4M

Roczny budżet: € 1,1M

Aktualny budżet: € 1,53M

Najdrożsi piłkarze: Karring € 500K, Santa Cruz € 500K, Isaksson € 300K

 

Budżet płacowy: € 1,15M/rok

Aktualny: € 460K/rok

Średnia pensja: € 10K/rok

Najlepiej opłacani: Santa Cruz € 57K/rok, Rodrigues 26K/rok, Báez € 23K/rok

Odnośnik do komentarza

Podsumowanie sezonu 2016 w wybranych ligach skandynawskich:

 

Finlandia – mistrzostwo dla Tampere dopiero po barażach

Veikkausliiga Tampere Utd, IFK Mariehamn, HJK Helsinki, Inter Turku

Spadek JJK Jyväskylä

Awans FC Lahti

Suomen CupIFK Mariehamn (2:1 z VPS Vaasa)

Liigacup Tampere Utd (2:2k z HJK Helsinki)

Piłkarz Roku – Marouane Imaghri (27, ST, MAR u21 13/8, Tampere Utd) – 28-20-11-7,54

Król strzelców – Hermanni Vuorinen (32, ST, FIN, HJK Helsinki) - 21 goli

Manager sezonu – Mikko Kujala (52, FIN, Tampere Utd)

 

Norwegia – beniaminek Rosenborg wraca do czołówki; inny gigant – Vålerenga – spada do II ligi

Tippeligaen Lillestrøm, Rosenborg, Moss, Start

Spadek Kongsvinger, Vålerenga, Hønefoss

Awans SFK Sparta, HamKam, Stabæk

Cupen Lyn (1:1k z Rosenborg)

Najlepszy zawodnik – Niklas Knutsen (27, ST, NOR, Lillestrøm) – 15-8-2-7,53

Król strzelców – Marius Enger (28, ST, NOR, Moss) - 13 goli

Manager sezonu – Arne Sandstø (50, NOR, Lillestrøm)

 

Szwecja – pierwszy po 31 latach tytuł Örgryte

Allsvenskan Örgryte, Djurgården, GIF Sundsvall, Trelleborg

Spadek Häcken, Elfsborg, Landskrona

Awans Örebro, Helsingborg, Norrköping

Svenska CupenÖrgryte (1:1k z IFK Göteborg)

Najlepszy zawodnik – Mikael Dahlberg (32, ST, SWE u21 21/6, Halmstad) – 26-13-5-7,31

Król strzelców – Kenan Kelmendi (27, ST, FIN u21 12/5, GIF Sundsvall) – 17 goli

Manager sezonu – Tony Gustavsson (43, SWE, Örgryte)

Odnośnik do komentarza

Z tym zawodowstwem to wcale nie musi być szybka sprawa...

-------------------------------------

 

Oferta objęcia sterów w MSV Duisburg, jaką otrzymałem na początku listopada i ostatecznie odrzuciłem, dostała się do pracy i wywołała w kraju niemałą burzę. Wielu dziennikarzy pukało się w czoło i wręcz wyśmiewało, że życiowa szansa przeszła mi koło nosa. Jeden z nich nazwał mnie nawet „lamą”, licząc zapewne na to, że zamknę się w sobie, przestanę dbać o codzienną higienę i rzucę w ramiona alkoholizmu. Nic z tych rzeczy, bo zdecydowana większość obserwatorów fińskiego życia piłkarskiego chwaliło mnie za konsekwencję w dążeniu do celu, jakim jest uczynienie z MIFK skandynawskiej potęgi. Odwagi w niełatwym wyzwaniu dodawali mi wszyscy mieszkańcy Mariehamn, którzy na każdym kroku starali się wyrazić swą wdzięczność. Najbardziej ucieszył mnie gest prezesa Slotte, który przedstawił mi nowy, 2-letni kontrakt i po raz pierwszy od 9 lat, a więc dnia objęcia przeze mnie posady w klubie, dał pokaźną podwyżkę rzędu 70%. Umowę na 75 tysięcy euro rocznie podpisałem, ale to nie pomogło wymazać z głowy kwoty 250 tysięcy euro, jakie mogłem zarabiać w MSV.

 

Owszem, teraz straciłem okazję zarobienia sporej gotówki i wskoczenia do przedsionka futbolowej elity. Jednak moja menadżerska przyszłość zdaje się być świetlana. Tak przynajmniej twierdzą dziennikarze, którzy przez całą przerwę zimową bombardowali mnie informacjami o rzekomym zainteresowaniu moją osobą prezesów europejskich klubów. Wiadomości o szansach pracy z takimi ekipami jak Elche, Levante, Le Mans, Grenoble czytało się miło. Rewelacji o możliwym angażu w Birmingham, Wolfsburgu, Osasunie, czy Torino słuchałem z niedowierzaniem. Natomiast po przeczytaniu sensacyjnych artykułów o rychłej pracy w Bordeaux, Palermo, Evertonie, Athletic, czy nawet Romie lub Chelsea, postanowiłem więcej nie kupować gazet, a przynajmniej zrezygnować z przeglądania ich ostatnich stron. Najwyraźniej tabloizacja prasy wkroczyła już do kręgów sportowych również w kraju, gdzie nie widać osób pokroju Jasia Tomaszewskiego.

Odnośnik do komentarza

To jest śmieszne. Kiedy odnosisz sukcesy to sporo zespołów czy reprezentacji nie chce brać Cię pod uwagę, a jak nic nie zdobędziesz to łączą Cię z potęgami. Ja z Legią w debiucie zdobyłem ostatnio podwójną koronę, a zamiast wybrać mnie na selekcjonera Polski to wzięli jakiegoś Stawowego, który nikogo wcześniej nie trenował...

Odnośnik do komentarza
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...