Islands of Peace

[T-m]

Z tym zawodowstwem to wcale nie musi być szybka sprawa...

-------------------------------------

 

Oferta objęcia sterów w MSV Duisburg, jaką otrzymałem na początku listopada i ostatecznie odrzuciłem, dostała się do pracy i wywołała w kraju niemałą burzę. Wielu dziennikarzy pukało się w czoło i wręcz wyśmiewało, że życiowa szansa przeszła mi koło nosa. Jeden z nich nazwał mnie nawet „lamą”, licząc zapewne na to, że zamknę się w sobie, przestanę dbać o codzienną higienę i rzucę w ramiona alkoholizmu. Nic z tych rzeczy, bo zdecydowana większość obserwatorów fińskiego życia piłkarskiego chwaliło mnie za konsekwencję w dążeniu do celu, jakim jest uczynienie z MIFK skandynawskiej potęgi. Odwagi w niełatwym wyzwaniu dodawali mi wszyscy mieszkańcy Mariehamn, którzy na każdym kroku starali się wyrazić swą wdzięczność. Najbardziej ucieszył mnie gest prezesa Slotte, który przedstawił mi nowy, 2-letni kontrakt i po raz pierwszy od 9 lat, a więc dnia objęcia przeze mnie posady w klubie, dał pokaźną podwyżkę rzędu 70%. Umowę na 75 tysięcy euro rocznie podpisałem, ale to nie pomogło wymazać z głowy kwoty 250 tysięcy euro, jakie mogłem zarabiać w MSV.

 

Niezależny dziennik Marymontheimstolz z korzeniami aż w JidiSzraelu podtrzymuje, żeś pan Lama i w tydzień zaprzepaścił miszczunia i ofertę pracy z lidze ciekawszej

 

To jest śmieszne. Kiedy odnosisz sukcesy to sporo zespołów czy reprezentacji nie chce brać Cię pod uwagę, a jak nic nie zdobędziesz to łączą Cię z potęgami. Ja z Legią w debiucie zdobyłem ostatnio podwójną koronę, a zamiast wybrać mnie na selekcjonera Polski to wzięli jakiegoś Stawowego, który nikogo wcześniej nie trenował...

 

Tak... Wojciech Stawowy to anonimowa postać w polskiej piłce, nie to co Ty

[łaziii]

No wiem, że liga ciekawsza. Zostawiłem sobie save'a z tą ofertą i może wrócę do niej po zakończeniu opka.

---------------------------------------------

 

Zeszłoroczne transfery znacznie wzmocniły mój zespół i umożliwimy nam walkę o najwyższe trofea w kraju i całkiem udany występ w Europie. Zakup takich piłkarzy jak napastnik Santa Cruz, pomocnik Báez, czy stoper Rodrigues poprawiły grę każdej naszej formacji. Dlatego też z równie ambitnymi celami przystępowałem do zimowego okienka transferowego, gdzie priorytetami byli lewoskrzydłowy oraz napastnik lub ofensywny pomocnik. Z licznych raportów skautów wyselekcjonowałem grupę potencjalnych wzmocnień i przystąpiłem do ofensywy.

 

Niestety, mimo zabiegów przeróżnej natury musiałem obejść się smakiem, a lista nowych twarzy w MIFK prezentuje się wyjątkowo skromnie. Upatrzeni przeze mnie piłkarze albo nie chcieli słyszeć o przejściu do Dumy Alandów, albo oczekiwali zdecydowanie za dużych pensji, albo też ich obecni pracodawcy żądali kwot rzędu 300-400 tysięcy euro. Po pierwsze- zawodnicy ci nie są warci aż takich pieniędzy, a po drugie- my takich fortun na transfery nie wykładamy.

 

Z tego też powodu do klubu zawitało tylko trzech nowych zawodników, z czego tylko jeden z nich miał z miejsca wskoczyć do pierwszej jedenastki. Mowa o trzecim już Paragwajczyku w zespole, szybkim i walecznym stoperze Marcosie Paredesie (20, DC, PAR 1/0). Latynos przybył do nas za darmo z FC Lahti, ale zgodził się na ledwie jednoroczny kontrakt i nie jest wykluczone, że już w przyszłym sezonie nie zobaczymy go w naszych barwach. Drugim wzmocnieniem jest środkowy pomocnik Robert Persson (18, MC, FIN u21 14/0), który również za darmo uciekł z FC Honki. Wychowanek Tampere United to zdolny, pracowity i zdeterminowany chłopak, który w przyszłości ma szansę zająć miejsce Báeza. Ostatnią nową twarzą jest Jani Pulkkinen (24, DC/DM, FIN u21 1/0), któremu jednak będzie bardzo ciężko wygrać rywalizację na pozycji dMC. O ile bowiem odznacza się on mocną psychiką, doskonałymi podaniami i grą w odbiorze, to jest niestety bardzo wątły fizycznie i w starciach z turami środka pola może zwyczajnie polec. Ja jednak widzę w nim materiał na niezłego rozgrywającego i może zatrudnię go do nieco innej roli, niż się to wszystkim wydaje. Jani ma jeszcze jedną zaletę – jego przyjście z KuPS Kuopio nie kosztowało nas ani centa.

 

Trzech piłkarzy przybyło do Mariehamn, a czterech z niego wyjechało. Jeszcze w listopadzie pozbyłem się etatowego reprezentanta Kenii, Mulinge Munandiego (25, DC, KEN 46/0). Czarnoskóry stoper spędził w MIFK aż 8 lat, ale nigdy tak naprawdę nie udowodnił swojego talentu. Nie było sensu dłużej trzymać go na ławie więc z radością przyjąłem ofertę AC Oulu opiewającą na 150 tysięcy euro. Nie udał się też powrót na stare śmieci Juuso Majavie (27, AMRL/ST, FIN u21 6/1). Niedawny mistrz Szwecji z Djurgården (2015r.) miał znów czarować na lewej flance, ale zawiódł i jako wolny agent odszedł do Interu Turku.

 

Dwa ostatnie pożegnania były wyjątkowo trudne, bo dotyczyły ikon MIFK. Wiekowi skrzydłowi Tommy Wirtanen (34, AMR/ST, FIN) i Kristoffer Weckström (33, AML, FIN u21 5/0) byli wychowankami Dumy Alandów i spędzili w tym zespole połowę swojego życia. Na krajowym podwórku osiągnęli wszystko i mogli z godnością zawiesić buty na kołku. Tym samym podtrzymana została tradycja, zgodnie z którą co roku z klubem żegna się przynajmniej jedna z jego ikon. W 2014r. był to napastnik Andreas Björk, w 2015r. rozgrywający Mika Niskala, rok temu wieloletni kapitan Jani Lyyski oraz snajper Andreas Friman, a teraz przyszedł czas na Wirtanena i Weckströma. Dzięki chłopaki!

[łaziii]

W grudniu rozpoczęliśmy okres przygotowawczy po ponad miesięcznej przerwie zimowej, ale zawodnicy wyglądali dość niewyraźnie. Zamiast podać im Rutinoscorbin, zrezygnowałem z grudniowych sparingów i zezwoliłem na spokojny trening. Jak się później okazało, żaden z nich nie wyjechał na urlop poza Alandy i spędził nudny czas w domu. No ja rozumiem, że za wypuszczenie z rąk mistrzowskiego tytułu powinno się wyznaczyć sobie karę, ale moi podopieczni mocno przegięli. Oby nie miało to odbicia na przyszłorocznej formie.

 

 

Grudzień 2016

 

Bilans: -

Veikkausliiga: -

Suomen Cup: -

Liigacup: -

Finanse: € 5,7M (- € 28K)

Budżet transferowy: € 1,53M (€ 1,1K)

Budżet płac (rocznie): € 459K (€ 1,15M)

Nagrody: -

 

Transfery (Polacy): brak

 

Transfery (świat):

Roberto Zamora (19, AMRLC/FC, ARG u21 37/4) [Indepediente -> Toluca] - € 9M

Jorge Majao (29, DC, ECU 35/0) [Monterrey -> América (MEX)] - € 1,9M

 

Ligi świata:

Anglia: Chelsea [+7]

Finlandia: Tampere United [+0] M

Francja: Lyon [+1]

Hiszpania: Celta [+3]

Niemcy: Cottbus [+2]

Norwegia: Lillestrøm [+1] M

Polska: Polonia Warszawa [+1]

Szwecja: Örgryte [+3] M

Włochy: Inter [+1]

 

Ranking FIFA:

1. Hiszpania [+1], 2. Brazylia [-1], 3. Anglia [+0], …, 26. Polska [-1]

------------------------------

 

Ano właśnie! Przedłużony o baraże sezon sprawił, że FM nie wysłał moich piłkarzy na urlopy. Oczywiście przez ten czas dawałem im wolne od treningów, ale to może nie być to samo co urlop. Mam nadzieję, że nie rozpieprzy mi to następnego sezonu :/

[gierobak]

Proponuję Ci, aby po mistrzostwie zmienić klub. W Finlandii masz już chyba wszystko co mogłeś zdobyć, a w Lidze Mistrzów takim klubem raczej nie powalczysz...

[łaziii]

Ciągle liczę na zawodowy status klubu, otwarcie możliwości skautowania innych lig i zbudowanie silnego klubu zdolnego awansować do grupowej fazy Pucharu UEFA. Ale nie wykluczam, że wreszcie skończy mi się cierpliwość.

-------------------------------------------------------

 

Wraz z początkiem stycznia miała przyjść najważniejsza wiadomość dla IFK Mariehamn. Bardzo mocno liczyłem na to, że osiągnięcia sportowe z ostatnich lat oraz już niemal 6-milionowy rachunek bankowy przekują się na zawodowy status klubu. Niestety zebranie zarządu zakończyło się bez tej kluczowej uchwały, co niemal wpędziło mnie w depresję. A mogłem już od dwóch miesięcy prowadzić prawdziwie profesjonalny MSV Duisburg i realnie myśleć o wielkich sukcesach. Na otarcie łez prezes zgodził się na moje żądania rozbudowy stadionu (głównie modernizacji, bo z 5000 miejsc tylko 700 to krzesełka) oraz obiektów młodzieżowych i szkółki piłkarskiej (które już są na niezłym, tzn. przeciętnym poziomie). Postanowiłem zaprzestać oszczędzania każdego centa i wreszcie zainwestować zarobione pieniądze. Może poprzez poprawę infrastruktury przekonam zarząd, że warto porzucić półzawodowy status klubu, skoro same pieniądze nie przemawiają do wyobraźni smutnych panów w przyciasnych garniturach.

 

Głównym wynikiem zebrania zarządu było ustalenie celów na przyszły sezon. Drużyna miała jedno, główne wyzwanie – wygrać ligę. Koniec, kropka. Mamy wyprzedzić Tampere United, które jest wyżej oceniane jest przez bukmacherów. W krajowych pucharach celem minimum jest osiągnięcie finału. Na realizację tych zadań prezes udostępnił mi aż 1,89 miliona euro na transfery i 1,37 miliona euro na płace. Cóż z tego, skoro mało kto zdolny poważnie wzmocnić drużynę jest skłonny do nas przyjść.

[H! Vltg3]

Cóż z tego, skoro mało kto zdolny poważnie wzmocnić drużynę jest skłonny do nas przyjść

Szara fińska rzeczywistość...

[łaziii]

Wzorowy rozwój młodych stoperów Juntunena, Utriainena oraz Augustssona, a także przybycie latem Paragwajczyka Paredesa zrodziły wielki kłopot nadmiaru bogactwa na tej pozycji. Jednocześnie emerytura Weckströma, słaba postawa i odejście Majavy oraz starzejący się Hansell spowodowały sporą dziurę na lewym skrzydle. Nowa sytuacja kadrowa zachęciła mnie do porzucenia dotychczasowej taktyki zbudowanej na 4-4-2 lub 4-4-1-1 i spróbowania nowych ustawień.

 

Zdecydowałem się przetestować klasyczne 3-5-2 (GK-3 DC, WBR/L, 2 MC, AMC, 2 ST) oraz dużo bardziej defensywne 5-4-1 (GK, 3 DC, WBR/L, DM, 2 MC, AMC, ST). Dzięki temu mogłem maksymalnie skorzystać z aż trzech doskonałych stoperów oraz nie gorszych bocznych obrońców, którzy grę do przodu mają we krwi. W ataku znalazło się miejsce dla Santa Cruza oraz Karringa, którzy wspierani mieli być przez Oikkonena lub Härkönena. Wszystko to skupione na dość wąskiej grze środkiem lub mieszanie.

 

Testy nowej taktyki rozpocząłem meczami towarzyskimi i zamierzałem je kontynuować także w startującym w lutym Liigacup. Oczywiście trudno wyciągać trafne wnioski z pierwszych spotkań, ale jest kilka pozytywnych obserwacji. Najważniejsze, że nowe ustawienie działa i nasza gra nie pogorszyła się w stosunku do poprzedniego sezonu. Rzecz jasna potrzeba czasu, aby zawodnicy oswoili się z nowymi zadaniami na boisku, ale póki co jestem zadowolony. Bardzo dobrze współpracuje trójka stoperów, którzy zaczęli grać jeszcze efektywniej po zarządzeniu zakładania pułapek ofsajdowych. Dużo większe wyzwanie czeka mnie w ataku, gdzie mimo aż trzech ofensywnie nastawionych zawodników i wspierającego ich z środka pola pomocnika, brakuje nam pomysłu na rozegranie akcji. Pogorszyła się też płynność gry oraz skuteczność podań. Jest jednak jeszcze sporo czasu, aby wprowadzić odpowiednie poprawki.

 

Największą atrakcją styczniowych sparingów była potyczka z CSKA Sofia. To była część umowy transferowej Mattiasa Larssona, która miała przynieść nam dodatkowe przychody z tytuły biletów. Niestety kibice zawiedli i stawili się na stadionie w grupie niespełna 800 osób. Nie zobaczyli oni swojego niedawnego pupila, bo wychowanek MIFK przesiedział 90 minut na ławce z lekkim urazem. Na domiar złego kontuzji doznał nasz snajper Ojala i teraz czeka go miesięczna rehabilitacja.

 

 

IFK Vasa – IFK Mariehamn 1:4 (1:3)

(Nyberg 21’ – Ojala 20’, 22’; Karring 45’; Appel 79’)

 

IFK Mariehamn – KuPS Kuopio 3:1 (2:0)

(Härkönen 22’; Ekhalie 40’; Utriainen 66’ – Pietilä 64’)

 

IFK Mariehamn – CSKA Sofia 2:1 (2:1)

(Kovachev sam. 14’; Härkönen 17’ – Baldini 36’)

 

TP-47 Tornio – IFK Mariehamn 0:4 (0:1)

(Báez 15’; Oikkonen 51’; Karring 59’, 73’)

[łaziii]

Skoro mało kto chciał zasilić mój zespół, trzeba było zatrzymać obecnych w kadrze piłkarzy. Udało mi się podpisać nowe kontrakty z wszystkimi najważniejszymi piłkarzami, ale niestety dwaj kluczowi wciąż nie podjęli ostatecznej decyzji. Mowa o dopiero co przybyłym stoperze Paredesie, któremu już w listopadzie kończy się umowa. Paragwajczyk jest skłonny zostać w Mariehamn dłużej, ale żąda aż tysiąca euro premii za każdy rozegrany mecz. To jest niemal 10-krotnie więcej, niż mają pozostali zawodnicy, dlatego też póki co zrezygnowałem z dalszych negocjacji. Tych nie chciał nawet podjąć inny zawodnik rodem z Paragwaju, nasza największa gwiazda Santa Cruz. Wyborowy, ale i mocno zmanierowany snajper nie zamierza przedłużać swojego pobytu na archipelagu i jest wielce prawdopodobne, że zimą odejdzie za darmo. Na domiar złego nikt nie chce Julio od nas odkupić i to pomimo oficjalnego wystawienia go na listę transferową.

 

 

Styczeń 2017

 

Bilans: -

Veikkausliiga: -

Suomen Cup: -

Liigacup: -

Finanse: € 5,91M (+ € 239K)

Budżet transferowy: € 1,89M (€ 1,89K)

Budżet płac (rocznie): € 474K (€ 1,37M)

Nagrody: -

 

Transfery (Polacy): brak

 

Transfery (świat):

David Smisek (24, DRC, CZE 18/0) [Lyon -> Arsenal] - € 35M

Andre Gatting (24, AMLC, ENG 14/4) [West Ham -> Arsenal] - € 33,5M

Konstantin Polyakov (24, DC, RUS 16/0) [Bordeaux -> Real Madryt] - € 29,5M

 

Ligi świata:

Anglia: Chelsea [+4]

Finlandia: -

Francja: Toulouse [+4]

Hiszpania: Celta [+1]

Niemcy: Cottbus [+2]

Norwegia: -

Polska: Polonia Warszawa [+1]

Szwecja: -

Włochy: Lazio [+1]

 

Ranking FIFA:

1. Hiszpania [+0], 2. Brazylia [+0], 3. Anglia [+0], …, 26. Polska [+0]

[łaziii]

Trochę się rozpędziłem i jestem już po pierwszych kolejkach nowego sezonu. Dlatego Liigacup zrelacjonuję ekspresowo.

-------------------------------------

 

Komplet przekonujących zwycięstw w styczniowych sparingach nie wystawiał rzetelnej oceny nowej taktyce. Prawdziwy sprawdzian czekał w Liigacup i zgodnie z oczekiwaniami było dużo trudniej. Zamiast pewnego zdobycia kompletu punktów ze słabeuszami w Mariehamn, były straszne męczarnie i szczęśliwe wygrane z golami w ostatnich minutach. Z kolei na wyjeździe było fatalnie pod względem ofensywy, ale już dużo lepiej w defensywie.

 

Z występów poszczególnych piłkarzy warto podkreślić wysoką formę Asko Härkönena, który dużo lepiej czuje się na szpicy zamiast na nominalnej pozycji AMC. Świetnie piłkę dogrywał rozgrywający César Báez, a Amos Ekhalie bardzo efektywnie wspierał napastników zza ich pleców. Cieszy też powolny, acz systematyczny powrót do wysokiej dyspozycji snajpera André Karringa, a martwi kompletny dół Santa Cruza, który sprawia wrażenie wyjątkowo nieszczęśliwego na alandzkiej prowincji.

 

Liigacup (grupa A, mecz 1/6), 04.02.2017

[-] IFK Mariehamn – KuPS Kuopio [-] 1:0 (0:0)

90+2’ Ekhalie 1:0

 

MoM – Báez (M C, MIFK) – 1 asysta, nota 8

 

Widzów – 233

 

Liigacup (grupa A, mecz 2/6), 11.02.2017

[1.] FC Inter Turku - IFK Mariehamn [3.] 0:0 (0:0)

 

MoM – Nikkari (M C, Inter) – 13 przechwytów, 5 kluczowych podań, nota 8

 

Widzów – 339

 

Liigacup (grupa A, mecz 3/6), 18.02.2017

[3.] IFK Mariehamn – FC Haka [7.] 3:1 (1:0)

15’ Härkönen 1:0

63’ Järvinen 1:1

65’ Härkönen 2:1

79' Pelvas (Haka) n.rz.k.

90+1’ Karring 3:1

 

MoM – Härkönen (ST, MIFK) – 2 gole, nota 9

 

Widzów – 235

[łaziii]

Luty 2017

 

Bilans: 2-1-0, 4:1

Veikkausliiga: -

Suomen Cup: -

Liigacup: 3. [-0 pkt.], 7 pkt, 4:1

Finanse: € 5,83M (- € 69K)

Budżet transferowy: € 1,89M (€ 1,89K)

Budżet płac (rocznie): € 474K (€ 1,37M)

Nagrody: -

 

Transfery (Polacy):

Michał Korenik (29, AMC, POL) [Bełchatów -> Jagiellonia] - € 1,8M

Mateusz Markowski (26, ST, POL u21 1/0) [Bełchatów -> Odra Wodzisław] - € 1,7M

Tomasz Kubica (28, ST, POL) [Bełchatów -> Odra Wodzisław] - € 1,4M

 

Transfery (świat):

Fabiano Daniel (23, DC, BRA u21 6/0) [Feyenoord -> Grêmio] - € 7,25M

 

Ligi świata:

Anglia: Chelsea [+2]

Finlandia: -

Francja: Toulouse [+1]

Hiszpania: Celta [+6]

Niemcy: Cottbus [+8]

Norwegia: -

Polska: Polonia Warszawa [+3]

Szwecja: -

Włochy: Inter [+2]

 

Ranking FIFA:

1. Hiszpania [+0], 2. Brazylia [+0], 3. Anglia [+0], …, 28. Polska [-2]

[łaziii]

Nasz wyjazdowy mecz z MyPa pokazał, że i w Liigacup kibice mogą liczyć na wysoki poziom i niezapomniane emocje. Szkoda więc, że rozgrywki te nie cieszą się w Finlandii najmniejszym zainteresowaniem, a naszą potyczkę w Anjalankoski obejrzało ledwie 166 osób.

 

Ci co przyszli, nie pożałowali. Od początku dominowali gospodarze, co po raz kolejny wystawia negatywną cenzurkę mojej nowej taktyce. Zbyt często tracimy piłkę, przez co rywale mają więcej czasu i okazji do skonstruowania groźnych ataków. Mimo słabszej postawy, to my schodziliśmy na przerwę z prowadzeniem. I to bardzo pewnym, bo aż 2:0. w 34. minucie nieudana pułapka ofsajdowa otworzyła Härkönenowi drogę do bramki, w ostatniej chwili dostrzegł on wbiegającego środkiem Oikkonena i ten strzelił na 1:0. W doliczonej minucie pierwszej połowy wyprowadziliśmy zabójczą kontrę, a bohaterowie pierwszego gola zamienili się rolami.

 

W szatni trener gospodarzy musiał wznieść się na wyżyny swych motywacyjnych umiejętności, gdyż po zmianie stron jego podopieczni nie poddali się i z każdą minutą dominowali jeszcze wyraźniej. Bohaterami miejscowych byli Ukraiński boczny obrońca Leschenko, norweski defensywny pomocnik Fossmark oraz rosyjski superstrzelec Miftakhov. Gole i asysty tej trójki pozwoliły drużynie MyPa zaliczyć wspaniały come back ze zwycięskim golem w doliczonym czasie gry. Po raz pierwszy nasza obrona zawiodła na całej linii, a zwłaszcza młodziutcy Utriainen i Augustsson, którzy zawinili przy pierwszych dwóch bramkach. Trzecie trafienie do wynik kontrataku, a chwilę wcześniej wyborną okazję zmarnował nasz napastnik, rekonwalescent Ville Ojala. Tak więc zamiast wygrać 3:2, polegliśmy w tym samym stosunku.

 

Liigacup (grupa A, mecz 4/6), 04.03.2017

[1.] MyPa Anjalankoski - IFK Mariehamn [3.] 3:2 (0:2)

34’ Oikkonen 0:1

45+1’ Härkönen 0:2

63’ Miftakhov 1:2

80’ Fossmark 2:2

90+3’ Miftakhov 3:2

 

MoM – Miftakhov (ST, MyPa) – 2 gole, nota 9

 

Widzów – 166

[łaziii]

Porażka z MyPa oraz kardynalne błędy defensywy nie zachęciły mnie do porzucenia nowej taktyki. Z dwóch wariantów, 3-5-2 i 5-4-1, wybrałem ten pierwszy, który dawał nam zdecydowanie więcej opcji w ataku. Ostatnie dwa grupowe spotkania potwierdziły, że moje taktyczne zmiany podążają w odpowiednim kierunku i trzeba jeszcze tylko pomyśleć o dopieszczeniu indywidualnych ustawień.

 

Dwa pewne zwycięstwa nad wymagającymi rywalami dały nam awans do ćwierćfinału z pierwszego miejsca. Niestety Santa Cruz wciąż gra fatalnie, co bardzo martwi mnie w obliczu zbliżającego się sezonu. Przecież to właśnie paragwajski snajper był naszym najgroźniejszym żądłem w ubiegłym roku. Humor poprawia mi z kolei utrzymująca się wysoka forma Härkönena i Ojali, którzy mają szansę wygryźć ze składu nie tylko pikującego Latynosa, ale także naszego wychowanka Karringa.

 

Liigacup (grupa A, mecz 5/6), 11.03.2017

[3.] IFK Mariehamn – FC Honka [5.] 2:0 (2:0)

2’ Karring 1:0

44’ Ojala 2:0

 

MoM – Karring (ST, MIFK) – 1 gol, nota 8

 

Widzów – 285

 

 

Liigacup (grupa A, mecz 6/6), 18.03.2017

[2.] FF Jaro - IFK Mariehamn [3.] 0:2 (0:0)

51’ Härkönen 0:1

69’ Ojala 0:2

 

MoM – Ojala (ST, MIFK) – 1 gol, nota 8

 

Widzów – 174

 

Końcowa tabela grupy A Liigacup:

| Poz   | Inf   | Zespół            | M     | Z     | R     | P     | ZdG   | StG   | R.B.  | Pkt
| -----------------------------------------------------------------------------------------------
| 1.    | A     | IFK Mariehamn     | 6     | 4     | 1     | 1     | 10    | 4     | +6    | 13
| 2.    | A     | FF Jaro           | 6     | 3     | 1     | 2     | 5     | 6     | -1    | 10
| 3.    | A     | MyPa Anjalankoski | 6     | 3     | 1     | 2     | 10    | 9     | +1    | 10
| 4.    | A     | FC Inter Turku    | 6     | 3     | 1     | 2     | 6     | 6     | 0     | 10
| 5.    |       | FC Honka          | 6     | 2     | 1     | 3     | 9     | 10    | -1    | 7
| 6.    |       | KuPS Kuopio       | 6     | 1     | 2     | 3     | 5     | 7     | -2    | 5
| 7.    |       | FC Haka           | 6     | 1     | 1     | 4     | 6     | 9     | -3    | 4

[H! Vltg3]

Szkoda więc, że rozgrywki te nie cieszą się w Finlandii najmniejszym zainteresowaniem

kto, jak kto, ale ty? ;/

[łaziii]

Że powinno być "najniższe zainteresowanie"? Moim zdaniem może być tak i tak. Dajmy spokój temu językowemu puryzmowi <_<

------------------------------------

 

Wywalczenie pierwszego miejsca w swojej grupie nie dało nam żadnych benefitów w fazie pucharowej. Nie dość, że w losowaniu trafiliśmy na potężne HJK Helsinki, to na dodatek mieliśmy zmierzyć się na Finnair Stadium w stolicy.

 

Mecz rozpoczęliśmy z dużym animuszem i już w pierwszych dziesięciu minutach wypracowaliśmy dwie dogodne okazje. Najlepszą miał Isaksson, który z dystansu trafił w poprzeczkę. W odpowiedzi lewy obrońca gospodarzy Mikko Samusalo strzelił w słupek z rzutu wolnego. Spotkanie miało dwa przełomowe momenty. W 17. minucie w przepychance w polu karnym przy biciu kornera Santa Cruz sfaulował rywala i sędzia wskazał na wapno. Pewnym egzekutorem „jedenastki” okazał się król strzelców Veikkausliigi z ubiegłego sezonu, Hermanni Vuorinen. Drugie kluczowe trafienie HJK miało miejsce tuż po zmianie stron, a autorem gola był reprezentant Sierra Leone John Keister. Prowadzenie 2:0 okazało się być dla nas nie do odrobienia, mimo iż przez całą drugą połowę ambitnie forsowaliśmy defensywę gospodarzy. Udało się dopiero w samej końcówce meczu i był to jedynie gol pocieszenia.

 

Liigacup (ćwierćfinał), 25.03.2017

HJK Helsinki - IFK Mariehamn 2:1 (1:0)

17’ Vuorinen (kar.) 1:0

48’ Keister 2:0

89’ Karring 2:1

 

MoM – Vuorinen (ST, HJK) – 1 gol, 1 asysta, nota 8

 

Widzów – 627

 

Nasi pogromcy dotarli aż do finału Liigacup, gdzie po fascynującym meczu przegrali z Tampere United 2:3. Tak więc nasi najgroźniejsi rywale mają już pierwsze trofeum 2017 r. Ubiegły sezon rozpoczęli w identycznym stylu i mam nadzieję, że nie jest to prognostyk przed startującą wkrótce Veikkausliigą.

[łaziii]

Czas przed inauguracją rozgrywek ligowych poświęciłem na przejrzenie kadry i dokonanie ostatnich korekt. Ostatecznie na listę transferową trafiło trzech doświadczonych, ale wciąż jeszcze młodych piłkarzy MIFK. Do FC Lahti powędrował najstarszy z nich, 29-letni wieżowiec Juho Meriläinen (29, DC, FIN u21 2/0). Niemal 2-metrowy stoper spędził w MIFK 8 pełnych sezonów, a w latach 2012-2014 plasował się w top3 najlepszych obrońców ligi. Niestety ostatnie dwa sezony miał dużo słabsze i w obliczu dorastającej konkurencji, postanowiłem sprzedać go za skromne 16 tysięcy euro.

 

Na interesantów czekają też pomocnicy Staffan Svenlin oraz Robin Julin, którym także nie zamierzam płacić za siedzenie na ławce. O obydwu piłkarzy dopytuje już klub AC Oulu, ale konkretnej oferty jeszcze nie przedstawił.

 

 

Marzec 2017

 

Bilans: 2-0-2, 7:5

Veikkausliiga: -

Suomen Cup: -

Liigacup: ćwierćfinał – 1:2 z HJK Helsinki

Finanse: € 5,74M (- € 69K)

Budżet transferowy: € 1,9M (€ 1,89K)

Budżet płac (rocznie): € 455K (€ 1,37M)

Nagrody: -

 

Transfery (Polacy): brak

 

Transfery (świat): brak

 

Ligi świata:

Anglia: Liverpool [+2]

Finlandia: -

Francja: Toulouse [+4]

Hiszpania: Celta [+11]

Niemcy: Cottbus [+1]

Norwegia: -

Polska: Polonia Warszawa [+7]

Szwecja: -

Włochy: Inter [+5]

 

Ranking FIFA:

1. Hiszpania [+0], 2. Brazylia [+0], 3. Argentyna [+1], …, 27. Polska [+1]

[H! Vltg3]

Tam raczej chodziło mi o to ze to zdanie powinno brzmiec:

Szkoda więc, że rozgrywki te nie cieszą się w Finlandii największym zainteresowaniem

 

Bo w obecnej formie nie ma najmniejszego nawet sensu.

[T-m]

No wiem, że liga ciekawsza. Zostawiłem sobie save'a z tą ofertą i może wrócę do niej po zakończeniu opka.

---------------------------------------------

 

Po czym ani mi się waż!

[łaziii]

@ H! Vltg3 -> pozwolę się z Tobą nie zgodzić. To w angielskim nie używa się podwójnego zaprzeczenia (I did nothing; I didn't do anything), a w polskim jak najbardziej (nic nie zrobiłem; niczego nie lubię; w najmniejszym stopniu się z tym nie zgadzam; nie cieszy się to najmniejszym zainteresowaniem). Pozdrawiam

--------------------------------------------

 

Nowy sezon Veikkausliigi inaugurowaliśmy w Kuopio. To miał być spacerek z przeciętnymi piłkarzami KuPS, choć przecież nie tak dawno w Liigacup wygraliśmy z nimi ledwie 1:0 po golu w doliczonym czasie gry. Rzeczywistość ligowa okazała się być równie zaskakująca i w pierwszej połowie daliśmy się zepchnąć do głębokiej defensywy. Gospodarze dłużej utrzymywali się przy piłce i grali na bardzo wysokim procencie celnych podań, przez co biegaliśmy wokół nich jak gończe psy. W 16. minucie miejscowi wyszli na prowadzenie po wzorowo rozegranym rzucie rożnym, do złudzenia przypominającym te bite przez moich podopiecznych.

 

W przerwie ostro wstrząsnąłem chłopakami i zażądałem zwycięstwa. Niestety 15-minutowy opieprz nie podziałał na wszystkich i właściwie jedynie napastnicy Härkönen i Ojala z większą ochotą biegali po boisku. Kompletnie zawodził Santa Cruz, który przez 90 minut nie oddał ani jednego strzału. Wszystko wskazywało na naszą kompromitującą porażkę i poważny falstart w biegu po mistrzostwo Finlandii. Mimo to nie poddaliśmy się, w końcówce rzuciliśmy wszystko na jedną szalę i o dziwo sytuacja zmieniła się jak w kalejdoskopie. W 88. minucie wyrównaliśmy po wspaniałej akcji dwóch bocznych obrońców. Appel dośrodkował z lewej flanki, na dalekim słupku z woleja uderzył Svensson, a jego próbę dobił Ville Ojala. To był szok dla gospodarzy, którzy zaczęli popełniał głupie błędy. Dzięki temu chwilę po wyrównaniu ładną trójkową akcją popisali się Santa Cruz-Ojala-Härkönen i ten ostatni z najbliższej odległości trafił do siatki.

 

To było szczęśliwe i trochę niezasłużone zwycięstwo. Niestety nasza gra pozostawiała wiele do życzenia i kto wie, czy już niedługo nie porzucę nowego ustawienia 3-5-2 na rzecz zeszłorocznego 4-4-2.

 

Veikkausliiga (kolejka 1/26), 19.04.2017

[-] KuPS Kuopio - IFK Mariehamn [-] 1:2 (1:0)

16’ Vilkki 1:0

81’ Isaksson (MIFK) ktz.

88’ Ojala 1:1

90’ Härkönen 1:2

 

MoM – Ojala (ST, MIFK) – 1 gol, 1 asysta, nota 8

 

Widzów – 1466

[Vetr]

KuPS jak zwykle postraszyło A pod koniec tradycyjnie osłabło i przegrało. Najs

[łaziii]

Niby najs, ale jednak sporo szczęścia.

-----------------------------------------

 

Okazja do rewanżu za ćwierćfinał Liigacup przytrafiła się bardzo szybko. Po miesiącu znów zawitaliśmy na Finnair Stadium w Helsinkach, gdzie podejmowała nas ekipa HJK. Zawody rozpoczęliśmy w wymarzonym stylu, bo już w 8. minucie nasz kapitan Tuomanen precyzyjnie przymierzył z rzutu wolnego i dał nam wczesne prowadzenie. Gospodarze byli tego dnia bez formy, a ich super atak Vuorinen – Keister zdziałał niewiele. Przez godzinę gry zawodnicy HJK oddali tylko jeden strzał na bramkę Hradeckiego i to na dodatek posłali piłkę wysoko w trybuny. Otrzeźwienie przyniósł im dopiero gol Césara Báeza na 2:0, ale z tych tarapatów gospodarze już się nie wykaraskali.

 

Veikkausliiga (kolejka 2/26), 23.04.2017

[6.] HJK Helsinki - IFK Mariehamn [4.] 0:2 (0:1)

8’ Tuomanen 0:1

57’ Báez 0:2

73’ Keister (HJK) ktz.

 

MoM – Báez (M C, MIFK) – 1 gol, nota 8

 

Widzów – 6139