[FM2006] Guys in the red... are fighting for win...

[Pisi]

A co z tabelą??

[łaziii]

Nikt Cię pod ścianą nie stawia. Chcesz zakończyć opka, to zrób to.

[Fenomen]

Tabelka będzie chyba jutro...

 

 

Defensywni pomocnicy:

 

Darren Anderson (IRP, 20, 5A / 0G) – 18 / 0 / 2 / 0 / 6.78 – początki Darrena w pierwszej drużynie Scarborough były trudne, ale z każdym meczem nabierał więcej pewności siebie i pod koniec rozgrywek już zupełnie nie obawiałem się o tę pozycję, gdy musiał na niej zagrać ten Irlandczyk z Północy. Media rozpływają się nad jego talentem i jeśli nadal będzie pracował nad swoim rozwojem jak do tej pory, może być niebawem gwiazdą światowego formatu.

 

Djordje Bosković (SRB, 25, 11A / 0G) – 9 / 1 / 0 / 0 / 7.11 – grywał głównie w pucharach, ale w lidze pod koniec sezonu też dostał swoją szansę. Spisał się ogólnie rzecz biorąc, bardzo przyzwoicie i na pewno pozostaje w planach budowy drużyny na kolejny sezon. Rywalizacja o miejsce w środku pola będzie jednak bardzo ciężka i musi pokazać coś więcej, jeśli chce grać więcej.

 

Jarnail Youngjohns (BAR, 30, 59A / 0G) – 34 / 6 / 3 / 0 / 7.38 – ten nieco zapomniany w poprzednich dwóch sezonach piłkarz, w tym dostał więcej szans przez kontuzję Cornejo. Jednak nawet wtedy, gdy Chilijczyk już się wykurował, Jarnail nie oddał miejsca w składzie, będąc bardzo ważną postacią i czynnikiem wywalczonych w tym sezonie sukcesów. To on właśnie był liderem środka pola. Nie Lauridsen, nie Bailey, ale właśnie ten obywatel Barbadosu.

 

Alizera Jabbari (IRN, 20, 17A / 0G) – 1 / 0 / 0 / 0 / 7.00 – chciałem mu dać w tym sezonie więcej szans, bo podobają mi się postępy, jakie czyni na treningach, ale jakoś tak wyszło, że skończyło się na zaledwie jednym wystepie. Ma on świadomość, jak zażarta rywalizacja panuje na pozycji defensywnego pomocnika, ale jeśli będzie się nadal tak rozwijał, to kto wie, czy za rok czy dwa, nie będzie rywalizował już tylko z równie chyba utalentowanym Andersonem o miejsce na boisku.

 

Andy McPherson (SZK, 17, 3u21-A / 0G) – 32 / 4 / 6 / 1 / 7.53 – kolejny świetny piłkarz, jakiego w ostatnich latach wypuściła szkółka Scarborough, która wypuszcza coraz częściej lepszych i bardziej utalentowanych piłkarzy. Ma za sobą już debiut w juniorskiej reprezentacji Szkocji, a to już coś znaczy. Niezastąpiony dla drużyny młodzieżowej. Świetny w destrukcji, a do tego niezwykle przydatny w ofensywie.

[Fenomen]

Uznałem, że lepiej będzie jak tabelkę zamieszczę po pełnym podsumowaniu indywidualnych wyczynów piłkarzy.

 

 

 

Prawi skrzydłowi:

 

Egidijus Brichkus (LIT, 23, 17A / 1G) – 34 / 2 / 5 / 0 / 7.29 – grał wyłącznie w lidze i europejskich pucharach i spisywał się zupełnie nieźle. Znów jednak przytrafiła mu się ta nieszczególna przypadłość, niechętnie widziana u skrzydłowych, czyli zbyt duża rezerwa w grze. Egidijus chyba nigdy nie będzie swoją grą porywał kibiców, bo to raczej taki typ, który woli podać, niż wdawać się w drybling, przez co na skrzydłach mamy asymetrię… ale czy to wada?

 

Yacoba Tounkara (MAL, 21, 3A / 0G) – 3 / 0 / 0 / 0 / 7.00 - dostał swoje szanse pod koniec sezonu, ale trudno powiedzieć, czy je wykorzystał czy nie. Gola nie strzelił, asysty nie zanotował, ale zagrał w tych trzech spotkaniach poprawnie. Na pewno w przyszłym sezonie będzie mógł liczyć na nieco więcej szans na pokazanie się. Widać, że ma talent, trzeba mu tylko dać więcej szans, by mógł go zaprezentować.

 

Paul Edwards (ANG, 22) – 13 / 2 / 4 / 0 / 6.85 – rzucany po różnych pozycjach, w tym sezonie nasz wychowanek grywał więcej na prawym skrzydle, gdzie zanotował w sumie niewiele gorszy bilans od Brichkusa mimo znacznie mniejszej liczby minut spędzonych na boiskach. Grywał więcej w pucharach i stąd ten dobry bilans. Nie chcę go jednak skreślać, bo widać, że jeszcze może sporo dać drużynie. To miał być dla niego sezon prawdy i chyba zdołał obronić swoją pozycję.

 

Gary Taylor (ANG, 16) – 27 / 7 / 6 / 2 / 7.63 – młodziki mają również swoją gwiazdę jeśli chodzi o obsadę prawego skrzydła. Taylor to piłkarz, który za kilka lat może stać się piłkarzem kluczowym dla Scarborough. Pod warunkiem, że nadal będzie się rozwijał jak do tej pory. To był jego pierwszy sezon w młodzikach Scarborough, ale pokazał, że zna się na swoim fachu i wie, jak powinien grać rasowy skrzydłowy.

[Fenomen]

Lewi skrzydłowi:

 

Brian Marshall (ANG, 27, 1u21-A / 0G) – 34 / 2 / 8 / 1 / 7.09 – sprowadzenie Marshalla do zespołu było strzałem w dziesiątkę. Brian znakomicie zastępował Morrisa, sprawiając, że w obliczu absencji Joe, nasza lewa strona w ogóle nie traciła na swojej sile. Marshall często zastępował Joe już w połowie, a w drugiej odsłonie grał lepiej, niż Morris w pierwszej, ale pozycja tego drugiego i tak jest póki co niezagrożona.

 

Joe Morris (ANG, 30, 3A / 0G) – 43 / 4 / 21 / 5 / 7.70 – najlepszy z grona pomocników w zespole. Po raz drugi z rzędu został wybrany najlepszym piłkarzem ligi angielskiej w sezonie, podobnie jak po raz drugi znalazł się w drużynie marzeń tego sezonu. Piłkarz wielkiej klasy i wielkich umiejętności, konsekwentnie pomijany przez selekcjonera reprezentacji Anglii. Dlaczego? Nie mam pojęcia.

 

Joel Martinez (PAN, 24, 30A / 1G) – 7 / 0 / 1 / 0 / 7.29 – grywał, jak się zdążył do tego już przyzwyczaić, tylko w meczach pucharowych, w których spisywał się zupełnie nieźle. Chyba ma świadomość, że dwóch angielskich skrzydłowych umiejętnościami nie przeskoczy i choć jest piłkarzem bardzo dobrym, na tej pozycji rywalizuje z dwoma wybitnymi piłkarzami. Cóż, pech. Za kilka tygodni kończy mu się kontrakt, którego przedłużać nie zamierzam.

 

Christian Flores (CHL, 20, 17A / 1G) – 3 / 0 / 0 / 0 / 6.67 – dostał szanse, jak wielu innych, w końcówce sezonu, kiedy już wszystko było rozstrzygnięte. Spodziewałem się po nim, prawdę mówiąc, nieco więcej. Trochę zawiódł, ale jeszcze za wcześnie by go skreślać. Zwłaszcza, że nabiera sporo doświadczenia z reprezentacji Chile, gdzie jest kluczowym graczem pierwszego składu.

Ian Payne (ANG, 18) – 30 / 2 / 28 / 6 / 7.92 – jedna z największych, obok Donnelly’ego, gwiazd drużyny młodzieżowej. Ileż to razy w pojedynkę albo w duecie z Irlandczykiem wygrywali mecze dla młodzieżowej reprezentacji Scarborough? Rośnie nam kolejny fenomenalny skrzydłowy, naturalny następca dla Morrisa, a potem Marshalla.

[Vetr]

A jaką Payne ma średnią?

 

Edyta bardzo dziękuje za uzupełnienie

[łaziii]

28 asyst Payne'a?! :o

[H! Vltg3]

Możesz dać profil Wachowca?

[Fenomen]

łaziii, zazwyczaj wypracowywał okazje Donnelly'emu, w następnym odcinku zobaczycie, że 28 asyst to nic przy dorobku bramkowym Irlandczyka.

H! Vltg, profil mogę dać, ale najwcześniej koło weekendu, bo w trakcie tygodnia nie mam dostępu do pliku z grą.

 

 

Ofensywni pomocnicy:

 

Justin Bailey (ANG, 29, 1u21-A / 0G) – 37 / 8 / 4 / 1 / 7.08 – w obliczu kontuzji Cornejo to właśnie Bailey bardzo często zastępował Chilijczyka na pozycji ofensywnego pomocnika. Okazało się, że jest to piłkarz o bardzo dużych umiejętnościach i stąd problemy Cornejo z powrotem do wyjściowego składu, bo jak nie blokował mu miejsca do jedenastki Youngjohns, to robił to Bailey. Dobry sezon Anglika. Zasłużył na powołanie do reprezentacji Anglii, ale pewnie go nie dostanie.

 

Luis Cornejo (CHL, 24, 23A / 3G) – 2 / 0 / 0 / 0 / 7.00 – najpierw bardzo poważna kontuzja, która wyeliminowała go z gry na dobre pół roku. Po jej wyleczeniu długo nie mógł dojść do siebie, a gdy już pozwoliłem mu przypomnieć się kibicom na boisko, doznał kolejnego urazu. Tak kontuzjogennego piłkarza, który do tego zaczyna psuć atmosferę w szatni, nie chcę w zespole i raczej Luis nas po sezonie opuści.

 

Henrik Lauridsen (DAN, 23, 18A / 0G) – 29 / 2 / 3 / 1 / 6.93 – spodziewałem się po Duńczyku znacznie więcej. On też stracił sporą część sezonu przez kontuzje, ale to go nie usprawiedliwia, bo w drugiej części sezonu grał już bardzo regularnie. Po bardzo dobrym poprzednim sezonie, w tym Henrik znacznie spuścił z tonu i musi się poważnie wziąć do pracy, jeśli nie chce stracić na dobre miejsca w składzie, bo inni już wyjawiają swoje aspiracje do zastąpienia go w środku pomocy.

 

Rodrigo Fuentes (CHL, 21, 16A / 0G) – 3 / 0 / 0 / 0 / 6.67 – podobnie jak jego rodak na lewym skrzydle, pokazał się kibicom Scarborough w końcówce rozgrywek. Niczym specjalnym w sumie nie zaimponował, ale tak samo jak w przypadku Floresa, tak i Fuentes jeszcze może liczyć na kolejne szanse w kolejnym sezonie. Również jest graczem pierwszego składu w reprezentacji Chile, co ma niebagatelne znaczenie.

 

Simon Henriksson (SWE, 20, 10A / 0G) – 3 / 0 / 0 / 0 / 6.67 – kolejny z grona debiutantów, który dostał swoją szansę. On też niczego specjalnego nie pokazał, ale muszę przyznać, że spodziewałem się po nim więcej, bo w reprezentacji Szwecji uchodzi za bardzo utalentowanego rozgrywającego, czego dowodem jest fakt, że już sobie wywalczył, mimo tak młodego wieku, miejsce w reprezentacji. Na kolejne szanse tez może liczyć.

 

Ferdinand Rosario (GBI, 21, 8A / 0G) – 3 / 0 / 0 / 0 / 7.00 – on też dostał możliwość pokazania się kibicom i z tej szansy skorzystał skwapliwie, notując trzy zupełnie dobre mecze. Z jego gry najbardziej podoba mi się spokój w rozegraniu piłki. Nigdy nie wybija jej na oślep, ale zawsze szuka partnera, któremu można podać, nawet jeśli miałoby to być podanie do tyłu, czy nawet do bramkarza. Materiał na znakomitego rozgrywającego.

[Fenomen]

Napastnicy (część I):

 

Craig Webb (AUS, 23, 38A / 18G) – 31 / 32 / 11 / 10 / 7.97 – trzeba sobie otwarcie powiedzieć, że w ostatnich latach Australia miała szczęście do hodowania napastników klasy światowej. Webb bowiem przypomina mi Wattsa z czasów pracy w Mansfield w każdym calu. Profesjonalista pełną gębą, na boisku haruje za dziesięciu i strzela gole chyba też za dziesięciu. Bezwarunkowo najlepszy piłkarz Scarborough w minionym sezonie. Wybrany przez piłkarzy najlepszym piłkarzem ligi, do tego tytuł wicekróla strzelców Premiership oraz miejsce w drużynie marzeń tego sezonu.

 

Ikechukwu Chibueze (NIG, 24, 21A / 11G) – 44 / 35 / 25 / 6 / 7.95 – Webb jest napastnikiem kapitalnym, wygrał w tym sezonie wiele, ale został wicekrólem strzelców. Jedynym piłkarzem, który mógł strzelić więcej bramek od niego jest oczywiście Chibueze, który po raz kolejny notuje fenomenalny sezon. Ta dwójka napastników sprawiła, że drżały wszystkie zestawienia obronne w lidze. Szkoda, że tak świetnie nie grali w pucharach, ale ponad sześćdziesiąt bramek i trzydzieści asyst w sumie przez nich uzbieranych to wynik kosmiczny. Chibueze oprócz tytułu króla strzelców, zdobył też mniej prestiżowy, ale dla mnie równie cenny tytuł króla asyst.

 

Andrey Kovalchyuk (BIA, 23, 15A / 3G) – 5 / 1 / 0 / 0 / 6.60 – talent tego białoruskiego napastnika chyba coraz bardziej rozmienia się na drobne. Nie zamierzam czekać w nieskończoność na eksplozję jego talentu i chyba po tym sezonie się rozstaniemy, bo akurat jeśli chodzi o napastników, to mam w czym wybierać, a Kovalchyuk wyraźnie do tego elitarnego towarzystwa tu nie pasuje.

 

Rob Meijer (HOL, 25, 3u21-A / 1G) – 19 / 10 / 1 / 1 / 7.16 – nie grał tak zespołowo jak rok temu, ale również okazał się bardzo przydatny. Dziesięć bramek jak na napastnika rezerwowego to wynik co najmniej satysfakcjonujący i na pewno dla Holendra znajdzie się miejsce w projekcie budowy drużyny na nowy sezon. Z roku na rok jest lepszy i choć już pewnie za wiele się nie rozwinie, wystarczy mi, że będzie grał jak dotychczas.

 

Abdulaziz Mohammed (KAT, 28, 41A / 28G) – 15 / 6 / 1 / 1 / 6.87 – wielu już skreśliło Abdulaziza w obliczu tak silnej konkurencji w ataku, ale ja mu jeszcze dałem szansę na udowodnienie swojej przydatności. Niestety przyszło mu to w tym sezonie z większym trudem niż rok temu i jego przyszłość w klubie stanęła pod znakiem zapytania. Na pewno na wylocie jest Kovalchyuk, ale niewykluczone, że z Katarczykiem również się rozstaniemy.

[łaziii]

Chibueze + Webb = 67 goli :o Kiedyś w Nottm Forest miałem parę Ostojic-Davies, która w moim ostatnim sezonie strzeliła 62. Twój duet jest jeszcze lepszy :]

[Fenomen]

No nie narzekam

 

 

Jaime Moreno (KOL, 23, 24A / 12G) – 10 / 5 / 1 / 4 / 7.50 – Moreno to bardzo pozytywne zaskoczenie zakończonego sezonu. Grywał głównie w pucharach, z różnym powodzeniem, ale bramki strzelał. W lidze stał się liderem zespołu w ostatnich spotkaniach o pietruszkę, ale nie potrafi jej pociągnąć do zwycięstw. Zaimponował mi jednak przede wszystkim skutecznością w reprezentacji Kolumbii, dla której w tym sezonie strzelił dziesięć bramek w trzynastu meczach. To sprawia, że chętnie dam mu jeszcze jedną szansę.

 

Juan Carlos Rodriguez (PER, 22, 27A / 20G) – 19 / 9 / 2 / 0 / 7.26 – z Rodriguezem jest sytuacja podobna jak z Marshallem na lewym skrzydle. Jest piłkarzem znakomitym, ale na jego pozycji grają inni, wybitni, fenomenalni, fantastyczni. Stąd tak mało spotkań na jego koncie, ale średnia ocen i wynik bramkowy zupełnie satysfakcjonujący. Stanowi z Meijerem zaplecze duetu napastników i z tej roli dwójka wywiązuje się bardzo dobrze. Może być pewny swojego miejsca w zespole na kolejny sezon.

 

Tom Cunningham (ANG, 34) – 3 / 0 / 0 / 0 / 6.33 – piłkarz, o którym wszyscy w Scarborough zapomnieli, dostał w tym sezonie swoje trzy szanse. Chciałem, żeby w ostatnich trzech meczach sezonu zagrali inni napastnicy, ale akurat wszyscy inni byli kontuzjowani lub w inny sposób dla mnie niedostępni. Dlatego grał Cunningham z Kovalchyukiem. Ten tez już chyba liczy jedynie na spokojną emeryturę w Scarborough, chociaż po prawie nie wniósł on do drużyny tak dużo, by teraz finansować jego powolne kończenie kariery. Jak to się stało, że tak długo się uchował w zespole rezerw? Nie mam pojęcia.

 

David Donnelly (IRL, 17) – 50 / 61 / 11 / 15 / 8.06 – prawdziwy cyborg wśród juniorów. Piłkarz, który prawie w pojedynkę, czasem przy pomocy Payne’a, wywalczył nam mistrzostwo w kategoriach juniorskich. Ten piłkarz dołączył do drużyny dopiero w tym sezonie i pokazał, że ma talent jak mało kto, a do tego ma instynkt, który sprawia, że jest już teraz bardzo groźnym napastnikiem. Dlatego też już teraz zastanawiam się nad włączeniem go do pierwszej drużyny Scarborough.

[Fenomen]

 | Pos   | Inf   | Team      	| Pld   | Won   | Drn   | Lst   | For   | Ag	| G.D.  | Pts   |   
| ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 1st   | C 	| Scarborough   | 38    | 22	| 10	| 6 	| 93	| 43	| +50   | 76	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 2nd   |   	| Leicester 	| 38    | 20	| 11	| 7 	| 63	| 43	| +20   | 71	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
| 3rd   |   	| Tottenham 	| 38    | 17	| 12	| 9 	| 56	| 42	| +14   | 63	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 4th   |   	| Man Utd   	| 38    | 18	| 7 	| 13    | 62	| 42	| +20   | 61	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 5th   |   	| Newcastle 	| 38    | 17	| 8 	| 13    | 60	| 56	| +4    | 59	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 6th   |   	| Derby 	| 38    | 15	| 13	| 10    | 54	| 47	| +7    | 58	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 7th   |   	| Chelsea   	| 38    | 15	| 12	| 11    | 45	| 40	| +5    | 57	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 8th   |   	| Arsenal   	| 38    | 15	| 11	| 12    | 54	| 46	| +8    | 56	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 9th   |   	| Everton   	| 38    | 14	| 12	| 12    | 47	| 47	| 0 	| 54	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 10th  |   	| Aston Villa   | 38    | 13	| 14	| 11    | 60	| 56	| +4    | 53	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 11th  |   	| Mansfield 	| 38    | 12	| 16	| 10    | 44	| 42	| +2    | 52	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 12th  |   	| Bolton    	| 38    | 12	| 15	| 11    | 43	| 39	| +4    | 51	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 13th  |   	| Carlisle  	| 38    | 11	| 15	| 12    | 39	| 39	| 0 	| 48	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 14th  |   	| Nottm Forest  | 38    | 12	| 9 	| 17    | 49	| 60	| -11   | 45	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 15th  |   	| Portsmouth	| 38    | 11	| 12	| 15    | 39	| 55	| -16   | 45	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 16th  |   	| Liverpool 	| 38    | 9 	| 14	| 15    | 48	| 62	| -14   | 41	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 17th  |   	| Middlesbrough | 38	| 9 	| 10	| 19	| 36    | 56	| -20   | 37    | 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 18th  | R 	| Man City  	| 38    | 7 	| 15	| 16    | 40	| 59	| -19   | 36	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 19th  | R 	| Q.P.R.    	| 38    | 5 	| 14	| 19    | 29	| 56	| -27   | 29	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 
 | 20th  | R 	| Sunderland	| 38    | 6 	| 10	| 22    | 45	| 76	| -31   | 28	| 
 | ----------------------------------------------------------------------------------------------| 

[Fenomen]

Patryk Wachowiec - ktoś kiedyś prosił o profil, to wrzucam

 

Niestety, źle sobie skopiowałem nowe materiały do opka i dlatego opis Euro 2040 będzie dopiero na weekend :roll:

 

 

 

 

Okres międzysezonowy w Scarborough był bardzo gorący. Najpierw jednak opowiem krótko o wydarzeniach niepersonalnych. Przede wszystkim otrzymaliśmy pokwitowania za zbliżające się dopływy funduszy z udziału w Pucharze UEFA (włącznie z prawami do transmisji telewizyjnych) jak i za grę w Premiership, również z prawami do transmisji. W sumie wartość tych umów wyniosła ponad czterdzieści milionów euro, co daje nam budżet na poziomie stu dwóch milionów euro i plasuje w ścisłej czołówce najbogatszych klubów świata.

 

Pokaźne zasoby budżetowe pozwoliły też na kolejne rozbudowanie naszego obiektu o blisko pięć tysięcy miejsc. W ten sposób, po zakończeniu prac, na nasz obiekt McCain Stadium będzie mogło przyjść i oglądać wygodnie mecz w pozycji siedzącej ponad trzydzieści jeden tysięcy widzów. Oczywiście wciąż nam daleko do publiki, jaka ogląda mecze swoich ulubieńców na takich obiektach jak Old Trafford, Anfield, czy Emirates Stadium, ale powoli powoli nasza infrastruktura staje się na coraz bardziej światowym poziomie.

 

A skoro mowa o infrastrukturze, to warto jeszcze wspomnieć o piłkarzach, którzy trafili do drużyny młodzieżowej ze szkółki piłkarskiej. Trafiło ich do nas dziewięciu i pewnie gdyby nie jeden z nich, w ogóle bym nie zwrócił uwagi na raport asystenta. Ale osoba Kevina Marshalla którego przedstawił mi asystent sprawiła, że opadła mi szczęka i szukałem jej przez kilka godzin. Młody Marshall mianowicie jest piłkarzem, który w wieku 15 lat już ma kosmiczne umiejętności i najprawdopodobniej już w przyszłym sezonie będzie dołączony do pierwszej drużyny Scarborough, bo szkoda jego talentu na jakieś tam młodzieżówki. Wszystko wskazuje na to, że za kilka lat duet napastników w Wilkach Morskich będą stanowić wychowankowie, bo cały czas mamy na uwadze genialnego napastnika, Donnelly’ego, który najbliższy sezon, podobnie jak Payne, Adams oraz McPherson zaczną nie w drużynie młodzieżowej, a w drużynie rezerw. Ten awans pozwoli im na treningi na pełnych obrotach, na już w pełni profesjonalnych kontraktach.

[Derek12345]

Pokaż Marshalla, Donnelly'ego i Payne'a.

[Fenomen]

Screeny będą, konsekwetnie, około weekendu

 

 

Jeżeli chodzi o transfery, to na tym polu kierunek w klubie był jednostajny. Oznacza to, że nikt nowy do drużyny nie dołączył, a jedynie kilku graczom podziękowałem za współpracę, sprzedając tych, którzy zaczynali psuć atmosferę. Chcę bowiem, aby w sezonie, w którym mierzymy w zdobycie Ligi Mistrzów i obronę tytułu Mistrza Anglii, atmosfera w drużynie była nieskazitelna.

 

Pierwsi drużynę opuścili juniorzy, którym nie wróżyłem wielkiej piłkarskiej świetlanej przyszłości w Scarborough, dlatego uznałem, że lepiej będzie dla nich jeśli zaczną sobie szukać nowego pracodawcy. W tym gronie znaleźli się Peter Ryan (ANG, 17, AM/F C), Alan Burke (IRL, 17, DC) oraz Lee Clarke (ANG, 17, SW). Żaden z tych graczy jak na razie nie znalazł sobie nowego pracodawcy, ale mam nadzieję, że nich bezrobocie nie potrwa długo.

 

Na podobnych zasadach z klubu odeszło dwóch graczy, ale już o zupełnie innym statusie w zespole. Pierwszym z nich jest Joel Martinez (PAN, 24, 31A / 1G, 51 / 0 / 10 / 1 / 6.72), który na zasadzie wolnego transferu (prawa Bosmana) trafił do Deportivo. W Scarborough był graczem tylko rezerwowym inie miał szans na przebicie się do pierwszego składu w obliczu konkurencji ze strony Marshalla i Morrisa, a to zbyt dobry piłkarz, by się marnował na ławce. W Hiszpanii powinien być gwiazdą.

 

Podobnie, kierunek Półwyspu Iberyjskiego, a konkretnie Hiszpanię obrał inny lewoskrzydłowy, który nie mógł mnie do siebie przekonać przez kilka sezonów. Mowa o Mannbjoernie Pettersenie (FAR, 26, 41A / 3G, 5 / 1 / 1 / 0 / 7.00), który trafił na zasadzie wolnego transferu też do Deportivo, tyle, że Alaves. Piłkarz ten spędził u nas sześć sezonów, ale mimo tak dużego okresu czasu, jaki tu spędził, nie zdołał rozwinąć się tak, aby mnie do siebie przekonać.

[Fenomen]

Kolejne transfery były zdecydowanie bardziej spektakularne. Pierwszym graczem, który opuścił nas za gotówkę jest Andrey Kovalchyuk (BIA, 24, 15A / 3G, 10 / 2 / 1 / 0 / 6.60), który nie zdołał mnie do siebie na tyle przekonać, by dać mu więcej szans, a że trafił się dobry kupiec w postaci CSKA Moskwa, nie robiłem Białorusinowi problemów z transferem. W ten sposób za osiem milionów euro ten napastnik trafił do rosyjskiego klubu, gdzie jak na razie zagrał sześć meczów, ale jeszcze gola nie strzelił.

 

Następnym graczem, który odszedł ze Scarborough jest Djordje Bosković (SRB, 25, 16A / 0G), który jest członkiem złotej drużyny zdobywającej Mistrzostwo Europy. Nie pomogło mu to jednak utrzymać swojej pozycji w klubie (a tak naprawdę, jego transfer był przesądzony jeszcze zanim wyjechał on na Euro). Jego usługi za 3,8 miliona euro wykupiło włoskie Udinese. Uznałem, że piłkarz ten jest zbyt dobry, aby marnował się nie grając regularnie w Scarborough, dlatego dałem mu zielone światło na poszukiwanie nowego klubu.

 

Tak się dziwacznie złożyło, że ostatnie dwa transfery, zdecydowanie najbardziej spektakularne, również dotyczyły graczy ze środka pola. Pierwszym, który nas opuścił, był Henrik Lauridsen (DAN, 24, 21A / 3G, 72 / 12 / 7 / 1 / 7.21), którego bardzo zapragnął mieć w swoich szeregach Real Madryt. A że Duńczyk miał nienajlepszy ostatni sezon, stwierdziłem, że można ponegocjować z Kastylijczykami. Ostatecznie, oferta 11,5 miliona euro przekonała mnie za tyle, że piłkarz ten zamienił deszczową Anglię na słoneczną Hiszpanię, a specjalnie w klubie nikt za nim nie płakał.

 

Ostatnim piłkarzem, którego w tym okienku transferowym definitywnie pożegnaliśmy, został Luis Cornejo (CHL, 24, 25A / 2G, 63 / 11 / 9 / 3 / 7.18), który zaczął coraz głośniej domagać się regularnej gry w wyjściowym składzie. Niestety poważne kontuzje, jakie go spotkały w poprzednim sezonie, zasadniczo zahamowały jego rozwój i dlatego stracił on tez chyba na dobre miejsce w składzie. Dlatego też, gdy dowiedziałem się, że graczem tym interesują się Birmingham oraz Monterrey, usilnie dążyłem do dokonania transferu. W efekcie piłkarz ten trafił do Meksyku za 8,25 miliona euro, ale kwota ta może wzrosnąć do 11,5 miliona euro, jeśli tylko Cornejo zagra dwadzieścia meczów ligowych dla nowej drużyny.

 

 

[łaziii]

Widzę, że opka nie zamykasz i zaczynasz kolejny sezon dobra decyzja

[Fenomen]

W międzyczasie drużyna rozgrywała mecze towarzyskie, uczestnicząc w tournee najpierw po Niemczech, a potem po Włoszech. Efekty były bardzo pozytywne i mam nadzieję, że dobra gra zostanie podtrzymana również w zbliżającym się sezonie ligowym.

 

 

12.07.2040, Dortmund – Scarborough, 4:3 (Morris, Roux, Chibueze)

 

15.07.2040, Bayern – Scarborough, 1:3 (Chibueze x2, Cornejo)

 

18.07.2040, Schalke – Scarborough, 0:2 (Rodriguez, Webb)

 

21.07.2040, Leverkusen – Scarborough, 0:1 (Chibueze)

 

 

26.07.2040, Cardiff – Scarborough, 0:0

 

 

29.07.2040, Fiorentina – Scarborough, 0;2 (Morris, Chibueze)

 

31.07.2040, Inter – Scarborough, 0:2 (Chibueze, Webb)

 

02.08.2040, Milan – Scarborough, 0:1 (Moreno)

 

 

Przede wszystkim, chciałbym zwrócić uwagę na dobrą grę defensywną. Poza pierwszym meczem, w którym jeszcze myślami wyraźnie moi piłkarze byli na wakacjach, w pozostałych spotkaniach obrona Scarborough spisywała się bardzo dobrze, tracąc tylko jednego gola w meczu z Bayernem. Świetnie spisaliśmy się we włoskich spotkaniach, nie tracąc żadnego gola i wygrywając wszystkie trzy mecze z absolutnymi potentatami. Jeśli chodzi o formę napastników, to zarówno Chibueze, jak i Webb, a także Moreno i Rodriguez spisywali się bardzo poprawnie.

[łaziii]

Za wygrane z Bayernem oraz włoskimi potęgami -