Teraz albo nigdy

[Brachu]

Gratulacje

[Profesor]

W lidze graliśmy już tylko o honor i premie meczowe, co pozwalało rywalom mieć nadzieję, że może urwą nam jakieś punkty. Walcząca o baraże Nocerina zameldowała się na San Filippo z takim właśnie nastawieniem, a że oba zespoły były kadrowo mocne, w pierwszej połowie niewiele się działo poza zażartą walką w środku pola. Pierwszy cios wyprowadziła Messina, w 56. minucie Pavić dośrodkował z rzutu rożnego na krótki słupek, a Capezzi strzałem głową zdobył swojego pierwszego gola w barwach klubu. Dwadzieścia minut później znów akcję rozpoczął Pavić, a podanie od Słoweńca na gola zamienił Hambo, który ostatnimi czasy dobrze prezentował się na treningach. Nocerinę stać było jedynie na honorowego gola w samej końcówce, którego autorem był podobnie jak jesienią Konaté, ale taryfy ulgowej w tym meczu nie było.

 

10.04.16 Sam Filippo, Mesyna: 5.383 widzów
[L35/38] Messina [1] — Nocerina [4] 2:1 (0:0)

56. L.Capezzi 1:0
77. V.Hambo 2:0
90. A.Konaté 2:1

Messina: A.Donnarumma 6.9 — R.Aya 6.3, S.Mango 6.7, D.Ondei 6.8 — A.Luque 6.7, J.Untersee 6.8 — L.Capezzi 7.3, L.Rizzo 6.8 (75. S.Pasa 6.7) — S.Simeri 6.7 (78. M.Fava) — F.Grazioso 6.4 (68. V.Hambo 7.2), A.Pavić 7.4

MVP: A.Pavić (SC; Messina) — 7.4 (2 asysty)

[Maniek_ZKS]

Świetny sezon:)

[Profesor]

Pierwszym namacalnym efektem awansu do Serie B była nagła ustępliwość zarządu w kwestii liczby współpracowników, jakich mi wolno było zatrudnić. Dostałem zgodę na czterech nowych scoutów i aż pięciu pozostałych członków sztabu szkoleniowego, z czego natychmiast skorzystałem. Przede wszystkim zaoferowałem etat trenerski w zespole U19 Carlo Cudiciniemu, który chętnie przystał na moją propozycję, kończąc tym samym dwuletnią przygodę z Messiną w roli rezerwowego bramkarza. Zatrudniłem też kolejnego trenera dla pierwszego zespołu, który skupić się miał na umiejętnościach defensywnych; Paolo Zanetti miał na koncie pół setki występów w Serie A i to doświadczenie na pewno miało się nam przydać.

Do sztabu szkoleniowego:
13.04.16 Carlo Cudicini (42; Włochy) => po zak. kariery jako trener bramkarzy U19 [2.5; 2017]
13.04.16 Paolo Zanetti (33; Włochy) => z FT jako trener defensywny [4.0; 2018]

Tego samego dnia graliśmy pierwszy mecz finałowy Copa di Lega Pro w Cosenzie. Rywal wybitnie nam nie leżał, był to jeden z zespołów, który zawsze zmuszał nas do sporego wysiłku i nie raz urywał nam punkty; wystarczy wspomnieć, że miesiąc temu pokonał nas 2:1 na San Filippo. Byłem zatem bardzo ciekaw, jak poradzą sobie z nim nasi rezerwowi.

Odpowiedź dostałem już w 4. minucie, gdy Fava zuchwałym lobem zaskoczył na przedpolu Fratalliego, dając nam prowadzenie. Sześć minut później Silvestri zaatakował lewym skrzydłem, a jego ostrą centrę w pole karne strzałem głową zakończył Lolli. Ten sam napastnik był też egzekutorem podania od Hambo, które w 26. minucie skończyło się golem na 3:0 dla Messiny i sprawiło, że kwestia rewanżu stała się właściwie nieistotna. Cosenza próbowała zaatakować po przerwie, udało się jej nawet obić ze dwa razy słupki bramki Macrìego, zamieszała też trochę w doliczonym czasie gry. Niestety dla gospodarzy za wrażenia artystyczne w futbolu punktów nie dają, trzeba strzelać bramki tak, jak w 73. minucie uczynił to fenomenalny Lolli, kompletując w pełni zasłużonego hat-tricka.

 

13.04.16 San Vito, Cosenza: 18.863 widzów
[CLP07-F1] Cosenza [C1C] — Messina [C1C] 0:4 (0:3)

4. M.Fava 0:1
10. N.Lolli 0:2
26. N.Lolli 0:3
73. N.Lolli 0:4

Messina: V.Macrì 7.4 — A.Camigliano 7.3 (62. A.Auriemma 6.7), R.D'Aiello 7.9, L.Silvestri 7.7 — E.Silvestri 8.4, L.Angelini 6.8 (70. N.Zavalloni 6.7) — S.Pasa 7.7 (73. A.Roussos 6.7), Gabriel 7.5 — M.Fava 8.4 — V.Hambo 9.0, N.Lolli 9.6

MVP: N.Lolli (SC; Messina) — 9.6 (3 gole)

[Ralf]

Nie ma to jak zapewnić sobie awans pewnym nokautem 3:0 :>

[Profesor]

Kolejnym wzmocnieniem sztabu szkoleniowego był argentyński scout, Javier Formidábile, solidny fachowiec, którego od razu wysłałem do Hiszpanii.

Do sztabu szkoleniowego:
14.04.16 Javier Formidábile (37; Argentyna) => z FT jako scout [4.0; 2019]

Wyjazdowe spotkanie z Salernitaną należało do grona tych bardziej trudnych — gospodarze wciąż jeszcze mieli nadzieję na baraże o awans do Serie B. Wyglądało wszakże na to, że piłkarze Messiny uniknęli póki co dekoncentracji po wygraniu ligi, gdyż kolejny rywal został przez nich odprawiony z kwitkiem. W 25. minucie podanie Pavicia na bramkę numer dziesięć w tym sezonie zamienił Grazioso, a Salernitana nie potrafiła na to w żaden sposób odpowiedzieć. Dziesięć minut po przerwie dynamiczną akcję prawym skrzydłem przeprowadził Untersee, zaczekał na partnerów i wystawił ją Capezziemu, który mocnym strzałem dobił gospodarzy. Rywale po stronie plusów mogli zapisać sobie tylko brutalny faul na Barreto, po którym mecz musieliśmy dograć w dziesiątkę.

 

17.04.16 Arechi, Salerno: 4.520 widzów
[L36/38] Salernitana [7] — Messina [1] 0:2 (0:1)

25. F.Grazioso 0:1
55. L.Capezzi 0:2
90+2. G.Barreto [M] knt

Messina: A.Donnarumma 7.0 — R.Aya 7.1, S.Mango 7.5, D.Ondei 7.3 — A.Luque 6.7, J.Untersee 7.2 (73. I.Pedrelli 6.7) — L.Capezzi 7.8, L.Rizzo 6.7 (55. A.Roussos 6.7) — S.Simeri 6.8 — F.Grazioso 7.5, A.Pavić 7.5 (67. G.Barreto 6.7 KNT)

MVP: L.Capezzi (MC; Messina) — 7.8 (1 gol)

[Profesor]

Sezon dla Barreto niestety już się skończył, gdyż Urugwajczyk zerwał mięsień dwugłowy uda i teraz czekała go kilkumiesięczna rekonwalescencja. A tymczasem w przedostatnim (oby!) występie w Serie C zagraliśmy z Trapani, które na początku sezonu imponowało formą, by z czasem spaść do roli ligowego średniaka. Klasyczne 4-4-2 gości sprawiło nam zaskakująco wiele kłopotu, choć sędzia też nam nie pomógł, odgwizdując spalonego przy trafieniu Fileccii. Andrea zresztą dwoił się i troił, jakby wiedział, że jego pozycja w Messinie jest bardzo zagrożona. I w 82. minucie udało mu się dośrodkować opadającą piłkę na długi słupek, obrońca Trapani nie dostrzegł wychodzącego mu zza pleców Untersee i po golu Szwajcara odnotowaliśmy jeszcze jedno zwycięstwo w tym sezonie.

 

24.04.16 San Filippo, Mesyna: 6.212 widzów
[L37/38] Messina [1] — Trapani [9] 1:0 (0:0)

82. J.Untersee 1:0

Messina: A.Donnarumma 6.9 — R.Aya 6.8, S.Mango 7.0, D.Ondei 7.1 — E.Silvestri 6.7, J.Untersee 7.6 — L.Capezzi 6.8 (82. A.Roussos), L.Rizzo 6.8 — S.Simeri 6.5 (72. M.Fava 6.7) — F.Grazioso 6.5 (61. A.Fileccia 6.8), A.Pavić 6.7

MVP: J.Untersee (WBR; Messina) — 7.6 (1 gol)

[Profesor]

27 kwietnia na San Filippo pojawiła się dawno nie widziana liczba kibiców — równo 23.500 luda. Okazją było rewanżowe spotkanie finałowe Copa di Lega Pro z Cosenzą, a zatem szansa dla dublerów, by przejść do historii, szansa dla Messiny na dwa trofea w sezonie.

Goście musieli odrobić stratę czterech bramek i trzeba im oddać, że zagrali zupełnie inaczej niż u siebie. W 11. minucie po szybkiej kontrze Ciliberti znalazł się sam na sam z Macrìm, lecz nie zdołał pokonać naszego bramkarza. Jego odpowiednik po drugiej stronie boiska, Frattali, nie był gorszy, broniąc strzały Favy i Camigliano, po których wszyscy widzieli już piłkę w bramce Cosenzy. Spotkanie stanowiło popis gry defensywnej zwłaszcza w naszym wykonaniu i zakończyło się bezbramkowym remisem, to zaś oznaczało, że Puchar Serie C trafił w nasze ręce. Tym samym dopiero w ostatnim meczu naszemu rywalowi udało się uniknąć porażki.

 

27.04.16 San Filippo, Mesyna: 23.500 widzów
[CLP08-F2] Messina [C1C] — Cosenza [C1C] 0:0 (0:0) dwm. 4:0

Messina: V.Macrì 7.5 — A.Camigliano 6.9, R.D'Aiello 6.7, L.Silvestri 7.1 — A.Luque 6.5 (69. L.Angelini 6.7), I.Pedrelli 6.8 — S.Pasa 7.0, Gabriel 6.9 (71. A.Roussos 6.7) — M.Fava 6.7 — V.Hambo 6.8 (63. A.Bassutti 6.5 KNT), N.Lolli 6.6

MVP: V.Macrí (GK; Messina) — 7.5 (—)

[T-m]

Bang!!

 

Jak finansowo to się skończyło? Co dostałeś za Puchar Serie C?

[Profesor]

Uprzedzę fakty. Za puchar dostałem €40.000, natomiast kibice w kasie San Filippo zostawili €900.000.

[Profesor]

Na pomeczowej konferencji menedżer Cosenzy narzekał na kiepski stan murawy na San Filippo; z litości nie przypomniałem mu, jak skończył się nasz pojedynek na wymuskanej nawierzchni San Vito, za bardzo cieszyłem się tym sukcesem. Królem strzelców Copa di Lega Pro został Lolli z sześcioma trafieniami, a najlepszym asystentem Fava, współautor pięciu goli. WZPN w nagrodę wypłacił nam zawrotną sumę €40.000, ale w klubie nikt się tym nie przejął — po ocuceniu głównego księgowego okazało się, że przychody ze sprzedaży biletów na mecz z Cosenzą wyniosły €900.000, co w 90 minut rozwiązało problemy finansowe klubu.

Z Serie C1C żegnaliśmy się wyjazdowym meczem w Benevento. Gospodarze także o nic już nie grali, więc spodziewałem się ładnego spotkania — nic z tych rzeczy. Odkąd po akcji Rizzo prawym skrzydłem już w 2. minucie wynik otworzył Pavić, rywale przestali grać w piłkę, a zaczęli polować na kości. W efekcie jeszcze przed przerwą tak Pavić, jak i Rizzo musieli opuścić boisko. Do tego w 43. minucie fatalnym podaniem przez pole karne popisał się Ondei, co skończyło się bramką na 1:1 autorstwa wypożyczonego z Romy Di Mariano.

W szatni zapowiedziałem chłopakom, że nie mogą tego tak zostawić, musimy wygrać, a przy okazji solidnie poturbować gospodarzy tak, by oduczyli się chamskiej gry. Na boisku pojawił się też wracający po kontuzji Sarno, entuzjastycznie przyjęty przez podróżujących za zespołem kibiców. Już po dwóch minutach atak Untersee prawym skrzydłem zakończył się trafieniem Grazioso, a niebawem z boiska zniesiony został Di Mariano. W 63. minucie w końcu swojego gola strzelił Fileccia, lobując bramkarza Benevento uderzeniem z linii pola karnego. A na dziesięć minut przed końcem spotkania dzieła zniszczenia dopełnił najlepszy na boisku Untersee. Teraz już nikt nie miał wątpliwości, kto był na boisku drużyną lepszą i bardziej głodną zwycięstwa.

 

01.05.16 Cieo Vigorito — Santa Colomba, Benevento: 3.410 widzów
[L38/38] Benevento [11] — Messina [1] 1:4 (1:1)

2. A.Pavić 0:1
43. F.Di Mariano 1:1
47. F.Grazioso 1:2
61. F.Di Mariano [ B] knt
63. A.Fileccia 1:3
80. J.Untersee 1:4

Messina: A.Donnarumma 7.1 — R.Aya 6.9, S.Mango 6.7, D.Ondei 6.2 — A.Luque 7.0, J.Untersee 8.6 — L.Capezzi 7.2, L.Rizzo 7.0 KNT (39. A.Roussos 6.8) — S.Simeri 6.2 (45. V.Sarno 6.9) — F.Grazioso 7.5, A.Pavić 7.4 KNT (7. A.Fileccia 8.0)

MVP: J.Untersee (WBR; Messina) — 8.6 (1 gol + 1 asysta)

[Profesor]

Za zwycięstwo w Serie C1C dostaliśmy od ligi €150.000, z której to kwoty uszczknąłem sobie parę tysięcy a konto wyjazdu na Hawaje. Do klubu zajrzałem już tylko po to, by poinstruować moją sekretarkę, jak może mnie w razie czego złapać, lecz jej przerażona mina trochę zbiła mnie z tropu. Pięć minut później musiałem wyglądać identycznie — WZPN wymyślił sobie jakiś durny superpuchar Serie C pomiędzy zwycięzcami poszczególnych grup. Urlop odwołany, walizki rozpakowane, cały misterny plan poszedł w cholerę.

Na pierwszy ogień poszła Piza, mistrz Serie C1B, która wcześniej ograła już zwycięzców Serie C1A, Vicenzę, była zatem o krok od zdobycia superpucharu. Gdy w 12. minucie Giovinco strzałem głową pokonał Donnarummę, stało się jasne, że czeka nas ciężka przeprawa. Na szczęście chłopaki zareagowały podręcznikowo, po wznowieniu gry Ondei wywalczył piłkę podanie w pole karne rozpaczliwym wślizgiem przeciął Favasulli, ale piłka trafiła do Sarno, który mocnym uderzeniem przełamał ręce Lanzie. Siedem minut później Pavić zagrał prostopadłą piłkę do Grazioso i wszystko wróciło na swoje miejsce. W przerwie musiałem zmienić skopanych Sarno i Untersee, ale ich zmiennicy zagrali nie gorzej od nich, po kwadransie podanie Pedrelliego trafiło do Grazioso, który z zimną krwią podwyższył na 3:1 dla Messiny. Gospodarze wdusili jeszcze honorowego gola w samej końcówce, ale na wyrównanie zabrakło im umiejętności i czasu.

 

15.05.16 Arena Garibaldi — Romeo Anconetari, Pisa: 7.865 widzów
[sLPD01] Pisa [C1B] — Messina [C1A] 2:3 (1:2)

12. G.Giovinco 1:0
13. V.Sarno 1:1
20. F.Grazioso 1:2
57. F.Grazioso 1:3
89. F.Forte 2:3

Messina: A.Donnarumma 7.3 — R.Aya 6.7, S.Mango 7.0, D.Ondei 6.5 — A.Luque 6.8, J.Untersee 6.7 KNT (42. I.Pedrelli 6.8) — L.Capezzi 6.7, L.Rizzo 6.7 (80. A.Roussos) — V.Sarno 7.1 (45. S.Simeri 6.5) — F.Grazioso 8.8, A.Pavić 7.3

MVP: F.Grazioso (SC; Messina) — 886 (2 gole + 1 asysta)

[Brachu]

Księgowy pomylił bidony i zamiast swego wziął Twój

[Profesor]

Z mesyńską publicznością pożegnaliśmy się 22 maja w ostatnim (chyba?) meczu sezonu z mistrzem Serie C1A, Vicenzą. Do zdobycia Superpucharu Serie C potrzebowaliśmy remisu, goście musieli wygrać trzema bramkami, każdy inny wynik oznaczał trofeum dla Pisy. Ale niespodzianek nie było; już w 2. minucie po bramce Grazioso rozpoczęliśmy podróż po trzecioligową potrójną koronę. Cztery minuty później żegnający się z Messiną Untersee śliczną podcinką podwyższył na 2:0, potem zaś tylko bramkarz ratował Vicenzę przed pogromem. Nie pomogła jej nawet kontuzja Mango w końcówce, przez którą ostatni kwadrans graliśmy w dziesiątkę. Ba, w ostatniej akcji meczu fenomenalny Untersee wystawił piłkę Paviciowi, a Słoweniec bez cienia litości pokonał Tozziego uderzeniem z najbliższej odległości.

 

22.05.16 San Filipo, Mesyna: 5.987 widzów
[sLPD02] Messina [C1A] — Vicenza [C1B] 3:0 (2:0)

2. F.Grazioso 1:0
6. J.Untersee 2:0
79. S.Mango [M] knt
90+3. A.Pavić 3:0

Messina: A.Donnarumma 7.2 — R.Aya 7.7, S.Mango 7.2 KNT, D.Ondei 7.3 — A.Luque 7.6, J.Untersee 9.0 — L.Capezzi 6.8 (69. Gabriel 6.7), L.Rizzo 7.2 — V.Sarno 7.2 (62. S.Simeri 6.6) — F.Grazioso 7.4 (75. V.Hambo 6.7), A.Pavić 8.7

MVP: J.Untersee (WBR; Messina) — 9.0 (1 gol + 1 asysta)

1. Messina 6 pkt 6:2
2. Pisa 3 pkt 3:3
3. Vicenza 0 pkt 0:4

[Profesor]

23 maja zespół oficjalnie rozpoczął urlop. Wcześniej spotkałem się z zawodnikami, zapowiadając im, że w obecnym składzie zdołamy się utrzymać w Serie B. Wszyscy przyjęli to ze zrozumieniem, tylko jeden Gabriel zaczął narzekać na brak ambicji z mojej strony. Nie przejąłem się tym, i tak niebawem mieliśmy się rozstać permanentnie, a z resztą chłopaków umówiliśmy się na pierwszy trening 4 lipca. Miała na nich czekać nowa nawierzchnia San Filippo, ale niestety nie udało mi się przekonać zarządu, że nowocześniejsza baza treningowa również by się nam przydała.

 

Gdy tylko za piłkarzami zamknęły się drzwi, rozpoczęło się zebranie sztabu szkoleniowego Messiny. Obiecałem co prawda, że nikogo latem nie pozbędziemy się z klubu, ale nie oznaczało to, że wszyscy w nowym sezonie odgrywać będą te same role. Nie wiedziałem, jaka jest różnica między Serie C a Serie B, ale nie zamierzałem ryzykować — każdy spośród obecnych zawodników Messiny musiał zostać poddany szczegółowej ocenie.

[Profesor]

Bramkarze:
Antonio Donnarumma => 36-0-0, 7.02
Vincenzo Macri => 2-0-0, 7.05

Na tej pozycji karty były rozdane już na początku sezonu. Donnarumma był naszym numerem jeden i w pełni odwzajemnił pokładane w nim zaufanie. Dwa mecze ligowe zaliczył też młody i utalentowany Macrì, który ponadto zaliczył komplet występów w Pucharze Serie C, rozwijając się zgodnie z oczekiwaniami. Jako że nasz trzeci bramkarz, Giovanni Ranieri, spisywał się dobrze na wypożyczeniu w amatorskim Fondi, nie przewidywałem problemów z obsadą bramki. Co najwyżej w związku z emeryturą Cudiciniego mogliśmy poszukać jakiegoś weterana gotowego siedzieć na trybunach za stosowną opłatą.

Lewoskrzydłowi:
Luca Angelini => 4-0-1, 6.70
Enrico Silvestri => 16-1-1, 6.72
Antonio Luque => 35-4-4, 6.95

Lewe skrzydło bezapelacyjnie należało do Hiszpana Luque, który zaliczył bardzo solidny sezon, pokazując, że zatrudnienie go było prawidłowym krokiem. Jego zmiennikiem był siedemnastolatek Silvestri, robiący olbrzymie postępy na treningach, tym ważniejsze zatem stawało się wykupienie 50% jego kontraktu z Pescary. Angeliniego używałem do łatania dziur w składzie, nie będąc do końca przekonanym co do jego umiejętności. Nie miałem też nikogo na tę pozycję w drużynie U19, a więc upolowanie paru zdolnych juniorów byłoby jak najmilej widziane.

Środkowi obrońcy:
Rocco D'Aiello => 6-0-1, 6.68
Davide Ondei => 38-1-1, 6.98
Luigi Silvestri => 3-0-0, 6.47
Andrea Bilato => 1-0-0, 6.70
Ramzi Aya => 36-5-1, 6.92
Senah Mango => 35-3-1, 7.09

Trójkę podstawowych środkowych obrońców Messiny stanowili w tym sezonie Ondei, Aya i najlepszy spośród nich Mango. Właściwie do żadnego z nich nie miałem większych zastrzeżeń. Nieco gorzej było ze zmiennikami; Silvestri mimo niewątpliwego talentu nie błyszczał, a D'Aiello nie był w stanie wyrwać się z roli rezerwowego. Musiałem zatem poważnie zastanowić się nad tym, czy powinien nadal pełnić funkcję kapitana zespołu; sprzedawać go nie zamierzałem, ale trudno się motywuje kolegów z trybun. W odwodzie miałem jeszcze dwóch młodszych zawodników, Auriemmę oraz Camigliano, obaj sprawdzili się w rozgrywkach pucharowych, więc o ile nie dostalibyśmy oferty nie do odrzucenia na kogoś z wyjściowej formacji, wzmocnień na tej pozycji nie planowałem.

Prawoskrzydłowi:
Ivan Pedrelli => 22-2-6, 7.01
Simone Serino => 2-1-0, 7.00
Joel Untersee => 26-5-6, 7.14 (L)

Bardzo dobry sezon na prawym skrzydle zaliczył Pedrelli, który w sierpniu był jeszcze na wylocie z Messiny, i normalnie to on zbierałby zasłużone pochwały za swoją postawę. Na jego nieszczęście strzałem w dziesiątkę okazało się wypożyczenie z Juventusu Szwajcara Untersee, który pokazał, jak gra nowoczesny skrzydłowy. Obawiałem się, że tego wypożyczenia nie zdołam przedłużyć, to zaś oznaczało, że musimy wzmocnić tę pozycję przed debiutem w Serie B. Było to tym ważniejsze, że wypożyczony do Delty Porto Tolle Iemma spisywał się tam przeciętnie i nie wydawało mi się, by mógł przebić się do pierwszego zespołu. Natomiast Serino był już na wylocie z klubu jako typowy trzecioligowy przeciętniak.

[Profesor]

Środkowi pomocnicy:
Simone Pasa => 18-1-2, 6.92 (L)
Nicola Zavalloni => 9-0-3, 6.76
Gabriel => 23-2-1, 6.86 (L)
Almpertos Roussos => 13-0-2, 6.73
Luca Rizzo => 23-1-1, 6.89
Leonardo Capezzi => 14-2-0, 6.88
Alberto Rosa Gastaldo => 3-0-0, 6.70
Roberto Scalas => 2-0-0, 6.70
Rosario Bucolo => 2-0-0, 6.75

W środku pomocy miała miejsce największa rotacja. Zaczęliśmy od pary zawodników wypożyczonych do Messiny, Gabriela i Pasy, zaś w trakcie sezonu ich role przejęli ściągnięci z wolnego transferu Rizzo i Capezzi, a w mniejszym stopniu również i Roussos. Mając w odwodzie młodych Rosę Gastaldo, Scalasa i Katsetisa, o przyszłość tej formacji byłem spokojny. Obserwowałem wszakże bacznie zwłaszcza Pasę — tak on, jak i Gabriel mogli wylądować po sezonie na wolnym transferze, a wtedy chętnie bym się jednym z nich zaopiekował. Włoch był wszechstronniejszy od Brazylijczyka, więc to na nim skupiona była moja uwaga.

Ofensywni pomocnicy:
Matteo Montanari => 1-0-0, —
Vincenzo Sarno => 28-21-19, 7.79
Amil Dilberović => 2-0-0, 6.65
Marcello Fava => 10-0-1, 6.64
Simone Simeri => 19-5-2, 6.83

Jeżeli Messina czymś zaskoczyła fachowców w tym sezonie, była to postawa naszego rozgrywającego, Vincenzo Sarno. Niezbyt ceniony przez ekspertów, Vincenzo wzbił się na absolutne wyżyny swych umiejętności, zostając najlepszym strzelcem drużyny. Ze zmiennikiem dla niego był problem, Simeri grał w kratkę, Fava obniżył loty w porównaniu z poprzednim sezonem, a Dilberović po prostu okazał się za słaby. Wielkie nadzieje pokładałem za to w młodym Montanarim, który miał w teczce papiery na grę na najwyższym poziomie.

Napastnicy:
Nicolò Lolli => 5-3-1, 7.16
Andrea Bassutti => 1-0-0, 6.60
Alen Pavić => 34-10-15, 7.20
Andrea Fileccia => 20-10-7, 7.19
Vahid Hambo => 14-3-3, 6.70
Francesco Grazioso => 25-8-5, 6.95
Gonzalo Barreto => 4-0-0, 6.55

Naszym najlepszym napastnikiem był niewątpliwie Słoweniec Pavić, który doskonale sprawdzał się jako trequartista. Również jego zmiennik na tej pozycji, Nicolò Lolli, zaliczył udany sezon; pamiętajmy, że został królem strzelców Coppa Italia di Lega Pro. Z wysuniętymi napastnikami było gorzej, Fileccia miał co prawda niezłe statystyki, ale miewał gorsze okresy gry, z kolei Grazioso dopiero na wiosnę zaczął grać zgodnie z oczekiwaniami. Niemniej jednak, ta czwórka, uzupełniona cholernie utalentowanym Bassuttim oraz nieprzewidywalnym Barreto, który w nowym sezonie powinien lepiej wkomponować się w zespół, gwarantowała skuteczność Messiny w grze ofensywnej. Serb Hambo wyraźnie odstawał od kolegów; z przykrością musiałem przyznać, że najnormalniej w świecie nie pasuje do naszej taktyki, dlatego też jako jedyny z całego składu znalazł się na liście transferowej.

Podsumowując, najpilniejszym zadaniem na letnie okno transferowe było sprowadzenie mocnego prawoskrzydłowego, szukaliśmy też środkowego pomocnika i rozgrywającego, lecz tutaj potrzeba nie była aż tak pilna. Na lewe skrzydło musielibyśmy znaleźć nowego gracza tylko w wypadku straty Silvestriego; poza tym jedynie niezwykle korzystna okazja mogłaby mnie zmusić do rozpoczęcia negocjacji. A znając siebie, parę takich powinno mi się napatoczyć.

[Profesor]

Piłkarze Messiny w reprezentacjach:
01.06.16 Alen Pavić (Słowenia U21) => 0:0 z Białorusią U21 (6.7 knt)
01.06.16 Almpertos Roussos (Grecja U21) => 1:1 z Czechami U21 (6.8)
01.06.16 Apostolols Katsetis (Grecja U21) => 1:1 z Czechami U21 (6.8)
01.06.16 Amil Dilberović (Bośnia i Hercegowina U20) => 2:0 z Jamajką U20 (6.1)
03.06.16 Amil Dilberović (Bośnia i Hercegowina U20) => 0:1 z Irlandią Północną U20 (6.7)
03.06.16 Senah Mango (Togo) => 0:0 z Gwineą Równikową (7.3)
05.06.16 Amil Dilberović (Bośnia i Hercegowina U20) => 0:3 z Nigerią U20 (6.2)

Pierwszy tydzień czerwca przyniósł kilka ciekawych wydarzeń. Benevento za 30.580€ wykupiło klauzulę 20% zysku w kontrakcie Rosario Bucolo; nie spodziewałem się, by znalazł jeszcze kupca, więc nie zastanawiałem się zbyt długo nad decyzją. Zarząd ku mojej wielkiej radości uznał, że być może jednak przydałby się nam klub patronacki. Moje nazwisko pojawiło się w gronie faworytów do tytułu menedżera roku Serie C, zaś Enrico Silvestri otrzymał powołanie na zgrupowanie włoskiej kadry U23 przed turniejem olimpijskim w Brazylii.

 

 

 

 

 

[Profesor]

Piłkarze Messiny w reprezentacjach:
06.06.16 Alen Pavić (Słowenia U21) => 1:2 z Czechami U21 (6.6)
06.06.16 Apostolols Katsetis (Grecja U21) => 0:0 z Rosją U21 (6.8)
08.06.16 Alen Pavić (Słowenia U21) => 3:2 z Wyspami Owczymi U21 (6.5)
08.06.16 Apostolols Katsetis (Grecja U21) => 0:0 z Estonią U21 (6.5)
08.06.16 Amil Dilberović (Bośnia i Hercegowina U20) => 1:2 z Francją U20 (7.3)
10.06.16 Amil Dilberović (Bośnia i Hercegowina U20) => 0:1 z Nigerią U20 (6.1)
10.06.16 Senah Mango (Togo) => 2:1 z Gambią (6.7)
13.06.16 Apostolols Katsetis (Grecja U21) => 0:1 z Francją U21 (6.6)
08.06.16 Alen Pavić (Słowenia U21) => 0:1 z Ukrainą U21 (6.4)

Wyniki głosowania w plebiscycie na menedżera roku Serie C nikogo nie zaskoczyły; Messina wygrała w tym sezonie wszystko, co było do wygrania na tym szczeblu rozgrywek, zatem w pełni zasłużyłem na to wyróżnienie. Dla mnie wszakże znacznie większym powodem do radości było osiągnięcie porozumienia z Juventusem w kwestii przedłużenia na kolejny sezon wypożyczenia Joela Untersee; kwestię obsady prawego skrzydła miałem tym samym właściwie rozwiązaną.

Transfery do klubu:
13.06.16 Joel Untersee (22, WBR-DR; Szwajcaria U21: 13/0) [2.5/4.0; 2017] => wyp. z Juventusu

[Profesor]

Piłkarze Messiny w reprezentacjach:
15.06.16 Apostolols Katsetis (Grecja U21) => 0:0 z Włochami U21 (6.6)
16.06.16 Alen Pavić (Słowenia U21) => 1:4 z Hiszpanią U21 (6.6)
18.06.16 Almpertos Roussos (Grecja U21) => 1:1 z Danią U21 (6.5)
18.06.16 Apostolols Katsetis (Grecja U21) => 1:1 z Danią U21 (6.6)
19.06.16 Alen Pavić (Słowenia U21) => 1:2 ze Szwajcarią U21 (7.0, 1 gol)

Podczas gdy reprezentacje U19, U21 i A walczyły w finałach Mistrzostw Europy, w klubie działo się niewiele. Ja skupiony byłem na rozbudowie sztabu szkoleniowego i udało mi się znaleźć dwóch bardzo ciekawych fachowców, fanatycznego kibica hiszpańskiej piłki Alberto Gonzáleza, który zgodził się rzucić pracę w redakcji serwisu o Football Managerze i przyjść na etat do Messiny, oraz byłego gracza Romy, Davide Bombardiniego, który zgodnie ze swoim nazwiskiem odpowiadać miał na San Filippo za trening ofensywny.

Do sztabu szkoleniowego:
20.06.16 Davide Bombardini (41; Włochy) => z FT jako trener ofensywny [4.5; 2019]
20.06.16 Alberto González (40; Hiszpania) => z FT jako scout [4.0; 2019]