Islands of Peace

[Vetr]

Secundo: to nie HJK Ci pomógł, tylko Ty rozegrałeś fantastyczny sezon. Czytałem końcówkę i widziałem, że w zasadzie nie do końca myślałeś o tym co Tempre, bo założyłeś, że się nie wyłożą, tylko robiłeś wszystko, żeby wygrać wszystkie mecze w lidze w ostatnich kolejkach.

 

No, już nie negujmy wpływu HJK tylko dlatego, że są ze stolicy

 

Ja i tak wiem, że łaziii zatrudnił tego gościa od bigosu z Mam Talent, by dał graczom Tampere nieco za bardzo kiszonej kapusty

[łaziii]

O kurcze. Próżność 20, ale co tam - przyjemnie mi się zrobiło po lawinie gratulacji. Zwłaszcza, że faktycznie na mistrzostwo musiałem ciężko zapracować. Wielkie dzięki Wszystkim :*

---------------------------------------

 

Sezon 2015 w liczbach:

Występy: Karring 37, Isaksson 34, Appel 31

Bramki: Karring 18, Larsson 14, Härkönen i Nikkanen po 13

Asysty: Hansell 14, Oikkonen i Weckström po 11

MoM: Karring 7, Larsson i Nikkanen po 5

Średnia nota: Nikkanen 7,94, Larsson 7,56, Weckström 7,39

 

Mecze: 45

Bilans bramek: 116-49 (średnio 2,6-1,1)

Żółte kartki: 67 (1,5)

Czerwone kartki: 0

Średnia frekwencja: 1691

 

Sytuacja finansowa klubu (na koniec sezonu):

Stan konta: € 2,39M

Zysk/strata: € 1,09M

Roczny budżet: € 79,99K

Aktualny budżet: € 1,94M

Najdrożsi piłkarze: Karring € 425K, Larsson € 350K, Oikkonen i Isaksson po € 250K

 

Budżet płacowy: € 578K/rok

Aktualny: € 401K/rok

Średnia pensja: € 9K/rok

Najlepiej opłacani: Horgen € 26K/rok, Friman € 22K/rok, Meriläinen € 18,5K/rok

[łaziii]

Podsumowanie sezonu 2015 w wybranych ligach skandynawskich:

 

Finlandia – pierwszy w historii tytuł dla IFK Mariehamn

Veikkausliiga – IFK Mariehamn, Tampere Utd, TPS Turku, Inter Turku

Spadek – FC Lahti

Awans – JJK Jyväskylä

Suomen Cup – Inter Turku (1:0 z AC Oulu)

Liigacup – IFK Mariehamn (4:0 z HJK Helsinki)

Piłkarz Roku – Mattias Larsson (20, MC, FIN u21 9/0, IFK Mariehamn) – 18-9-7-7,61

Król strzelców – Marouane Imaghri (26, ST, MAR u21 13/8, Tampere Utd) - 17 goli

Manager sezonu – Łaziii (34, POL, IFK Mariehamn)

 

Norwegia – Vålerenga liderem w 19 na 26 kolejek, ale mistrzem „rzutem na taśmę” Tromsø

Tippeligaen – Tromsø, Vålerenga, Lillestrøm, Start

Spadek – Sognal, Follo

Awans – Rosenborg, Brann

Cupen – Stabæk (2:2k z Rosenborg)

Najlepszy zawodnik – Mats Solheim (28, AMRL/ST, NOR, Tromsø) – 23-12-1-7,57

Król strzelców – Magnus Sonne (25, AML/FC, DEN, Hønefoss) - 14 goli

Manager sezonu – Gaute Larsen (54, NOR, Tromsø)

 

Szwecja – koniec 5-letniej hegemonii IFK Göteborg

Allsvenskan – Djurgården, Örgryte, AIK, IFK Göteborg

Spadek – Västra Freunda, Örebro, Helsingborg

Awans – Öster, IFK Malmö, Kalmar FF

Svenska Cupen – IFK Malmö (1:0 z Halmstad)

Najlepszy zawodnik – Jone Samuelsen (31, DM/AMRLC, NOR u21 15/0, GIF Sundsvall) – 25-4-7-7,28

Król strzelców – Kjartan Henry Finnbogason (29, ST, ISL 19/5, Malmö FF) – 15 goli

Manager sezonu – Stefan Selakovic (39, SWE 12/4, Djurgården)

[Derek12345]

Jak to się stało, że nie złożyłem jeszcze gratulacji? Brawo, jeszcze raz brawo. Doczekałeś się

[TEXAS]

Też składam spóźnione gratulacje za wspaniały sezon i UPRAGNIONE MISTRZOSTWO.

[łaziii]

Jeszcze raz - dzięki wielkie

---------------------------------

 

Na parę tygodni mieszkańcy Mariehamn kompletnie zwariowali. Na pierwszy rzut oka chłodni i potrafiący zachować dystans do życia Alandczycy pokazali drugą twarz - przepełnioną spontaniczną radością, chęcią do wspólnej zabawy i głośnego świętowania historycznego sukcesu MIFK. Na ulicach, w sklepach i knajpach unosiła się optymistyczna, wyjątkowa aura i wydawało się, że wszyscy w stolicy archipelagu mają uśmiechnięte twarze. Gdziekolwiek się pojawiłem, witano mnie głośnymi okrzykami, klepano po plecach, sadzano przy najlepszych stolikach w barze i nalewano idealnie schłodzone piwo. Oczywiście wszystko „na koszt firmy”. Spotkałem się także z dużo bardziej wartościowymi formami okazywania wdzięczności. Prezes Slotte podarował mi nową wysepkę, burmistrz na czas nieokreślony wynajął wielki dom nieopodal stadionu, a lokalna grupa kolekcjonerów samochodowych obdarowała mnie własnoręcznie złożonym hot rodem.

 

Szaleństwo skończyło się na początku grudnia wraz z ostrym atakiem zimy, której mrozy na dobre rozgoniły listopadową sielankę. Ja również wróciłem „na ziemię” i umotywowany zdobyciem mistrzostwa wziąłem się do ostrej pracy. Zespół ma w 2016 r. powtórzyć sukces na krajowym podwórku, a szczytem marzeń jest awans do grupowej fazy europejskich pucharów. Oczywiście w moich najpiękniejszych snach na Wiklöf Holding Arena powiewa flaga z gwiaździstą piłką i rozbrzmiewa charakterystyczny hymn Ligi Mistrzów, ale trzeba być realistą i nie oczekiwać od życia zbyt wiele. Dlatego też dłuższą przygodę z Pucharem UEFA także uznamy za sukces.

 

Aby osiągnąć ambitne cele, należało wzmocnić kadrę. Jak już wspominałem, w klubie przyzwyczajono się do stabilnego składu wypełnionego po brzegi wychowankami, co po części było efektem bardzo skromnego budżetu i ograniczonych możliwości skautingu. Ale MIFK zdobyło wreszcie upragnione mistrzostwo i musi zrobić odważny krok naprzód. Dlatego ochoczo wziąłem się do przygotowywania transferów.

 

Drużyna wciąż ma status półzawodowy (co powinno zmienić się w lipcu wraz z zainkasowaniem € 2M za Larssona) i reputacja na rynku transferowym wciąż nie powala na kolana. Odczułem jednak większą przychylność I-ligowych piłkarzy – w końcu kto nie chciałby spróbować szczęścia w Lidze Mistrzów. Ograniczenia postawiłem sobie sam – żadnego szastania kasą do momentu przejścia na pełne zawodowstwo oraz nie tworzenie kominów płacowych.

 

Poszukiwanie wzmocnień rozpocząłem od spadkowicza FC Lahti. Po dogłębnym zapoznaniu się z kadrą, chwyciłem się za głowę. Co za dureń zbudował kadrę z niemal dwudziestu Latynosów i tylko sześciu Finów, gdy w Veikkausliidze obowiązuje meczowy limit trzech piłkarzy spoza UE?! Przez ten trudny do zrozumienia ruch drużyna z Lahti pełna była sfrustrowanych, ale świetnych piłkarzy, którzy teoretycznie byli do wzięcia za nieduże pieniądze. Moje zabiegi i negocjacje zakończyły się sprowadzeniem na archipelag czterech z nich.

 

Nowym filarem obrony ma być Brazylijczyk Andrey Rodrigues (24, DC, BRA), u którego niepokoi mnie jedynie ograniczona szybkość i zwinność. Za rosłego stopera zapłaciliśmy 24 tysiące euro. Wielką radość przyniósł mi wolny transfer Paragwajczyka Césara Báeza (22, MC, PAR u21 1/0). Ten filigranowy rozgrywający ma wszelkie umiejętności, aby w lipcu zastąpić odchodzącego do CSKA Sofia Mattiasa Larssona. Inwestycją na przyszłość jest wysoki napastnik Ville Ojala (19, ST, FIN u21 13/6), który już zachwyca możliwościami motorycznymi, a w ubiegłym sezonie strzelił w lidze 10 bramek, a dwa lata wcześniej nawet 13. Wychowanek FC Lahti to na pewno talent, ale ja wciąż szukałem gwiazdy na szpicę, która wypełni lukę po sprzedanym latem Pasim Nikkanenie. To miał być wysoki, potężnie zbudowany odgrywający, potrafiący świetnie grać głową. Parol zagiąłem na 23-letnim wieżowcu Javierze Benítezie, na którego byłem skłonny wydać rekordowe 150 tysięcy euro. Niestety Paragwajczyk okazał się wyjątkowo lojalnym zawodnikiem i postanowił kontynuować swoją karierę w Lahti. Postawiony pod ścianą przymknąłem oko na własne postanowienia i sięgnąłem po Julio Eduardo Santa Cruza (25, ST, PAR). Przede wszystkim nie jest to typowy odgrywający, a w dodatku będzie zarabiać w MIFK aż 57 tysięcy euro rocznie – ponad dwa razy więcej niż drugi na liście płac Simen Horgen. Dlaczego więc zdecydowałem się na tego piłkarza? Zrobiłem to głównie z myślą o europejskich pucharach. Jeśli w sierpniu powinie nam się noga i odpadniemy w eliminacjach, chcę spokojnie spojrzeć w lustro i z czystym sumieniem powiedzieć – zimą zrobiłeś wszystko, aby maksymalnie wzmocnić drużynę i zwiększyć szansę awansu. Dlatego też posłuchałem entuzjastycznych opinii skautów, doceniłem szybkość oraz umiejętność gry głową i sięgnąłem po Santa Cruza.

 

Ostatnie dwa transfery nie były już tak spektakularne. Z II-ligowego Atlantis FC za darmo ściągnęliśmy dobrze zapowiadającego się stopera Stefana Augustssona (19, DC, FIN), po którego miałem sięgnąć już rok temu. Z kolei ostatni nowy piłkarz, który przybył zimą do Mariehamn, okazał się starym znajomym. Mowa o Juuso Majavie (26, AMRL/ST, FIN u21 6/1), którego dwa lata temu sprzedałem do szwedzkiego Djurgården za 170 tysięcy euro. Wychowanek RoPS Rovaniemi grał sporo w pierwszym sezonie, w drugim zdobył mistrzostwo Allsvenskan, ale wystąpił w ledwie dwóch spotkaniach. Z tego też powodu nie przedłużył kontraktu i mógł dołączyć do nas za darmo. Juuso będzie rezerwowym na lewej flance, a że sam nie wiem, jakie są jego obecne możliwości, podpisałem z nim umowę na 12 miesięcy.

 

Klub opuścić miały zimą dwie jego ikony. Dwukrotnie wybierany najlepszym napastnikiem Szwecji (ale bez występów w reprezentacji!) Andreas Friman (32, ST, SWE) zakończył 9-letnią przygodę na Alandach i z własną kartą zawodniczą w ręku wrócił do ojczyzny. Przez niemal dekadę strzelił dla MIFK aż 68 goli, z czego 42 w lidze. Z jego odejściem straciłem ostatniego klasycznego, potężnego odgrywającego i w przyszłym sezonie będę zmuszony pogrzebać w taktyce. Drugie pożegnanie szykowaliśmy dla wieloletniego kapitana, stopera Jani Lyyskiego (32, DRC, FIN). Nasz wychowanek z wiekiem zatracił szybkość oraz zwrotność i według mojej oceny nie nadawał się już do gry na wysokim poziomie. Jednak Jani to żywa legenda klubu i chłopak z Mariehamn, reprezentujący biało-zielone barwy od 1998 r. Dlatego zgodziłem się podpisać z nim jednoroczny, półzawodowy kontrakt na minimalną stawkę.

[łaziii]

Grudzień 2015

 

Bilans: -

Veikkausliiga: -

Suomen Cup: -

Liigacup: -

Finanse: € 2,30M (- € 51K)

Budżet transferowy: € 1,91M (€ 80K)

Budżet płac (rocznie): € 433K (€ 579K)

Nagrody: -

 

Transfery (Polacy): brak

 

Transfery (świat): brak

 

Ligi świata:

Anglia: Liverpool [+2]

Finlandia: IFK Mariehamn [+1] M

Francja: Monaco [+1]

Hiszpania: Zaragoza [+4]

Niemcy: Dortmund [+0]

Norwegia: Tromsø [+0] M

Polska: Legia [+2]

Szwecja: Djurgården [+1] M

Włochy: Juventus [+3]

 

Ranking FIFA:

1. Hiszpania [+0], 2. Argentyna [+0], 3. Brazylia [+0], …, 17. Polska [+5]

[Fenomen]

no prosze, powrot syna marnotrawnego

[H! Vltg3]

Ciekawe transfery zapowadają ciekawy sezon...

[Głosik]

Dużo tych transferów :-k Mam nadzieję, że nie będzie problemu ze zgraniem drużyny

[Lucas07]

Interesujące transfery Baez świetnie się prezentuje, szkoda że nie udało Ci się ściągnąć Beniteza, ale kadra i tak wygląda dużo lepiej niż w poprzednim sezonie

 

na następny sezon

 

 

[Vetr]

W sumie dobrze, że nie kupiłeś Beniteza, bo on mnie umiejętnościami nie przekonuje. Niby ma 1.90 m, ale Gra głową - 11 i Skocznosć - 12?

 

To miał być wysoki, potężnie zbudowany odgrywający, potrafiący świetnie grać głową.

 

On akurat nie pasuje do Twoich kryteriów Nie mówiąc już o tym, że mentalnie jest słabiutki.

 

Widzę, że się zbroisz na LM. Mam nadzieję, że końcu prezes przejrzy na oczy i klub będzie w pełni profesjonalny.

[łaziii]

Już wiem, że w styczniu klub nie zmienił statusu na zawodowy. Może stanie się to w lipcu, gdy nasze konto urośnie do ok. €5M.

------------------------------------------

 

W zespole mieliśmy aż sześciu nowych zawodników, z których przynajmniej czterech miało stanowić ważny element pierwszego składu. Dlatego głównym celem styczniowych sparingów było stopniowe wkomponowanie nowo przybyłych piłkarzy w taktykę drużyny. Ta musiała też ulec pewnym modyfikacjom, gdyż zarówno Santa Cruz jak i Ojala to wyjątkowo szybcy napastnicy, zaś poprzednie założenia kładły nacisk na wysokiego i dobrze grającego głową odgrywającego. W tej roli wciąż dobrze czuje się Härkönen, który w towarzyskich meczach zdobył trzy bramki. Z kolei dwaj nowi snajperzy trafiali po razie, wykorzystując płaskie podania na wolne pole.

 

Wydarzeniem stycznia był powrót na Wiklöf Holding Arena Pasi Nikkanena. Sparing ze Slavią Praga był częścią umowy sprzedaży naszego gwiazdora. 21-letni wieżowiec dobrze czuje się w Czechach i regularnie występuje w pierwszym składzie. W Mariehamn został przywitany jak bohater, a przed spotkaniem odebrał medal za zeszłoroczne mistrzostwo Veikkausliigi, w którym miał olbrzymi udział.

 

IFK Vasa – IFK Mariehamn 1:3 (0:3)

(Sundberg 52’ – Härkönen 32’, 42’; Karring 36’)

 

IFK Mariehamn - Slavia Praga 0:0 (0:0)

 

JJK Jyväskylä - IFK Mariehamn 1:2 (0:0)

(Kerola 74’ – Ojala 53’; Ekhalie 90+2’)

 

IFK Mariehamn – AIK 2:1 (0:0)

(Härkönen 52’; Santa Cruz 64 – Johansson 66’)

[łaziii]

Ostatnie transfery, a zwłaszcza wysoki kontrakt Santa Cruza, znacznie zwiększyły nasz budżet płacowy. Wciąż celem numer jeden było powiększanie konta bankowego, dzięki czemu klub miał osiągnąć zawodowy status. Dlatego na trudne rozmowy renegocjacji kontraktów zaprosiłem dwóch weteranów. Zarówno Wirtanen jak i Weckström nie powinni odegrać w najbliższym sezonie ważnej roli, a zarabiali konkretne pieniądze. W zamian za przedłużenie umów do 2018 r. oraz zmianę stosunku pracy na półzawodowy, obydwaj panowie przystali na minimalne wynagrodzenie, a ja zaoszczędziłem ponad 30 tysięcy euro.

 

Miesiąc zakończyłem sprzedażą niepokornego bramkarza Tapio Mäkilii (24, GK, FIN u21 2/0), któremu znudziła się rola rezerwowego. Norweski I-ligowiec Hønefoss BK zapłacił nam za zdolnego golkipera 20 tysięcy euro i obiecał 30-procentowy udział w następnym transferze wychowanka Tampere United.

 

 

Styczeń 2016

 

Bilans: -

Veikkausliiga: -

Suomen Cup: -

Liigacup: -

Finanse: € 2,55M (+ € 253K)

Budżet transferowy: € 1,08M (€ 1,1K)

Budżet płac (rocznie): € 504K (€ 625K)

Nagrody: -

 

Transfery (Polacy):

Łukasz Kasprzak (24, ST, POL u21 15/14) [Górnik Zabrze -> Panathinaikos] - € 1,8M

Kamil Majkowski (26, AMR/ST, POL u21 6/2) [Lorca -> Ejido] - € 625K

 

Transfery (świat):

Erick Flores (26, AMRC, BRA 23/1) [Real Madryt -> Roma] - € 28M

Guilherme (27, D/WBL, BRA 22/0) [Roma -> Barcelona] - € 24M

Maxim Choupo-Moting (26, ST, GER 33/25) [Man Utd -> Barcelona] - € 22,5M

 

Ligi świata:

Anglia: Arsenal [+2]

Finlandia: -

Francja: Monaco [+0]

Hiszpania: Zaragoza [+3]

Niemcy: Dortmund [+0]

Norwegia: -

Polska: Legia [+2]

Szwecja: -

Włochy: Juventus [+1]

 

Ranking FIFA:

1. Hiszpania [+0], 2. Argentyna [+0], 3. Brazylia [+0], …, 17. Polska [+0]

[łaziii]

Przedsezonowa odprawa z zarządem nie przyniosła długo wyczekiwanej pozycji. Odnoszone od kilku lat sukcesy oraz zdobycie mistrzostwa kraju nie skłoniły szefostwa do ogłoszenia MIFK w pełni zawodowym klubem. Decyzja może zostać podjęta w lipcu, gdy zainkasujemy 2 miliony euro za Mattiasa Larssona.

 

Mimo lekkiego rozczarowania ciągnącym się półzawodowstwem, daje się odczuć rozwój klubu. Głównie od strony finansowej, co pozwoliło nam przesunąć się na pozycję numer 5. w rankingu najbogatszych fińskich klubów. Lideruje bezapelacyjnie HJK Helsinki, które goni Tampere United.

 

Spora część ze zgromadzonego bogactwa została mi udostępniona na finansowanie polityki kadrowej. Ponad milion euro mogę przeznaczyć na transfery, a 625 tysięcy pójdzie na pensje graczy. Rzecz jasna nie zamierzam tej kwoty wydawać do momentu przejścia klubu na zawodowstwo, ale to już wyraźny znak lepszych czasów. Dostępne środki mają pomóc w osiągnięciu celów na sezon 2016 – walkę o mistrzostwo, finały dwóch krajowych pucharów oraz godne zaprezentowanie się na europejskiej scenie. Mój osobisty cel zakłada awans do grupowej fazy Ligi Mistrzów lub Pucharu UEFA oraz obronę tytułu Veikkausliigi. W tej ostatniej misji jesteśmy faworytem w oczach bukmacherów, którzy za naszych głównych konkurentów uważają Tampere United oraz TPS Turku.

[H! Vltg3]

Mój osobisty cel zakłada awans do grupowej fazy Ligi Mistrzów lub Pucharu UEFA oraz obronę tytułu Veikkausliigi. W tej ostatniej misji jesteśmy faworytem w oczach bukmacherów, którzy za naszych głównych konkurentów uważają Tampere United oraz TPS Turku.

 

No to

[łaziii]

Tradycyjną rozgrzewką przed startem sezonu Veikkausliigi jest Liigacup, który wygraliśmy w zeszłym roku. Mimo iż są to rozgrywki mało prestiżowe, mierzę w obronę trofeum i zainkasowanie ponad stu tysięcy euro nagrody. To ciekawe, że za śmieszny zimowy pucharek otrzymuje się konkretne wynagrodzenie, a za sięgnięcie po mistrzostwo kraju nie dostaliśmy złamanego centa.

 

Część ligową rozgrywek zaczynaliśmy od dwóch spotkań na własnym boisku ze słabszymi rywalami. Mecze z beniaminkiem JJK Jyväskylą oraz przeciętniakiem FF Jaro przebiegły według tego samego scenariusza. W pierwszej połowie daliśmy popis skuteczności i na przerwę schodziliśmy przy prowadzeniu 3:0. Po zmianie stron dołożyliśmy czwartego gola i usatysfakcjonowani odpuszczaliśmy przeciwnikom. Ci skorzystali z naszej dekoncentracji i zdołali zaliczyć honorowe trafienia.

 

Cieszy skuteczność i regularność Santa Cruza oraz jego efektywna współpraca z Karringiem. Swoje pierwsze trafienie w oficjalnym meczu MIFK zaliczył też Ojala, a rozgrywający Báez już w pierwszym występie zanotował asystę.

 

Liigacup (grupa A, mecz 1/6), 06.02.2016

[-] IFK Mariehamn – JJK Jyväskylä [-] 4:1 (3:0)

15’ Lindgren (sam.) 1:0

23’ Santa Cruz 2:0

43’ Hansell 3:0

75’ Härkönen 4:0

78’ Kuusela 4:1

 

MoM – Hansell (M L, MIFK) – 1 gol, 1 asysta, nota 8

 

Widzów – 294

 

Liigacup (grupa A, mecz 2/6), 13.02.2016

[1.] IFK Mariehamn – FF Jaro [5.] 4:2 (3:0)

8’ Karring 1:0

17’ Santa Cruz 2:0

30’ Karring 3:0

59’ Ojala 4:0

62’ Hakala 4:1

69’ Peltonen 4:2

 

MoM – Karring (AM C, MIFK) – 2 gole, nota 9

 

Widzów - 315

[ubu]

Już wiem, że w styczniu klub nie zmienił statusu na zawodowy. Może stanie się to w lipcu, gdy nasze konto urośnie do ok. €5M.

 

 

 

 

nie w lipcu, tylko w styczniu, kiedy "przeskoczy" kolejny sezon. W sumie sam sobie trochę strzeliłeś w stopę odraczając transfer Larssona.

 

 

[łaziii]

Hmmm... w sumie to też całkiem prawdopodobny scenariusz. Moje ultimatum dane zarządowi przesuwa się z roku na rok :P

Ale nie odbierałbym tego jako strzał w stopę. W dużym stopniu dzięki Larssonowi wygraliśmy ligę, a tego nikt nam nie odbierze

-----------------------------------------------

 

Na fali dwóch zwycięstw wyjechaliśmy do Oulu na starcie z AC. Byliśmy tak pewni siebie, że w ciemno obstawialiśmy kolejną wysoką wygraną. I tu czekała nas niespodzianka, bo o ile faktycznie grało nam się łatwo i dochodziliśmy do licznych sytuacji strzeleckich, to nieskuteczność Santa Cruza i Karringa nie pozwalała rozpruć worka z bramkami. Na domiar złego w 38. minucie prowadzenie gospodarzom dał Rooper Riski, który skorzystał z braku asekuracji pary stoperów i pokonał Hradeckiego. Od tego momentu nasze ataki przypominały walenie głową w mur. Przebiliśmy go tylko raz i to dopiero w końcówce. W 81. minucie dośrodkowanie z rzutu wolnego Báeza na bramkę zamienił Larsson. Uczynił to strzałem głową, chyba pierwszy raz w swojej karierze, a obserwuję ją od samego początku.

 

Liigacup (grupa A, mecz 3/6), 20.02.2016

[7.] AC Oulu - IFK Mariehamn [1.] 1:1 (1:0)

38’ Riski 1:0

81’ Larsson 1:1

 

MoM – Riski (ST, AC Oulu) – 1 gol, nota 8

 

Widzów - 349

[łaziii]

Luty 2016

 

Bilans: 3-1-0, 9:4

Veikkausliiga: -

Suomen Cup: -

Liigacup: 2. [-2 pkt.], 7 pkt, 9:4

Finanse: € 2,5M (- € 43K)

Budżet transferowy: € 1,08M (€ 1,1K)

Budżet płac (rocznie): € 505K (€ 625K)

Nagrody: -

 

Transfery (Polacy):

Mikołaj Zwoliński (24, AMC, POL u21 18/0) [Bełchatów -> Wisła Kraków] - € 1,5M

Piotr Grzelczak (28, AMRL/ST, POL) [Zagłębie Lubin -> Górnik Zabrze] - € 1,1M

Dominik Bednarek (22, MC, POL u21 13/0) [Górnik Zabrze -> Zagłębie Lubin] - € 950K

 

Transfery (świat):

Juan Carlos Torres (23, ST, ARG u21 24/14) [Tigres -> River] - € 4,2M

Gejza Spanik (23, DR, SVK u21 13/1) [Artmedia -> Basel] - € 875K

 

Ligi świata:

Anglia: Arsenal [+7]

Finlandia: -

Francja: Lyon [+1]

Hiszpania: Celta [+3]

Niemcy: Bayern [+2]

Norwegia: -

Polska: Legia [+5]

Szwecja: -

Włochy: Juventus [+5]

 

Ranking FIFA:

1. Argentyna [+1], 2. Hiszpania [-1], 3. Brazylia [+0], …, 24. Polska [-7]