Skocz do zawartości

Islands of Peace


łaziii

Rekomendowane odpowiedzi

[4.] MyPa Anjalankoski - IFK Mariehamn [2.] 0:2 (0:1)

 

Trochę wymęczone, ale wierzyłem, że Ci się uda ;) MYPA potrafi przywalić, ale nie tym razem. I dobrze, bo to by była niesprawiedliwość :P

 

[1L] FC Inter Turku - IFK Mariehamn [1L] 2:0 (2:0)

 

A niech im puchar w gardle stanie, o! :> Puchar to fajna sprawa, ale mistrzostwo jednak jest lepsze.

 

[2.] IFK Mariehamn – FC KooTeePee [9.] 6:3 (5:2)

 

Panie, widzę, żeś pan zaplanował zakończyć ligę w iście efektowny sposób :D Wiadomo było, że wygrać, ale że w taki sposób? Bardzo, bardzo ładnie.

 

HJK-Tampere 3:1. Niemożliwe stało się faktem.

 

Trzeba liczyć na HJK, są na tyle nieobliczalni, że mogą powstrzymać rozpędzone Tampere.

 

Mówiłem, mówiłem? :D Widzisz, pauko? Jeszcze się znam na Finach i wiem, kto, komu, czemu i gdzie :D

 

A tak serio, gratulacje, łaziii. Zasłużyłeś sobie na to po tych wszystkich latach spędzonych na Alandach. I może to będzie bodziec do zmian? Pamiętam, że ja również zaczynałem w KuPS z Twojego poziomu, półamatorstwa. Sensacyjnie wygrałem ligę w pierwszym sezonie i nagle w Kuopio zawitał profesjonalizm pełną gębą :] Czego i Tobie życzę.

 

– Wygląda na to, że o rok za wcześnie odszedłem z MIFK – powiedział z nutką żalu nasz niedawny rozgrywający, który tego dnia był honorowym gościem prezesa Slotte.

 

To bym przeniósł do nowej linijki, ale co tam... Masz prawo się dzisiaj cieszyć :D

Odnośnik do komentarza

Dziękuję wszystkim za gratulacje. Wierzyłem, że HJK może przynajmniej zremisować z Tampere, ale najbardziej obawiałem się pogubienia punktów na wyjazdach z MyPa i VPS. Tym razem fortuna się do mnie uśmiechnęła :)

----------------------------------

 

Niezwykły sezon i wyścig trzech ekip dostarczył kibicom w Finlandii niezwykłych emocji. Obrońca tytułu TPS długo trzymał tempo, ale do samego końca wytrzymali jedynie MIFK i Tampere. Zadecydowała ostatnia kolejka, a karty rozdali zawodnicy HJK Helsinki – największego rozczarowania sezonu. Wszak stołeczny klub walczyć miał o najwyższe cele i zrehabilitować się za zeszłoroczną wpadkę, kiedy to wypuścił tytuł w ostatniej kolejce, a tymczasem rok 2015 spędził w środku stawki. Nie mniejszą sensacją jest spadek FC Lahti – w pełni profesjonalnego klubu ze sporą gotówką. Niestety prezes Paajanen upodobnił się do Antoniego Ptaka i sklecił zespół z aż 19 piłkarzami z Ameryki Południowej i tylko 6 Finami. Ta przypadkowa zbieranina niezłych w sumie kopaczy zakończyła się spektakularną klęską. Podobnie jak eksperyment w Pogoni Szczecin w 2006 r.

 

| Poz   | Inf   | Zespół            | M     | Z     | R     | P     | ZdG   | StG   | R.B.  | Pkt
| -----------------------------------------------------------------------------------------------
| 1.    | M     | IFK Mariehamn     | 26    | 19    | 4     | 3     | 66    | 28    | +38   | 61
| 2.    |       | Tampere United    | 26    | 18    | 6     | 2     | 67    | 26    | +41   | 60
| 3.    |       | TPS Turku         | 26    | 15    | 9     | 2     | 49    | 23    | +26   | 54
| 4.    |       | FC Inter Turku    | 26    | 11    | 11    | 4     | 41    | 23    | +18   | 44
| 5.    |       | MyPa Anjalankoski | 26    | 12    | 7     | 7     | 39    | 33    | +6    | 43
| 6.    |       | AC Oulu           | 26    | 11    | 7     | 8     | 42    | 33    | +9    | 40
| 7.    |       | HJK Helsinki      | 26    | 10    | 9     | 7     | 38    | 34    | +4    | 39
| 8.    |       | FC Honka          | 26    | 9     | 5     | 12    | 51    | 45    | +6    | 32
| 9.    |       | FC KooTeePee      | 26    | 8     | 4     | 14    | 31    | 52    | -21   | 28
| 10.   |       | KuPS Kuopio       | 26    | 7     | 5     | 14    | 22    | 40    | -18   | 26
| 11.   |       | VPS Vaasa         | 26    | 7     | 4     | 15    | 32    | 48    | -16   | 25
| 12.   |       | FF Jaro           | 26    | 5     | 8     | 13    | 25    | 44    | -19   | 23
| 13.   |       | FC Haka           | 26    | 4     | 4     | 18    | 28    | 56    | -28   | 16
| 14.   | S     | FC Lahti          | 26    | 3     | 3     | 20    | 20    | 66    | -46   | 12

 

W Ykkönen rządził i dzielił zespół JJK Jyväskylä, który po 4 latach wraca w szeregi najlepszych. W przyszłym roku będzie jedynym beniaminkiem, gdyż RoPS Rovaniemi było bez szans w barażach z FC Haka. Sensacją jest spadek rezerw HJK Helsinki, grających pod nazwą Klubi-04. W czasach kiedy wyciągałem MIFK z II-ligowej otchłani, stołeczne rezerwy siały postrach w Ykkönen.

 

| Poz   | Inf   | Zespół           | M     | Z     | R     | P     | ZdG   | StG   | R.B.  | Pkt
| ----------------------------------------------------------------------------------------------
| 1.    | A     | JJK Jyväskylä    | 26    | 18    | 4     | 4     | 46    | 28    | +18   | 58
| 2.    |       | RoPS Rovaniemi   | 26    | 12    | 8     | 6     | 39    | 26    | +13   | 44
| 3.    |       | JIPPO Joensuu    | 26    | 12    | 6     | 8     | 42    | 29    | +13   | 42
| 4.    |       | KPV Kokkola      | 26    | 11    | 8     | 7     | 39    | 32    | +7    | 41
| 5.    |       | Atlantis FC      | 26    | 11    | 7     | 8     | 36    | 32    | +4    | 40
| 6.    |       | GBK Kokkola      | 26    | 12    | 3     | 11    | 30    | 33    | -3    | 39
| 7.    |       | PP-70 Tampere    | 26    | 10    | 6     | 10    | 39    | 38    | +1    | 36
| 8.    |       | OPS Oulu         | 26    | 8     | 10    | 8     | 42    | 37    | +5    | 34
| 9.    |       | JBK Pietarsaari  | 26    | 9     | 5     | 12    | 34    | 39    | -5    | 32
| 10.   |       | FC Viikingit     | 26    | 7     | 9     | 10    | 36    | 39    | -3    | 30
| 11.   |       | P-Iirot Rauma    | 26    | 6     | 10    | 10    | 33    | 41    | -8    | 28
| 12.   | S     | Gnistan Helsinki | 26    | 5     | 10    | 11    | 27    | 37    | -10   | 25
| 13.   | S     | Klubi-04         | 26    | 5     | 10    | 11    | 29    | 40    | -11   | 25
| 14.   | S     | FC YPA Ylivieska | 26    | 5     | 6     | 15    | 22    | 43    | -21   | 21

 

Ostatnim akcentem sezonu był finał Suomen Cup. Mocno ściskaliśmy kciuki za piłkarzy Interu Turku, którzy w ładnym stylu wyeliminowali nas w półfinale. Wówczas naszym katem był Jani Koivisto, który teraz będzie się śnił zawodnikom AC Oulu. To właśnie trafienie 30-letniego napastnika dało Interowi skromne zwycięstwo 1:0 i pierwszy w historii triumf w Suomen Cup.

Odnośnik do komentarza

Jeszcze raz - wielkie dzięki. Przede wszystkim, że tu zaglądacie i śledzicie moje poczynania.

----------------------------

 

Osiem lat ciężkiej pracy zajęło mi doprowadzenie MIFK na sam szczyt. Z roku na rok robiliśmy kroczek do przodu, zdobywając po drodze dwa puchary kraju i jeden puchar ligi. Wreszcie dzięki fantastycznemu sezonowi i pomocy HJK w ostatniej kolejce sięgnęliśmy po najcenniejsze trofeum. Największą satysfakcję mam z tego, że dokonałem tego wspólnie z aż 10 wychowankami klubu. Część z nich czekało na ten dzień bardzo długo, demonstrując na każdym kroku swoje przywiązanie do alandzkiej drużyny. Filozofia budowy drużyny wokół młodych, związanych z klubem graczy po części wymuszona była brakiem gotówki na transfery, ale teraz jest już na dobre wpisana w charakter IFK Mariehamn.

 

Przed nami kolejne wyzwania - bój o Ligę Mistrzów i konieczność odpowiedzenia sobie na trudne pytanie: pozostawić aktualny kształt kadry skupionej wokół młodych, zaaklimatyzowanych już zawodników, czy zrobić szybszy krok do przodu i sięgnąć po teoretycznie lepszych z zewnątrz. Ten dylemat będzie spędzał mi sen z powiek w najbliższych tygodniach.

Odnośnik do komentarza

Napisz koniecznie, jak będzie wyglądał stan klubu po 'zaktualizowaniu' ostatnich poczynań :> w sensie, czy klub będzie profesjonalny, czy rzeczywiście będziesz miał większe możliwości w ściąganiu innych zawodników, i czy finanse na to pozwalają :)

Odnośnik do komentarza

Nie omieszkam. Myślę, że są trzy scenariusze w kwestii przejścia klubu na zawodowstwo: 1) w styczniu po "zaktualizowaniu" się ostatnich sukcesów; 2) w lipcu po zainkasowaniu €2M za Larssona; 3) nigdy... :/

--------------------------------

 

Sukces drużyny musiał przełożyć się na indywidualne wyróżnienia. Najwięcej zaszczytów spotkało Mattiasa Larssona, którego wybrano MVP, debiutantem i najlepszym pomocnikiem Veikkausliigi. Rzecz jasna trafił on też do Jedenastki Sezonu wraz z kolegą z zespołu André Karringiem. Nagroda dla Managera Sezonu, co nie było żadnym zaskoczeniem, przypadła mojej skromnej osobie.

 

 

Listopad 2015

 

Bilans: 1-0-0; 6:3

Veikkausliiga: 1. [+1 pkt.], 61 pkt, 66:28

Suomen Cup: półfinał – 0:2 z Inter Turku

Liigacup: finał – 4:0 z HJK Helsinki

Puchar UEFA: 2. runda kwalifikacyjna – 2:4 z Heerenveen

Finanse: € 2,35M (- € 50K)

Budżet transferowy: € 1,94M (€ 80K)

Budżet płac (rocznie): € 449K (€ 578K)

Nagrody: Manager Sezonu: Łaziii (1.); Piłkarz Sezonu: Larsson (1.); Debiutant Sezonu: Larsson (1.); Pomocnik Sezonu: Larsson (1.); Jedenastka Sezonu: Larsson, Karring

 

Transfery (Polacy): brak

 

Transfery (świat): brak

 

Ligi świata:

Anglia: Liverpool [+2]

Finlandia: IFK Mariehamn [+1] M

Francja: Toulouse [+1]

Hiszpania: Barcelona [+0]

Niemcy: Dortmund [+1]

Norwegia: Tromsø [+0] M

Polska: Legia [+3]

Szwecja: Djurgården [+1] M

Włochy: Juventus [+0]

 

Ranking FIFA:

1. Hiszpania [+0], 2. Argentyna [+1], 3. Brazylia [-1], …, 22. Polska [-4]

Odnośnik do komentarza
Nie omieszkam. Myślę, że są trzy scenariusze w kwestii przejścia klubu na zawodowstwo: 1) w styczniu po "zaktualizowaniu" się ostatnich sukcesów; 2) w lipcu po zainkasowaniu €2M za Larssona; 3) nigdy...

 

Bądźmy tej dobrej myśli i liczmy na pierwszą opcję :)

Odnośnik do komentarza

Bramkarze [mecze – puszczone gole – czyste konto – MoM – średnia nota]

Lucas Hradecky (26, GK, FIN u21 14/0) [27 – 31 – 9 – 0 – 7,00] – pewny Numer 1, który grał równo i nie popełniał głupich, rażących błędów. Niestety jego sezon zakończyła poważna kontuzja zerwania mięśnia łydki i od września musiał poświęcić się żmudnej, 4-miesięcznej rehabilitacji.

Anders Överström (30, GK, FIN) [17(1) – 18 – 6 – 0 – 6,94] – być może jest wyznawcą voodoo, bo ledwo co zaczęła parzyć go ławka rezerwowych, a już Hradecky zakończył sezon z kontuzją. To była okazja dla Överströma- jakby nie było, najlepszego bramkarza Veikkausliigi w 2012 r. - na udowodnienie swojej klasy. Stanął na wysokości zadania i także dzięki jego pewnym interwencjom mogliśmy sięgnąć po tytuł mistrzowski.

Tapio Mäkilä (24, GK, FIN u21 2/0) [1 – 0 – 1 – 0 – 8,00] – powoli traci cierpliwość do grzania ławy w rezerwach i wcale mu się nie dziwię. To dobry bramkarz, który w kilku innych klubach ekstraklasy grałby pierwsze skrzypce. Interesują się nim MyPa i Inter Turku więc nie wykluczone, że sprzedam go za satysfakcjonującą mnie kwotę.

 

Plany – mam dwóch równorzędnych bramkarzy, a w rezerwach całkiem zdolnego wychowanka. Dlatego nie zawaham się sprzedaż Mäkilę, który zaczyna psuć atmosferę. Nie planuję nikogo zakupić.

 

 

Środkowi obrońcy [mecze – gole – asysty – MoM – wślizgi/mecz – średnia nota]

Irakli Tsykoliya (28, DC, UKR) [26 – 2 – 2 – 0 – 2,58 - 7,00] – pozyskany przed sezonem z Haki Ukrainiec spełnił oczekiwania. Może na początku grał zbyt nierówno, ale w debiutanckim roku w MIFK można się było tego spodziewać. Top10 w lidze pod względem średniej wślizgów/mecz (2,51).

Jani Lyyski (32, DRC, FIN) [24(2) – 1 – 1 – 0 – 2,40 – 6,96] – nasz kapitan mimo wieku trzymał poziom i znów był czołowym stoperem ligi. 4. w Veikkausliidze ze średnią 2,80 wślizgów/mecz. Niestety ząb czasu nadgryzł jego możliwości fizyczne (szybkość i zwinność 1) i jest wielce prawdopodobne, że nasz wychowanek po 18 latach gry opuści MIFK.

Mulinge Munandi (24, DC, KEN 41/0) [17(1) – 1 – 1 – 0 – 1,58 – 7,06] – drugi z rzędu dobry sezon Kenijczyka, co najlepiej dowodzi temu, że długi okres dojrzewania i aklimatyzacji za nim. Nadal mam jednak wątpliwości, czy ten chłopak jest w stanie pokazać coś więcej więc jeśli trafi się na niego kupiec, nie będę się długo zastanawiał.

Juho Meriläinen (27, DC, FIN u21 2/0) [15 – 0 – 0 – 0 – 1,52 – 6,73] – po trzech świetnych sezonach znacznie obniżył loty. Grał nierówno i dużo słabiej, niż nas do tego przyzwyczaił. Do tego doszły dwie poważne kontuzje. Musi mieć więcej szczęścia i ostro wziąć się do roboty, jeśli chce nadal występować w pierwszym zespole. Niestety ma kontrakt aż do 2018r., co na pewno nie mobilizuje do cięższej pracy.

Tarmo Juntunen (21, DC, FIN u21 4/1) [5(5) – 1 – 1 – 0 – 0,47 – 7,00] – według moich współpracowników to już jest materiał na podstawową jedenastkę. Jeszcze w to wątpię, patrząc na przykład na średnią liczbę wślizgów wychowanka KooTeePee. Ale ten chłopak na pewno ma potencjał na czołowego stopera ligi w przyszłości.

Jussi Utriainen (17, DC, FIN u21 2/0) [1(1) – 0 – 0 – 0 – 0,00 – 7,00] – pozyskany w trakcie sezonu wychowanek HJK to kolejny talent w moich rezerwach. Potrzebuje jeszcze 2-3 lat, aby wskoczyć do pierwszego składu.

 

Plany – wiekowy Lyyski najprawdopodobniej odejdzie, z kolei na pewno przyjdzie jeszcze jeden uzdolniony młodzieniec. Odczuwam potrzebę pozyskania niekwestionowanego lidera środka defensywy i za takim piłkarzem rozejrzę się zimą.

 

 

Prawi obrońcy [mecze – gole – asysty – MoM – wślizgi/mecz – średnia nota]

Simen Horgen (26, DRC/DM, NOR) [27 – 0 – 1 – 0 – 1,86 – 6,85] – bardzo dobry początek sezonu, ale w ostatnich dwóch miesiącach obniżył loty i wylądował na ławce. Poprawił się w defensywie, a głównie tego oczekuję od bocznych obrońców. W zeszłym sezonie był bliski przejścia do jednego z klubów norweskich. Jeśli teraz znów będzie na to szansa, zgodzę się na transfer za odpowiednią kwotę.

Markus Kahilakoski (25, DL, FIN u21 7/0) [16(4) – 0 – 1 – 0 – 1,24 – 7,05] – żelazny rezerwowy, który bez marudzenia odgrywa swoją rolę w zespole. Ciągle krążą plotki o zainteresowaniu jego osobą ze strony HJK. Być może zdecyduję się na transfer, ale za kwotę nie mniejszą niż 150 tysięcy euro.

Martin Svensson (19, D/WBRL, FIN u21 6/0) [3 – 0 – 0 – 0 – 0,67 – 7,00] – nasz wychowanek coraz głośniej puka do drzwi pierwszego zespołu. Jeśli sprzedam jednego z jego konkurentów, już w przyszłym sezonie powinien częściej grać w ekstraklasie.

 

Plany – młoda i solidna formacja, której nie zamierzam na siłę wzmacniać. Być może jednak dokonam paru przetasowań, jeśli trafią się satysfakcjonujące oferty.

 

 

Lewi obrońcy [mecze – gole – asysty – MoM – wślizgi/mecz – średnia nota]

Fredrik Appel (24, DL, FIN u21 13/0) [30(1) – 0 – 0 – 0 – 1,50 – 6,90] – niby drugi z rzędu dobry sezon naszego wychowanka, ale w ofensywie pokazał on tyle co nic. Zaczyna też publicznie wypowiadać swoje plany rychłego odejścia z MIFK. Ostatnio zainteresował się nim szwedzki Helsingborg i jest szansa na atrakcyjny finansowo transfer.

Jari Visuri (23, D/WBRL, FIN u21 11/0) [13(3) – 0 – 1 – 0 – 0,95 – 7,25] – według mnie to obecnie nasz najlepszy boczny obrońca. Niestety stracił okres przygotowawczy i dużą część sezonu na leczenie kontuzji łydki, ale w końcówce sezonu regularnie grywał na obydwu stronach defensywy. Jeśli odejdzie Appel, bez obaw powierzę mu pozycję w podstawowej jedenastce.

 

Plany – wszelkie zmiany na tej pozycji zależą od potencjalnego transferu Appela. Nawet jeśli odejdzie, nie ma wielkiej potrzeby robienia wzmocnień. W obwodzie są bowiem zdolni do gry na lewej flance Kahilakoski i Svensson.

 

 

Defensywni pomocnicy [mecze – gole – asysty – MoM – wślizgi/mecz – średnia nota]

Jukka-Pekka Tuomanen (29, DM, FIN) [25(1) – 2 – 7 – 0 – 1,59 - 7,12] – pozyskany przed sezonem piłkarz Haki to najlepszy defensywny pomocnik, jaki grał w MIFK za mojej kadencji. Pewny w destrukcji, bardzo kreatywny w ofensywie. Do tego ważny gracz w szatni, który szybko otrzymał odpowiedzialną rolę wicekapitana drużyny.

Robin Julin (25, DC/DM, FIN u21 1/0) [14(8) – 1 – 2 – 0 – 2,13 - 6,82] – na początku sezonu występował w pierwszym składzie, bo kontuzje leczyli Tuomanen i Persson. Ze swojej roli wywiązywał się bardzo dobrze, ale później musiał ustąpić miejsca lepszym kolegom.

Ingemar Persson (23, DC/DM, FIN u19) [8(4) – 1 – 1 – 0 – 1,53 - 6,92] – w styczniu bardzo poważnie złamał kość udową i jego kariera stanęła pod znakiem zapytania. Całe szczęście rehabilitacja, choć długa, przebiegła wzorowo i nasz wychowanek był ważnym rezerwowym w końcówce sezonu.

 

Plany – jeśli Tuomanen może grać na takim poziomie jeszcze przez 2-3 lata, to nie martwię się o tę formację. Muszę odpowiedzieć sobie na pytanie, co dalej z Julinem. Zespół szybko się rozwija i tacy ledwie-solidni piłkarze mają coraz słabszą pozycję w kadrze.

Odnośnik do komentarza

Środkowi pomocnicy [mecze – gole – asysty – MoM – średnia nota]

Mattias Larsson (20, MC, FIN u21 9/0) [25(2) – 14 – 9 – 5 – 7,56] – przesunięcie naszego wychowanka do pierwszego zespołu było tym wzmocnieniem, które w największym stopniu przyczyniło się do zdobycia mistrzowskiego tytułu. Grał wyśmienicie i w pełni zasłużenie zgarnął nagrodę MVP Veikkausliigi. To rozgrywający o co najmniej klasę lepszy od dawnego lidera Niskali, a przecież ma dopiero 20 lat. Nie tylko był kreatywny i świetnie rozgrywał (4. w lidze pod względem celności podań), ale i zdobywał kluczowe bramki i był drugim najlepszym strzelcem zespołu. Mogę być z siebie dumny, że udało mi się odwlec w czasie jego transfer do CSKA Sofia. Bułgarzy zapłacą nam za genialnego pomocnika aż 2 miliony euro i 40% następnego transferu, ale Mattias zamelduje się u nich dopiero w lipcu.

Eero Korte (28, AMC, FIN u21 8/2) [13(7) – 4 – 2 – 0 – 6,95] – grał nieźle, choć od środkowego pomocnika oczekuję znacznie więcej asyst. Odejście Larssona wcale nie oznacza awansu Korte do podstawowej jedenastki, bo lepszym rozgrywającym jest grający w tym sezonie na skrzydle Isaksson.

 

Plany – do końca czerwca będzie z nami Larsson, ale potem może być znacznie trudniej znaleźć odpowiedniego rozgrywającego. Korte wciąż gra poniżej oczekiwań więc pewnie na tę pozycję powróci Isaksson lub Oikkonen. Chyba że zimą uda mi się pozyskać godnego następcę Mattiasa.

 

 

Prawi skrzydłowi [mecze – gole – asysty – MoM – dryblingi/mecz – średnia nota]

Petter Isaksson (26, MRC, FIN u21 5/0) [29(5) – 8 – 9 – 3 – 1,63 - 7,26] – zdecydowanie najlepszy sezon naszego wychowanka, a bilans goli i asyst jest więcej niż zadowalający. Na dobre wyszło mu przesunięcie na prawe skrzydło, ale być może za rok będzie musiał powrócić na MC. Wszystko zależy od tego, czy zdołam znaleźć następcę Larssona.

Amos Ekhalie (26, AMRC, KEN 19/3) [12(3) – 0 – 1 – 0 – 1,51 – 6,87] – z wiekiem się uspokoił i nie narzeka już, że mało gra. A mógł stracić cierpliwość, bo gdy Wirtanen się postarzał, to nagle jego miejsce zajął nie Kenijczyk, a przesunięty z środka pola Isaksson. Kto wie, czy w przyszłym roku Amos nie będzie jednak grał regularnie na prawej flance, bo Isaksson może powrócić do środka pola.

Tommy Wirtanen (32, AMR/ST, FIN) [11(6) – 3 – 2 – 3 – 1,77 - 7,06] – za nim pierwszy sezon w roli rezerwowego i wywiązał się z tej roli bardzo dobrze. Mimo iż w styczniu skończy 33 lata, wciąż dobrze prezentuje się pod kątem fizycznym. Dzięki temu pozostanie w rotacji i zaliczy 19. rok w barwach MIFK.

 

Plany – przed nami ostatni sezon bez większych zmian na tej pozycji. Chyba że trafi się jakaś perełka na rynku transferowym.

 

 

Lewi skrzydłowi [mecze – gole – asysty – MoM – dryblingi/mecz – średnia nota]

Kristoffer Weckström (32, AML, FIN u21 5/0) [24(4) – 2 – 11 – 3 – 1,10 – 7,39] – jest jak wino – im starszy, tym lepszy. W wieku 32 lat, „gdy szron na głowie, już nie to zdrowie”, on zalicza sezon życia. 11 asyst to najlepszy wynik w karierze naszego wychowanka, którego postawa pod nieobecność kontuzjowanego Hansella pozwoliła nam trzymać kontakt z czołówką w I rundzie rozgrywek.

André Hansell (31, DL, FIN) [19(3) – 1 – 14 – 1 – 1,20 – 7,32] – gdy w marcu doznał kontuzji ścięgna podkolanowego i musiał pauzować niemal miesiąc wydawało się, że sezon może być dla niego nieudany. Ale nasz najlepszy asystent (3. w całej Veikkausliidze) wykurował się i odzyskał miejsce w składzie. W II rundzie rozgrywek ligowych był już nie do zastąpienia na lewej flance, a jego liczne asysty pozwalały nam zdobywać kluczowe gole. Zawodnik ten w ostatnich dwóch sezonach zaliczył w sumie aż 30 kończących podań.

Lasse Peltoniemi (22, AMRL, FIN) [3(13) – 1 – 3 – 0 – 0,17 – 7,13] – gdy decydowałem się go zatrudnić mój sztab współpracowników był podzielony. Jedni uważali, że Lasse nie jest wart złamanego grosza, drudzy widzieli w nim ukryty talent. Po pół roku gry widzę, że obie strony się myliły. W tym chłopaku jest potencjał, ale najwyraźniej został zaniedbany w pierwszych latach rozwoju. Zimą odejdzie z MIFK, ale w Ykkönen może być czołowym pomocnikiem.

 

Plany – to najrówniejsza i najmocniejsza formacja, ale obydwaj panowie są już po 30tce. Na gwałt muszę szukać godnych następców.

 

 

Ofensywni pomocnicy [mecze – gole – asysty – MoM – średnia nota]

Joni Oikkonen (26, AMC, FIN u21 2/0) [17(8) – 12 – 11 – 4 – 7,28] – wreszcie talent Joniego objawił się w pełnej krasie. Mój najdroższy transfer zagrał najlepszy sezon w karierze, a mogło być jeszcze lepiej, gdyby nie powtarzające się kontuzje w lipcu, sierpniu i wrześniu.

Asko Härkönen (23, AM/FC, FIN) [12(17) – 13 – 6 – 4 – 7,24] – prawdziwy joker w mojej talii. Dawał świetne zmiany, a w końcówce sezonu swoimi golami zapewnił nam kluczowe wygrane na wyjazdach. Ma umiejętności, aby już w przyszłym sezonie regularnie występować w pierwszym składzie. Jest wysoki, dobrze zbudowany i widzę w nim dobrego odgrywającego.

Staffan Svenlin (26, AMRLC, FIN u21 6/1) [2(3) – 0 – 1 – 0 – 6,40] – zmarnowany sezon z powodu fatalnego złamania kości strzałkowej na początku rozgrywek. Oby odbił to sobie w następnym roku.

 

Plany – trzeba ściągnąć jeszcze jednego piłkarza do pierwszego składu, gdyż Härkönen może w przyszłym roku zostać przesunięty na szpicę.

 

 

Napastnicy [mecze – gole – asysty – MoM – średnia nota]

André Karring (25, ST, FIN u21 12/1) [24(13) – 18 – 6 – 7 – 7,14] – połowę spotkań grał w ataku, połowę jako AMC. Lepiej czuje się na szpicy, gdzie w tym roku był nad wyraz skuteczny. 6. strzelec Veikkausliigi, wybrany do Jedenastki Sezonu.

Andreas Friman (32, ST, SWE) [14(8) – 9 – 3 – 2 – 6,91] – dobrze spisywał się w roli zmiennika, ale gole strzelał głównie słabszym rywalom. Zimą odejdzie z MIFK po 9 latach.

Pasi Nikkanen (21, AMLC/FC, FIN 4/1) [18) – 13 – 5 – 5 – 7,94] – nie można nie wspomnieć o Pasim, którego już co prawda z nami nie ma, ale bez jego fenomenalnej gry w I rundzie nie byłoby mowy o mistrzostwie. Zawsze mówiłem, że wciąż nie doczekałem się godnego następcy sprzedanego dawno temu Davida Carlssona. Pasi okazał się nawet lepszy od pierwowzoru. Teraz niech mu się wiedzie w Slavii Praga, a później w jakiejś mocniejszej lidze.

 

Plany – teoretycznie jest Härkönen, który bardzo dobrze wywiązywał się z roli odgrywającego. Mnie jednak marzy się nowa gwiazda, która dorówna wyczynom Nikkanena.

Odnośnik do komentarza

 

Osiem lat ciężkiej pracy zajęło mi doprowadzenie MIFK na sam szczyt. Z roku na rok robiliśmy kroczek do przodu, zdobywając po drodze dwa puchary kraju i jeden puchar ligi. Wreszcie dzięki fantastycznemu sezonowi i pomocy HJK w ostatniej kolejce sięgnęliśmy po najcenniejsze trofeum.

 

 

Primo: to nie było 8 lat ciężkiej pracy, tylko tyrania, jak debil i słuchania, że czas odejść. To zestaw wkurzenia na zachowania prezesa i załamania po kolejnych sukcesach klubu nieprzekładających się na polepszenie warunków pracy.

 

Secundo: to nie HJK Ci pomógł, tylko Ty rozegrałeś fantastyczny sezon. Czytałem końcówkę i widziałem, że w zasadzie nie do końca myślałeś o tym co Tempre, bo założyłeś, że się nie wyłożą, tylko robiłeś wszystko, żeby wygrać wszystkie mecze w lidze w ostatnich kolejkach.

 

Chwała Ci za to, jesteś wielkim menedżerem FMa :-)

Odnośnik do komentarza
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...