Skocz do zawartości

Czwarty dzień mnicha


Profesor

Rekomendowane odpowiedzi

Teraz trzeba było wygrać z FC Basel i trzymać kciuki za Feyenoord w konfrontacji ze Slavią Praga. Do składu wrócił Poliakow, a także Edwards, który zdaniem trenerów poczynił w ostatnim czasie wielkie postępy. Wystarczyło nam dziesięć minut, by Sokołow dośrodkował w pole karne, a Łukin wyskoczył ponad Kołodina i skierował piłkę do bramki gości. Rozgrywaliśmy naprawdę dobre spotkanie, będąc stroną przeważającą, i druga, rozstrzygająca bramka wisiała na włosku, gdy w 68. minucie koszmarny błąd popełnił filar naszej defensywy, Władimir Sorokin, i goście wyszli we dwóch na Poliakowa, Benzema podał do Genkowa, a Bułgar bez trudu posłał piłkę do pustej bramki Liwadii. Ostatnie dwadzieścia minut stało pod znakiem rozpaczliwych ataków mojego zespołu, ale Jauslin stanął na wysokości zadania, ratując gościom remis. Sorokin schodząc z boiska miał łzy w oczach, ale mogłem go pocieszyć — jego kiks był bez znaczenia, gdyż Feyenoord oddał mecz w Pradze, przegrywając 1:2 i fundując naszym kosztem awans Slavii.

 

12.12.2013 Zawiety Ilicza, Dzierżyńsk: 3.740 widzów
PU GrE/4 Liwadia [BLR] — Basel [SUI] 1:1 (1:0) TV

10. W.Łukin 1:0
68. C.Genkow 1:1

Liwadia: W.Poliakow — D.Sokołow, W.Sorokin ŻK, W.Propyswit ŻK, A.Szestakow — D.Gorbuszyn, O.Czarkowskij, D.Czerbiński (69. M.Osipowicz), Ch.Edwards (54. J.Sedláček) — W.Łukin (65. A.Nosow), A.Ponomariew

MVP: Goran Petrović (MC; Basel) — 8

 

Pos   | Inf   | Team		  | Pld   | Won   | Drn   | Lst   | For   | Ag	| Pts   
1st   | Q	 | Marseille	 | 4	 | 3	 | 0	 | 1	 | 7	 | 2	 | 9	 
2nd   | Q	 | Slavia Praga  | 4	 | 2	 | 1	 | 1	 | 3	 | 5	 | 7	 
3rd   | Q	 | Feyenoord	 | 4	 | 2	 | 0	 | 2	 | 9	 | 7	 | 6	 
4th   |	   | Liwadia	   | 4	 | 1	 | 1	 | 2	 | 6	 | 8	 | 4	 
5th   |	   | Basel		 | 4	 | 0	 | 2	 | 2	 | 3	 | 6	 | 2

Odnośnik do komentarza

13 grudnia zawodnicy rozjechali się na urlopy. Aleksiej Szestakow zdążył jeszcze przed wyjazdem zrobić mi karczemną awanturę o to, że próbuję odwieść go od przejścia do większego klubu, czym przekreślił swoją przyszłość w Dzierżyńsku. Machnąłem więc na niego ręką i wraz z trenerami przystąpiłem do rytualnego podsumowania sezonu.

 

Bramkarze:

 

44. Wiktor Bondarienko (18, GK; Ukraina U-19) — 4-0-0, 6.50

1. Walerij Poliakow (24, GK; Rosja) — 19-0-0, 7.26

12. Siergiej Wichlianow (22, GK; Kazachstan: 5/0) — 9-0-0, 6.89

36. Albert Jermakow (22, GK; Rosja) — 8-0-0, 6.75

 

Na pozycji bramkarza miałem problem. Poliakow był już klasowym golkiperem, jednak obaj jego zmiennicy, Wichlianow i Jermakow, popełniali głupie błędy i nie byli w stanie go zastąpić w razie kontuzji, które Walerijowi często się w tym sezonie przytrafiały. Spośród mojej grupy juniorów, reprezentowanej w pierwszym zespole przez Bondarienkę, musiałem wybrać nowego dublera dla Poliakowa, albo — o ile moi scouci w końcu znajdą kogoś interesującego — sprowadzić do klubu zawodnika, który mógłby z marszu zawalczyć z nim o miejsce w wyjściowym składzie. Zarówno Wichlianow, jak i Jermakow, znaleźli się po sezonie na liście transferowej.

Odnośnik do komentarza

Lewa obrona:

 

38. Andrejs Karawajew (22, DRL; Łotwa) — 4-0-1, 7.25

2. Dmitrij Sokołow (22, D/WBL; Rosja) — 37-2-8, 7.38

 

Na lewej obronie niepodważalnie królował Sokołow, z którym zamierzałem lada dzień podpisać nowy, bardzo wysoki kontrakt. Jego zmiennikiem był Łotysz Karawajew, który zaprezentował się z całkiem niezłej strony w tych kilku meczach, w których na niego stawiałem. W rezerwach miałem jeszcze paru ciekawych zawodników, więc wzmocnień na tej pozycji nie planowałem, a wręcz zdecydowałem o wystawieniu na sprzedaż dwóch najsłabszych juniorów, Aleksandra Leonowa i Andrieja Szalimo.

 

Środek obrony:

 

23. Pavel Dobeš (21, DRLC; Czechy U-21: 2/0) — —

4. Walerij Propyswit (26, DC; Ukraina U-21: 4/0) — 37-0-1, 7.05

14. Wadim Tichonow (22, DC; Rosja) — 2-0-0, 8.00

3. Władimir Sorokin (22, DC/DM; Rosja U-21: 2/0) — 33-5-3, 7.58

15. Dmytro Baranow (22, DM; Ukraina U-21: 2/0) — 9-0-1, 7.11

 

Na środku obrony nadal niepodzielnie rządził i dzielił Sorokin, jeden z lepszych zawodników w najnowszej historii Wyższej Ligi. Wciąż nie potrafiłem znaleźć dla niego równorzędnego partnera, choć do postawy Propyswita nie mogłem mieć większych zastrzeżeń, nie najgorzej też spisał się Baranow. W szerokim składzie oprócz Dobeša i debiutującego w tym sezonie Tichonowa miałem jeszcze paru ciekawych piłkarzy, więc na tę pozycję gotów byłem sprowadzić jedynie prawdziwą gwiazdę. Na listę transferową trafiło dwóch środkowych obrońców z rezerw, Jegor Bułatow i Rick Tchamako Joebem, którzy nie spełnili pokładanych w nich nadziei.

 

Prawa obrona:

 

16. Jan Rathouz (26, DRL; Czechy U-19) — 10-0-0, 6.80

5. Aleksiej Szestakow (22, DRL; Rosja) — 22-0-2, 7.36

31. Emeka Odita (23, D/WBR; Nigeria U-21: 4/0) — 10-0-1, 7.20

 

Prawą obronę czekało potężne przemeblowanie. Po zaledwie jednym sezonie w wyjściowym składzie młody Szestakow uznał, że chce się sprawdzić w większym klubie, nie dał sobie przemówić do rozsądku, a więc musiałem pozwolić mu odejść. Jego rezerwowy i jeden z graczy z największym stażem w Liwadii, Czech Rathouz, zaliczył gorszy sezon, a poza tym jego mizerna dynamika zbyt wiele nas kosztowała, więc i jego zamierzałem sprzedać. W tej sytuacji numerem jeden na tej pozycji zostać miał utalentowany Nigeryjczyk Odita, z którym jak najszybciej zamierzałem podpisać wieloletni kontrakt. Problemem pozostawało znalezienie dla niego dublera i scouci otrzymali zadanie, by rozejrzeć się za takowym, gdyż żadnego spośród naszych rezerwowych nie widziałem w tej roli.

Odnośnik do komentarza

300K

 

Lewa pomoc:

 

17. Walerij Zacharow (22, D/WB/ML; Rosja U-21: 2/0) — 15-1-2, 6.73

27. Wiktor Dawydow (22, AMRLC; Rosja U-21: 2/0) — 7-1-4, 7.00

6. Dmytro Gorbuszyn (27, AMLC; Ukraina U-21: 9/1) — 35-2-7, 7.26

 

O obsadę lewej pomocy nie musiałem się martwić. Gorbuszyn osiągnął życiową formę i był o krok od debiutu w reprezentacji, a młodzi Zacharow i Dawydow bez trudu mogli go zastąpić w razie konieczności. W rezerwach czekało dwóch czy trzech nastolatków, którzy byli już gotowi do debiutu w pierwszym zespole, więc jakiekolwiek wzmocnienia nie były tu potrzebne. W tej sytuacji zdecydowałem, że najlepiej będzie, jeśli Igor Tomić, który nie miał najmniejszych szans na grę, poszukał sobie mniej wymagającego klubu.

Odnośnik do komentarza

Środek pomocy:

 

19. Arkadij Ajwazjan (23, D/MC; Armenia: 14/0) — 5-1-0, 7.20

25. Michaił Osipowicz (22, MRLC; Białoruś U-21: 10/3) — 26-2-3, 6.92

32. Martin Bílek (18, MC; Czechy U-19) — 1-0-0, 7.00

33. Roman Korotkow (19, MC; Rosja U-19) — 1-0-0, 6.00

26. Marcin Sarna (18, MC; Polska U-19) — 6-0-0, 7.00

7. Oleksij Czarkowskij (27, MC; Ukraina) — 34-1-8, 7.26

18. Jaroslav Toman (21, MC; Czechy U-21: 2/0) — 4-0-0, 6.50

8. Dariusz Czerbiński (25, MC/ST; Polska U-19) — 32-5-2, 7.16

 

Na środku pomocy cierpiałem na nadmiar opcji. Para Czarkowskij — Czerbiński nadal utrzymywała wysoki poziom, ale z pół tuzina ich młodszych kolegów, w tym gwiazdki pokroju Sarny czy Bílka, wcale nie było od nich gorszych. Na tej pozycji naprawdę bym się nie pogniewał, gdyby któryś z podstawowych zawodników zdecydował się odejść. Jedynym zagrożeniem był konflikt osobowości na linii Ajwazjan — Edwards, który prędzej czy później mógł się źle skończyć. Póki co, na listę transferową trafiło dwóch wychowanków Liwadii, dla których nie widziałem miejsca w pierwszym zespole, Martin Holub i Jewgienij Rumiancew.

 

Prawa pomoc:

 

9. Chris Edwards (18, DM/MRC; Walia: 2/0) — 20-2-10, 7.35

20. Jan Sedláček (21, AMR; Czechy U-21: 3/0) — 26-8-7, 7.31

28. Igor Siergiejew (22, AMRL; Rosja U-21: 5/1) — 3-1-0, 7.00

29. Igor Judin (22, AMR; Rosja) — 1-0-0, 7.00

 

Na prawej pomocy również miałem spory wybór utalentowanych zawodników. W tym sezonie eksplodował talent Walijczyka Edwardsa, który zadebiutował w reprezentacji swojego kraju, ale w niczym nie ustępował mu Czech Sedláček, tak że czekał mnie bardzo trudny wybór. A jakby tego było mało, w pierwszym zespole na swoją szansę czekali Siergiejew i Judin, zaś w rezerwach po piętach deptali im Gierasimow, Adamczyk i Tarakanow. Gdybym mógł wystawić na prawej flance pięciu zawodników, nie miałbym z tym najmniejszego problemu. Dlatego też nawet w sumie nie najgorsi zawodnicy, Aleksandr Jużanin i Michaił Tarasow, musieli odejść z klubu, gdyż w kolejce do gry zajmowali miejsca na początku drugiej dziesiątki.

Odnośnik do komentarza

Atak:

 

43. Siergiej Kudriawcew (18, AMRL/ST; Rosja U-19) — 4-1-1, 6.75

30. Pavel Pokornỳ (21, AML/ST; Czechy) — 5-2-1, 7.00

42. Stanisław Bielajew (18, AMC; Rosja) — 1-1-0, 7.00

21. Władimir Łukin (21, FC; Białoruś U-21: 15/7) — 37-22-12, 7.49

39. Jewgienij Bagajew (20, ST; Rosja) — 2-2-2, 7.50

22. Aleksiej Nosow (22, ST; Rosja) — 23-16-2, 7.13

11. Anatolij Ponomariew (31, ST; Azerbejdżan: 15/0) — 24-13-7, 7.29

—. Siemion Mielnikow (28, AM/FC; Rosja) — 16-6-2, 6.94

 

W formacji ataku do nikogo nie mogłem mieć pretensji. Nowym numerem jeden w Liwadii został młody Łukin, wciąż dobrą formę utrzymywał doświadczony Ponomariew, przyzwoicie grał też Nosow. Spośród wychowanków bardzo ładnie zaprezentował się Kudriawcew, trochę rozczarował Pokornỳ, a najsłabszy z nich Bagajew zmarnował swoją szansę, nie przekonując mnie dwoma występami w Pucharze Białorusi, i znalazł się na liście transferowej. Z perspektywy czasu było już dla mnie jasne, że zakup Mielnikowa był pomyłką, gdyż sami byliśmy w stanie rozstrzelać każdego rywala i pomoc rozkapryszonych gwiazdek z importu nie była nam potrzebna.

Odnośnik do komentarza

Sorokin jak na takiego młokosa to nieźle jest wypasiony (byleby nie chciał nigdzie odejść i będzie dobrze).

Wiem że napisałeś że chłopak kocha Liwadie jak swoją ojczyznę, natomiast nigdy nie wiadomo czy jak się jakiś elitarny klub po niego zgłosi to czy się nie skusi

 

A co do tego Łukina to może w następnym sezonie na tytuł króla strzelców będzie polował. Ma chłopak potencjał

Odnośnik do komentarza

Tak jakoś wyszło, kupuję z tuzin na sezon, muszą się perełki znaleźć.

 

Grudzień wypełniały mi negocjacje na wielu frontach jednocześnie. Ku mojemu wielkiemu zadowoleniu nowy kontrakt podpisał nie tylko Sokołow, który był teraz jednym z najlepiej zarabiających piłkarzy Liwadii, ale i Nigeryjczyk Odita, dzięki czemu nie musiałem się już obawiać, że da dyla z Dzierżyńska w połowie sezonu. Nie dogadałem się natomiast z Sedláčkiem i Łukinem, ale obaj mieli jeszcze trzyletnie kontrakty z klubem, więc do negocjacji mogliśmy wrócić za rok.

 

Póki co, sprowadziłem do drużyny rezerw dwóch ciekawych smarkaczy, z których mogło coś w przyszłości coś wyrosnąć. Władimir Gierasimow (17, AMR; Rosja) przyszedł do nas z Žiliny, a Marek Pančík (17, DC; Słowacja) z zaprzyjaźnionego Duslo Š'ala, a każdy z nich kosztował nas 1000 funtów. Z kolei dwóch innych zawodników rozstało się z Liwadią. Jewgienij Bagajew (20, ST; Rosja) [4s], który nie zdołał przekonać mnie do swoich umiejętności, za 100.000 funtów (50%) odszedł do kaliningradzkiej Bałtiki, zaś zbuntowany na cały świat superhipergwiazdorsukajegomać Aleksiej Szestakow (22, DRL; Rosja) [35-0-2, 7.06; 6s] sprzedany został do Ałanii Władykaukaz za 3.500.000 funtów (50%). Przy okazji przekonałem się, jak daleko zaszliśmy od czasów drugoligowego debiutu, gdyż nasi kibice oburzyli się na mnie za ten transfer, uważając, że dałem mu odejść za garść kopiejek.

Odnośnik do komentarza
zbuntowany na cały świat superhipergwiazdorsukajegomać Aleksiej Szestakow (22, DRL; Rosja) [35-0-2, 7.06; 6s] sprzedany został do Ałanii Władykaukaz za 3.500.000 funtów (50%). Przy okazji przekonałem się, jak daleko zaszliśmy od czasów drugoligowego debiutu, gdyż nasi kibice oburzyli się na mnie za ten transfer, uważając, że dałem mu odejść za garść kopiejek.

he no to Cie zrobil:D

Odnośnik do komentarza

Ale nie to było dla mnie najcięższym ciosem. Parę dni później bowiem przyszedł do mnie Chris Edwards i zażądał wystawienia na listę transferową. Nie byłem w stanie przekonać go, że w Liwadii czeka go świetlana przyszłość i po niezbyt przyjemnej rozmowie wyraziłem zgodę na jego odejście. Tym samym problem nadmiaru prawych pomocników rozwiązał mi się niejako automatycznie.

 

Za dwoma innymi zawodnikami, którzy odeszli w końcówce roku z Liwadii, nikt oczu nie wypłakiwał, gdyż nie byli w stanie przebić się do pierwszego składu. Rick Tchamako Joebem (20, DC; Białoruś) [3s] za 2.000 funtów (50%) przeniósł się do Lokomotiwu Mińsk, zaś Michaił Tarasow (19, AMRC/FC; Rosja) [4s] za 500.000 funtów (50%) przeprowadził się do Torpeda Mohylew. Zarobione na nich pieniądze z miejsca puściłem w ruch, gdyż scouci znaleźli mi potencjalnego zmiennika dla Poliakowa. Był nim bramkarz Metalista Charków i młodzieżowej reprezentacji Białorusi, Aleksandr Poutilo (20, GK; Białoruś U-21: 6/0), za którego zapłaciłem rekordową kwotę 400.000 funtów w gotówce. Jego przyjście do Liwadii wywołało entuzjazm wśród kibiców, którzy uważali Poutilo za bardzo obiecującego zawodnika.

 

Grudzień 2013

 

Bilans (Liwadia): 0-1-0, 1:1

Bilans (Jordania): —

Wyższaja Liga: 1. [—], 69 pkt, 65:16

Puchar Białorusi: 4. runda (z Bielsziną)

Liga Mistrzów: 3. faza kwal. (3:3, 0:3 z Middlesbrough)

Puchar UEFA: GrE (4. miejsce; 0:3 (A) z Marseille, 1:4 (A) z Feyenoordem, 1:1 (H) z Basel, 4:0 (H) ze Slavią Praga)

Finanse: +15.783.052 funtów (+656.919 funtów)

Budżet transferowy: 11.676.630 funtów (100%)

Budżet płac: 56.603 funtów (220.000 funtów)

 

Transfery (Polacy):

 

1. Paweł Kaźmierczak (26, D/WBL/DM; Polska U-21: 8/1) ze Starégo Mesta do Dynama Moskwa za 220.000 funtów

2. Tomasz Kaczmarek (18, ST; Polska) z Pardubic do Spartaka Moskwa za 180.000 funtów

3. Łukasz Smoliński (18, ST; Polska) z Motoru Lublin do Liwadii za 80.000 funtów

 

Transfery (cudzoziemcy):

 

1. Oleksij Ponomarienko (21, MR; Ukraina U-21: 9/2) z Dnipro do Saturna za 3.800.000 funtów

2. Dmitrij Gołubow (28, ST; Rosja U-21: 2/1) z Lokomotiwu Moskwa do Dynama Moskwa za 3.700.000 funtów

3. Aleksiej Szestakow (22, DRL; Rosja) z Liwadii do Ałanii za 3.500.000 funtów

 

Ligi świata:

 

Anglia: Chelsea [+5]

Białoruś: Liwadia [+29] (M)

Czechy: Sparta Praga [+1]

Francja: Marseille [+6]

Hiszpania: Valencia [+4]

Niemcy: Werder Brema [+2]

Polska: Legia [+10]

Rosja: — [+0]

Słowacja: Nitra [+1]

Ukraina: Szachtar [+5]

Włochy: Juventus [+5]

 

Polskie kluby w pucharach: brak

 

Reprezentacja Polski:

09.11.2013 TOW Polska — Francja 2:1

13.11.2013 TOW Polska — Argentyna 0:0

 

Ranking FIFA: 1. Brazylia (1349), 2. Anglia (1272), 3. Francja (1183), 50. [-5] Polska (586), 55. [+7] Jordania (571)

Odnośnik do komentarza
Rick Tchamako Joebem (20, DC; Białoruś) [3s] za 2.000 funtów (50%)

 

To jest Białorusin??!!

 

Edyta mówi że w przyszłym sezonie Liwadia na dłużej zagości w Europejskich pucharach .

Młode gwiazdy dojrzały, zdobyły cenne doświadczenie...

Odnośnik do komentarza
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...