Skocz do zawartości

Fenomen vs. 11.2.1 - pierwsze starcie


Fenomen

Rekomendowane odpowiedzi

Luty 2017:

 

Rozgrywki:

 

Towarzyskie:

 

Premiership:

 

25/38, 02.02.2017, Tottenham – Fulham, 3:0 (Modrić, Defoe x2)

26/38, 05.02.2017, Manchester United – Tottenham, 2:1 (Barreto)

 

FA Cup:

 

4 runda, mecz powtórkowy, 11.02.2017, Arsenal – Tottenham, 4:1 (Jordi)

 

Liga Europejska:

 

1/16 finału, 1 mecz, 15.02.2017, Werder Brema – Tottenham, 3:1 (Gil)

1/16 finału, rewanż, 22.02.2017, Tottenham – Werder Brema, 2:3 (Barreto, Balotelli)

 

 

No i stało się. Luty 2017 okazał się ostatnim miesiącem mojej pracy w roli szkoleniowca Tottenhamu. Czarę goryczy przelała porażka w 1/16 finału Ligi Europejskiej. W fatalnym stylu przegraliśmy dwumecz z Werderem Brema, przegrywając oba mecze, zarówno wyjazdowy, jak i ten przed naszą publicznością na White Hart Lane.

 

W ostatnich moich meczach ligowych za sterami Tottenhamu udało się pokonać Fulham, ale też przegrać z Manchesterem United.

 

W Pucharze Anglii, zgodnie z przypuszczeniami, nie mieliśmy wiele do powiedzenia w starciu z Arsenalem na Emirates Stadium.

 

Z dniem 22.02.2017 roku moja umowa z Tottenhamem została rozwiązana.

Odnośnik do komentarza

Jadymy dalej ;)

 

 

 

Na nową posadę jednak nie czekałem długo. W ciągu tych kilku sezonów spędzonych w Tottenhamie wyrobiłem sobie solidną markę, dlatego zaraz po zwolnieniu mnie przez prezesa Kogutów, otrzymałem kilka bardzo ciekawych ofert. Zdecydowanie najkorzystniejsza napłynęła z Liverpoolu, który oferował wysoką pensję i bardzo duży budżet na transfery oraz płace, ale ja zdecydowałem się na ofertę z Blackburn, ponieważ chcę w spokoju budować silną drużynę. W klubie takim jak Liverpool, gdzie presja wyników od samego początku byłaby olbrzymia, zapewne byłoby to bardzo utrudnione lub wręcz niemożliwe.

 

Niestety sytuacja kadrowa, jak i finansowa klubu pozostawiała wiele do życzenia. W kadrze znajdują się przede wszystkim piłkarze myślący już o emeryturze albo też tacy, których umiejętności nie wystarczają na Premiership. Co gorsza, klub nie ma pieniędzy na transfery ani na płace, dlatego odpada nawet możliwość sprowadzenia nowych graczy na prawie Bosmana (chociaż kilka ciekawych nazwisk się w międzyczasie na rynku pojawiło, jak choćby D. Silva). Dlatego ten sezon dogramy bez zmian w kadrze, a w okienku transferowym koniecznie trzeba będzie niektórych piłkarzy sprzedać, żeby znaleźć środki na sensowne wzmocnienia.

 

Na chwilę obecną Blackburn zajmuje 12. miejsce w Premiership. Celem na ten sezon jest spokojne utrzymanie (miejsce w granicach 10-14).

Odnośnik do komentarza

Możesz napisać gdzie gra obecnie Andy Caroll i czy coś osiągnął ?? :_winkle:

 

Odbudowuje formę w Sunderlandzie (Championship). 22 gole w tym sezonie.

 

 

 

Kadra Blackburn, jaką zastałem na dzień 12. marca 2017 roku przedstawia się następująco:

 

 

Bramkarze:

 

Paul Robinson (ANG, 37, 41A / 0G) – 28 / 43 / 5 / 0 / 6.82

Jason Brown (WAL, 34, 18 / 0G) – 4 / 3 / 1 / 0 / 6.78

 

Na pozycji bramkarza mam klęskę nieurodzaju. Jest dwóch weteranów, obaj mają już najlepsze czasy zdecydowanie za sobą. Numerem jeden jak na razie będzie Robinson, który mimo podeszłego wieku prezentuje jeszcze jako takie umiejętności, Brown jest dużo starszy, ale i tak w lecie koniecznie trzeba będzie znaleźć klasowego bramkarza. Chyba, że dam szansę młodym z rezerw, ale raczej od bramkarza będę wymagał doświadczenia i sprawdzonych umiejętności..

 

 

Prawi obrońcy:

 

Younes Kaboul (MAR, 31, 57A / 3G) – 13 / 0 / 0 / 0 / 6.85

Mattia Cassani (WŁO, 33) – 23 / 0 / 2 / 0 / 6.75

 

Na prawej obronie, podobnie jak na bramce, mam dwóch graczy o bardzo mizernych umiejętnościach i do tego już wiekowych. Kaboul to stary znajomy z Tottenhamu, którego sam przed sezonem wypożyczyłem do Blackburn. Tu gra na prawej obronie, ale bez szału. Drugi z graczy na tej pozycji to jeszcze starszy od Marokańczyka Cassani, który jest od niego też słabszy. Kolejna pozycja, która będzie wymagała wzmocnień. W rezerwach jest niezły Nyom, wypożyczony z Saint Etienne, ale nie został on zgłoszony do rozgrywek Premiership.

 

 

Lewi obrońcy:

 

Emerson de Conceicao (BRA, 31) – 20 / 0 / 1 / 0 6.60

Ryan Bertrand (ANG, 27) – 10 / 0 / 1 / 0 / 6.76

 

Następna pozycja, gdzie będę miał problem z jej obsadzeniem. Emerson to piłkarz, który nigdy i nigdzie nie zrobił wielkiej kariery. Ot solidny wyrobnik, ale w Blackburn jego umiejętności są niewystarczające. Będzie zapewne na razie grał Bertrand, który prezentuje się lepiej od swojego konkurenta na tle motorycznym. W okienku transferowym będę jednak szukał wzmocnień tej pozycji.

 

 

Środkowi obrońcy:

 

Tomas Kalas (CZE, 23, 10A / 0G) – 22 / 2 / 0 / 3 / 7.02

Gael Givet (FRA, 35, 15A / 0G) – 6 / 0 / 0 / 0 / 6.78

Anthar Yahia (ALG, 34, 119A / 7G) – 5 / 0 / 0 / 0 / 6.72

James Tomkins (ANG, 27, 10u21-A / 0G) – 20 / 0 / 1 / 0 / 6.76

Jan Kokoska (CZE, 25, 6A / 0G) – 13 / 0 / 0 / 1 / 6.96

 

Podstawową parę stoperów będą zapewne tworzyć dwaj Czesi, którzy umiejętnościami wyraźnie odstają od reszty środkowych obrońców. Obaj doskonale się rozumieją na boisku, bo grają ze sobą też w reprezentacji Czech. Pierwszym zmiennikiem dla nich będzie Tomkins, a Givet i Yahia pewnie po sezonie odejdą, bo już są bardzo zaawansowani wiekowo. Też trzeba będzie znaleźć alternatywę dla Czechów. W rezerwach, ani w młodzieżówce takowej dla nich nie widzę.

Odnośnik do komentarza

Tomas Kalas

 

Defensywni pomocnicy:

 

Daniele Dessena (WŁO, 29, 25u21-A / 6G) – 21 / 1 / 4 / 0 / 6.90

Lucas Biglia (ARG, 31, 30A / 1G) – 25 / 1 / 7 / 3 / 7.04

Hendry Thomas (HON, 32, 106A / 12G) – 8 / 1 / 1 / 0 / 6.65

 

Chyba najrówniejsza formacja w zespole. Mam trzech przyzwoitych defensywnych pomocników i właściwie każdy mógłby grać. Zdecydowanie najjaśniejszym punktem nie tylko tej formacji, ale i całej drużyny jest niewątpliwie jej kapitan, Biglia, który w moich oczach również jest faworytem do pierwszego składu. Jego dotychczasowa forma w tym sezoneii tylko to potwierdza.

 

 

Prawi skrzydłowi:

 

Jakub Błaszczykowski (POL, 31, 60A / 4G) – 1 / 0 / 0 / 0 / 7.30

Chris Eagles (ANG, 31) – 11 / 2 / 2 / 0 / 6.81

 

Drużynie brakuje klasowego prawoskrzydłowego. Przez pierwszą część sezonu próbowano na tej pozycji różnych piłkarzy, ale żaden nie zachwycał. Najlepszy na papierze Eagles okazał się graczem mocno przeciętnym, dlatego na rundę wiosenną przywrócono do łask Kubę Błaszczykowskiego, ale nie wiem, czy jego umiejętności wystarczą na Premiership. Ogólnie jest bida na tej flance…

 

 

Lewi skrzydłowi:

 

Tom Cleverley (ANG, 27, 8u21-A / 2G) – 23 / 2 / 3 / 0 / 6.75

 

Tragedia. Na lewym skrzydle mam do dyspozycji jednego piłkarza i to bardzo słabego. Cleverley niegdyś zapowiadał się na klasowego skrzydłowego. Grywał nawet w młodzieżowej reprezentacji Anglii, ale ostatnie lata w jego karierze są nad wyraz chude. Wychowanek Manchesteru United zwiedził wiele klubów. Najważniejszą postacią był w Sheffield United, ale tam wielkiej kariery też nie zrobił.

 

 

Ofensywni pomocnicy:

 

Steven N’Zonzi (FRA, 28, 8u21-A / 0G) – 30 / 5 / 5 / 3 / 7.16

Nick Welch (ANG, 20, 26u21-A / 2G) – 27 / 4 / 1 / 2 / 6.89

 

Z ofensywnych pomocników mam do wyboru dwóch. Kandydatem numer jeden będzie z pewnością N’Zonzi, który już od dawna mi imponował i nawet niegdyś chciałem go sprowadzić do Tottenham. Mlody Welch, który jest do nas wypożyczony z Arsenalu też prezentuje wysokie umiejętności i niejedną szansę do końca sezonu dostanie. Wątpię jednak, aby udało się go zatrzymać przy Ewood Park na zasadzie transferu definitywnego.

 

 

Cofnięci napastnicy:

 

Robert Ciumacenco (RUM, 22, 8A / 4G) – 26 / 5 / 4 / 0 / 6.80

Nicklas Pedersen (DAN, 29, 31A / 9G) – 4 / 1 / 0 / 0 / 6.75

 

Cofniętym napastnikiem numer jeden będzie z pewnością Ciumacenco, który prezentuje się znacznie lepiej niż doświadczony duński napastnik, który był gwiazdą w Groningen, ale poza Holandią nie potrafi się ewidentnie odnaleźć. Ciumacenco niby też nie zachwyca swoją formą, ale w obliczu braku specjalnej konkurencji, będzie grał.

 

 

Wysunięci napastnicy:

 

Nikola Kalinić (CHO, 29, 43A / 28G) – 5 / 2 / 0 / 0 / 6.62

Jelle Vossen (BEL, 27, 23A / 1G) – 26 / 11 / 4 / 2 / 6.94

Cheick Diabate (MAL, 28, 33A / 26G) – 2 / 1 / 0 / 0 / 6.80

 

Z grona trzech dostępnych napastników będę oczywiście stawiał przede wszystkim na Kalinicia, który w Anglii ma już uznaną markę i jest jednym z najlepszych nie-angielskich napastników Premiership od ładnych kilku sezonów. Te rozgrywki jednak w połowie stracił, bowiem w okresie przygotowawczym doznał kontuzji złamania nogi, która wyeliminowała go z gry na długie tygodnie. Teraz wraca i próbuje odbudować formę. Na czas jego absencji zastępowali go wypożyczeni Vossen oraz, rzadziej Diabate. Zwłaszcza ten pierwszy czynił to zupełnie przyzwoicie i pewnie jeszcze swoją szansę dostanie.

Odnośnik do komentarza

Marzec 2017:

 

Rozgrywki:

 

Towarzyskie:

 

Premiership:

 

30/38, 18.03.2017, Middlesbrough – Blackburn, 1:1 (Kalinić)

31/38, 25.03.2017, Blackburn – Aston Villa, 1:2 (Vossen)

 

 

Początek mojej pracy w Blackburn nie był łatwy. W dwóch spotkaniach ligowych nie udało się wygrać, chociaż w meczu z Middlesbrough było bardzo blisko. Zabrakło pięciu minut, bo właśnie w 85 minucie gola strzelił piłkarz gospodarzy, „kradnąc” nam trzy punkty. Z Aston Villą było już dużo gorzej i byliśmy tłem dla dobrze dysponowanych rywali.

 

Te słabsze mecze nie wpłynęły jednak na naszą pozycję ligową. Wciąż zajmujemy dwunaste miejsce.

Odnośnik do komentarza

Kwiecień 2017:

 

Rozgrywki:

 

Towarzyskie:

 

Premiership:

 

32/38, 01.04.2017, Everton – Blackburn, 2:0

33/38, 10.04.2017, Blackburn – Bolton, 2:1 (Dessena, Kalinić)

34/38, 15.04.2017, Blackburn – Manchester City, 1:2 (Kokoska)

35/38, 24.04.2017, Chelsea – Blackburn, 2:2 (Tomkins, Dessena)

36/38, 30.04.2017, Arsenal – Blackburn, 0:0

 

 

W kwietniu było już lepiej, chociaż początek też tego nie zapowiadał. Przegraliśmy pierwszy mecz z Evertonem na Goodison, będąc drużyną wyraźnie gorszą od rywala. W następnym spotkaniu jednak udało się wygrać z walczącym o utrzymanie Boltonem. Było to moje pierwsze zwycięstwo na Ewood Park, co kibice przyjęli z radością. Tydzień później nie daliśmy rady faworytom do Mistrzostwa Anglii, Manchesterowi City, chociaż tak naprawdę nie mamy się czego wstydzić. Specjalnie gorsi od bogaczy z Manchesteru nie byliśmy. Potem przyszły dwa znakomite mecze, chociaż paradoksalnie nie zakończone choćby jednym zwycięstwem. Ale dwa remisy na londyńskich stadionach Chelsea i Arsenalu to wyniki znakomite, które pokazały, że potrafimy walczyć z najlepszymi jak równy z równym.

Odnośnik do komentarza

Chyba tak :)

 

 

 

Maj 2017:

 

Rozgrywki:

 

Towarzyskie:

 

Premiership:

 

37/38, 13.05.2017, Blackburn – Wolves, 1:0 (Dessena)

38/38, 21.05.2017, Bristol City – Blackburn, 1:2 (Kalinić, Diabate)

 

 

Dobra forma pod koniec kwietnia nie była przypadkiem. W dwóch ostatnich meczach sezonu zanotowaliśmy sześć punktów i tylko możemy sobie pluć w brodę, że sezon się właśnie skończył. Znakomite zawody w tych dwóch spotkaniach zagrał Dessena, który wyrósł na lidera zespołu, zastępując w tej roli Biglię. W ostatnim meczu bramkę strzelił też Diabate, który być może tym trafieniem uratował swoją posadę w Blackburn, chociaż ja nie jestem fanem tego piłkarza i być może odejdzie on z zespołu. Cel na sezon, czyli miejsce w przedziale 10-14 został osiągnięty (pozycja Blackburn nie zmieniła się od momentu przyjęcia propozycji poprowadzenia drużyny).

 

Teraz przed nami bardzo intensywny okres transferowy i przygotowanie drużyny do następnego sezonu.

Odnośnik do komentarza

Podsumowanie sezonu:

 

 

Bramkarze:

 

Paul Robinson (ANG, 37, 41A / 0G) – 37 / 54 / 7 / 0 / 6.81

Jason Brown (WAL, 34, 18 / 0G) – 4 / 3 / 1 / 0 / 6.78

 

Tak jak planowałem, miejsce między słupkami miał Robinson, ale kończy mu się po sezonie kontrakt, a ja nie zamierzam go przedłużać, dlatego Paul odejdzie. Podobnie z resztą jak drugi z emerytowanych bramkarzy. Jeśli nie znajdę wartościowego golkipera na ich miejsce, postawię na wychowanka z drużyny młodzieżowej, przed którym podobno świetlana przyszłość.

 

 

Prawi obrońcy:

 

Younes Kaboul (MAR, 31, 57A / 3G) – 18 / 0 / 0 / 0 / 6.85

Mattia Cassani (WŁO, 33) – 30 / 0 / 2 / 0 / 6.71

 

Początkowo postawiłem na Cassaniego, ale ten grał słabo i w efekcie na prawej obronie grał nominalny stoper, Kalas, robiąc miejsce w środku defensywy dla Tomkinsa. Kaboul dostał kilka szans głównie z ławki rezerwowych i spisywał się przyzwoicie. Być może będę chciał przedłużyć wypożyczenie doświadczonego Marokańczyka.

 

 

Lewi obrońcy:

 

Emerson de Conceicao (BRA, 31) – 21 / 0 / 1 / 0 6.61

Ryan Bertrand (ANG, 27) – 19 / 0 / 2 / 0 / 6.87

 

Na lewej obronie zacząłem wystawiać Emersona, ale ten zagrał dwa fatalne mecze i oddał pole Bertrandowi, który mnie bardzo pozytywnie zaskoczył i już do końca miejsca nie oddał. Na chwilę obecną wydaje się pewniakiem do gry na tej flance również w kolejnym sezonie. Anglik pokazał, że choć nie jest wirtuozem futbolu, ma wielkie serce do gry, co sobie bardzo cenię.

 

 

Środkowi obrońcy:

 

Tomas Kalas (CZE, 23, 10A / 0G) – 27 / 2 / 0 / 3 / 7.04

Gael Givet (FRA, 35, 15A / 0G) – 6 / 0 / 0 / 0 / 6.78

Anthar Yahia (ALG, 34, 119A / 7G) – 5 / 0 / 0 / 0 / 6.72

James Tomkins (ANG, 27, 10u21-A / 0G) – 26 / 1 / 2 / 0 / 6.88

Jan Kokoska (CZE, 25, 6A / 0G) – 22 / 1 / 0 / 1 / 6.97

 

Początkowo parę stoperów mieli stanowić Czesi, ale Kalas w końcu został przesunięty na prawą flankę, robiąc w środku miejsce Tomkinsowi. To było znakomite posunięcie, bo Kalasowi gra na flance specjalnie różnicy nie robiła, a Tomkins okazał się bardzo pewnym stoperem, który w parzez Kokoską zapewniali nam bardzo duży spokój w obronie. Wystarczy z resztą spojrzeć na wyniki (choćby czyste konto na Emirates). Tym niemniej formacja ta wymaga wzmocnienia, bowiem po sezonie odejdą emeryci Yahia i Givet.

 

 

Defensywni pomocnicy:

 

Daniele Dessena (WŁO, 29, 25u21-A / 6G) – 28 / 4 / 4 / 0 / 7.02

Lucas Biglia (ARG, 31, 30A / 1G) – 34 / 1 / 7 / 3 / 6.92

Hendry Thomas (HON, 32, 108A / 12G) – 8 / 1 / 1 / 0 / 6.65

 

Mając bardzo wyrównaną kadrę w środku pola postawiłem na trzech środkowych pomocników, dwóch defensywnych i jednego ofensywnego. Tymi defensywnymi byli Dessena lub Welch i Biglia. Spodziewałem się więcej po Argentyńczyku, ale chyba musi on dostać inne boiskowe polecenia, bo sobie nie poradził. Dessena to najlepszy piłkarz Blackburn tego okresu, kiedy prowadziłem drużynę, a Thomas nie zagrał ani jednego meczu.

Odnośnik do komentarza

Prawi skrzydłowi:

 

Jakub Błaszczykowski (POL, 31, 60A / 4G) – 1 / 0 / 0 / 0 / 7.30

Chris Eagles (ANG, 31) – 12 / 2 / 2 / 0 / 6.80

 

Ponieważ grałem trzema środkowymi pomocnikami, skrzydłowi nawet nie powąchali murawy. Stąd trudno mi ocenić ich grę. Błaszczykowskiemu po sezonie kończy się kontrakt i nie zamierzam go przedłużać, a Eaglesa będę chciał zostawić w drużynie, bo może on grać również jako ofensywny pomocnik.

 

 

Lewi skrzydłowi:

 

Tom Cleverley (ANG, 27, 8u21-A / 2G) – 23 / 2 / 3 / 0 / 6.75

 

Cleverley nie zagrał ani sekundy i poważnie się zastanawiam, co z nim począć. Jego zaletą jest uniwersalność. Może grać jako środkowy pomocnik i nawet jako cofnięty napastnik, więc być może zostanie. Nie mogę przecież pozbyć się wszystkich piłkarzy, bo nie będzie zupełnie komu grać.

 

 

Ofensywni pomocnicy:

 

Steven N’Zonzi (FRA, 28, 8u21-A / 0G) – 39 / 5 / 7 / 3 / 7.09

Nick Welch (ANG, 20, 26u21-A / 2G) – 33 / 4 / 2 / 3 / 6.88

 

N’Zonzi spełnił pokładane w nim nadzieje. Był bardzo ważną postacią środka pola, zdążył zanotować jeszcze na koniec sezonu dwie asysty i wraz z Desseną i Biglią tworzył znakomity tercet środkowych pomoników. To jedna z naszych największych gwiazd i pragnąłbym, aby pozostał on z nami na kolejny sezon. Welch był tylko wypożyczony z Arsenalu i nie wiem, czy będę zabiegał o przedłużenie tego wypożyczenia.

 

 

Cofnięci napastnicy:

 

Robert Ciucamenco (RUM, 22, 8A / 4G) – 33 / 5 / 4 / 0 / 6.75

Nicklas Pedersen (DAN, 29, 31A / 9G) – 11 / 1 / 1 / 0 / 6.75

 

Niestety z grona cofniętych napastników ani Ciucamenco, ani Pedersen nie spełnili pokładanych w nich nadziei. Obraj grali słabo i nie potrafiłem znaleźć odpowiedniego gracza do realizani takich zadań taktycznych. Pedersen był wypożyczony, więc odejdzie, bo nie zamierzam przedłużać tego wypożyczenia, ale przyszłość Ciucamenco jest bardzo niejasna. Gra słabo, ale czy znajdę kogoś lepszego za równowartość Rumuna?

 

 

Wysunięci napastnicy:

 

Nikola Kalinić (CHO, 29, 43A / 28G) – 12 / 5 / 0 / 0 / 6.88

Jelle Vossen (BEL, 27, 23A / 1G) – 33 / 12 / 6 / 2 / 6.93

Cheick Diabate (MAL, 28, 33A / 26G) – 11 / 2 / 2 / 1 / 6.72

 

Wysuniętym napastnikiem numer jeden był Vossen, który zagrał najwięcej meczów, chociaż podczas mojej pracy z klubem stawiałem, rzecz jasna, na legendę Blackburn, Kalinica. Ten odpłacił się kilkoma golami i dobrą grą. Wygląda na to, że będzie można na Chorwata postawić i w przyszłym sezonie. To największa, obok N’Zonziego i Biglii, gwiazda zespołu, dlatego jego zatrzymanie jest kluczowe dla rozwoju drużyny i budowy silnego zespołu w kolejnych latach.

Odnośnik do komentarza
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...