Skocz do zawartości

If it moves, kick it


Profesor

Rekomendowane odpowiedzi

W finale Pucharu UEFA, rozgrywanym na stadionie Philipsa w Eindhoven, zmierzyły się zespoły Palermo i Monaco. O końcowym triumfie Francuzów zadecydowała bramka Adebayora z 38. minuty, a Włochom próby odrobienia strat pokrzyżował Barone, wylatując z boiska z czerwoną kartką po godzinie gry.

 

Mistrzem kraju już pod koniec kwietnia został Celtic, zaś w finale Pucharu Szkocji Aberdeen pokonał Hearts 2:1. Mnie oczywiście najbardziej interesował wynik baraży o awans do Division Two — w półfinałowych dwumeczach Arbroath wyeliminowało oficjalnego już spadkowicza z trzeciej ligi, Ayr United, 2:0 i 1:1, a Cowdenbeath rozbiło Stenhousemuir 3:1, 1:0. 14 maja na Hampden Park Cowdenbeath sklepało Arbroath 3:0 i dołączyło do Berwick w trzeciej lidze. Tego samego dnia zawodnicy East Stirlingshire rozjechali się na urlopy, z których część z nich nie miała już powrócić do Falkirk. Gordon Wylde i ja zabraliśmy się bowiem za ocenę ich postawy w trakcie kończącego się właśnie sezonu.

 

 Pos   | Inf   | Team		  | Pld   | Won   | Drn   | Lst   | For   | Ag	| G.D.  | Pts   
1st   | C	 | Berwick	   | 36	| 18	| 10	| 8	 | 48	| 26	| +22   | 64	
2nd   |	   | Stenhousemuir | 36	| 17	| 8	 | 11	| 55	| 40	| +15   | 59	
3rd   | P	 | Cowdenbeath   | 36	| 16	| 10	| 10	| 58	| 43	| +15   | 58	
4th   |	   | Arbroath	  | 36	| 16	| 9	 | 11	| 44	| 38	| +6	| 57	
5th   |	   | East Stirling | 36	| 15	| 9	 | 12	| 46	| 47	| -1	| 54	
6th   |	   | Queen's Park  | 36	| 13	| 9	 | 14	| 45	| 43	| +2	| 48	
7th   |	   | Albion Rovers | 36	| 10	| 9	 | 17	| 41	| 48	| -7	| 39	
8th   |	   | Elgin		 | 36	| 9	 | 11	| 16	| 41	| 54	| -13   | 38	
9th   |	   | Montrose	  | 36	| 8	 | 13	| 15	| 35	| 48	| -13   | 37	
10th  |	   | East Fife	 | 36	| 9	 | 10	| 17	| 36	| 62	| -26   | 37

Odnośnik do komentarza

Bramkarze:

 

Alan Creer (19, GK; Szkocja) [1-0-0-0, 6.00; C: 2009]

Aaron Gillespie (21, GK; Szkocja) [—; C: 2007]

Derek Jackson (40, GK; Szkocja) [39-55-11-0, 6.64; C: 2007]

 

Komentarz: Spośród dwóch kiepskich bramkarzy postawiłem na lepszego, ten zaś spisał się tak, jak można było oczekiwać od czterdziestolatka. Żadnego meczu nam nie wybronił, ale też tylko parę zawalił; w pozostałych robił to, co do niego należało. W przyszłym sezonie widziałem w nim już tylko rezerwowego, a na bramce stanąć miał młody Creer, który w tym roku zdążył tylko zaliczyć debiut w fatalnym spotkaniu z Montrose. Natomiast Gillespie był statystą, którego trzymałem w składzie jedynie na wypadek kontuzji obu pozostałych bramkarzy.

 

Ocena: Potrzebowaliśmy klasowego bramkarza od zaraz. Ta pozycja wymagała poważnego wzmocnienia, zwłaszcza że Creer tak naprawdę nie miał okazji pokazać, że poradzi sobie jako golkiper numer jeden.

 

Lewa obrona:

 

Mark Gourlay (21, D/WBL; Szkocja) [31-0-1-0, 6.71; C: 2008]

Chris Miller (23, D/WBL; Szkocja) [1-0-0-0, 7.00; C: 2007]

Cabbar Bagdagi (19, D/WB/ML; Anglia U-19) [12-0-3-1, 7.00; C: 2008]

 

Komentarz: W pierwszej części sezonu na tej pozycji grał Gourlay, który występy dobre przeplatał ze słabymi. Gdy do klubu przyszedł Bagdagi i zakończył aklimatyzację, miejsce lewego obrońcy stało się jego własnością i do gry młodego reprezentanta angielskiej drużyny U-19 nie mogłem mieć najmniejszych zastrzeżeń. Pewną niewiadomą pozostawał Miller, który co chwila łapał nową kontuzję, przez co rozegrał tylko jeden mecz w barwach The Shire.

 

Ocena: Miałem w składzie trzech solidnych lewych obrońców i dalsze wzmocnienia nie były na razie konieczne.

 

Środek obrony:

 

Brian Gordon (20, DC; Szkocja) [25-1-0-2, 6.84; C: 2007]

Graeme Mathie (23, DC; Szkocja) [14-0-0-2, 6.86; C: 2007]

Graham McWilliam (20, DC; Szkocja) [36-0-0-2, 7.03; C: 2008]

Stephen Oates (22, DC; Szkocja) [3-0-0-0, 6.67; C: 2007]

 

Komentarz: Tak naprawdę w składzie miałem tylko jednego dobrego zawodnika na tę pozycję, McWilliama, któremu zaproponowałem podpisanie kontraktu zawodowego. Gordon i Mathie potrafili zagrać genialnie, ale i beznadziejnie, więc czekało ich jesienią sporo pracy, by zasłużyć na nowy kontrakt. Oates nie mógł liczyć nawet na tyle i jako pierwszy znalazł się na liście transferowej.

 

Ocena: Potrzebowaliśmy jednego, a najlepiej dwóch nowych zawodników na tę pozycję, inaczej naszą obronę nadal czekało wiele wpadek.

 

Prawa obrona:

 

Craig Menzies (19, DR; Szkocja) [4-0-0-0, 5.75; C: 2007]

Johnny Walker (32, DRC; Szkocja) [3-0-0-0, 6.00; C: 2007]

Mark Tyrrell (23, DRC/MC; Szkocja) [10-0-0-0, 5.90; C: 2006]

Scott Livingstone (26, WB/MR; Szkocja) [34-0-4-2, 7.03; C: 2007]

Stuart McGrady (21, WB/AMRL; Szkocja) [11-0-2-0, 6.55; C: 2007]

 

Komentarz: Prawego obrońcę miałem jednego, ale za to dobrego; Livingstone spisywał się w tej roli doskonale, więc zaproponowałem mu nowy, w pełni zawodowy kontrakt. Spośród pozostałej czwórki McGrady miał dostać szansę w przyszłym sezonie jako zmiennik Livingstone'a, Menzies odesłany został do rezerw, by tam pokazał, czy jest sens go trzymać w klubie, a Walker i Tyrrell powędrowali na listę transferową.

 

Ocena: Potrzebowałem jeszcze jednego prawego obrońcy, który mógłby w razie czego zastąpić Livingstone'a bez szkody dla gry zespołu.

Odnośnik do komentarza

Lewa pomoc:

 

Jamie Black (20, D/WBL/DM/ML; Szkocja) [3-0-0-0, 6.33; C: 2006]

Henry Sobolewski (20, D/WB/AML; Szkocja) [35-3-2-1, 6.86; C: 2008]

David McKenzie (20, MLC; Szkocja) [6-0-0-0, 6.17; C: 2006]

Lee Sichi (22, AMRLC/FC; Szkocja) [13-0-0-0, 6.38; C: 2008]

 

Komentarz: Ta pozycja była najsłabszą w całym zespole. Właściwie tylko Sobolewski zasługiwał na zaufanie z mojej strony, będąc człowiekiem od czarnej roboty, harującym w defensywie, ale zbyt mało aktywnym w ataku jak na moje potrzeby. Równorzędnym partnerem dla niego miał być Sichi, ale rozczarował mnie na całej linii i jeśli w przyszłym sezonie miał grać równie słabo, nie widziałem go w East Stirlingshire. Black i McKenzie wyciągnięci zostali przeze mnie z rezerw jako zapychacze dziur i mieli rozstać się z klubem w lipcu.

 

Ocena: Lewemu pomocnikowi z prawdziwego zdarzenia gotów byłem zaoferować naprawdę wysoki kontrakt jak na nasze warunki i rękę córki prezesa.

 

Środek pomocy:

 

Scott Johnstone (21, DM; Szkocja) [12-0-0-0, 7.00; C: 2008]

Jamie Mackay (24, DM; Szkocja) [1-0-0-0, 6.00; C: 2006]

Steven Blair (20, MC; Szkocja) [3-0-0-0, 6.33; C: 2007]

Carl Thywissen (28, MC; Norwegia) [29-0-3-1, 6.97; C: 2007]

Paul Tyrrell (26, MC; Szkocja) [13-2-0-1, 6.77; C: 2007]

Brian Blair (23, AMC; Szkocja) [8-0-0-0, 6.25; C: wyp. z Queen's Park]

Phil Creaney (23, AMC; Szkocja) [33-10-3-2, 6.97; C: 2007]

Paul Ross (21, MC; Szkocja) [28-4-10-1, 7.68; C: 2007; wyp. do Cumbernauld]

 

Komentarz: Wiele było zmian na tej pozycji w trakcie sezonu, lecz koniec końców postawiłem na parę Creaney — Johnstone i nie zawiodłem się. Creaney dysponował morderczym uderzeniem z rzutów wolnych, natomiast Johnstone skutecznie czyścił środek pola. Przed nim tę rolę wykonywał Thywissen, który wszakże był odrobinę słabszy od młodego Szkota, przez co zaproponowałem mu przedłużenie kontraktu na odrobinę mniej korzystnych warunkach. Zamierzałem też dać kolejną szansę starszemu z braci Tyrrellów podobnie jak i Rossowi, który rewelacyjnie spisywał się na wypożyczeniu w Cumbernauld. Natomiast dla Mackay'a, Stevena Blaira oraz wypożyczonego z Queen's Park Briana Blaira był to już koniec przygody w East Stirlingshire.

 

Ocena: Miałem w składzie paru naprawdę niezłych zawodników na tę pozycję, tak więc ewentualne transfery do klubu musiałyby stanowić autentyczne wzmocnienie, a takich gwiazd gra w East Stirlingshire raczej nie kusiła.

 

Prawa pomoc:

 

Andy Brand (23, MRC; Szkocja) [14-0-1-0, 6.14; C: 2006]

Peter Ross (26, MR; Szkocja) [2-0-0-0, 6.00; C: 2006]

Gary McGowan (21, AMRC; Szkocja) [31-1-6-1, 6.58; C: 2007]

 

Komentarz: Prawa pomoc prezentowała się równie kiepsko co lewa. Najlepszy w zespole McGowan był co najwyżej przeciętnym zawodnikiem, a pozostali dwaj pomocnicy nadawali się do natychmiastowego odstrzału, co też zamierzałem uczynić. Póki co tę dziurę mogłem łatać Sichim i McGrady'm, ale taka sytuacja nie mogła trwać wiecznie.

 

Ocena: Sprowadzenie zawodnika, który potrafiłby grać na tej pozycji, było jednym z moich priorytetów na letnie okno transferowe.

 

Atak:

 

George O'Boyle (38, FC; Irlandia Północna: 13/1) [19-3-0-1, 6.47; C: 2007]

Iain Diack (25, ST; Szkocja) [36-14-6-1, 6.81; C: 2007]

Ian Douglas (18, ST; Szkocja) [10-2-0-0, 6.60; C: 2007]

Robert Downs (27, ST; Szkocja) [35-8-5-1, 6.74; C: 2007]

Steven Dymock (22, ST; Szkocja) [2-0-0-0, 6.00; C: 2006]

Ally Graham (39, ST; Szkocja) [1-0-0-0, 6.00; C: 2010]

Derek Ure (21, ST; Szkocja) [15-3-3-0, 6.67; C: 2007]

Grant Findlay (20, ST; Szkocja) [28-10-1-1, 7.39; C: 2007; wyp. do Cumbernauld]

 

Komentarz: Formacja ataku wyglądała wprost fatalnie. Jedynym zawodnikiem, który nie miał się czego wstydzić, był Diack, któremu zaproponowałem zresztą nowy, profesjonalny kontrakt. Partnerujący mu Downs po obiecującym początku spuścił z tonu, więc dla niego oraz młodych Douglasa i Ure'a następny sezon miał stanowić ich być albo nie być w East Stirlingshire. Swoją szansę otrzymać miał wracający z wypożyczenia Findlay, natomiast Dymock wylądował na liście transferowej. Podobnie chciałem uczynić z dziadkiem O'Boyle'em, ale ulitowałem się przez wzgląd na jego siwe włosy, natomiast Graham coraz bardziej poświęcał się obowiązkom trenerskim i na liście zawodników pozostawał wyłącznie przez sentyment.

 

Ocena: Potrzebowałem klasowego napastnika i jakoś nie wydawało mi się, by rozwiązaniem naszych problemów ze skutecznością miał być jedynie weteran Crabbe.

Odnośnik do komentarza

Ostatnim akcentem klubowego sezonu był finał Ligi Mistrzów na Stade de France. A w nim okazało się, że nie jest prawdziwe stwierdzenie, iż pieniądze szczęścia nie dają, gdyż Roman Abramowicz doczekał się w końcu upragnionego sukcesu, a jego Chelsea pokonała Juventus 3:1. Wszystko, co ciekawe w tym meczu, działo się między 30. a 39. minutą, zaczynając od czerwonej kartki dla Cannavaro, poprzez dwa gole Crespo dla Chelsea i jeden Ibrahimovicia dla Juventusu, a na bramce Drogby kończąc.

 

Moi zawodnicy wykazali się lokalnym patriotyzmem i szybko doszli do porozumienia z klubem w kwestii profesjonalnych kontraktów — Diack związał się z The Shire do 2008 roku, a Creaney, McWilliam i Livingstone o rok dłużej. Z klubu odszedł też pierwszy niechciany przeze mnie zawodnik, Steven Blair (20, MC; Anglia) [1-0-0-0, 6.00; 1s], który za 50% wartości kolejnego transferu przeniósł się do spadkowicza z Conference North, Harrogate Town.

 

Moi scouci wrócili z wyprawy za południową granicę z dwójką tak smarkatych smarkaczy, że przez moment zacząłem się obawiać o oskarżenie z paragrafu o handel dziećmi. Koniec końców obaj smarkacze okazali się całkiem obiecującymi piłkarzami, więc przestałem się wahać i Andy Taylor (17, ST; Anglia) z Grimsby oraz Anthony Mason (17, ST; Anglia) z Plymouth dołączyli do pierwszego zespołu East Stirlingshire.

 

Prezes Mackin, do którego miałem lekki uraz po próbie obniżenia mi zarobków, tym razem zaskoczył mnie pozytywnie, i to od razu na dwóch frontach. Wpierw załatwił pięcioletni kontrakt z nowym sponsorem, gwarantujący klubowi 18.000€ rocznie, potem zaś z nieszkocką rozrzutnością przekazał mi całe 10.000€ na transfery.

 

Maj 2006

 

Bilans (East Stirlingshire): —

Division Three: 5. [—], 54 pkt, 46:47

Tennent's Scottish Cup: 1. runda (1:4 z Morton)

CIS Cup: 1. runda (0:1 z Queen of the South)

Challenge Cup: 1. runda (2:3 z Ayr)

Finanse: +119.165€ (w ostatnim miesiącu +8.279€)

Budżet transferowy: 10.028€ (80% z transferów)

Budżet płac: 3.600€ (wykorzystane 2.753€)

Nagrody: —

 

Transfery (Polacy): brak

 

Transfery (cudzoziemcy):

 

1. Neto Potiguar (20, AM/FC; Brazylia U-21: 1/0) z Bahii do Santosu za 4.300.000€

2. Cho Byung-Kook (25, DRC; Korea Południowa: 21/1) z Seongnam do Suwon za 1.600.000€

3. Emmanuel Osey Okoduwa (22, AMLC/FC; Nigeria: 7/5) z Arsenału Kijów do Al-Ain za 1.400.000€

 

Ligi świata:

 

Anglia: Man Utd [+14] (M)

Francja: Paris-SG [+4]

Hiszpania: Barcelona [+17] (M)

Niemcy: Hertha BSC [+2] (M)

Polska: Wisła [+1] (M)

Rosja: CSKA Moskwa [+5]

Szkocja: Celtic [+10] (M)

Włochy: Juventus [+4] (M)

 

Ranking FIFA: 1. USA (904), 2. Meksyk (880), 3. Brazylia (841), 25. Polska (684)

Odnośnik do komentarza

Letnie okno transferowe otwarło się w Szkocji 4 czerwca i tego dnia na Firs Park zameldował się były zawodnik Tranmere, James Vaughan (19, DR; Anglia) (20%), który miał być dublerem Livingstone'a na prawej obronie. Kolejne wzmocnienia były kwestią czasu, ale teraz uwaga narodu skupiła się na niemieckich finałach Mistrzostw Świata. Inauguracyjny pojedynek Włochów z Brazylijczykami zakończył się nudnym, bezbramkowym remisem, ale już w następnym spotkaniu Togo nieoczekiwanie pokonało Meksyk 1:0. następna sensacja, wygrana 2:1 Ekwadoru w konfrontacji z Holandią, mniej mnie obeszła, gdyż tego samego dnia Polska grała z Arabią Saudyjską. Kibiców, którzy spodziewali się efektownego zwycięstwa, czekało rozczarowanie — prowadzenie dla biało-czerwonych uzyskał w 20. minucie Wichniarek, ale dziesięć minut później wyrównał z karnego Mahdi i dopiero w 79. minucie gol króla strzelców szkockiej ekstraklasy, Macieja Żurawskiego, zapewnił Polsce komplet punktów.

 

Kibice East Stirlingshire za najlepszego zawodnika minionego sezonu zasłużenie uznali Phila Creaney'a. Zarząd ponownie zażyczył sobie przebudowy i wzmocnienia zespołu, nie oczekując ode mnie jakichkolwiek sukcesów. Pewnym rozczarowaniem był dla mnie brak młodzików, którzy chcieliby rozpocząć treningi w drużynie U-19, ale z Falkirk trudno nam było konkurować.

 

W drugim meczu grupowym Polska zmierzyła się z Paragwajem i długo prowadziła po golu Wichniarka, lecz bramka Enciso z rzutu karnego oznaczała, że o awans musieliśmy powalczyć w arcytrudnym spotkaniu z Anglią. Tam wszakże cudów nie było i chociaż Żurawski dał nam prowadzenie już w 1. minucie, ostatecznie przegraliśmy 1:2 za sprawą trafień Rooney'a i Owena. Na całe szczęście Paragwaj nie wykorzystał swojej szansy i biało-czerwoni wyszli z grupy z drugiego miejsca. Jedyną prawdziwą niespodzianką fazy grupowej pozostał więc awans Chile kosztem faworyzowanej Portugalii z drugiego miejsca grupy E.

Odnośnik do komentarza

Tylko skąd ich brać, tych zakupów, hę?

 

W 1/8 finału miały miejsce dwie niespodzianki wielkie i jedna mała. Tą ostatnią sprawili Słowacy, pokonując Szwedów 2:1. Nikt natomiast nie spodziewał się, że Dania po golu Rommedahla wyeliminuje z turnieju jednego z jego faworytów — Argentynę. A już na pewno olbrzymim zaskoczeniem była postawa reprezentacji Polski, która dzięki strzelonej w 88. minucie bramce gracza saudyjskiego Al-Ittihad, Rafała Grzelaka, pokonała 1:0 Holandię, awansując do ćwierćfinału mistrzostw świata.

Odnośnik do komentarza

Niestety na ćwierćfinale udział Polski w turnieju dobiegł końca, ale porażka 0:1 z Brazylią po golu Adriano ujmy biało-czerwonym nie przyniosła i nasza reprezentacja miała prawo do dumy z osiągniętego wyniku, o jakim kibice nawet nie śmieli marzyć.

 

Czerwiec 2006

 

Bilans (East Stirlingshire): —

Division Three: —

Tennent's Scottish Cup: —

CIS Cup: —

Challenge Cup: —

Finanse: +108.133€ (w ostatnim miesiącu -11.031€)

Budżet transferowy: 10.028€ (80% z transferów)

Budżet płac: 3.700€ (wykorzystane 2.924€)

Nagrody: —

 

Transfery (Polacy):

 

1. Maciej Bykowski (29, ST; Polska) z Łęcznej do GAK za 375.000€

2. Dariusz Dudka (22, DLC; Polska: 4/0) z Wisły do Vardaru za 18.000€

 

Transfery (cudzoziemcy):

 

1. Fabien Laurenti (23, DRC; Francja U-21: 3/0) z Ajaccio do Austrii Wiedeń za 4.300.000€

2. David Arturo Ferreira (26, AMLC; Kolumbia: 24/1) z Amériki de Cali do Rangersów za 4.100.000€

3. Marko Ciurlizza (28, DM/MRC; Peru: 32/1) z Alianzy Lima do Rangersów za 2.500.000€

 

Ligi świata:

 

Anglia: —

Francja: Paris-SG [+4] (M)

Hiszpania: Barcelona [+17] (M)

Niemcy: —

Polska: —

Rosja: CSKA Moskwa [+4]

Szkocja: —

Włochy: —

 

Ranking FIFA: 1. USA (904), 2. Meksyk (880), 3. Brazylia (841), 25. Polska (684)

Odnośnik do komentarza

Sezon 2005/2006 w liczbach

 

Ligi

 

Anglia:

Czołówka Premiership: 1. Man Utd, 2. Liverpool, 3. Chelsea

Spadek z Premiership: 18. Birmingham, 19. Wigan, 20. Bolton

Awans do Premiership: 1. Crystal Palace, 2. Wolves, 5. Southampton

Puchar Anglii: Chelsea (3:1 z Man Utd)

Najlepszy piłkarz: John Terry (25, DC; Anglia: 21/0) — 8.09 (Chelsea)

Król strzelców: Jimmy Floyd Hasselbaink (34, ST; Holandia: 23/9) — 19 (Middlesbrough)

 

Francja:

Czołówka Ligue 1: 1. Paris-SG, 2. Monaco, 3. Auxerre

Spadek z Ligue 1: 18. Troyes, 19. Lille, 20. Ajaccio

Awans do Ligue 1: 1. Sedan, 2. Guingamp, 3. Reims

Puchar Francji: Saint-Etienne (2:2k z Paris-SG)

Najlepszy piłkarz: Patrice Evra (25, DL/AML; Francja: 12/0) — 7.63 (Monaco)

Król strzelców: Luigi Pieroni (25, ST; Belgia: 11/0) — 24 (Auxerre)

 

Hiszpania:

Czołówka PD: 1. Barcelona, 2. Betis, 3. Sevilla

Spadek z PD: 18. Racing, 19. Mallorca, 20. Getafe

Awans do PD: 2. Albacete, 3. Ciudad Murcia, 4. Valladolid

Puchar Hiszpanii: Athletic (1:0 z Sevillą)

Najlepszy piłkarz: Iván Helguera (31, DC/DM; Hiszpania: 49/4) — 7.88 (Real Madryt)

Król strzelców: Robinho (22, FC; Brazylia: 18/6) — 21 (Real Madryt)

 

Niemcy:

Czołówka 1. Bundesligi: 1. Hertha BSC, 2. Schalke, 3. Bayern

Spadek z 1. Bundesligi: 16. Bielefeld, 17. Köln, 18. Frankfurt

Awans do 1. Bundesligi: 1. Freiburg, 2. Bochum, 3. Fürth

Puchar Niemiec: Schalke (2:0 z Frankfurtem)

Najlepszy piłkarz: Christian Poulsen (26, DM; Dania: 38/2) — 7.68 (Schalke)

Król strzelców: Élber (33, ST; Brazylia: 15/5) — 17 (Gladbach)

 

Polska:

Czołówka OE: 1. Wisła, 2. Bełchatów, 3. Legia

Spadek z OE: 15. Amica, 16. Łęczna

Awans do OE: 1. Jagiellonia, 2. Kujawiak

Puchar Polski: Wisła (1:0, 2:1 z Polonią)

Najlepszy piłkarz: Paweł Golański (23, SW/DC/DM; Polska) — 7.67 (Wisła)

Król strzelców: Paweł Kryszałowicz (31, ST; Polska: 33/10) — 19 (Wisła)

 

Rosja:

Czołówka Premier Ligi: 1. Lokomotiw Moskwa, 2. CSKA Moskwa, 3. Spartak Moskwa

Spadek z Premier Ligi: 15. FK Moskwa, 16. Ałania

Awans do Premier Ligi: 1. Urał, 2. Anżi

Puchar Rosji: Zenit Sankt Petersburg (3:1 z Ałanią)s

Najlepszy piłkarz: Mihajlo Pjanović (28, ST; Serbia: 5/0) — 7.70 (Spartak Moskwa)

Król strzelców: Essau Boxer Kanyenda (23, ST; Malawi: 35/13) — 17 (Lokomotiw Moskwa)

 

Szkocja:

Czołówka Premier League: 1. Celtic, 2. Rangers, 3. Inverness CT

Spadek z Premier League: 12. Motherwell

Awans do Premier League: 1. Dundee

Puchar Szkocji: Aberdeen (2:1 z Hearts)

Najlepszy piłkarz: Fernando Ricksen (29, D/WBR/DM/MRC; Holandia: 12/0) — 7.74 (Rangers)

Król strzelców: Maciej Żurawski (29, AMRC/FC; Polska: 46/20) — 24 (Celtic)

 

Włochy:

Czołówka Serie A: 1. Juventus, 2. Palermo, 3. Inter

Spadek z Serie A: 18. Siena, 19. Messina, 20. Ascoli

Awans do Serie A: 1. Catania, 2. Bologna, 3. Brescia

Puchar Włoch: Atalanta (1:0, 1:1 z Lecce)

Najlepszy piłkarz: Lilian Thuram (34, DC; Francja: 108/2) — 7.86 (Juventus)

Król strzelców: Cristiano Lucarelli (30, ST; Włochy: 2/1) — 21 (Livorno)

 

Rozgrywki międzynarodowe

 

Liga Mistrzów 2006: Chelsea (3:1 z Juventusem)

Puchar UEFA 2006: Monaco (1:0 z Palermo)

Klubowe Mistrzostwa Świata 2006: Liverpool (2:0 z São Paulo)

Puchar Narodów Afryki 2006: Zimbabwe (2:1 z Ghaną)

Puchar Narodów Oceanii 2006: Fidżi (3:2, 1:1 z Tahiti)

Mistrzostwa Europy U-21 2006: Włochy U-21 (1:1k z Turcją U-21)

 

Nagrody indywidualne

 

Złoty But:

1. Luigi Pieroni (25, ST; Belgia: 11/0) — 24 (48 pkt) (Auxerre)

2. Javier Ernesto Chevantón (25, FC; Urugwaj: 15/6) — 22 (44 pkt) (Monaco)

3. Miroslav Slepička (24, ST; Czechy: 1/0) — 29 (43 pkt) (Sparta Praga)

 

Zawodnik roku (świat):

1. Paul Scholes (31, AMC; Anglia: 66/14) — Manchester United

2. Wayne Rooney (20, AMRL/FC; Anglia: 27/13) — Manchester United

3. Dejan Stanković (27, AMRLC; Serbia: 61/10) — Inter

 

Piłkarz roku (świat):

1. John Terry (25, DC; Anglia: 20/0) — Chelsea

2. Michael Ballack (29, AMC; Niemcy: 64/28) — Bayern Monachium

3. Dimitar Berbatow (24, ST; Bułgaria: 49/29) — Bayer Leverkusen

 

Piłkarz roku (Europa):

1. Ruud van Nistelrooy (29, ST; Holandia: 48/31) — Manchester United

2. Samuel Eto'o (24, AM/FC; Kamerun: 55/10) — Barcelona

3. Adriano (23, ST; Brazylia: 33/21) — Inter

 

Polacy w Europie:

— Marcin Żewłakow (30, AMRL/FC; Polska: 31/5) — 10. strzelec Ligue 1 — 16 (Metz)

— Maciej Żurawski (29, AMRC/FC; Polska: 46/20) — 4. piłkarz Premierleague — 7.57 (Celtic)

— Maciej Żurawski (29, AMRC/FC; Polska: 46/20) — król strzelców Premierleague — 24 (Celtic)

Odnośnik do komentarza

1 lipca sfinalizowane zostały darmowe transfery zaklepane przez szkockie kluby w trakcie sezonu. East Stirlingshire wzmocniło swój skład dwoma nowymi zawodnikami — młody Scott Paterson (18, DC; Szkocja) z Albion Rovers wylądował w rezerwach, natomiast weteran David Craig (37, DC; Szkocja) z Partick Thistle trafił do pierwszego zespołu, co spotkało się z pozytywną reakcją kibiców.

 

Zarazem aż siedmiu piłkarzy opuściło The Shire. Steven Dymock (22, ST; Szkocja) [2-0-0-0, 6.00; 1s] przeniósł Queen's Park podobnie jak Jamie Black (20, D/WBL/DM/ML; Szkocja) [3-0-0-0, 6.33; 1s], natomiast Jamie Mackay (24, DM; Szkocja) [62-1-0-0, 6.00; 4s], Andy Brand (23, MRC; Szkocja) [12-0-1-0, 6.17; 1s], Mark Tyrrell (23, DRC/MC; Szkocja) [19-0-0-0, 6.00; 2s], Peter Ross (26, MR; Szkocja) [2-0-0-0, 6.00; 1s] i David McKenzie (20, MLC; Szkocja) [5-0-0-0, 6.20; 1s] wylądowali na wolnym transferze po wygaśnięciu kontraktu.

 

Treningi zespół wznowił 3 lipca, a na pierwszym spotkaniu zabrakło tylko Bagdagiego, który dopiero co skończył rehabilitację po kontuzji z końca poprzedniego sezonu, więc pozwoliłem mu na jeszcze dwa tygodnie urlopu. Do zespołu dołączyli natomiast dwaj zawodnicy, których miałem na swojej krótkiej liście, a że zostali zwolnieni przez swoje macierzyste kluby, udało mi się namówić ich do przejścia do East Stirlingshire. Kevin Brown (19, DC; Anglia) był wychowankiem Blackpool, a Martin McBride (20, AM/FC; Szkocja) grał do tej pory w Gretnie.

 

Pierwszy sparing graliśmy po zaledwie czterech dniach treningów, więc traktowałem go jedynie jako rozbieganie i nie zamierzałem przejmować się ani wynikiem, ani słabą postawą poszczególnych zawodników. Było to bardzo dobrym założeniem, gdyż angielscy amatorzy z Durham bezlitośnie przetrzepali nam skórę, tak że zaledwie paru moich piłkarzy nie miało się czego wstydzić po tym spotkaniu.

 

07.07.2006 Firs Park, Falkirk: 90 widzów
TOW East Stirlingshire [D3] — Durham [AMA] 1:3 (0:1)

20. A.Clarke 0:1
60. A.Clarke 0:2
64. K.Brown 0:3 sam.
90. A.Mason 1:3

MVP: Anthony Clarke (ST; Durham) — 8

Odnośnik do komentarza

Końca dobiegły niemieckie finały mistrzostw świata. W meczu o 3. miejsce Anglia zmierzyła się z Brazylią i zasłużenie wygrała 2:1, a zwycięska bramka Beckhama padła w ostatniej minucie spotkania, chwilę po tym jak czerwoną kartkę obejrzał Roberto Carlos. W wielkim finale na Stadionie Olimpijskim w Berlinie gospodarze starli się z fenomenalną w tym turnieju Hiszpanią, szybko obejmując prowadzenie po golu Ballacka. Na 1:1 wyrównał Fernando Torres, a moment później Xabi Alonso dało prowadzenie Hiszpanii. Teraz to Niemcy musieli gonić wynik i udało się to im w końcówce meczu za sprawą Asamoaha, ale parę minut później Raúl Tamudo zdobył zwycięskiego gola i Hiszpania nareszcie mogła świętować zdobycie trofeum na wielkiej międzynarodowej imprezie. Koroną króla strzelców turnieju podzielili się Fernando Torres i Michael Owen, zdobywając po 7 bramek.

 

Następnego dnia poznałem rywali mojego zespołu w dwóch lokalnych pucharach. W CIS Cup mieliśmy zagrać na wyjeździe z drugoligowym Partick, zaś w Challenge Cup czekał nas pojedynek z innym przedstawicielem Division One, Queen of the South. Jednym słowem znów mogliśmy spodziewać się szybkiego i bolesnego pożegnania z pucharami.

 

Naszym drugim sparingpartnerem było amatorskie Saltcoats Victoria i fakt, iż w tym meczu znów doznaliśmy porażki, odrobinę mnie zaniepokoił. Graliśmy teoretycznie najmocniejszym składem, a jednak ponownie byliśmy zespołem wyraźnie słabszym i wynik stanowił wierne odzwierciedlenie przebiegu gry. Do inauguracji sezonu pozostały dwa tygodnie i wypadało złapać choćby namiastkę formy, by nie zanotować falstartu.

 

13.07.2006 Firs Park, Falkirk: 108 widzów
TOW East Stirlingshire [D3] — Saltcoats Vics [AMA] 1:2 (1:2)

29. G.Findlay 1:0
39. G.MacDonald 1:1
45+1. K.Crawford 1:2

MVP: Paul Burns (DR; Saltcoats Vics) — 8

Odnośnik do komentarza

Praca w East Stirlingshire nie zapewniała mi zbyt wielu niespodzianek, więc gdy przyszedł do mnie Bagdagi, który ledwo co zdążył wrócić z urlopu, i poinformował mnie, że został powołany do tureckiej reprezentacji U-19 na turniej finałowy Mistrzostw Europy, przeżyłem lekki szok. Turcy ewidentnie kontynuowali swoją politykę polowania na dzieci imigrantów, a Cabbar zadebiutował już w pierwszym meczu z Białorusią, zremisowanym przez jego zespół 0:0, i spisał się poprawnie [7].

 

Trzeci sparing zagraliśmy z Fraserburghiem i właściwie tyle można było o tym meczu powiedzieć. Urazu w tym spotkaniu doznał Sobolewski, tak więc straciłem mojego jedynego lewego pomocnika z prawdziwego zdarzenia.

 

19.07.2006 Firs Park, Falkirk: 121 widzów
TOW East Stirlingshire [D3] — Fraserburgh Utd [AMA] 0:0 (0:0)

32. H.Sobolewski (ES) knt.

MVP: Gary Reid (DC; Fraserburgh Utd) — 8

Odnośnik do komentarza

W drugim meczu Mistrzostw Europy U-19 Turcja pokonała Hiszpanię 3:1, a Bagdagi tym razem wszedł na boisko w 42. minucie, lecz nie mógł być zadowolony ze swojego występu [6].

 

W ostatnim sparingu okresu przygotowawczego zremisowaliśmy bezbramkowo z amatorami z Brora Rangers. Znów zagraliśmy bardzo słabo, właściwie nie stwarzając sytuacji podbramkowych i przed pierwszym meczem sezonu byłem pełen obaw co do postawy moich podopiecznych.

 

25.07.2006 Firs Park, Falkirk: 80 widzów
TOW East Stirlingshire [D3] — Brora Rangers [AMA] 0:0 (0:0)

90+6. D.Canning (BR) knt.

MVP: David McKay (MC; Brora Rangers) — 7

Odnośnik do komentarza

W 2. rundzie kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów Wisła Kraków trafiła na azerskie Neftçi Baku i w pierwszym meczu wygrała pewnie 2:0 po dwóch golach Makriewa.

 

Ostatnie dni lipca przyniosły kolejne osłabienia zespołu. McGrady przeziębił się tak poważnie, że musiałem odesłać go do domu, a Bagdagi doznał urazu pięty w wygranym 2:0 meczu z Duńczykami [6.] i na dwa tygodnie musiał przerwać treningi.

 

W tej sytuacji rozpaczliwie poszukiwałem wzmocnień, ale przejść do The Shire chcieli wyłącznie juniorzy. Z wolnego transferu udało mi się ściągnąć wychowanka Tottenhamu, Matthew Wellsa (17, DC; Anglia) oraz grającego wcześniej w Carlisle Jamesa Earla (18, DM/AMRLC; Anglia), podpisałem też roczny kontrakt z zawodnikiem naszej drużyny U-19, Paulem Brownem (18, AMR/ST; Szkocja).

 

Nic tak dobrze nie robi na morale zespołu jak ciężkie baty z zespołem grającym dwie ligi wyżej. 29 lipca podejmowaliśmy zaś Queen of the South w meczu 1. rundy Challenge Cup. Jak łatwo było dostrzec, jedyną nową twarzą w wyjściowym składzie był Findlay; nawet na bramce zabrakło poobijanego przez Brora Rangers Creera i zastępował go czterdziestolatek Jackson.

 

Goście szybko pokazali nam, kto tu rządzi, i w 8. minucie objęli prowadzenie po golu Lyle'a. Potem przez prawie pół godziny pośladki ratował nam Jackson, aż w końcu nie wytrzymał Creaney i uderzył Lyle'a, za co wyleciał z boiska. Parę minut później tenże Lyle podwyższył na 2:0 i teraz modliłem się już tylko o uniknięcie dwucyfrówki. Na szczęście rywale nie zamierzali się przemęczać, dzięki czemu wynik nie uległ już zmianie. Zarobiliśmy na tym występie 3.100€ i Challenge Cup mieliśmy już z głowy.

 

29.07.2006 Firs Park, Falkirk: 689 widzów
CC1R East Stirlingshire [D3] — Queen of the South [D1] 0:2 (0:2)

8. D.Lyle 0:1
33. Ph.Creaney (ES) cz.k.
40. D.Lyle 0:2

East Stirlingshire: D.Jackson — M.Gourlay, G.McWilliam, B.Gordon, S.Livingstone — L.Sichi, Ph.Creaney CzK, S.Johnstone, G.McGowan (57. J.Earl) — G.Findlay (34. C.Thywissen), I.Diack ŻK (74. S.Crabbe)

MVP: Derek Lyle (ST; Queen of the South) — 9

Odnośnik do komentarza

Ostatniego dnia miesiąca załatałem jeszcze w teorii dziurę na lewej pomocy, zatrudniając z wolnego transferu wychowanka MK Dons, Jamesa Nasha (17, ML; Anglia), a potem pozostało mi już tylko odliczać dni dzielące nas od pierwszego meczu w lidze.

 

Lipiec 2006

 

Bilans (East Stirlingshire): 0-0-1, 0:2

Division Three: —

Tennent's Scottish Cup: —

CIS Cup: —

Challenge Cup: 1. runda (0:2 z Queen of the South)

Finanse: +98.917€ (w ostatnim miesiącu -9.216€)

Budżet transferowy: 10.028€ (80% z transferów)

Budżet płac: 3.700€ (wykorzystane 3.153€)

Nagrody: —

 

Transfery (Polacy):

 

1. Dawid Janczyk (18, FC; Polska U-21: 6/2) z Legii do HSV za 2.200.000€

2. Ireneusz Kowalski (27, AMC; Polska) z Odry Wodzisław do Korony Kielce za 1.100.000€

3. Mariusz Pawełek (25, GK; Polska) z Odry Wodzisław do Pogoni za 975.000€

 

Transfery (cudzoziemcy):

 

1. Albert Luque (28, AML/ST; Hiszpania: 18/2) z Newcastle do Sevilli za 11.750.000€

2. Landon Donovan (24, AM/FC; USA: 83/34) z Los Angeles do Lyonu za 9.000.000€

3. Andrea Barzagli (25, DC; Włochy: 10/0) z Palermo do Liverpoolu za 8.250.000€

 

Ligi świata:

 

Anglia: —

Francja: Rennes [+0]

Hiszpania: —

Niemcy: —

Polska: Cracovia [+0]

Rosja: CSKA Moskwa [+6]

Szkocja: Dundee [+0]

Włochy: —

 

Ranking FIFA: 1. Anglia (989), 2. Brazylia (984), 3. USA (948), 15. Polska (778)

Odnośnik do komentarza
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...