Polityka wewnętrzna

[Ingenting]

To jeszcze jeden głos w tej dyskusji:

 

Liberalny inteligent patrzy na 500+

 

Szeroko rozumiane media liberalne zalała fala materiałów mających podważyć sensowność programu Rodzina 500+. Teksty te jednak zaskakująco niewiele mówią o samym programie, za to całkiem sporo o ich autorach i odbiorcach, do których były w zamierzeniu kierowane.

 

Gdy obserwujemy dyskusję o pierwszych efektach 500+, łatwo dostrzec ewidentne podwójne standardy reprezentowane przez intelektualistów z liberalnej strony polskiej debaty publicznej. Ludzie, którzy w stosunku do przybywającego z zewnątrz „innego” potrafią się zdobyć na bardzo daleko idącą wyrozumiałość, nawet jeśli ten „inny” jest wyraźnie tradycyjny, nie są już w stanie wykrzesać z siebie podobnej empatii w stosunku do „innego” z ich własnej wspólnoty. Zatem gdy mowa o uchodźcach z Syrii, wsparcie w postaci transferów pieniężnych, i to często większych niż „500+”, nie razi, ale jest oczywistym sposobem pomocy osobom w potrzebie. Przybywającym do Europy imigrantom z Afryki i Bliskiego Wschodu nie odmawia się pracowitości, a na argumenty, że na Zachodzie stanowią największe grupy pobierające zasiłki, zauważa się, zresztą całkowicie słusznie, że to nic dziwnego, gdyż siłą rzeczy imigranci, nie będąc u siebie, zasilają dolne warstwy społeczne. Bulwersujące przypadki zachowań części imigrantów kwituje się stwierdzeniem, że nie można wyciągać daleko idących wniosków z pojedynczych wydarzeń, co jest zupełnie zrozumiałe, bo trudno oceniać tak wielką masę osób przez pryzmat grupy najbardziej rzucającej się w oczy. Niestety to zdroworozsądkowe podejście zupełnie znika, gdy nasz rodzimy liberał patrzy na Polaka z dolnych warstw społecznych. Empatii tu już nie uświadczysz, zapomnieć też trzeba o tolerancji dla odmienności i odmiennego stylu życia. W stosunku do „innego” rodaka pozostaje już tylko słabo skrywana niechęć, żeby nie nazwać tego ostrzej.

 

Okazuje się zatem, że transfery pieniężne akurat na ubogich Polaków działają wyjątkowo destrukcyjnie. „Obywatele 500+” przestają chcieć pracować przy zbiorach truskawek za 1,50 zł od koszyka („Wyborcza”), a plantatorzy borówek nie mogą znaleźć rąk do pracy („Polityka”). Okazuje się, że polski „inny”, mając zapewnione stałe wpływy w postaci zasiłku, woli zostać w domu z trójką dzieci i leżeć na kanapie („Wyborcza”). I to najpewniej dokumentnie zalany, gdyż, jak pokazują 3 (słownie: trzy) przypadki ze 115-tysięcznego Włocławka, w całym kraju rodzice ze społecznych dołów przepijają zasiłki na dziecko („Na Temat”). A na tej całej degrengoladzie cierpi rynek pracy oraz prężni rodzimi plantatorzy owoców, którzy nie mogą znaleźć rąk do pracy i najpewniej będą musieli zwinąć interes.

 

Bardzo znamienne jest, że w tym lamencie nad rodzimymi plantatorami, który przetoczył się przez niektóre czołowe media, nikt jakoś specjalnie nie zwrócił uwagi na najprostsze rozwiązanie: podwyżkę pensji zbierających owoce. W końcu beneficjenci 500+, którzy nie palą się już specjalnie do katowania swoich kręgosłupów przy zbieraniu truskawek czy borówek, nie stali się nagle wyjątkowo leniwi, tylko po prostu taka harówka przestała im się ekonomicznie opłacać. Każdy człowiek ma w genach dążenie do poprawy swojego bytu i nieważne, czy jest mieszkańcem Wałbrzycha, czy Aleppo (chociaż nasze liberalne elity potrafią to dostrzec tylko w tym drugim), jednak gdy dostępne opcje zupełnie nie są warte zachodu, to racjonalnie jest te starania na jakiś czas zarzucić. Niestety plantatorzy sprzedają swoje produkty tak tanio, że nie mają już wolnych środków, które mogliby przeznaczyć na podwyżki i jednocześnie wyjść przy tym na swoje. Gdy podczas dyskusji na twitterze zwróciłem uwagę, że przecież mogliby podnieść ceny, otrzymałem informację zwrotną w postaci komentarzy w stylu „kto by je wtedy kupił”, „i tak już są po 5 zł za kilo” itd.

 

I z tak ze sprawy, wydawałoby się, trywialnej, jak kłopoty polskich sadowników ze znalezieniem rąk do pracy, wyłania się prawdziwy obraz porządku społecznego, który stworzyliśmy. Okazuje się, że możemy sobie pozwolić na truskawki tylko dlatego, że część naszych rodaków pracuje za półdarmo. Oczywiście truskawki to tylko symbol – to samo można powiedzieć o tanich produktach z hipermarketów kasowanych przez bardzo źle wynagradzane kasjerki, dzięki czemu mamy np. tańszą musztardę. Możliwość konsumpcji na jako takim poziomie została przez nasze społeczeństwo okupiona tym, że część z nas została pozbawiona godności, ciężko pracując za tak niskie pieniądze, iż nawet 500-złotowy zasiłek na dziecko jest dla ich pracy konkurencyjny. Widać też, jak trywialne są prawdziwe motywacje dla oburzenia naszych intelektualistów, rzekomo walczących o wartości i imponderabilia, a tak naprawdę kierujących się maksymą: „tak, macie pracować za marne pieniądze, bo my chcemy mieć tanie truskawki”.

 

A przecież wcale nie musi tak nadal być. Wzrost pensji tych zbierających borówki czy innych najgorzej wynagradzanych pracowników nie spowoduje żadnego dramatu gospodarczego. Wręcz przeciwnie, jest bardzo pożądany. Weźmy za przykład owe truskawki, o które było tyle lamentu. Po pierwsze, koszty pracy to tylko część całkowitych kosztów produkcji, więc nawet gdyby plantatorzy musieli podnieść zarobki dwukrotnie, to ich produkt zdrożałby co najwyżej o 1/3. Trudno podejrzewać, że wzrost ceny truskawek o 1,5-2 zł na kilogramie nagle spowoduje, że Polacy masowo przestaną kupować owoce, które wyjątkowo lubią. Nie przerzucą się też chociażby na sprowadzane mrożonki, gdyż te są zwyczajnie gorszej jakości, a w przypadku owoców świeżość ma ogromne znaczenie. Również wśród odbiorców korporacyjnych (masowi detaliści, producenci przetworów) zmiana dostawcy na zagranicznego nie musi nastąpić – w końcu import zawsze wiąże się z kosztami transakcyjnymi, które „zjadają” korzyści z niższej ceny. Tym bardziej w przypadku owoców, które łatwo się psują. Gdyby import tańszych odpowiedników był taki oczywisty, to nikt by nie sadził truskawek np. w Holandii czy w Niemczech, gdzie koszty pracy są dużo wyższe niż w Polsce. Powyższy wywód dotyczy truskawek, ale można go odnieść do prawie każdego obszaru działalności. Rzekoma konieczność utrzymania niskiej ceny stanowi jedynie alibi dla producentów wolących wymuszać niskie płace na pracownikach, niż twardo negocjować wyższą cenę z odbiorcami, których pozycja negocjacyjna jest dużo wyższa.

 

Tymczasem wzrost płac najniżej wynagradzanych Polaków opłaci się także tym, którzy przed podniesieniem ich pensji bronią się obecnie rękami i nogami. W końcu będzie to oznaczało, że włączymy w wymianę rynkową tych, którzy obecnie są z niej wykluczeni. A to oznacza poszerzenie bazy popytowej i to na jej dole, czyli w sposób najbardziej opłacalny z punktu widzenia rodzimych producentów. To właśnie klienci z dołów społecznych wydają całe swoje dochody (nie starcza im na odkładanie), robią to w kraju (nie stać ich na zagraniczne zakupy), i to na najczęściej na wyroby krajowe, gdyż te są z reguły tańsze, a wśród zakupów najuboższych dominują produkty podstawowe, które zwykle dostarczane są przez producentów krajowych. Inaczej mówiąc, być może truskawki nieco zdrożeją, ale okaże się, że po raz pierwszy w życiu będą je mogli w końcu kupić ci, którzy je zbierają. Tak więc sadownicy odbiją sobie wzrost płac wzrostem popytu.

 

Trudno też na poważnie brać doniesienia o przepijaniu 500+. Informacja o trzech przypadkach libacji za 500+ w 115-tysięcznym Włocławku, która miała być dowodem na degenerujący wpływ zasiłku na Polaków, tak naprawdę pokazuje tylko, że jest to zjawisko marginalne. Oczywiście media nie pokażą tych tysięcy rodzin, którym wsparcie na dzieci pomogło autentycznie podnieść poziom życia, lecz skupią się na kilku bulwersujących przypadkach marnotrawstwa. Jednak nie zmienia to faktu, że bez wątpienia tych pierwszych jest nieporównywalnie więcej. Czy mamy rezygnować z pomocy tysiącom potrzebującym tylko dlatego, że załapie się na nią przy okazji również paru pijaczków? Czy zamiast kreować politykę społeczną z myślą o zdecydowanej większości ciężko pracujących Polaków, mamy ją dostosowywać do wąskiego marginesu?

 

Sens idei wsparcia socjalnego często tłumaczy się metaforą. Wyobraźmy sobie, że jest pożar, a my mamy do dyspozycji tylko ograniczone źródło wody i przeciekające wiadro. Czy w takim przypadku zrezygnujemy z próby ugaszenia ognia tylko dlatego, że część wody wycieknie i się zmarnuje?

 

No cóż, osobiście wolę, żeby drobna część naszych podatków sfinansowała wódkę dla kilku pijaczyn, jeśli dzięki temu tysiące polskich rodzin podniesie swój standard życia. Wolę też zapłacić trochę więcej za truskawki, jeśli dzięki temu część moich rodaków będzie miała nieco bardziej godne pensje. Oczywiście polscy wykorzenieni intelektualiści nie zdzierżą tej świadomości, ale kto by się tym przejmował. Święte oburzenie liberalnego inteligenta jest równie interesujące, co libacja we Włocławku.

źródło: Nowy Obywatel

[Feanor]

Dopisek dla MaKK. Napisałeś: Dla mnie nieporozumieniem są ludzie wykorzystujący kasę na własne widzi mi się, typu wakacje, samochody itd. Przecież to powinna być kasa dla dzieciaka.

 

Otóż nie.

[Makk]

 

 

Zupełnie inne. Skoro program ma pomóc w wyjściu z demograficznej katastrofy, to raczej logiczne jest, że ma on pomóc rodzicom, a dzieciom jedynie pośrednio.

Moim zdaniem wcale takie założenia nie były. Absolutnie nie. Nie miało pomóc rodzicom czy dzieciom ani wyjściu z demograficznej katastrofy. Wg mnie czysto polityczna zagrywka. Głosujcie na nas, damy wam pieniądze.

Trzeba było czymś przekupić ludzi.

[ajerkoniak]

 

 

Może i tak, ale prawdziwy.

 

Na podstawie kolejnej anegdoty, tak celnej w przypadku całego kraju, czy czegoś innego?

[Makk]

Dopisek dla MaKK. Napisałeś: Dla mnie nieporozumieniem są ludzie wykorzystujący kasę na własne widzi mi się, typu wakacje, samochody itd. Przecież to powinna być kasa dla dzieciaka.

 

Otóż nie.

Dla mnie to powinna być kasa dla dziecka. Może po prostu jestem złym rodzicem ;)

[ajerkoniak]

Oczywiście wyższy standard życia rodzica aaaaabsolutnie nie przekłada się na wyższy standard życia dziecka :roll:

[Makk]

Oczywiście wyższy standard życia rodzica aaaaabsolutnie nie przekłada się na wyższy standard życia dziecka :roll:

Gdzieś o tym napisałem? Nie. Chybiony post.

[Feanor]

 

Zupełnie inne. Skoro program ma pomóc w wyjściu z demograficznej katastrofy, to raczej logiczne jest, że ma on pomóc rodzicom, a dzieciom jedynie pośrednio.

 

Moim zdaniem wcale takie założenia nie były. Absolutnie nie. Nie miało pomóc rodzicom czy dzieciom ani wyjściu z demograficznej katastrofy. Wg mnie czysto polityczna zagrywka. Głosujcie na nas, damy wam pieniądze.

Trzeba było czymś przekupić ludzi.

No jasne, ale dyskutuj z oficjalnymi założeniami a nie z czymś takim, bo... to są mimo wszystko nasze spekulacje. A ze spekulacjami nie da się dyskutować, gdyż pisowiec odpowie Ci: "wcale nie" i będzie miał do tego takie same prawo. Poza tym, to atakujesz ten program z pozycji: "rodzice używają sobie tych pieniędzy i dla dzieciaków nic nie zostanie" i w ten sposób zupełnie przestrzeliwujesz, bo te pieniądze miały być dla rodziców (zarówno w oficjalnych założeniach jak i w tych spekulowanych).

[ajerkoniak]

 

Oczywiście wyższy standard życia rodzica aaaaabsolutnie nie przekłada się na wyższy standard życia dziecka :roll:

Gdzieś o tym napisałem? Nie. Chybiony post.

 

 

Chociażby kwestia wakacji i samochodu. To jest podniesienie standardu.

[Feanor]

 

Dopisek dla MaKK. Napisałeś: Dla mnie nieporozumieniem są ludzie wykorzystujący kasę na własne widzi mi się, typu wakacje, samochody itd. Przecież to powinna być kasa dla dzieciaka.

Otóż nie.

 

Dla mnie to powinna być kasa dla dziecka. Może po prostu jestem złym rodzicem ;)

No i znowu :/ Nikt nie broni Ci postępować w taki sposób z tymi pieniędzmi, zrozum jednak, że Ci którzy je wydają na samochód również niekoniecznie są rodzicami złymi. Tym bardziej, że do tego właśnie te pieniądze miały być.

[Makk]

 

 

Poza tym, to atakujesz ten program z pozycji: "rodzice używają sobie tych pieniędzy i dla dzieciaków nic nie zostanie" i w ten sposób zupełnie przestrzeliwujesz, bo te pieniądze miały być dla rodziców (zarówno w oficjalnych założeniach jak i w tych spekulowanych).

Dlatego napisałem, że moim zdaniem powinny. Moim zdaniem. A co robią ludzie, to ich problem i ewentualna nieumiejętność gospodarowania kasą.

 

 

 

No i znowu Nikt nie broni Ci postępować w taki sposób z tymi pieniędzmi, zrozum jednak, że Ci którzy je wydają na samochód również niekoniecznie są rodzicami złymi. Tym bardziej, że do tego właśnie te pieniądze miały być.

No i znowu ;) Dla mnie te pieniądze mogłyby być nawet i na wódkę rozdawane czy inne rzeczy. Wydaje mi się, iż ważniejsza w tym momencie powinna być kwestia na co to wydam. Ja swoje zdanie odnośnie tego napisałem.

 

Temat rzeka, możemy nad tym dyskutować kolejne i 100 stron każdy ma jakiś tam pogląd na to, a widać, że i inny co człowiek.

Myślę, że możemy na spokojnie poczekać z pół roku, może rok i zobaczyć w jakim kierunku to poszło. Czy nadal będzie. To jest bardziej ciekawe.

[Keith Flint]

 

Marginalne przypadki Polacy to nie taki naród jak piszesz. Łatwo przyszło, łatwo poszło bardziej tu do nich pasuje.

 

O matko, stereotyp nr. 4567 w tej dyskusji :roll: masz jeszcze więcej? Bo to przypomina kabarety polskie z żartami o tym jak polacy kradną auta niemcom...

 

[OT] ale w tym stereotypie trochę prawdy jest, spośrod wszystkich emigracji w UK i w Niemczech (nie znam danych z inncyh krajów), to akurat wśród naszej jest największa przestępczość

 

@Szczurek - prawdziwy liberał jest i owszem za przyjmowaniem uchodźców, ale także i za ograniczeniem socjalu, więc teza z tego tekstu jest lekko śmieszna.

[kacpergawlo]

Jaka emanacja nienawiści do biednych :o Patologia to są teksty, że tani samochód to jest widzimisie. To jest to chore spojrzenie, że jak biedny nie nocuje już w kartonie to trzeba odciąć go od pomocy bo jeszcze sobie kupi komputer albo komórkę... Takie ubrania to dla biednych nie fanaberia, a szansa zmiany postrzegania społecznego. A już czepianie się wakacji mogących być szczególnie ważnych dla psychiki dziecka jest obrzydliwe. Dochodzi do tego odczlowieczanie biednego tym ze trzeba ściśle nadzorować na co wydaje pieniądze, a niczego takiego nie wymalbus od klasy średniej. Najlepiej pokazuje absurd takiego myślenia program socjalny chyba z USA gdzie odbierano zasiłki cpunom i alkoholikom a wydatki na kontrolę znacznie przewyższały oszczędności z zabranych bo tylko margines cpal.

[ajerkoniak]

 

 

Marginalne przypadki Polacy to nie taki naród jak piszesz. Łatwo przyszło, łatwo poszło bardziej tu do nich pasuje.

 

O matko, stereotyp nr. 4567 w tej dyskusji :roll: masz jeszcze więcej? Bo to przypomina kabarety polskie z żartami o tym jak polacy kradną auta niemcom...

 

[OT] ale w tym stereotypie trochę prawdy jest, spośrod wszystkich emigracji w UK i w Niemczech (nie znam danych z inncyh krajów), to akurat wśród naszej jest największa przestępczość

 

@Szczurek - prawdziwy liberał jest i owszem za przyjmowaniem uchodźców, ale także i za ograniczeniem socjalu, więc teza z tego tekstu jest lekko śmieszna.

 

 

A jak się ma ten fakt o przestępczości (badania jakieś?) do 500+ przyznawanego w Polsce?

[Makk]

 

 

Jaka emanacja nienawiści do biednych

Nie wiem skąd to wziąłeś. Spojrzałem na ostatnie posty i nie padło żadne stwierdzenie o biednych.

 

Myślicie, że ten program dalej będzie ciągnięty kosztem różnych innych rzeczy, czy w końcu (po roku, dwóch latach) ktoś powie: sorry, nie ma skąd brać.

Bo to już w niektórych gminach się dzieje. Ludzie są odsyłani i muszą czekać.

[Ingenting]

@Szczurek - prawdziwy liberał jest i owszem za przyjmowaniem uchodźców, ale także i za ograniczeniem socjalu, więc teza z tego tekstu jest lekko śmieszna.

Moim zdaniem nie zrozumiałeś kto jest opisywany w tym tekście. Chodzi np. czytelników Gazety Wyborczej czy tym podobnych ludzi. "Liberalny inteligent".

 

Nigdzie w artykule nie pada stwierdzenie "prawdziwy liberał".

[Keith Flint]

nijak, przeciez zaznaczyłem ze to offtop

@kacpergawlo - to nie wynika z żadnej nienawiści do biednych, bynajmniej. Raczej chodzi o to, że pomoc socjalna jest mało skuteczna, i często gęsto promuje też antyspołeczną postawę, jaką jest unikanie pracy.

@Szczurek - no to mowa o łzeliberałach, pseudolewicy kawiorowej, a nie o "inteligentach liberalnych". A co do innych tez tekstu, autor nie zauważa jednego - wzrostu inflacji, jaka stanie się po nagłym wzroście płac. Dlatego też imo lepiej w tekstach natury ekonomicznej podawać dane w parytecie siły nabywczej (PPS), mniej zależna jednostka od polityki monetarnej państwa,

[kacpergawlo]

Dlatego w krajach o najszerszej pomocy socjalnej jest największe bezrobocie, oh wait... No i co to znaczy nieskuteczne? W krajach o rozsądnej polityce socjalnej jej cele realizowane znacznie lepiej od krajów o podobnej zamożności jak USA

[Makk]

 

"Według mojej wiedzy „poległ” oznacza zginął, a nie poległ na polu bitwy."

Polonistka. Kiedyś, ale jednak.

 

Reszty nie mam siły komentować. Mam wrażenie, że każdy kolejny minister EN stara się być jeszcze bardziej porąbany od poprzedniego.

 

Do tego odniósł się Prof. Bralczyk:

Prof. Bralczyk: słowo "poległ" obrosło we wzniosłe skojarzenia

O definicję słowa "polec" zapytaliśmy językoznawcę prof. Jerzego Bralczyka.

 

- Słowo "poległ" w języku codziennym i oficjalnym oznacza "zginął na polu chwały, polu bitwy". W apelach poległych mówi się o osobach, które oddały życie w walce - tłumaczy prof. Bralczyk.

- Jeśli ktoś zginął w wypadku drogowym i mówimy, że poległ, to albo mamy na myśli ogólną bitwę między kierowcami i pieszymi, albo nie umiemy używać poprawnie języka polskiego - mówi ekspert.

 

- Rozszerzanie znaczenia słowa "poległ" ma związek z poszukiwaniem bardziej wzniosłego określenia czegoś, co było wypadkiem. Mówi się, że to zaszczytne polec za ojczyznę, to słowo obrosło we wzniosłe skojarzenia - dodaje prof. Bralczyk.

 

Profesor Bralczyk tłumaczy, że słowo "polec" można użyć metaforycznie - wtedy mamy na myśli to, że komuś coś się nie powiodło. - Wszystko zależy od indywidualnego wyczucia. Ktoś może powiedzieć, że "poległ", bo nie udało mu się zapalić zapałki. Studenci żalą się często, że "polegli na egzaminie" - wyjaśnia językoznawca.

 

[Keith Flint]

@Kacpergawlo - no właśnie spojrzenie przez kontekst wskaźników społecznych, nie ekonomicznych, ech Poza tym kraje nordyckie (bo pewnie do nich pijesz) albo wypracowały sobie przewgę gospodarczą latami liberalnej polityki gospodarczej (Szwecja, Finlandia), albo mają zasoby naturalne (Norwegia, Islandia). My ani przewagi gospodarczej nie mamy (choć ostatnio podobno staliśmy sie społeczeństwem bogatszym niż Grecy), a i nasze zasoby to poza miedziowym Zagłebiem Legnicko-Głogowskim, to albo nieopłacalny w dzisiejszych czasch węgiel kamienny, albo innych zasobów mamy na tyle mało, że nic nie znaczymy na rynku światowym