Skocz do zawartości

Balet dla mas


Profesor

Rekomendowane odpowiedzi

A, tutaj, zagapiłem się podczas pracy:

Lewi obrońcy:

 

Fabio Lifrieri (20, DRL; Włochy) [22-0-2, 6.73] — zaczynał sezon jako dubler Colle na prawej obronie, lecz odnalazł się po przeciwnej stronie formacji defensywnej. Nie byłem pewien, czy jest w stanie podnieść swoją grę na wyższy poziom, ale zamierzałem dać mu szansę jeszcze co najmniej przez rok, dlatego zaproponowałem mu przedłużenie kontraktu do 2009 roku.

 

Alessandro Martinelli (19, DLC; Włochy) [5-0-0, 6.40] — młody chłopak wyciągnięty przeze mnie w przypływie desperacji z zespołu U20. Zaprezentował się zgodnie z oczekiwaniami, czyli słabo, a że przezornie podpisałem z nim kontrakt tylko na ten sezon, za miesiąc mieliśmy się rozstać.

 

Alessio Piccheri (31, DL; Włochy) [6-0-0, 5.83] — zdecydowanie najsłabszy zawodnik tego sezonu. Tak jak podejrzewałem na starcie rozgrywek, Alessio nie nadawał się do uprawiania jakiegokolwiek sportu, choć ambicje miał olbrzymie i już od paru miesięcy snuł się po klubie, opowiadając wszem i wobec, jaka to krzywda spotkała go z mojej strony. Gdyby nawet jego kontrakt nie wygasał po sezonie, i tak wyleciałby z klubu na zbity pysk.

 

Giovanni Chiappetta (20, D/MRLC/ST; Włochy) [20-1-2, 6.40] — główną zaletą Giovanniego była jego wszechstronność. Najwięcej spotkań rozegrał na lewej obronie, ale nie błyszczał w żadnej formacji. Zamierzałem zatrzymać go w klubie jeszcze na rok, oczywiście w drużynie rezerw, gdyż jako uniwersalny zmiennik mógł się nam jeszcze przydać.

 

Wnioski: Potrzebowaliśmy dwóch zawodników na tę pozycję — nowego podstawowego lewego obrońcę oraz jego zmiennika. Lifrieri nadawał się jedynie do roli gracza szerokiego składu, zaś dla Chiappetty trzymałem już miejsce w drużynie rezerw.

 

Środkowi pomocnicy:

 

Cristian Scarlato (21, DM; Włochy) [1-0-0, 7.00] — defensywnych pomocników moja taktyka nie przewidywała, a do tego ten piłkarz w żadnym wypadku nie zapowiadał się na wielką gwiazdę, dlatego też zdecydowałem się go sprzedać.

 

Fabio Crescibene (21, MC; Włochy) [16-0-0, 6.75] — próbowałem go w wyjściowym składzie, ale nie sprawdził się w tej roli i powoli przyzwyczajałem go do myśli, że następny sezon będzie dla niego ostatnim w Cosenzie, o ile nie odejdzie z klubu wcześniej. W tej chwili mógł się nam przydać wyłącznie jako rezerwowy.

 

Stefano Di Girolamo (20, MC; Włochy) [28-2-1, 7.14] — jeden z nielicznych zawodników, którzy nie mieli się czego wstydzić. Stefano zaliczył udany sezon na środku pomocy, a dwa gole z rzutów wolnych stanowiły wisienkę na jego czwartoligowym torcie.

 

Silvio Spinelli (21, MC; Włochy) [37-1-3, 7.11] — Silvio również miał za sobą udany sezon, efektowną bramkę zdobytą strzałem z dystansu i ciekawe perspektywy na przyszłość. Zamierzałem zaproponować mu nowy kontrakt, adekwatny do reprezentowanego przez niego poziomu.

 

Wnioski: Ta pozycja jako jedyna w zespole nie wymagała pilnych wzmocnień. Di Girolamo oraz Spinelli tworzyli parę dobrych środkowych pomocników, a Crescibene jako ich zmiennik prezentował wystarczające umiejętności, więc może poza jednym czy dwoma juniorami nikogo więcej na tę pozycję nie potrzebowałem.

Odnośnik do komentarza

Prawi pomocnicy:

 

Marco Fasano (20, MR; Włochy) [32-3-7, 6.66] — chyba jednak podstawowy zawodnik Cosenzy na tej pozycji. Zaliczył sporą liczbę asyst, ale występy dobre przeplatał ze słabszymi. Luigi uważał go za wielki talent, więc postanowiłem przedłużyć z nim kontrakt — ale na moich, nie jego warunkach.

 

Francesco Garritano (20, MR; Włochy) [2-0-0, 6.00] — słabiutki piłkarz, który zupełnie nie sprawdził się w pierwszym zespole, przez co znalazł się na liście transferowej.

 

Giuseppe Sanso (20, MR; Włochy) [3-0-0, 6.00] — kolejny po Garritano bardzo przeciętny zawodnik, którego zamierzałem puścić na wolny transfer po wygaśnięciu kontraktu w lipcu.

 

Alex Vicentini (20, MR; Włochy) [21-2-3, 6.43] — nie wiedziałem za bardzo, jak ocenić jego postawę. Z jednej strony dobrze wykonywał stałe fragmenty gry, zwłaszcza rzuty wolne, z drugiej grał nierówno, a do tego nie umiał utrzymać nerwów na wodzy. Chyba jednak nie nadawał się jeszcze do roli podstawowego zawodnika pierwszego zespołu.

 

Wnioski: Fasano i Vicentini sprawdzali się w roli dublerów, natomiast nie byli w stanie pociągnąć zespołu mecz w mecz. Nowy prawy pomocnik był nam więc niezwykle potrzebny.

Odnośnik do komentarza

Napastnicy:

 

Rachid Arma (22, ST; Maroko U21: 1/0) [10-4-0, 6.60] — sprowadzałem go jako zawodnika szerokiego składu, tymczasem młody Marokańczyk zrobił naprawdę spore postępy na wiosnę i parokrotnie pokazał, że tkwią w nim spore możliwości. W przyszłym sezonie być może miał szansę na miejsce w wyjściowym składzie.

 

Massimiliano Bernardini (26, ST; Włochy) [13-1-1, 6.54] — ten piłkarz miał wiosną uratować dla nas ligę, ale jego dorobek uznać można co najmniej za rozczarowujący. Jego transfer okazał się całkowicie nietrafiony i zdecydowałem, że nie będziemy dłużej trzymać go w klubie.

 

Antonio Covello (20, ST; Włochy) [11-2-0, 6.18] — słabiutki, młody napastnik, w minionym sezonie ostatnia deska ratunku w trakcie plagi kontuzji, jaka nękała naszych napastników. W przyszłym roku nie widziałem dla niego miejsca w zespole.

 

Claudio Gallicchio (29, ST; Włochy) [31-12-9, 6.77] — najskuteczniejszy strzelec i asystent Cosenzy w tym sezonie, co bardzo mnie zaskoczyło, gdyż w okresie przygotowawczym miałem o nim kiepskie mniemanie. Chciałem przedłużyć z nim kontrakt, ale zażyczył sobie wynagrodzeń z kosmosu, więc następny sezon miał być dla niego ostatnim w klubie.

 

Miguel Angel Garrone (31, ST; Argentyna/Włochy) [37-12-2, 6.49] — Argentyńczyk był bardzo nieskuteczny, ale jednak zdobył całkiem sporo bramek jak na nasze warunki. Zamierzał zakończyć po tym sezonie karierę, lecz poprosiłem go, by został w klubie jeszcze przez jeden sezon, gdyż jako doświadczony rezerwowy na pewno byłby dla nas przydatnym wzmocnieniem.

 

Amerigo Greco (21, ST; Włochy) [5-0-0, 5.80] — tragicznie słaby zawodnik, którego miejsce było na liście transferowej.

 

Francesco Ricci (20, ST; Włochy) [22-5-5, 6.82] — Francesco sprawdził się jako zmiennik, joker, który parokrotnie odwrócił losy spotkania. Tę samą rolę przewidywałem dla niego w nowym sezonie.

 

Wnioski: Potrzebowaliśmy przynajmniej jednego klasowego napastnika, partnera dla Army lub ewentualnie Gallicchio, którzy powinni być motorem napędowym naszej ofensywy w walce o awans.

Odnośnik do komentarza

Bramki:

 

1. Miguel Angel Garrone — 12 ®

2. Claudio Gallicchio — 9

3. Francesco Ricci — 5

Asysty:

1. Claudio Gallicchio — 9 ®

2. Marco Fasano — 7

3. Francesco Ricci — 5

 

Średnia:

 

1. Stefano Di Girolamo — 7.14 ®

2. Silvio Spinelli — 7.11

3. Alessandro De Milato — 6.86

 

MVP:

 

1. Stefano Di Girolamo — 3 ®

2. Antonio Fischetti — 2

3. Alessandro Mosca — 3

Odnośnik do komentarza

Ano, ®rekord klubu.

 

4 czerwca zawodnicy rozjechali się na urlopy. Parę dni później zadzwonił do mnie Garrone, który stwierdził, że wakacyjne nieróbstwo tak mu się spodobało, iż nie zamierza wracać już do klubu i na 100% zakończy latem karierę. Drugi raz nie zamierzałem go prosić o zmianę decyzji, gdyż w budowanym przeze mnie zespole pełniłby jedynie rolę rezerwowego.

 

Pos   | Inf   | Team			| Pld   | Won   | Drn   | Lst   | For   | Ag	| G.D.  | Pts   
1st   | C	 | Cervia		  | 34	| 18	| 10	| 6	 | 54	| 35	| +19   | 64	
2nd   | P	 | Andria Bat	  | 34	| 17	| 12	| 5	 | 51	| 28	| +23   | 63	
3rd   |	   | Taranto		 | 34	| 16	| 14	| 4	 | 49	| 28	| +21   | 62	
4th   |	   | Viterbo		 | 34	| 17	| 9	 | 8	 | 52	| 32	| +20   | 60	
5th   |	   | Vigor Lamezia   | 34	| 15	| 11	| 8	 | 49	| 35	| +14   | 56	
6th   |	   | Gela			| 34	| 14	| 12	| 8	 | 53	| 38	| +15   | 54	
7th   |	   | Gallipoli	   | 34	| 16	| 6	 | 12	| 51	| 38	| +13   | 54	
8th   |	   | Real Marcianise | 34	| 15	| 8	 | 11	| 47	| 38	| +9	| 53	
9th   |	   | Nocerina		| 34	| 11	| 15	| 8	 | 44	| 36	| +8	| 48	
10th  |	   | Cisco Roma	  | 34	| 11	| 14	| 9	 | 42	| 40	| +2	| 47	
11th  |	   | Giugliano	   | 34	| 13	| 6	 | 15	| 48	| 50	| -2	| 45	
12th  |	   | Modica		  | 34	| 10	| 12	| 12	| 27	| 35	| -8	| 42	
13th  |	   | Fano			| 34	| 10	| 10	| 14	| 38	| 44	| -6	| 40	
14th  |	   | Cosenza F.C.	| 34	| 10	| 8	 | 16	| 42	| 58	| -16   | 38	
15th  | R	 | Rieti		   | 34	| 6	 | 17	| 11	| 33	| 41	| -8	| 35	
16th  |	   | Brindisi		| 34	| 6	 | 6	 | 22	| 40	| 67	| -27   | 24	
17th  | R	 | Rende		   | 34	| 5	 | 8	 | 21	| 27	| 66	| -39   | 23	
18th  | R	 | Pro Vasto	   | 34	| 4	 | 6	 | 24	| 30	| 68	| -38   | 18

Odnośnik do komentarza

Sezon 2006/2007 w liczbach

 

Rozgrywki ligowe

 

Anglia:

Czołówka Premiership: 1. Liverpool, 2. Chelsea, 3. Man Utd

Spadek z Premiership: 18. Portsmouth, 19. Fulham, 20. Birmingham

Awans do Premiership: 1. Leeds, 2. Blackburn, 5. Crystal Palace

Puchar Anglii: Blackburn (2:0 z Chelsea)

Najlepszy piłkarz: Paulo Ferreira (28, DR; Portugalia: 38/2) — 7.82 (Chelsea)

Król strzelców: Jermain Defoe (24, ST; Anglia: 22/10) — 23 (Arsenal)

 

Francja:

Czołówka Ligue 1: 1. Bordeaux, 2. Monaco, 3. Paris-SG

Spadek z Ligue 1: 18. Strasbourg, 19. Ajaccio, 20. Toulouse

Awans do Ligue 1: 1. Amiens, 2. Bastia, 3. Guingamp

Puchar Francji: Auxerre (3:0 z Rennes)

Najlepszy piłkarz: Patrice Evra (26, DM/AML; Francja: 22/0) — 7.83 (Monaco)

Król strzelców: Pauleta (34, ST; Portugalia: 82/38) — 21 (Paris-SG)

 

Hiszpania:

Czołówka PD: 1. Real Madryt, 2. Barcelona, 3. Espanyol

Spadek z PD: 18. Getafe, 19. Albacete, 20. Celta

Awans do PD: 5. Numancia, 6. Lorca, 7. Conquense

Puchar Hiszpanii: Real Madryt (2:1 z Villarreal)

Najlepszy piłkarz: Iván Helguera (32, DC/DM; Hiszpania: 53/3) — 7.80 (Real Madryt)

Król strzelców: Luis Fabiano (26, ST; Brazylia: 14/6) — 20 (Sevilla)

 

Niemcy:

Czołówka 1. Bundesligi: 1. Bayern, 2. Schalke, 3. Stuttgart

Spadek z 1. Bundesligi: 16. Hannover, 17. Aue, 18. Mainz

Awans do 1. Bundesligi: 1. Fürth, 2. 1860 Monachium, 3. Karlsruhe

Puchar Niemiec: Leverkusen (2:1 z Dreznem)

Najlepszy piłkarz: Florian Kringe (24, MC; Niemcy U21: 4/0) — 7.78 (Dortmund)

Król strzelców: Boško Balaban (28, AMR/ST; Chorwacja: 32/11) — 16 (Hannover)

 

Polska:

Czołówka OE: 1. Legia, 2. Groclin, 3. Korona Kielce

Spadek z OE: 14. KSZO Ostrowiec, 15. Arka, 16. Ruch Chorzów

Awans do OE: 1. Amica, 2. Radomiak, 3. Widzew

Puchar Polski: Wisła (3:1, 3:1 z Odrą Wodzisław)

Najlepszy piłkarz: Sławomir Święcki (31, DRC/DM; Polska) — 7.65 (Cracovia)

Król strzelców: Krzysztof Ulatowski (26, ST; Polska) — 17 (Wisła Płock)

 

Włochy:

Czołówka Serie A: 1. Milan, 2. Juventus, 3. Inter

Spadek z Serie A: 18. Livorno, 19. Reggina, 20. Torino

Awans do Serie A: 1. Modena, 2. Chievo, 3. Catania

Puchar Włoch: Milan (1:1, 1:0 z Interem)

Najlepszy piłkarz: Valentin Vasile Nãstase (32, SW/DC; Rumunia: 1/0) — 7.97 (Bologna)

Król strzelców: Andrij Szewczenko (30, ST; Ukraina: 79/34) — 20 (Milan)

 

Puchary klubowe:

 

Liga Mistrzów: Arsenal (2:1 z Barceloną)

Puchar UEFA: Chelsea (2:1d z Man Utd)

 

Rozgrywki międzynarodowe:

 

Mistrzostwa Świata 2006: Anglia (1:1k z Holandią)

Złoty Puchar CONCACAF 2007: Brazylia (2:1 z Kostaryką)

Mistrzostwa Europy U19 2007: Białoruś U19 (2:1 z Holandią U19)

Mistrzostwa Ameryki Południowej U20 2007: Argentyna U20

 

Nagrody indywidualne

 

Złoty But: Serhij Riebrow (33, ST; Ukraina: 69/14) — 28/42 pkt (Dynamo Kijów)

Zawodnik roku: Michael Ballack (30, AMC; Niemcy: 75/36) — Bayern

Piłkarz roku: John Terry (26, DC; Anglia: 35/1) — Chelsea

Odnośnik do komentarza

Podsumowanie sezonu miało miejsce w klubie 30 czerwca. Szczególne wyróżnienie spotkało dwóch naszych zawodników — Stefano Di Girolamo trafił do jedenastki sezonu Serie C2/C, choć w charakterze rezerwowego, a Claudio Gallicchio otrzymał nagrodę od naszych kibiców. Zarząd poinformował, że trudna sytuacja finansowa klubu zmusiła działaczy do udostępnienia mi zaledwie 4.000 funtów (35%) na transfery, zarazem wyrażając zadowolenie z rezultatu osiągniętego przez Cosenzę w kończącym się sezonie. Zadanie na nowy rok nie uległo zmianie — miałem spróbować utrzymać zespół w czwartej lidze.

 

Na uroczystości pojawiło się też trzech nowych zawodników Cosenzy. Mauro Esposito (15, MC; Włochy) i Paolo Paolucci (15, MRC; Włochy) byli wychowankami klubu i czekała ich jeszcze długa droga do pierwszego zespołu. Natomiast młody Gabriele Tovani (17, GK; Włochy), który przeszedł do klubu z trzecioligowej Spezii, miał spore szanse na debiut w wyjściowej jedenastce już w tym sezonie.

 

Czerwiec 2007

 

Bilans (Cosenza): —

Serie C2/C: 14. [—], 38 pkt, 42:58

Puchar Serie C: 5. Grupa K (0:3 z Salernitaną, 1:4 z Potenzą, 0:2 z Brindisi, 1:1 z Gallipoli) — 5. miejsce

Finanse: -363.083 (w ostatnim miesiącu -25.145)

Budżet transferowy: 17.000 funtów (35% z transferów)

Budżet płac: 10.500 funtów (wykorzystane 9.658 funtów)

Nagrody: Stefano Di Girolamo (jedenastka sezonu)

 

Transfery (Polacy):

 

1. Konrad Gołoś (24, DM/MLC; Polska) z Cracovii do Odry Wodzisław za 575.000 funtów

2. Filip Burkhardt (20, AMC; Polska U19) z Odry Wodzisław do Bełchatowa za 575.000 funtów

3. Piotr Bański (32, ST; Polska) z Odry Wodzisław do Lecha za 275.000 funtów

 

Transfery (cudzoziemcy):

 

1. Marcelo (19, D/WBL; Brazylia U21: 2/0) z Fluminense do São Paulo za 2.200.000 funtów

2. Goran Pandew (23, AMRLC/FC; Macedonia 32/11) z Udinese do Lazio za 1.600.000 funtów

3. Witalij Kutuzow (27, AMRLC/FC; Białoruś: 18/5) z Milanu do Sampdorii za 1.600.000 funtów

 

Ligi świata:

 

Anglia: —

Francja: Bordeaux [+3] (M)

Hiszpania: Real Madryt [+19] (M)

Niemcy: —

Polska: —

Włochy: —

 

Polskie kluby w pucharach:

 

Puchar Intertoto:

1. runda: Cracovia (1:3, 0:0 z Żalgirisem)

 

Reprezentacja Polski:

02.06.2007 EME Malta — Polska 2:1

06.06.2007 EME Polska — Hiszpania 0:2

 

Ranking FIFA: 1. Holandia (1110), 2. Anglia (1100), 3. Brazylia (1071), 16. [—] Polska (751)

Odnośnik do komentarza

1 lipca oznaczał początek letniej sesji transferowej, a więc dla mnie pierwszą prawdziwą możliwość przebudowania zespołu pod moje oczekiwania. Zarząd chyba wiedział, co się szykuje, gdyż podniósł klubowy fundusz płac, a do tego zasilił konto klubu 160.000 funtów w gotówce, co oddaliło od nas widmo bankructwa.

 

Zgodnie z zapowiedzią nie miałem litości dla zawodników, którzy byli za słabi na grę w Cosenzie albo nie chcieli podpisać z nami kontraktów na moich warunkach. Z klubu na wolny transfer po wygaśnięciu kontraktu odeszli więc Alessandro Martinelli (19, DLC; Włochy) [5-0-0, 6.40; 1s], Michele Impiccichè (27, DC; Włochy) [31-0-2, 6.84; 3s], Giuseppe Sanso (20, MR; Włochy) [9-0-0, 6.00; 4s], Ernesto Orsino (21, ML; Włochy) [42-8-3, 6.69; 4s] i Alessio Piccheri (31, DL; Włochy) [18-0-0, 6.92; 3s]. Kolejnych czterech piłkarzy zmieniło zaś barwy klubowe; Aldo Carbone (22, GK; Włochy) [18-0-0, 6.44; 3s] za darmo przeszedł do Giarre, Amerigo Greco (21, ST; Włochy) [5-0-0, 6.00; 3s] za 1.000 funtów (50%) zasilił drużynę Sapri, Massimiliano Bernardini (26, ST; Włochy) [13-1-1, 6.54; 1s] za 14.000 funtów (50%) przeniósł się do Geli, naszego czwartoligowego rywala, a Francesco Garritano (20, MR; Włochy) [16-0-0, 6.14; 3s] za 35.000 funtów (50%) został zawodnikiem amatorskiego Noicattaro. Los następnych kilku zawodników miał się rozstrzygnąć w przeciągu kilku dni.

Odnośnik do komentarza

Kiedy Ty możesz tylko Basków, co nie?

 

Oczywiście te czystki przeprowadzone były z myślą o uwolnieniu funduszy na wzmocnienia, które potrzebne były na wszystkich bez wyjątku pozycjach. Piłkarzy zamierzałem sprowadzać za darmo, ale w tym celu nie mogłem żałować pieniędzy na ich wynagrodzenia, mając nadzieję, że lepsza gra przyciągnie więcej kibiców i jakoś wyjdziemy na zero.

 

Naszym nowym podstawowym bramkarzem został bardzo doświadczony Grégory Malicki (33, GK; Francja), którego ściągnąłem z francuskiego pierwszoligowca Lille. Na lewej obronie o miejsce w wyjściowym składzie rywalizować mieli Juan Luis Guirado (27, DLC; Hiszpania) sprowadzony z trzecioligowego hiszpańskiego Burgos, oraz bardzo utalentowany Andrea Raggi (23, DLC; Włochy), którego poprzednim klubem było drugoligowe Empoli. Absolutnym pewniakiem na środku defensywy zostać miał kolejny były piłkarz Lille, Mickaël Bertand (22, SW/DC; Francja), a jako zabezpieczenie na wypadek plagi kontuzji z Taranto sprowadzony został jeszcze Pasquale Martinelli (30, DC; Włochy). Znalazłem też nowego prawego obrońcę w osobie perspektywicznego Mohameda Chachoue (19, DR; Francja U19), z którego zrezygnowało drugoligowe Gueugnon.

 

Na trzy pozostałe pozycje, z obsadą których miałem problemy w zeszłym sezonie, sprowadziłem po jednym nowym zawodniku. Lewa pomoc w nowym sezonie należeć miała do doświadczonego Turka Semira Devoliego (30, D/WB/ML; Turcja), wyjętego przeze mnie z grającego w Regionallidze Chemnitz. Na przeciwległą stronę drugiej linii sprowadziłem Maurizio Peluso (22, AMRC; Włochy), któremu znudziło się grzanie ławy w trzecioligowej Pisie. I wreszcie naszym nowym asem ataku został — a przynajmniej taką miałem nadzieję — Nicola Chico (24, AM/FC; USA/Włochy), wyszukany przez moich scoutów w rezerwach trzecioligowej Pisy.

 

Przy takich wzmocnieniach nie wszyscy zawodnicy ze starego składu Cosenzy byli mi jeszcze potrzebni i dwóch obrońców, którzy nie chcieli podpisać nowych kontraktów z klubem, Mario Turano oraz Giovanni Chiappetta, za swój upór nagrodzeni zostali wystawieniem na listę transferową.

Odnośnik do komentarza

Dobry scout dobra sprawa

 

Z takim to zespołem wkraczałem w okres przygotowawczy. Składało się nań sześć sparingów z różnej klasy rywalami; naszymi przeciwnikami były Castrovillari (Serie D; H), rezerwy Lazio (H), Manfredonia (C2/B; A), Benevento (C1/B; H), Palmese (D; H) i Ostuni Sport (D; H). Sama liga wydawała się być odrobinę łatwiejsza niż przed rokiem, gdyż do naszej grupy doszło jedynie dwóch spadkowiczów z trzeciej ligi, Juve Stabia oraz Vittoria, a stawkę uzupełniła aż czwórka beniaminków, Angri, Centese, Paganese i Sorrento.

Odnośnik do komentarza
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...