z0nk

Odcinek 26 – nieśmiertelny demon wcale nie ma lekko Basileus Ridżos Niedźwiedź zaczął planować co zrobi w czasie swego spodziewanie długiego życia. Pierwszy krok zaskoczył wszystkich. Opuścił on kult Lucyfera. Uznał, że większą potęgę zbuduje współpracując z asasynami. W końcu w swoim życiu zarżnął już około 20 ludzi, a może i więcej, a przecież miał dopiero 28 lat. Idealny kandydat do bractwa zabójców prawda? Na łożu śmierci matka Ridżosa przyznała, że nie jest on synem Hierotheosa, a tajemniczego mężczyzny zwącego się Sławek. Znawcy języków uznali, że chodzi o Slavoja, albo Slawomira, ale mimo umierania przez chorobę niszczącą płuca kobieta była pewna swoich słów. Ridżos nie tylko mordował swoich wrogów politycznych, ale też zamykał ich w lochach. 14.09.1156 lider intrygi mającej zabić basileusa Achai, dux Ioulianos umknął sprawiedliwości i zaczął 4. rewoltę przeciw obecnemu władcy. Krótko po tym imperator z Achai zakończył książkę: Jakby na poparcie swego dzieła basileus zmiażdżył niepokornego duxa. Stracił on hrabstwo Methone, co sprawiło, że władca znowu miał pełną kontrolę nad księstwem Achaja! Ioulianos stracił też hrabstwo Rhodos i trafił do głębokiego lochu. Na świat przyszedł Eugenios będący geniuszem. Zajęty intrygami Ridżos zapowiedział osobiste edukowanie swego syna. Dwa miesiące później umiera jego matka Arda. Basilissa odeszła w efektowny sposób wraz z wychodkiem oglądała małą wieś w pobliżu Konstantynopolu z lotu ptaka! W związku z tym Ridżos szybko dokonał morderstwa Solviego Gerossona. Dlaczego o tym wspominamy? Gdyż był to król Saxonii.. i mąż niejakiej Desideraty, ex żony cesarza Francji! Co najważniejsze miała ona mocne roszczenia do królestwa Lombardii, którego władca pałał nienawiścią do basileusa Achai i nawet zawarł sojusz z Bizancjum. Naturalnie Desiderata drugi raz mogła się poszczycić rolą cesarskiej żony. 26.05.1159 Imperium Achai ruszyło na wojnę z królestwem Lombardii. Ridżos był w pełni świadom, że nie uda mu się włączyć go do terenów swego cesarstwa, ale wolał mieć wdzięczną żonę za sąsiada, aniżeli pałającego nienawiścią zazdrośnika (zwłaszcza, że uwiódł i zapłodnił jego żonę, a następnie publicznie odrzucił bękarta z tego związku). Mimo sojuszu Bizancjum nie miało szans pomóc Lombardii. Dux Dyrrachion ze wsparciem księżnej Moesii skutecznie związał imperium wojną. Walki z Lombardią nie trwały długo, ale były krwawe. Doszło do 4 wielkich bitw. Pierwszą wygrali atakowani, gdzie 9 tysięcy Achajczyków nieopatrznie wmaszerowało na wzgórza bronione przez ponad 8 tysięcy makaroniarzy. Straty to 3,5 tysiąca Greków i ledwie 700 Włochów. Kolejne trzy to już skuteczne pogromy pod światłym przywództwem samego basileusa. Łącznie Grecy stracili w tych pozostałych starciach około 5 tysięcy zbrojnych przy ponad 20 tysiącach atakowanych! Desiderata zasiada na tronie Lombardii! Teraz zostało Ridżosowi zabić jej obie córki i następcą tronu zostanie Burakodopulos (naturalnie najpierw należy spłodzić odpowiedniego kandydata/kandydatkę). Trzy miesiące po wojnie odezwały się znowu frakcje w imperium. Dwie przekroczyły niepokojące 120%. Szybka czystka sprawiła, że w lochach wylądowało aż 5 wasali. Aresztowania zatrzymał dopiero hrabia Konstatios z Naxos wzniecając 5. rebelię. Wytrzymał pół roku. Najważniejsze, że frakcje straciły prawie połowę swoich sił. 01.03.1163, 4 lata po ślubie w końcu rodzi się córka Desideraty i Ridżosa - Margarita. Jest też geniuszem (po tatusiu!). Warto dodać, że basileus wyrżnął w między czasie szóstkę następców tronu Lombardii, ale nadal nie był wskazywany jako następca więc pozostało zabijać niepokornych wasali i sąsiadów co na pewno ostatecznie dawało lepsze efekty. 4 lata minęły od wojny domowej, a raczej wojenki. 03.05.1164 Achaja ruszyła na hrabstwo Foggia, stolicę Bizancjum. W 11 miesięcy Ridżos dopiął swego i w efekcie stworzył księstwo Benevento. Zdobycze otrzymał syn władcy - Juliusz. 10 lat Ridżos czekał na dołączenie do asasynów. Nie doczekał się, w końcu postanowił zasilić szeregi hermeneutyków. Naturalnie można było się spodziewać po nim błyskotliwej kariery w tym bractwie. Achaja zaś wylizała rany i ruszyła na królestwo Afryki, które oderwało się prawie dekadę temu od Lombardii, gdy władzę przejęła Desiderata. Celem wielkiego Ridżosa była Capua, co miało uzupełnić wymagane części de jure królestwa Sycylii. Afryka mogła nawet powstrzymać na dłużej zapędy największej militarnej potęgi świata. Ale nieletnia królowa, a raczej jej regent popełnili błąd. Swój doomstack liczacy 30 tysięcy rozdzielili na pięć części! Te szybko wyłapał korpus dowodzony przez Ridżosa i w osiem miesięcy Achaja wygrała wojnę. Basileus założył księstwo Neapol i uzurpował od królowej Afryki królestwo Sycylii! Jak to bywa po większej wojnie znowu frakcje ruszyły z roszczeniami. Ponownie do lochów trafiło kilku wasali, dokładnie czterech, w tym naprawdę zdolny prostrator. Tym razem rebelię zaczął dux Komitas z Wysp Egejskich. Wytrzymał 4 miesiące i stracił swoje oba tytuły. Co ważne księstwo wysp Egejskich wróciło pod berło Buraków. Warto może wspomnieć o planach Ridżosa Niedźwiedzia. Po pierwsze warto pamiętać, że był to tatusia synek i zgodnie z wolą ojca (szatana przyp. aut.) zamierzał pogrążyć władzę katolików, a najlepiej wszystkich chrześcijan. Zamierzał w końcu przejść na taoizm, który chociaż wielbił go za nieśmiertelność. W tym celu Pan Dao, medyk otrzymał płodną żonę i za kilkanaście lat zamierzał hajtnąć się z jedną z jego córek. Co dalej? Wiadomo. Bał się tylko reakcji wasali. Co prawda większość i tak go nienawidziła przez szatańskie korzenie, a jedynie nieliczni darzyli go ciepłymi uczuciami. Zmiana wiary basileusa mogła wiązać się z rewoltą, z którą mógłby sobie nie poradzić bez odpowiednich sojuszników. Po drugie Bizancjum. Postanowił, że za jego rządów przejmie to imperium. Obecnie miał kontrolę nad 60% de jure terenów, a jak wiadomo potrzeba 80%. To oznaczało, że zbliżała się wojna z królestwem Armenii. Po trzecie katolicy. Celem numer jeden stał się Watykan. 11.04.1172 papież musiał uznać Ridżosa za swego suwerena. To swoją drogą była trudna wojna, gdyż najął on 20 tysięcy najemników. Na szczęście nie mieli oni szans z zaprawionymi w bojach Grekami.

Do głowy mi przychodzą zwroty "turniejowe", albo "pucharowe" spotkania, ale raczej nie brzmi to jak coś czego używa się oficjalnie.

Kto tego nie zna czasem trzeba przeczekać, czasem komuś wbić sztylet w zadek. Problem w tym, gdy to problemu wcale nie chce naprawić

Z tym prestiżem to troszkę się naczekamy

I w razie gdy znudzi Ci się taki idealny władca chyba pojawia się po iluś dekadach opcja samobójstwa, ale tego akurat nie jestem pewien. To mój pierwszy wszak ;D Jaram się jednak i pewnie jeżeli uniknę mordów (a z taką intrygą nie powinno to być aż tak trudne) to dogram nim do końca ten zapis. A i bitwy to póki co pikuś. Ot przy 7 tysiakach przy ataku awanturnika oglądałem bitwę i trait trickster sprawił, że oddziały prowadzone przez Ridżosa dokonały rzezi niewiniątek

Nowe słowo na dziś Bizancjum takie wielkie W ogóle Twój świat jakoś tak zupełnie inaczej wygląda niż u mnie Na tym etapie Francja już była wielkim blobem, Bizancjum było na równi pochyłej, w Europie Środkowej i Wschodniej miałem jeden wielki burdel, a Anglia nigdy nie zjednoczyła całej Wielkiej Brytanii.

o ja... o... eh.. jak dobrze, że Ridżos jest nieśmiertelny! Trochę problemów to eliminuje, a jakoś podświadomie dałem mu skupienie na uwodzeniu, aczkolwiek coś mało tych dzieci póki co robi, ale praktycznie każdy podryw kończy sukcesem. Ale kto by nie leciał na takie staty! I na tyle terenów pod berłem tego basileusa ^^ W każdym razie rozumiem co muszę uczynić. Ridżosowi przetrwała jedna siostra, a więc czas ją wyrwać! Aż żałuję, że grałem w trybie offline ten zapis bo mi achievementów nie zalicza, a pewnie jakiś jest za nieśmiertelnego i za dziecko szatana. W każdym razie zawsze przy evencie z nieśmiertelnym moja postać ginęła, a tu... no najlepsza gra ever a zaczynałem się irytować zbyt wielkim imperium

Odcinek 25 – demony są nieśmiertelne W końcu i na Januszosa przyszedł czas. Demoniczne dziecię zamordowało jedynego męskiego syna basileusa i dzieliło go od tronu zarżnięcie już tylko wnuka basileusa. Wcześniej jednak Hierotheos Wielki musiał stanąć 16. raz na czele swej armii. 6. rebelia przeciwko basileusowi wybuchła przez nieudane pojmanie duxa Diogenesa Strasznego. Walki trwały 4 miesiące i w efekcie wasal stracił księstwo Bononia oraz oczy. Hierotheos z lękiem wyczekiwał dnia 27 grudnia roku pańskiego 1142. Tak to dzień gdy Ridżos miał osiągnąć pełnoletność. Oczywiste było, że jest dzieciem nie basileusa, a szatana. Jak można się było spodziewać wyrósł z niego prawdziwy potwór. Dokładając parę tytułów szlacheckich naturalnie Hierotheos zrobił sobie z syna sojusznika. A ten już 9 dni później zamordował swego nieletniego bratanka i został następcą tronu! Wydawało się, że Ridżos postanowił wykończyć nawet ojca, gdy w maju zmogła go choroba i przykuła do łóżka na dwa miesiące. Wszystkie symptomy zarazy jednak skutecznie zwalczył nadworny lekarz Pan Dao. Basileus teraz mógł być szczęśliwy, gdy przypomniał sobie, że tego znachora sprowadził w zamian za mało użytecznego dworzanina, któremu ucięto przyrodzenie. Mimo iż Achaja przez liczne konflikty wewnętrzne nie brała udziału za bardzo w zagranicznej polityce, otrzymywała wszystkie newsy. Tak do uszu Greków dotarła nowina iż ruszyła krucjata na... Anglię. Okazało się, że koronę Angielską odziedziczył poganin, wyznawca germańskiej religii. I ledwie po dwóch latach jego rządów papież stwierdził "Bóg dawno nie żądał od nas nawrócenia niewiernych. W końcu dał mi znak, aby nasze miłosierdzie skierować ku Anglii i przywrócić tam katolickie rządy. Deus vult!" Hierotheos nigdy nie dowiedział się jaki był wynik krucjaty. 09.12.1145 zmarł śmiercią naturalną. HIEROTHEOS WIELKI (1105 - 1145) RIDŻOS (od 1145) 4. basileus Achai 13. tyran Achai; 7. tyran Bułgarii; 6. tyran Serbii; 5. tyran Wallachii; 4. tyran Grecji książę Tracji, Koryntu i Aten Niech żyje basileus. Dziecko szatana i to prawdziwe dziecko szatana zostaje władcą drugiej potęgi światowej! Jest geniuszem o wielkiej sile. Krew Lucyfera sprawia iż jest okrutny, leniwy, chciwy, pełen żądzy i oczywiście opętany. Dodajmy do tego jeszcze przebiegłość i arbitralność. Wszystkiego dopełnia cierpliwość władcy. Człowiek bezwzględny, ale idealny do prowadzenia wielkiego imperium. Niech żyje basileus Ridżos! Naturalnie jako potomek władcy piekieł momentalnie został przywódcą kultu lucyfera zaraz po osiągnięciu pełnoletniości. Basilissą jest dalsza krewna władcy Arda. To przeciętna kobieta co dziwi, ale w sumie to ojciec wybrał ją swemu synowi. Co ważne Achaja ze zmianą władzy weszła w wielką wojnę. Ridżos walczył z badshahem Ghalib z Imperium Relizane. Co gorsza w tej wojnie brał udział badshah Francji (tak znowu muzułmanin rządził żabojadami). Wojna jednak przeszła pod Achaję w stanie 95% i po jednej bitwie już zawarto pokój zdobywając dodatkowe księstwo dla Greków. Nowy władca zaczął z przytupem. Uznał, że dux Sergios Okrutny z Aegan Islands ma za dużo władzy i za dużo wpływów. Próba pojmania zakończyła się fiaskiem i zaczęła się 1. rewolta przeciwko basileusowi. Na domiar złego dwa miesiące później Lombardia ruszyła na Achaję celem odbicia Tripolitanii. Minęły jeszcze dwa miesiące i po rytuale ku czczi Lucyfera w końcu ekumeniczny patriarcha uznał iż miarka się przebrała i ekskomunikował basileusa. Ten się nijak tym nie przejął. Ba nawet wysłał gratulacje papieżowi. W listopadzie 1146 roku zakończyła się krucjata na Anglię. Tereny te otrzymali dobrze znani z historii Grekom rycerze Kalatrawy. Ciekawe czy przetrwają na wyspach. Dokładnie rok trwała wojna domowa z Sergiosem. W końcu został wtrącony do ciemnicy. Do tego stracił księstwo Aegan Isles i hrabstwo Abydos. A pół roku później kończy się wojna z Lombardią. Makaroniarze płacą Grekom 3,5 tysiąca trybutu i tracą ogromne ilości prestiżu! I tutaj kpina. Basileus zyskał przydomek. Od teraz był znany jako Ridżos Niedźwiedź. Czy władca zamierzał odpocząć? Wręcz przeciwnie. Dwa tygodnie po wygraniu walk z Lombardią wybrał trzech najsilniejszych i najgroźniejszych wasali. I spróbował ich zamknąć. Kazdy się wymknął. Do tego nieproszony dołączył nieletni Alexandros III z Dioclea. Nawet gdyby współpracowali, razem nie przekraczali 30% siły basileusa. Walki trwały do 05.09.1148, a więc 10 miesięcy. Dux Chrysogonos z Neapolu był nieletni i odziedziczył wojnę po swym ojcu, który zginął w czasie walk. Mając na uwadze, że wasale nie pałają miłością do niego, Ridżos postanawia więc wypuścić dzieciaka bez konsekwencji (sama niechęć do poprzednika odejmowała od 15 do 50 pkt, a do tego każdy wiedział, że jest w kulcie szatana co też zabierało w pytę pkt u wielu). Dux Juliusz z Naxos oddał naturalnie hrabstwo Naxos, a do tego też Kyzikos. To pierwsze dostał jego najstarszy syn Konstantinos, a drugie jego drugi legalny syn Basileios. W przeciwieństwie do ojca Ridżos nie oślepiał więźniów, a trzymał ich w najgłębszych lochach jak eksponaty. To samo spotkało więc i ostatniego wasala, Theophylaktosa II, przyjaciela świętej pamięci ojca obecnego władcy. Stracił on księstwo Armeniacon i hrabstwo Amisos. Księstwo oddane zostało księżnej Eudokii z Paphlagonii, która swoją drogą została opętana przez basileusa. Hrabstwo dostał zaś bękart Theophylaktosa niejaki Evrard. Ostatni buntownik to nieletni Alexandros III. W związku z tym, że dołączył do rebeliantów stracił on księstwo Dioclea, które otrzymał zaufany wasal Gregoras III z Armenii. A i w czasie walk doszło do tego, przypominam iż Ridżos to dziecię szatana: 26.04.1149 na świat przyszła nieślubna córka władcy Noushin. Nadworna nauczycielka (geniuszka i quick więc warto ją trzymać!) Morgana to jej matka. I pewnie nawet legitymizowałby ją, ale Arda zaszła w końcu w ciążę. 15.11.1149 urodził się Juliusz, następca tronu! Gdyby basileus był pobożnym mężczyzną i miał więcej piety mógłby bardzo skorzystać na Jihadzie mającym przejąć królestwo Afryki. Lombardia stanęła w obliczu pojedynku z muzułmanami, którzy nie oszukujmy się, stracili na znaczeniu. Niby władca Francji był jednym z nich, ale jak tylko ruszył Jihad i on do niego dołączył w Francji wybuchła potężna rebelia. A dlaczego basileus Achai zyskałby na tym? Otóż mógłby ruszyć na wielki podbój Lombardii. Gdy nie ma tego co się lubi i tak dalej. Klątwą wyeliminował pretendenta do tronu, którego popierająca frakcja miała już 105% siły i ruszył na świętą wojnę z sułtanem Sulaymanem Wesołym z sułtanatu Taglibid. Wojna trwała 10 miesięcy i naturalnie Achaja wygrała ją, mobilizując ledwie 20% swoich armii. Najważniejsze jednak wydarzyło się w czasie walk. Władcę naszła poważna refleksja. Zebrał on swoją rade i nakazał prostratorowi zebrać drużynę mającą znaleźć odpowiedzi na jego rozważania. Mimo filozoficznych przemysleń Ridżos dawał upust też przyziemnym przyjemnościom. Aż za bardzo! Na Achaję ruszył awanturnik. Niby to nic wielkiego, zwykle ich armie są tak słabe, że gdy do dworu basileusa doszła ta nowina, jedynie ziewnął. Jakież było zdziwienie Ridżosa, gdy otrzymał raport o 30 tysiącach zbrojnych w granicach imperium 05.02.1154. Sam basileus miał do dyspozycji rezerwy w sile 7 tysięcy, powołał więc jeszcze 23 tysiące zbrojnych i ruszył w stronę najeźdźcy. Liczył na jedną wielką bitwę, ale przeciwnik popełnił błąd i rozdzielił armię na 3 korpusy. Każdy oblegał inny zamek. Ridżos podzielił armię na 3 korpusy również. Rezerwy, 12 tysięcy i 18 tysięcy. Oczywiście zmiażdżył wroga bez problemu w ledwie 7 miesięcy. Awanturnik trafił do lochu i szybciutko stracił głowę. Dosłownie. W czasie walk sprowadzono na dwór uczoną, nieznajomą mistyczkę z Afryki. Ridżos postanowił jej zaufać i przejść jej trzy próby. Poradził sobie z nimi bez problemu i 14.12.1154 stał się tym, czego każdy papież i egzorcysta boi się najbardziej: *** @Lucifer Morningstarmyślę, że możesz być bardziej niż zadowolony ze swojego apelu o modę na sukces. Patrz co się stworzyło przez Ciebie

i Tak więc jestem już pewien, że drugi raz w mej przygodzie z ck2 dorobiłem się dziecka szatana. Poza tym Ridzos ma już sporo ofiar na koncie obecnie żyje tylko jego młodsza (albo starsza) siostra. Pierwszy raz mając ten event nie nacieszyłem się, bo mi Polskę zdewastowali mongołowie i zarżnęli dzieciaka, zanim przejął władzę

Co? Jak?? Ale... co??

Najpierw był Alexander, ale został wygnany i zginał później. Januszos zginął w bitwie. Gabriel był dzieciakiem, w którym widziałem świetnego władcę i jego chciałem, ale spawn szatana go zabił. Przed nim zginął przedostatni syn Piotros, również z eventu demon spawn. Obecnie następcą jest marnej jakości dzieciak Gabriela i jestem ciekaw czy i jego diable dziecko dojedzie. Ponadto Ridżos zabił jeszcze jedna siostrę, ale i tak daleko miała do tronu. Ah i ona była geniuszką. Pierwszy geniusz Burak w tej grze i zabita zostaje przed szatana W każdym razie jeżeli wnuk Hierotheosa kipnie nastepca zostanie Ridzos i wtedy boje sie o wladce, gdyż przez eventy najmłodszy syn jest rywalem basileusa

zdanie Ci się urwało troszkę

Odcinek 24 – Wojna, wojna non stop! Poza wysadzaniem swoich wasali gównianymi bombami Hierotheos Wielki zajmował się nauką. Zbudował nawet w Konstantynopolu swoje laboratorium. Co ważne w czasie budowy spłodził kolejne dziecko i ledwie trzy miesiące po zakończeniu prac urodził się Januszos. Hierothes to zdecydowanie człowiek sukcesu. Wygrany Jihad przeciwko jego imperium, rozszerzenie granic Achai no i ojciec. Do tego w wieku zaledwie 27 lat, 04.05.1120 został liderem bractwa hermeneutycznego. Długo się tym nie nacieszył. Dokładnie 1 czerwca dotarła do jego uszu informacja iż basilissa Stephania przyprawia go o rogi. Jej wybrankiem był hrabia Isaias z Sinope. Władca wydał polecenie pojmania obojga. I dał upust swej okrutności. Stracił oboje zyskując trait kinslayer. Należało wybrac szybko nową żonę. Padło na pochodzącą z Francji: Kobieta nie próżnowała i już 10.05.1121 została matką. Na świat przyszedł Piotros. Pokój w Achai trwał widocznie za długo zdaniem basileusa. Ruszył on na świętą wojnę z sułtanem Sulayman z sułtanatu Taglibid. Celem był Armeniacon. Walki trwały 7 miesięcy i okazały się bardzo krwawe. Zginęło około 4 tysięcy Achajczyków i około 15 tysięcy wrogów. Hierotheos założył księstwo Armeniacon, które otrzymał nowy wasal Theophylaktos II. W efekcie stał się on obecnie jednym z niewielu wasali z pozytywną opinią o władcy Achai. Ich relacje poprawił fakt, ze Gabrielia z Serbii zakończyła staż u basileusa i awansowała w społeczności hermeneutycznej. Nowym praktykantem lidera bractwa został więc Theophylaktos. Udaje się doprowadzić do przywrócenia chrześcijaństwa w Francji. Emmanuel odmawiał regularnie opuszczenia tego świata, ale udało się go w końcu otruć. Niestety wszyscy dowiedzieli się o udziale basileusa Achai w tym incydencie. Nie wspominałem o cesarzu Chin, gdyż dość późno odkryłem, że mam zasięg dyplomatyczny z nim. Obecny władca lubił chrześcijan więc momentalnie otrzymał eunucha. Był to jeden z szlachetnie urodzonych dworzan. Hierotheos potrzebował nowego lekarza więc poprosił władcę Chin o odpowiedniego człowieka. Nie zawiódł się, a na dworze zawitał Pan Dao. Rodzi się kolejny syn. Ridzos* to najnowszy potomek basileusa. Zdaniem Hierotheosa przyszedł czas na uwolnienie świata od sułtanatu Bezzi. Sułtan Bezz'i Liberator musiał stanąc naprzeciwko armii Achai w świętej wojnie o Tripolitanię. Walki trwały 4 miesiące i zostały wygrane bez problemu i z niewielkimi stratami. Do tego umożliwiło to uzurpowanie dwóch hrabstw: Djerba i Tripolitanii. W czasie tej wojny zmarł cesarz Chin i stały przypływ łaski został ucięty. Obecny władca lubił wyznawców tengri, a gardził Finami i Węgrami. Pokój trwał dwa miesiące. Hierotheos ruszył na Bizancjum celem skompletowania księstwa Laodikea. 04.09.1126 Hierotheos Wielki mógł w końcu podpisać się pod swoim magnum opus! Wojna nie kończyła się, a do uszu władcy dotarła niepokojąca nowina. Ridzos wyróżniał się wśród innych dzieci. Bez uczuć, nielubiany przez zwierzęta i cieszył sie na widok krwi. Uznano go za dziecko szatana, aczkolwiek ecclesiarch uznał, że to bzdura! Udaje się zakończyć wojnę z Bizancjum i założyć królestwo Anatolia! Nowa korona w granicach imperium przyniosła problemy. Dux Sergios z Paphlagonii uznał, że należy mu się tytuł władcy Anatolii. Basileus postanowił go zamknąć, ale ten uciekł sprawiedliwości i zaczęła się 2. rebelia przeciw basileusowi Hierotheosowi Wielkiemu. Trzy miesiące po rozpoczęciu walk następca tronu Alexander z przerażeniem oznajmił ojcu, że w nocy obudził się z jakimś niewyraźnym, małym kształtem na jego klatce piersiowej. Uciekło z sykiem i przywróciło plotki o Ridzosie będącym wcieleniem szatana. Co gorsza po tym Alexander zdradził swego ojca i dołączył do Sergiosa w walce przeciwko basileusowi. Wcześniej szeregi buntowników zasilił brat władcy Iordanes Słaby z Samos. 31.12.1131 kończy się wojna domowa. Wszyscy trzej buntownicy zostają zamknięci w lochu. Sergios traci księstwo Paphlagonia i hrabstwo Herakleia. Oba tytuły otrzymał syn basileusa Gabriel. Sergios zostaje oślepiony i wypuszczony z więzienia. Iordanes traci księstwo Samos i oczy, a tytuł przejmuje najmłodszy brat Hierotheosa Paschalis z Benghazi. Najgorzej jednak władca przyjął zdradę syna. Alexander został wygnany z kraju, a miesiąc później zginął w tajemniczych okolicznościach. Hierotheos nie maczał jednak w tym palców. Świętując początek roku pańskiego 1132 i przywrócenie pokoju władca zakłada królestwo Wallachia. A w połowie kwietnia tego roku: Pokój w kraju trwał rok i trzy miesiące. Hierotheos, a dokładniej jego mistrz szpiegów odkrył intrygę mającą zakończyć jego życie. Iordanes Słaby nie odpuścił sobie nienawiści do brata i ledwo zdołał umknąć pojmaniu. Zaczęła się 3. rewolucja przeciwko basileusowi Hierotheosowi. Dołączyła do niej nieletnia księżna Simonis z Lukanii. W czasie jednej z bitw umiera 18-letni Januszos, a nowym nastepcą tronu zostaje Gabriel, naprawdę świetny materiał na przywódcę! A już dwa tygodnie później kończy się wojna domowa. Iordanes traci teraz księstwo Cyrenaica i hrabstwo Ephesos. Jako, że już był oślepiony został po prostu stracony (znowu wzmocnienie efektu kinslayer). 12-letnia Simonis również została zamknięta. Władca był łaskawy? Wręcz przeciwnie! Straciła księstwo Lukania i oczy. Wszystkie tytuły otrzymał Gabriel. W obliczu problemów z wasalami do tego wicekrólestwo Wallachia trafiło w ręce następcy tronu. Demoniczny twór ze snów znowu spróbował zabić następcę tronu Achai. Gabriel podobnie jak wcześniej Alexander umknął śmierci. Udaje się w końcu ruszyć za granicę. Wojna z Bizancjum o Armenię Mniejszą wybuchła 02.09.1135. W tym czasie Theophylaktos zakończył staż u Hierotheosa. Jego następcą u boku basileusa został jego następca tronu Gabriel. Niepokojący okazał się fakt, że demoniczna istota nie odpuszczała. Tym razem zginął 15-letni Piotros, który mógł być nawet lepszym materiałem na władcę niż Gabriel. 07.09.1136 kończy się wojna z Bizancjum i udaje się uzurpować księstwo Thracesia. Dobre nowiny przeplatają złe. Umiera Gabrielia władająca wicekrólestwem Serbii. To jedna z niewielu podległych basileusowi, która była mu wierna. Odczuł to Hierotheos gdyż 11.05.1137 w obliczu siły frakcji chcącej zmiany władcy (97,5%) postanowił zamknąć jej drugą siłę czyli duxa Sergiosa z Kravuna. Nie udało się i w Achai wybuchła 4. rewolucja przeciwko władcy! Do buntu dołączyło dwóch duxów: Hektorios the Ill-ruler z Aegan Isles i Daniel Pijak z Thessalonika (prostrator). Co gorsza po roku walk zginął Gabriel. I znowu spowodowane to było demonicznym wcieleniem! 11.09.1138 udaje się zdławić bunt. Sergios trafia do lochu i traci księstwo Kravuna, które otrzymał najstarszy żyjący syn basileusa Januszos i księstwo Rascia oddane Sergio z Wallachii. Nie udało się jednak zamknąc Daniela Pijaka i momentalnie wybuchła 5. rewolucja! Trwała 7 miesięcy i została stłumiona 13.06.1139. Daniel oddał księstwo Thessalonika i księstwo Charsianon. Te zostały oddane pobliskim wasalom. No i tradycyjnie stracił też oczy. Hierotheos Wielki rządził na tą chwilę krajem od 35 lat. W tym czasie stoczył 15 wojen z czego 7 domowych (5 buntów wasali i 2 bunty chłopskie). Dla porównania Virion syn Lucyfera brał udział w 11 wojnach podczas 51 lat panowania, a Emilia II Wielka walczyła 14 razy w 37 lat. Słowem ciężko zabijać członków dynastii, gdy 3/4 wasali to właśnie rodzina. Na szczęście gdy basileus nie może, to wasale rozszerzają granice imperium. *chciałem wpisać Ridżos, ale wiadomo ck2 nie lubi polskich literek

Prawdę mówiąc nie znam imion żadnej postaci jak podrzucisz jakieś najważniejsze osoby tego arcydzieła to ładnie je spolszczę w końcu tytuł faktycznie zobowiązuje. Pytam gdyż żadna wikipedia np przy klanie nie powie, że Rysiek to największy heros serialu, a Jerzy to w ogóle taki przeku... no wiesz

Odcinek 23 – bo prawdziwy władca musi wygrać wielką świętą wojnę Czym wyróżniał się ród Burakodopulos jeśli chodzi o aspekty wojenne? Agresją. Hierotheos wiedział, że nie może czekać w swoich granicach na wroga. Powołać mógł dokładnie 32 tysiące zbrojnych, a skarbiec spokojnie pozwalał na dodatkowe 20 tysięcy najemników. Posłał więc 20 tysięcy Achajczyków do Egiptu nękać dołączających do wojny kolejnych muzułmańskich władców. Gdy korpus afrykański oblegał kolejne twierdze, drugi korpus otrzymał zadanie eliminowania wkraczających wschodnimi granicami wojsk wyznawców Allaha. Pierwsza bitwa miała miejsce już cztery miesiące po rozpoczęciu wojny w hrabstwie Chaldea, władanym przez sułtanat Muzzafaraddin. 12 tysięcy zbrojnych z imperium zmiotło 5 tysięcy muzułmanów. Od wybuchu Jihadu Hierotheos oddał się swej paranoi i opłacał szpiegów, aby sprawdzili czy dziecko, które nosiła jego małżonka Stephania było jego. W końcu dość rzadko dzielili łoże, młody władca zdecydowanie bardziej interesował się wojaczką i zagadnieniami hermeneutyki. Okazało się jednak, że basilissa jest wierna i urodzony 24.10.1112 Alexander był następcą tronu Imperium Achai. W tym czasie miejsce miały dwie bitwy, za każdym razem korpus uderzeniowy zmierzał coraz bardziej na zachód. 10 tysięcy Achajczyków podjęło w hrabstwie Galatia 9 tysięcy islamskich wojaków. Pola spłynęły krwią głównie muzułman. Zginęło ledwie tysiąc Greków i aż 4 tysiące najeźdźców! Naturalnie basileus osobiście dowodził armią mając u boku najznamienitszych dowódców imperium, ale poza prostratorem nikt mu nie dorównywał w militarii. Druga wielka bitwa, tydzień po urodzinach Alexandra była jeszcze trudniejsza. Już tylko 8,5 tysiąca Achajczyków okopało się w hrabstwie Nikaea i podjęło armię liczącą 19 tysięcy muzułmanów. Mimo ryzyka władca osobiście stanął znowu na czele armii i stracił połowę swych ludzi, ale odparł wroga! Zginęło dokładnie 4193 Achajczyków i 11084 muzułmanów!* Równolegle zwerbował 21 tysięcy najemników, którzy mieli jedno zadanie. Zatrzymać chociaż na chwilę nadchodzący walec. Starli się z podobnymi siłami najeźdźców i z trudem wygrali. Po bitwie, w której zginęło 13 tysięcy najemników i 11 tysięcy wrogów korpus najemnych zabijaków został rozwiązany. I wtedy granicę przekroczyła armia licząca ponad 40 tysięcy zbrojnych! Nawet inwestując wszystko co miał w kufrze nie miał szans zebrać odpowiedniej armii, zwłaszcza że po chwili na horyzoncie pojawiło się jeszcze 30 tysięcy zbrojnych! Tu jednak bezcenne okazało się ofensywne zagranie i wysłanie 2/3 sił do Egiptu. Przejęcie 12 zamków i rozbicie kilku niewielkich oddziałów liczących od 2 do 6 tysięcy oraz wielkie zwycięstwa w Achai sprawiły, że wynik wojenny wynosił 91%. Hierotheos 27 listopada roku pańskiego 1112 zaproponował więc biały pokój, który został zaakceptowany. Była to najkrótsza wielka święta wojna w historii świata. Od teraz świat znał więc władcę Achai jako Hierotheosa Wielkiego! Myliłby się jednak ktokolwiek jeżeli myślałby, że basileus stał się popularny wśród wasali. Dalej większość kręciła nosem i czaiła się na zwiększenie swych wpływów. Do tego stałe grupy rabunkowe nie dawały wytchnienia. Dzięki temu jednak Hierotheos awansował na skilled tactician. Władca nie spoczął na laurach. Postanowił 02.02.1114 poprzeć roszczenia jednego ze swych wasali i ruszył na wojnę z Bizancjum o księstwo Armeniacon. Okazało się, że stawką było jedno hrabstwo ledwie, ot niedopatrzenie. Na szczęście starczyło jednak powołanie zaledwie sił należących do basileusa nie zmuszając wasali do wielkiego wysiłku. Miesiąc po rozpoczęciu walk z Bizancjum do Konstantynopola dotarła wiadomość z zachodu. 14.03.1114 oficjalnie zakończyła się krucjata na Sycylię, która wróciła pod panowanie Lombardii. Deus vult! Oczywiście Achaja pokonała bez problemu Bizancjum, a Hierotheos zyskał trochę w oczach wasali. Niestety władza to nie tylko wielkie bitwy, chwalebne triumfy i uczty. To też zdrady i trudne decyzje. Dux Virion III z Epirus przez lata zmienił swe nastawienie do bratanka władającego Achają i stał się liderem dwóch frakcji istniejących w sumie od kiedy tylko basileus pamiętał. Co gorsza Virion zaczął kombinować nad spreparowaniem roszczeń do księstwa Ateny i za nic sobie miał żądania władcy, domagającego się odpuszczenia tego. Hierotheos postanowił go za to zamknąć, ale efekt był tylko taki, że wybuchła wojna domowa. W czasie wojny urodził się kolejny potomek władcy. Januszos to kolejny syn Hierotheosa Wielkiego. Same walki z Virionem III trwały 7 i pół miesiąca. Dux stracił księstwo Epirus oraz hrabstwo Dorylaion. Zwolniony został z lochu po wcześniejszym oślepieniu. Basileus postanowił odebrane księstwo oddać exarchessie Gabrielli, która i tak już dałaby sobie odciąć rękę za władcę. Hrabstwo otrzymał nowy wasal Alexios, syn jednego z wasali popierających wzrost potęgi rady. Mimo tego siła frakcji spadła z 91% do 52,3%! Nadal jednak oznaczało to sporą siłę frakcji, która skoczyła szybko do 60%. Przywództwo nad nimi przejął dux Isidoros z Karvuna. Na niego basileus nie miał haka więc postanowił wybrać intrygę. 07.10.1116 eksplozja dołu kloacznego zabiła niepokornego wasala. Podobno nikogo to nie zdziwiło, gdyż wcześniej zjadł wynalazek turków - danie zwane kebabem na ostro. Miesiąc później rodzi się Gabriel i podobnie jak przy dwóch poprzednich synach, paranoiczny władca wydał sporo złota na upewnienie się, że to on jest ojcem. W końcu jednak władca Achai mógł skierować się tam, gdzie chciał ruszyć już jego pradziadek. Księstwo Alexandria. 28.04.1117 Hierotheos Wielki rozpoczął 2. świętą wojnę o Alexandrię, która miała skompletować to księstwo pod koroną imperium Achai! Obecnym władcą świętego miejsca kościoła ortodoksyjnego był sułtan Ramadan Odpychający Hashimid z sułtanatu Abyssina. Walki trwały w najlepsze, a uczony władca Achai zakończył tworzenie książki. Jego dzieło zasiliło w końcu skarbiec rodu Burakodopulos! ps pozdrowienia dla fanów Harrego Pottera Dłuższy czas bez intryg skierowanych bezpośrednio w Hierotheosa sprawia, że przestaje on się zachowywać jak paranoik. Za to on sam nie próżnował Tym razem w eksplozji gówna zginął dux Isaias z Paphlagonii osłabiając frakcje o 12%! Walki o Alexandrię były krwawe i tym razem całe siły Achai znalazły się w Egipcie. Dzięki wielkim bitwom już 13.08.1118 wojna została zakończona i Alexandria wróciła pod berło ortodoksyjnego władcy. W efekcie założone zostało księstwo Alexandria, które otrzymał następca tronu Alexander, mający teraz dopiero 5 lat. Równolegle podbój swój zakończył prostrator dux Daniel Pijak, odebrał on Bizancjum hrabstwo Tyana. To pozwoliło Hierotheosowi założyć księstwo Charsianon, które waleczny wasal naturalnie otrzymał. Celem nadrzędnym było przygotowanie się do wielkiego podboju, ale to raczej oddaliło się za horyzont. Powodem dekadencja sułtanatu Muzaffaraddin, na co wpływ musiał mieć przegrany Jihad o Grecję. Otrzymując tą nowinę basileus chciał już ściąć posłańca gdy do sali tronowej wpadł drugi. Miał krótką notkę, którą oddał w ręce doradcy władcy, a ten pobladł widząc jej treść. Jakimś cudem najnowszy władca Francji był wyznawcą sunni! Każdy poprzedni to przykładny katolik, jego edukator to nawet gorliwy wyznawca religii. O ile dawałoby to powody do świętych wojen to Hierotheos bardziej obawiał się potęgi Francuzów i ich ewentualnych zapędów. Nadal dysponowali znacznie większą armią od Achai. Zaczął więc intrygę mającą wyeliminować innowiercę z tronu największego państwa świata. *kronikarze zapisali informacje o taktyce basileusa w tej bitwie:

Stworzyłem w grze pseudopolską dynastię w Grecji, opierającą się na kazirodczych związkach skutecznie pilnując, aby głównie nepotyzm miał miejsce wśród władców. Sugeruję tylko edukowanie dzieci przez konika, co pasuje przecież do role play, w końcu władca to czubek! Nie wiem o czym mówisz więc sugerując jakieś zwyrodnienie ^^

Ale... ale... jak to?

Błagam powiedz, że zrobiłeś koniuszego nauczycielem jednego ze swych dzieci i wybrałeś focus heritage. Jeszcze masz szansę na stworzenie czeskiego filmu w klimacie my little pony!

Odcinek 22 – niespokojna regencja, rządy stresujące, i weź tu nie siwiej HIEROTHEOS (od 1105) 3. basileus Achai 12. tyran Achai 6. tyran Bułgarii 3. tyran Serbii 3. tyran Grecji Władzę przejmuje 12-letni syn Himeriosa. Hierotheos z horoskopu ojca dowiedział się, że ma być dobrym dyplomatą. Poza tym ciężko jeszcze cokolwiek o nim powiedzieć. Zaręczony został ze Stephanią, 5 lat starszą krewną. Ich wspólnym przodkiem jest Virion syn Lucyfera, pradziadek Hierotheosa, a dziadek Stephanii. Regentem był dux Virion III z Epirus, brat zmarłego cesarza i co ważne darzył swego bratanka pozytywnymi uczuciami (+80 relacji). Otrzymał jeszcze nieużywaną przez cesarza koronę z pereł, sam koronowany miał być majestatycznym symbolem władzy. Mimo dobrego regenta Achai groziła wielka wojna domowa. Z każdym miesiącem dwie frakcje rosły w siłę: frakcja domagająca się koronowania Viriona III na basileusa i frakcja domagająca się wprowadzenia gavelkindu. Już po trzech miesiącach obie osiągnęły 50% sił. Virion III mógł skorzystać na funkcjonowaniu tych ugrupowań, ale jednak pomagał bratankowi trzymać szlachtę na wodzy. Przekupstwa osiągnęły spokojnie liczbę dwucyfrową. W między czasie wielka święta wojna wyznawców tengri o Pannonia skończyła się po 4 latach. Imperium Francji bez problemu uporało się z najeźdźcami, ale tego można było się spodziewać po największej potędze świata prawda? Rok i trzy miesiące przed końcem regencji Virion III uznał, że nie uda się powstrzymać rebelii. Wspomniane wcześniej frakcje osiągnęły poziom sił 110%! Zasugerował więc zrobienie czegoś jako pierwszy władca w historii. Hierotheos zatem oddał wicekrólestwo* trzeciemu potęgą wasalowi w kraju i drugiej siłą członkini obu frakcji. Exarchessa Gabrielia nową władczynią Serbii! Rada Viriona III była bardzo rozsądna. W przeciągu trzech miesięcy siła obu frakcji spadła do 65%. A w dniu zakończenia regencji była wyższa o 12%. Tak prezentowała się para cesarska. Basileus Hierotheos wyszkolony został do rangi misguided warrior co zaskoczyło nawet jego matkę nauczycielkę. Stał się ambitnym, dumnym i przebiegłym mężczyzną. Lata stresującej regencji sprawiły jednak, że był też paranoikiem. Postanowił pójść w ślady dwóch poprzednich władców Achai i dołączył do zrzeszenia hermeneutyków. Na swoją towarzyszkę i uczennicę w tym bractwie wybrał władającą Serbią Gabrielię. Okazuje się, że szkolenie cesarza było naprawdę dobre, gdyż pierwsza bitwa sprawiła iż awansował do rangi tough soldier i to w walce z sześciokrotnie mniejszymi siłami rabusiów. Nie wspominano o tym, ale od początku regencji kanclerz ciężko pracował uzyskując roszczenia do Theme of Samos. W 4 lata uzyskał on dla swego władcy roszczenia to wszystkich trzech hrabstw. A parę miesięcy później, 07.01.1110 Imperium Achaja ruszyło na Bizancjum cisnąc wszystkie roszczenia na raz. Ze świata przyszła ciekawa nowina. Papież Stephanius VI zarządził krucjatę na Sycylię. Władał nią obecnie sułtan Bezzi nie należy do najpotężniejszych muzułmanów więc katolicy nie powinni mieć problemu z triumfem. 11.09.1110 Hierotheos wygrywa swoją pierwszą wojnę. Bizancjum zostało po prostu zmiażdżone przez Greków z Achai. W czasie walk zebrał doświadczenie w dowodzeniu wojskiem i stał się ekspertem od ciężkiej piechoty. Co ważne stworzył księstwo Samos i oddał je bratu Iordanesowi. Jeżeli ktoś miał wątpliwości co do charakteru i "posiadania jaj" władcy to ten udowodnił, że gdy trzeba potrafi być bezwzględny. Siostra basileusa Rhodante, matka Chiosa, który po wojnie z Bizancjum otrzymał swoje hrabstwo z wdzięczności zachciała zabić cesarza. Ten z zimną krwią zlecił jej pojmanie i wykłucie oczu. Ot stara, świecka, grecka tradycja. Rodzinną tradycją cesarzy poza uczestnictwem w społeczności hermeneutyków stawało się też obrywanie obuchem w pysk. W czasie walk ze sporym oddziałem nomadzkich rabusiów (5 tysięcy zbrojnych) Hierotheos doznał zdeformowania twarzy. A dwa miesiące później, 14 stycznia, roku pańskiego 1112 kalif Shaiban z sułtanatu Hashimid postanowił, że krótkie życie basileusa Hierotheosa miało za mało wrażeń i stresów i zarządził: *czy wicekrólestwo to poprawne "popolskiemu" tłumaczenie viceroyality? ciocia wikipedia twierdzi, że tak, ale no może inteligentniejsze historycznie osoby się wypowiedzą czy na pewno?

Bardzo skrótowy tutorial by z0nk (ja): 1. zwracaj uwagę jakim członkiem będzie kandydat. Masz tam bodajże 5 opcji. Najbardziej porządany jest loyalist, który zgodzi się na praktycznie wszystko. Przeciwieństwem jest malcontent, który będzie praktycznie zawsze przeciw, chyba że bezpośrednio zyska władzę. Pragmatist zwykle stara się wzmonić państwo więc popiera wojny de jure, wojny z tą samą kulturą co u władcy i czasem zgodzą się na wojny "z tyłka" ze słabszymi rywalami. Wspiera też zwykle odbieranie tytułów silnym wasalom. Przeciwko jest z kolei przesadnemu osłabianiu rady, centralizacji kraju i tworzeniu silnych wasali. Zealot to upierdliwy fanatyk. Zgadza się na religijne wojny, ale jak chcesz ruszyć na wojnę o de jure, a masz do wyboru holy war, może się sprzeciwiać. No i oczywiście popiera wszystko przeciwko heretykom, poganom itp. Glory hound to takie trochę przeciwieństwo pragmatyka. Popiera wojny z silnymi rywalami, nie chcąc tracić czasu na słabych sąsiadów, w końcu liczy się prestiż i chwała. ALe zwykle popiera centralizację kraju. 2. miej dobre stosunki z radą. Pieniężne prezenty, może jakieś bezużyteczne artefakty, wysyłaj dzieci na naukę do nich, czasem warto im dać hrabstwo po jakiejś wojnie, chociaż czytałem, że to dotycyz głównie lojalisty i malkontenta, ale profilaktycznie wszystkim lepiej wchodzi w rzyć. 3. kupuj przysługi. Przydaje się, gdy nie uda się zebrać dorej rady, która sama z siebie nas poprze. Wiadomo im potężniejszy wasal tym droższe toto, ale czasami pojawiają się eventy dające przysługi. Zwykle sporo to też kosztuje, ale czasem warto się zastanowić. 4. morduj niereformowalnych członków. W końcu czasem lepiej podziała usadzenie nowego radcy niż użeranie się z zawziętym i upartym osłem

W razie gdyby ktoś się zastanawiał gdzie zacząć grę ^^

Zastanawiam się jak Ervard II leczyłby wroga

Co to za tournee po Chinach jak Pan z Koreańczykami grał Aimati wygląda sympatycznie. Będą z niego ludzie!

Odcinek 21 – ciężko zastąpić wielkiego człowieka HIMERIOS (1098 - 1105) 2. basileus Achai 11. tyran Achai 5. tyran Bułgarii 2. tyran Serbii i Grecji Nowy władca Acha to wnuk poprzedniego basileusa i jego adept w hermeneutycznej organizacji. Naturalnie sam też tam należy i nawet awansował o rangę wyżej. Daleko mu jednak do wielkiego dziadka. Ciekawe, gdyż w porównaniu z kilkoma poprzednikami Achaja marzyłaby o nim jako o władcy. Ma 29 lat i został dobrze przeszkolony w sztuce zarządzania, aż do poziomu midas touched. Militarnie również nie ma braków. Krzepki z dobrym przeszkoleniem i nieznacznym doświadczeniem na polu bitwy. Przepłacił to blizną i stratą nogi. Z charakteru to miły i utemperowany facet, zadowolony ze swego życia. Nie ma co też spodziewać się wielu dzieci więcej gdyż jest zdecydowanie bardziej zainteresowany młodymi chłopakami na dworze niż swoją żoną. Basilissa Thekla miała 29 lat i jej wyróżniająca się cecha to powolność. Mają czwórkę dzieci: Rhodanthe (12), Hierotheos (5), Iordanes (4) oraz Romane (2). Himerios nie cieszył się popularnością, zwłaszcza gdy wprowadził tylko i wyłącznie kingdom viceroyalities. Zależało mu jednak przede wszystkim, aby dorównać wielkiemu dziadkowi. Postanowił więc 04.11.1100 ogłosić mobilizację wojsk. Imperium Achaja ruszyło na świętą wojnę z imperium Muzaffaradin o Alexandrię. Samo hrabstwo o tej nazwie należało sułtanatu Abyssinia, ale to dobry kierunek w celu upragnionego drugiego świętego miejsca kościoła ortodoksyjnego. Bóg jednak nie był po stronie Greków. Tydzień później w okolicach Konstantynopolu wybuchła plaga i basileus zamknął się ze swymi dworzanami w pałacu. Szybko okazało się, że nikt nie był gotów na kolejną plagę. Zapasy skończyły się w 3 miesiące i tylko zdolności w zarządzaniu władcy pozwoliło rozsądnie racjonować żywność. Aż dopadł on jednego z dowódców podkradającego jedzenie. Co uczynił władca? Zjadł winnego dworzanina! Szybko zareagował ekumeniczny patriarcha Methodios ekskomunikując lidera rodu Burakodopulos. W końcu basileus opuścił miasto. W pierwszej bitwie, w której brał udział dostał jednak obuchem w twarz i jego oblicze zostało zdeformowane. O ile sama wojna szła nieźle to w ranę władcy wdało się zakażenie, z którym nie radzili sobie medycy Achai. Na szczęście 03.10.1101 roku badshah Najib oddał księstwo Cyrenaica Achai (przy warscore 71%). Zadowolony z siebie Himerios, który z trudem przetrwał tą wojnę przez ciężką ranę postanowił wykupić za 300 złotych monet przysługę od Methodiosa i w zamian ten zniósł jego ekskomunikę. W końcu też władca przyczynił się do szerzenia ortodoksji w Afryce! Na północ od Achai zapowiadało się na ciężkie czasy dla Francji. Wyznawcy zreformowanego Tengri, głównie pod przywództwem królestwa Pomorzan ruszyli na świętą wojnę o Pannonię. W greckim imperium zaś o ile Himerios marzył o ruszeniu na Alexandrię, nie mógł tego zrobić. Frakcja douxa Eugeniosa, która chciała zmiany władcy osiągnęła już 60% sił. O ile Piotros, syn Viriona wydawał się dobrym kandydatem, to przecież Himerios nie zamierzał oddawać tronu ot tak. Na szczęście mistrz szpiegów znalazł jakieś brudy u Eugeniosa i dał pretekst do aresztowania niesfornego duxa. Ten się wymknął i zaczęła się wojna, a raczej wojenka domowa. Trwała ona od 18.03.1103 do 31.05.1104 i zakończyła się oczywiście triumfem władcy Achai. Sam dux stracił oba swoje tytuły, czyli księstwo Paphlagonia i hrabstwo Chalkidike. Himerios nie próżnował. Kolejnym niesfornym wasalem był dux Eustratios Gruby. Był to prawnuk tyrana Viriona Błogosławionego. Wojna domowa trwała 7,5 miesiąca i w efekcie Eustratios stracił księstwo wysp Egejskich i hrabstwo Adrianopolis. Z siły 16% spadł w efekcie do siły 5%! Do lochu trafił też jeden biskup i władca jako dobry mężczyzna uznał, że tylko wypełniał swój wasalski obowiązek. Zadeklamował mu więc kilka tragicznych poematów. Basileus mógł w końcu rozważyć drogę do Alexandrii. I tu odezwała się ludzka dieta. Zjadł podobno niezbyt zdrowego mieszczanina. Złapał w efekcie zatrucie pokarmowe. Jego przyjaciel dux Ervard II zabrał się za leczenie. Poszło mu ono beznadziejnie. Zatrucia nie wyeliminował, za to pięknie, równiutko odciął lewą rękę władcy. Teraz basileus miał już tylko prawą rękę i prawą nogę. Zdeformowana twarz i brak dwóch kończyn... wyglądało to źle jak u trędowatej królowej Emilii II. Ta jednak nie straciła nigdy nogi. Himerios walczył z chorobą przez dwa miesiące. Niestety 24.08.1105 roku wyzionął w końcu ducha.

Ogień beniaminka przygasa