tio

Pytanie naprowadzające; czy Twoje rodzinne miasto to Gorzów Wlkp.?

I to jest prawidłowa odpowiedź!

Liczyłem na Ciebie ale to nie ten odcinek

Tytuł tego odcinka kojarzy się z tytułem jednej z piosenek Karin Stanek

"The Office PL" - dosyć nierówny jest to serial - są sceny, które autentycznie śmieszą (np. parodia prezydenta Dudy w odc. 9) i dość prymitywne i głupie sceny. Generalnie jednak obawiałem się, że będzie dużo gorzej więc jestem zadowolony.

W jednym z odcinków polskiego serialu kryminalnego emitowanego przez TVP1 w pięciu seriach od 25 listopada 1976 do 25 maja 1989 widzimy brawurowy pościg samochodowy w wykonaniu dwóch fiatów 125p w garażu hotelu Forum w Warszawie. Proszę podać tytuł odcinka z tą sceną.

Nie wiem, nie wnikam. Wiem, że jak Wyborcza pisze o podatkach to popełnia mnóstwo błędów merytorycznych.

Bogusław Linda

Rację masz, dajesz dalej

I przyszedł tedy @stefan1984 z plemienia Gada z płaczem do kapłana @krzysfiol - Ojcze ratuj! Poszedłem do lasu ze swoim bliźnim ścinać drzewo i tam zamachnąłem się siekierą, by ściąć drzewo a ostrze siekiery spadło z trzonka i ugodziło bliźniego. Teraz @jmk i @Reaper - dwaj mściciele krwi dybią na mnie. Ratuj mnie ojcze! -Spokojnie - rzekł @krzysfiol jest miejsce, miasto, w którym możesz się ukryć. 0Co to za miasto?

Mam na liście do przeczytania

Stephen King "Billy Summers" Zazwyczaj każdą kolejną przeczytaną powieść Króla Stefana odkładam na półkę z przyjemnością. I tak też jest też tym razem. Tym razem nie jest to horror ale kryminał z elementami powieści obyczajowej, wojennej, powieści w powieści i jeszcze parę elementów by się znalazło. Nie jest to klasyczna pozycja z gatunku "ostatnia robota przestępcy o złotym sercu" - nie ma tu napięcia, to co może pójść źle zazwyczaj idzie dobrze, czas niespecjalnie pogania bohaterów, akcja toczy się niespiesznie i czytelnik w takim też niespiesznym tempie towarzyszy w perypetiach Billego Summersa. Bardzo budujące jest to, że Kingowi ciągle chce się pisać. W zakończeniu tej powieści dostaniecie odpowiedź na pytanie dlaczego pisanie wciąż sprawia mu taką przyjemność.

Dajesz dalej

Inspektor Gugeł na tropie fałszerzy dzieł sztuki. Zgłosił się do niego świadek, znany gdański historyk sztuki, który dostał zlecenie zbadania obrazu. - Klient twierdził, że to kopia sporządzona parę lat temu ale moim zdaniem jest to oryginał skradzionego w zeszłym roku obraz van Gogha "Ogród przy plebanii w Nuenen wiosną". Obraz znajduje się w Gdańsku. -Gdzie to było? Gdzie jest obraz? - Nie pamiętam adresu ale to kamienica, której fasadę wypełnia taki geometryczny ornament naśladujący dekorację architektoniczną. Takie boniowanie wie pan. -A może cos więcej? - Niech pomyślę. Nad oknami trzech pierwszych kondygnacji są medaliony z popiersiami i inskrypcjami osób chyba związanych z morzem: Jan Henski, Henryk Popiel, Arndt Dickman, Michał Starosta i jeszcze jacyś inni, których nie zapamiętałem. Ale na szycie kamienicy jest żaglowiec pod pełnymi żaglami, flankowany przez dwie róże wiatrów. Inspektor chwilę pomyślał, sprawdził coś w google maps i powiedział. - Już wiem. Jedziemy, podam wam adres w samochodzie! Właśnie, pod jaki adres udaje się inspektor Gugeł?

Kiedyś miałem piekarnik i płytę gorenje - nie miałem problemów więc marka chyba ok.

Niewykluczone, że możesz mieć rację

Thorgal t. 31-38 Sente, który zastąpił Van Hamme w pisaniu scenariusza stworzył ciekawy wątek Jolana, który wkroczył do Międzyświata ale jednocześnie kompletnie poległ na historii drugiego syna Thorgala. Historia Aniela, rozpisana na kilka tomów jest po prostu kiepska - niepotrzebnie zagmatwana, nie budząca emocji, a jej zakończenie to w ogóle jakiś żart. Sente wkopał się w ten wątek zupełnie bez pomysłu na jego rozwiązanie. Dorison, który napisał tom 35 szedł dalej w jakąś bzdurkę. W tomie 36 scenarzystą został Yann, który zakończył wątek Aniela. Można odnieść wrażenie, że te kiepskie scenariusze w końcu zmęczyły Rosińskiego, bo ostatnie dwa tomy narysował już Vignaux - jest tutaj zachowany styl Rosińskiego, albumy wyglądają ładnie a Yann napisał historie, które zamykają się w jednym tomie. "Pustelnik ze Skellingaru" tom 37- bardzo ładny tom - akcja dzieje się na skalistych wyspach, wśród których krąży mnóstwo ptaków - wygląda to świetnie. "Selkie" - tom 38 - akcja przenosi się na inną z wysp i eksploruje lokalną legendę - istot, które mogą przemienić się z foki w kobiety. Historia nie jest zła ale nie wciąga za bardzo.

Tak jak piszesz: optymalizacja to często nie jest wybór płacić podatki w Polsce czy na Cyprze a raczej element walki konkurencyjnej. Zresztą mamy przepisy, które dość skutecznie ograniczają agresywną optymalizację - jeżeli jedynym lub głównym powodem tworzenia jakiegoś rozwiązania (powiedzmy przeniesienia części działalności na Cypr) mają być korzyści podatkowe to polski fiskus ma prawo wymierzyć takiemu podatnikowi podatek taki jaki byłby gdyby tego rozwiązania nie zastosowano. Tak więc podatnik musi umieć racjonalnie przekonać, że rozwiązanie wprowadzone zostało przede wszystkim w celach gospodarczych, strategicznych, marketingowych itp a korzyści podatkowe "to tak przy okazji" się pojawiły.

Ale zastanawiasz się czy moralnie jest robić interesy z Rosją czy co?

Wyborcza wespół zespół z Onetem donoszą o Rafale Brzosce - właścicielu Paczkomatów, który robi interesy w rajach podatkowych ergo oszukuje na podatkach i nie płaci w Polsce tyle ile powinien. Jak Wyborcza pisze o podatkach to można mieć pewność, że nie ma pojęcia o czym pisze. Pomijam już takie banały jak nazywanie Cypru rajem podatkowym (redaktorzy chyba nie wiedzą, że Cypr jest członkiem UE, gwarantuje więc pełen dostęp do informacji o firmach zarejestrowanych na jego terytorium, a to że ma niskie podatki, cóż wg Morawieckiego w polskim ładzie też będziemy mieli niskie podatki). Swoboda działalności w UE daje prawo do prowadzenia działalności w każdym państwie UE na takich samych zasadach jak firmy miejscowe - nie rozumiem więc czemu Brzoska nie mógłby z tego korzystać. Zresztą, jak wyjaśnił - cypryjskie spółki służą mu do finansowania inwestycji w Rosji (łatwiej jest to robić z Cypru niż z Polski). Dziennikarze powołują się na ekspertów podatkowych (żaden nie zgodził się na ujawnienie nazwiska), którzy plotą, że udzielanie pożyczek a potem ich umarzanie pozwala na swobodne manipulowanie wartością przedsiębiorstwa i pozwala kantować na podatkach. To banały, nie mające wiele wspólnego z prawdą. Śledztwo dziennikarskie ujawniło, że Brzoska ma firmy na Cyprze - to wystarczyło żeby nie mającym pojęcia o podatkach dziennikarzom wyświetlił się łańcuszek Cypr - raj podatkowy - oszustwo - mamy aferę! Nie wykluczam, że zagraniczne spółki Brzoski służą również optymalizacji podatkowej. Ale nawet jeśli to jestem przekonany, że odbywa się ona zgodnie z prawem, co zostało potwierdzone rzetelnymi opiniami podpisanych z nazwiska doradców podatkowych

"Nie czas umierać" rzeczywiście okazało się godnym pożegnaniem Daniela Graiga z rolą. Bardzo efektowne sceny (włoska Matera, lasy w Norwegii), trochę humoru, trochę melodramatu. Bardzo dobra rola Craiga, słaba za to Maleka. Film długi ale jakoś mi się nie dłużyło. W mojej ocenie nie okazał się lepszy od Casino Royale ale tuż za nim.

Nie ma innymi słowy - jest: opłaty, które wnosisz do wspólnoty, a które pokrywa najemca są Twoim przychodem. A podatek łacisz od dochodu a nie przychodu więc nie można jednoznacznie powiedzieć, że od tych płatności powinieneś zapłacić podatek.

Tak zupełnie to nie - parę scen by się znalazło. Np. w Casino Royale Bond wiąże buta przed hotelem a gość, który właśnie przyjechał soim land roverem bierze go za parkingowego i nonszalancko rzuca mu kluczyki. Bond owszem odstawia auto na parking nie przejmując się tym, że zbyt blisko i zbyt mocno podjechał do barierki. Jakiś czas wcześniej obejrzałem Brosnanowego Goldeneye i humor w nim zdecydowanie przekraczał poziom żenady.

Przygotowując się do premiery nowego Bonda zrobiłem sobie maraton dotychczasowych czterech filmów z Craigiem. Chyba najlepszym jest "Casino Royale". Ale też liczę, że "Nie czas umierać" będzie zacnym pożegnaniem z Craigiem.

Wczoraj z pewnym zaskoczeniem stwierdziłem, że ceny samochodów mocno wzrosły. Z ciekawości sprawdziłem, że moje 3 letnie auto, które kosztowało mnie 108 tys. zł dziś mógłbym sprzedać za około 100 tys.