Minął kolejny, już trzeci sezon za sterami BVB. Na wstępie od razu zdradzę, że był to najbardziej emocjonujący sezon jaki kiedykolwiek miałem okazję grać. Nigdy, ale to prze nigdy nie czułem takiej frajdy z gry, wygrywanych meczów, wprowadzania nowych taktyk i odrabiania strat. To tylko taki spojler, a resztę przybliżę wam dokładniej poniżej :P BORUSSIA DORTMUND 2017/18 Transfery(do klubu): 1) Youri Tielemans [21, DP/PŚ/NŚ] <---> Anderlecht | 17 milionów funtów - LATO 2) Abdul Rahman Baba [23, O/P/OP L] <---> Manchester United | 15 milionów funtów - LATO 3) Juan Carlos Perez [17, O/P L] <---> Hamburg SV II | 1,7 milionów funtów - LATO 4) Mario Bendorth [17, NŚ] <---> Mainz 04 | 1,4 milionów funtów - LATO 5) Aymeric Laporte [23, OŚ] <---> Manchester United | 45 milionów funtów - ZIMA 6) Jonathan Ingi Jonsson [19, P/OP PL] <---> AZ Alkmaar | 4,9 milionów funtów - ZIMA Suma: 85 milionów funtów Transfer Youri'ego był ustalony już w Styczniu. Początkowo moim zamiarem było wypożyczenie go ze względu na mocną rywalizację w środku pola, by nie spowalniać jego rozwoju. Koniec końców Belg został z nami i zaliczył bardzo dobry sezon. Odejście Schmelzera zmusiło mnie do pozyskania lewego obrońcy. Wybór padł na Ghańczyka, grającego wcześniej w Greuter Furth oraz Augsburgu. Bałem się, że może nie spełnić oczekiwań, jak się okazało niepotrzebnie. O dwójce młodych chłopaków ciężko cokolwiek napisać. Mają papiery na granie, na razie zbierają minuty na boiskach u-19. Zimowe okno było przełomowe. Wydaliśmy rekordowe 45 milionów funtów, pobijając rekord transferowy należący wcześniej do Mkhitaryana. Laporte jest jednak jednym z najlepszych na świecie, a nasze problemy w defensywie były aż nadto widoczne, by nie wzmocnić tej formacji. Jonsson to także zawodnik perspektywiczny, pukający do 1-szej drużyny. Transfery(z klubu): -Marcel Schmelzer <---> Atletico, WT; Nuri Sahin <---> Lazio, 4,7 mln £; Erik Durm <---> 8 mln £; Dzenis Burnić <---> Mainz, Loan Suma: 18 milionów funtów Bundesliga Trzeci sezon w Niemieckiej lidze był moim najciekawszym i najbardziej emocjonującym w całej FM-owej karierze. Pierwszy mecz przegraliśmy 9 Grudnia, z Eintrachtem Frankfurt. Wcześniej udało nam się pobić rekord serii spotkań bez porażki (32) i wspiąć na szczyt tabeli. 13 wygranych, 2 remisy. Robiło wrażenie. Bayern nie odstawiał nam kroku przegrywając 2 spotkania i tracąc do nas 2 oczka. Wszystko zmieniło się po meczu na Signal Iduna Park, gdzie na koniec rundy jesiennej rozbiliśmy podopiecznych Pepa Guardioli wygrywając 4:1. Niestety po zimowej przerwie coś się zacięło. Zaczęliśmy tracić punkty w głupi sposób i Bayern miał nad nami przewagę. Całe szczęście ta nie była ogromna i mogliśmy nadal napierać na Bawarczyków. Seryjne zwycięstwa pozwoliły nam wrócić na szczyt tabeli, jednak derbowy pojedynek z Schalke wszystko zniszczył. Gospodarze byli na 16. miejscu i wygrana wydawała się pewna. Niestety - derby rządzą się swoimi prawami i mimo naszej przewagi ulegliśmy 0:1. Tydzień później Bayern potknął się w meczu z Leverkusen i znów byliśmy pierwsi. Ten wyścig przypominał bieg. Kolejne 3 wygrane z rzędu - Bayern to samo. 3 kolejki do końca. Jedziemy do Wolfsburga. Wiedzieliśmy, że 3 wygrane mecze dają nam mistrzostwo. Wolfsburg, Frankfurt, Bayern. Zmęczeni bojami w LM straciliśmy gola na początku i nie potrafiliśmy odpowiedzieć. 0:1. Masakra. Marzenia o mistrzostwie zniknęły, wszyscy wiedzieli jak radzimy sobie w Monachium. Bayern rozgrywając swoje zaległe mecze wygrał i na ostatnią kolejkę przed końcem był punkt za nami. Na Allianz Arenie wierzyliśmy w cud. Postawiłem na inną taktykę niż zwykle. Wiedziałem, że jak czegoś nie zmienię, to nie wygramy. Do 70 minuty mecz był wyrównany z przebłyskami gospodarzy. Wtedy Reus został sfaulowany, do 11-stki podbiegł Aubameyang i strzelił na 0:1. Coś pięknego. Było wiadome - BVB mistrzem. Bayern nie mógł się podnieść, a w 92 minucie Laporte dobił miejscowych strzelając swojego 1-szego gola w barwach BVB. Tak zaciętej i emocjonującej walki do ostatniej kolejki nie przeżyłem nigdy. A wierzcie mi, gram w FM'a szmat czasu. Tabela i statystyki Liga Mistrzów Zapowiadało się słabo. Fazę grupową przebrnęliśmy po ciężkich bojach z zespołami Benfici, Fenerbache oraz Ludogorca. Po losowaniu byłem mega zadowolony, a tu niespodzianka. Ostatecznie awansowaliśmy z pierwszego miejsca, a w 1/8 wylosowaliśmy Szachtar. W pierwszym meczu przegraliśmy 2:1, na ich stadionie, a Taison zwycięskiego gola strzelił w 94 minucie. W Dortmundzie męczyliśmy się okropnie, aż w końcu pod koniec spotkania strzeliliśmy zwycięskiego gola i dzięki bramce na wyjeździe awansowaliśmy. Los nie był dla nas łaskawy, wylosowaliśmy PSG. Patrząc na ich skład byłem zaniepokojony. Bez Aubameyanga, ale z Milikiem i to Polak mimo braku ogrania strzelił pierwszego gola. Strzelanie skończył Malcom - 2:0. W Paryżu Malcom rozpoczął strzelanie w 15 sekundzie meczu. Wtedy już wiedziałem, że jesteśmy w półfinale. Mecz skończył się rezultatem 3:2 dla PSG. 1/2 finału LM przydzieliła nam... Bayern. Nie nawidziłem grać przeciwko temu zespołowi. Pierwszy mecz w Monachium miał mi powiedzieć wszystko. Kto zaskoczył? Malcom. Pierwsza minuta i gol. Najważniejszy gol w karierze tego chłopaka, bo bramka na Allianz Arenie dawała nam ogromne perspektywy. Bayern miażdżył i zdołał strzelić jedną bramkę. 1:1 to świetny rezultat. W Dortmundzie było już znacznie lepiej, wygraliśmy 2:0 i byliśmy górą - ZNOWU. Na finał udaliśmy się na San Siro, gdzie czekał na nas Juventus, który pokonał wcześniej Benficę w 1/2. Uświadomiłem sobie, że wcale takiej łatwej grupy nie miałem. Włosi byli dla nas za mocni. Przegraliśmy 2:1. Mimo wszystko jestem bardzo zadowolony, to dla nas wielki sukces. Kadra Statystyki Nie będę zanudzał, bo pewnie już to zrobiłem parę linijek wyżej :P Burki jest świetnym fachowcem. Obronę mam na lata - Hummels, Laporte, Ginter. Boczni obrońcy są wybitni. Baba w pierwszym sezonie zagrał jak profesor. Passlack będzie legendą zespołu. Jest wychowankiem, a już rozegrał jako 19-latek 68 spotkań w barwach BVB. Świetny sezon środkowych pomocników. Gundogan i Tielemans to dwaj wybitni piłkarze. Kagawa w cieniu innych w tym sezonie, Mkhitaryan wypalił się totalnie. Malcom wygrał z nim rywalizację i to on jest teraz podstawowym skrzydłowym. Reus w końcu zaliczył sezon życia. W tym był nie do zatrzymania, głównie dlatego że ominął kontuzje. Najbardziej szkoda mi Milika. Jak grał to strzelał. Praktycznie zawsze. Niestety Pierre walczył o pobicie rekordu Gerda Mullera, do którego zabrakło mu 3 goli. Natomiast żaden piłkarz w historii Bundesligi nie zdobył korony króla strzelców x3 z rzędu, więc Gabończyk na dobre zapisał się w historii Bundesligi. Pokażę wam jeszcze taktyki, którymi gram w BVB. Są dwie. Jedna na mecze domowe, druga na wyjazdy. Nie jestem wybitny w dziedzinie taktyk, więc chętnie posłucham waszych rad na ten temat, dokładniej co byście zmienili czy co kolwiek. Jakbyście chcieli kogoś obczaić, to śmiało walcie, pokażę wam wszystkich, tylko nie wiem czy nie zrobię tego za parę dni, bo jadę dzisiaj do szpitala i wątpliwe, że znów trafię na kogoś z internetem
