Jamal

Nie rak mózgu, tylko rak jąder z przerzutami do mózgu. To samo co miał ponoć Armstrong (utytułowany kolarz, człowiek legenda), który wygrał walkę z chorobą. Podobno Żurawski mocno to przeżył, gdy dowiedział sie o chorobie byłego kolegi z boiska.

Muszę zmartwić faktem, że będę pisał więcej i bardziej ogólnikowo w pojedynczych odcinkach, tak jak kiedyś to było w Ajaksie. Wszystko za sprawą ograniczonego dostępu do Internetu, a nieograniczonej możliwości grania w pracy. Utrudnienia chwilowe. Odcinek 1408 W 19. kolejce wylądowaliśmy w Jastrzębiu-Zdrój, gdzie piętnasty GKS miał być dla nas dostarczycielem punktów. Potwierdzało się to do końca pierwszej połowy, kiedy to prowadziliśmy 3:0, a skład był w oparciu o prawie samych Polaków. Gospodarze podnieśli się w drugiej połowie i szybko odrobili straty. Dopiero dwa gole w ostatnich minutach uratowały nas przed blamażem. 4.03.2028; ul. Harcerska w Jastrzębiu-Zdrój; 6 501 widzów (15) GKS Jastrzębie – (2) Lech Poznań 3:5 (0:3) [Kaczor 51’, Tarachulski 56’, 58’ – Białas 1’, Mazurkiewicz 15’, 40’, 90’+1’, Pietroń 85’] -Ekstraklasa [19/30] Po tym zwycięstwie awansowaliśmy na 1. miejsce, więc do meczu przyjaźni z Cracovią w Krakowie podchodziliśmy jako lider. Po genialnej pierwszej połowie, w której zdobyliśmy aż 5 goli, a straciliśmy przy tym tylko jednego, nastąpiła gorsza druga odsłona meczu, w której kibice nie oglądali już bramek. 11.03.2028; ul. Józefa Kałuży w Krakowie; 3 986 widzów (11) Cracovia Kraków – (1) Lech Poznań 1:5 (1:5) [Król kar.15’ – Woźniak 12’, Białas 25’, 33’, Cenić 30’, Jonatas 42’] -Ekstraklasa [20/30] Prawdziwego szoku doznałem, gdy w połowie marca ogłoszono nowy ranking światowych reprezentacji. Polska awansowała aż o 5 miejsc na 5. lokatę! Nigdy w historii nasz kraj nie był tak wysoko jak teraz. Rewanżowe spotkanie w Pucharze Ekstraklasy należało do zadań asystenta. Jarolim po raz kolejny udowodnił, że potrafi sprowadzić Legię do parteru. 15.03.2028; Wojska Polskiego w Warszawie; 13 625 (EKS) Legia Warszawa – (EKS) Lech Poznań 1:2 (1:1) [Kisiel 25’ – Woźniak 20’, Pereira kar. 86’] -Puchar Ekstraklasy, ćwierćfinał [2/2] Nie rozstawaliśmy się z warszawskimi drużynami. W kolejnej ligowej kolejce podejmowaliśmy u siebie Polonię, z którą były już niemałe problemy. Mimo że nasi rywale nie oddali ani jednego strzału, to wygraliśmy skromnie 2:0. 18.03.2028; ul. Bułgarska w Poznaniu; 61 527 (1) Lech Poznań – (8) Polonia Warszawa 2:0 (1:0) [Woźniak 39’, Wróbel 60’] -Ekstraklasa [21/30] Asystent nie podołał kolejnemu zadaniu i przegrał w Poznaniu z Górnikiem Zabrze w półfinale Pucharu Ekstraklasy. 22.03.2028; ul. Bułgarska w Poznaniu; 73 676 (EKS) Lech Poznań – (EKS) Górnik Zabrze 1:2 (0:1) [Leandro 76’ – Grzelak 1’, Frederiksen sam. 51’] -Puchar Ekstraklasy, półfinał [1/2] Mecz z dwunastym Widzewem ułożył się po naszej myśli, ale znowu w drugiej połowie nasze punkty stały się zagrożone. Na szczęście dwa szybko strzelone gole zapewniły nam zwycięstwo, a wynik spotkania ustalił 17-letni Żak. 25.03.2028; Aleja Piłsudskiego w Łodzi; 9 770 (12) Widzew Łódź – (1) Lech Poznań 1:4 (0:1) [szafran 55’ – Wróbel 7’, Leandro 63’, Woźniak 66’, Żak kar. 80’] -Ekstraklasa [22/30] Miesiąc kończyłem sparingiem z Azerbejdżanem, który był ostatnim sprawdzianem przed wyjazdem reprezentacji Polski na Euro 2028. Jako piąta drużyna na świecie nie poradziliśmy sobie na nierównym boisku w Baku i zremisowaliśmy tylko 2:2. Dwie bramki zdobył Gancarczyk, który z początku miał nie jechać na zgrupowanie, ale wszedł do kadry za kontuzjowanego Sikorę. 29.03.2028; Republikański im. Tofika Bachramowa w Baku; 34 950 (AZE) Azerbejdżan – (POL) Polska 2:2 (1:2) [Guliev 17’, Ismailov 83’ – Gancarczyk 27’, 33’] -Towarzyski Jeszcze raz przepraszam za taką formę pisania, ale nie chcę mieć zaległości... Wkrótce wszystko wróci do normy.

Pfff...też wezmę ;P

Tylko nie wiem jak z cenami, pewnie drożej niż w Kaliszu. Oprócz marketu jest kilka spożywczych, standardowo. I są bary na plaży, pewnie już czynne, bo sezon w pełni, a plaża jest 50 metrów od ośrodka.

Spoko, ja nie w temacie :P Tak się podłączyłem teraz. Btw. w Gołuchowie macie pizzerie i jakiś supermarket na miejscu.

Makro, nie selgros :P Jeśli mówimy o tym w Kaliszu. Obok macie tesco i Media Markt. Makro jest na obrzeżach, jak się jedzie z Wrocka/Ostrowa Wlkp. Przy wyjeździe na Gołuchów/Pleszew macie nędzną galerię i Carrefoura. Niedaleko jest kolejne tesco. Aha, i okazało się, że Was odwiedzę :P Rowerkiem się do Was tam przejadę i chętnie napiję.

CR przy nim to cipka

A ja od nike wole adidasa :P Ładniej wyglądają.

Superpuchar Ekstraklasy - dla mnie to śmieszna nazwa. Gra się o Superpuchar kraju (Polski), co jakby PP wygrał zespół z 1. ligi albo 2.? Nazwa nie miałaby wtedy sensu (i tak nie ma). Na stronie Radia Merkury nie ma podanych częstotliwości (tzn. jest napisane, że strona wygasła jak wchodzę w tą zakładkę). Może ktoś podać numery radia, na których gra w Poznaniu i okolicach Kalisza? I jeszcze jedno pytanie: co ze sponsorem technicznym Lecha? Z tego co wiem, to po minionym sezonie wygasała umowa z Pumą. Przedłużyli czy szukają kogoś nowego?

Odcinek 1407 Podsumowanie (styczeń): Ranking: 1. Meksyk (1876); 2. Brazylia (1813); 3. Argentyna (1697); 10. Polska (1394) Bilans spotkań (klub): 2 (2-0-0) 7:1 Bilans spotkań (reprezentacja): - Najlepszy strzelec (klub): Marcin Białas – 3 gole Najlepszy strzelec (reprezentacja): - Gole w sezonie: Marcin Białas – 20 goli Asysty w sezonie: Dawid Mazurkiewicz – 7 asyst Najwyższa średnia: Marcin Białas – 7,55 (29 występów) Ekstraklasa: 2. miejsce (10-7-1; 33:12; 37 pkt) [-1] Puchar Polski: odpadliśmy Puchar Ekstraklasy: ćwierćfinał (vs. Legia 4:1 i ?:?) Kwalifikacje do ME: awans na ME Finanse: € 68,76 mln (- 35,82 mln) Budżet transferowy: € 25 mln (100%) Budżet płacowy: € 2,45 mln (wydatki: 1,98 mln) Piłkarze Lecha w reprezentacji: Transfery (Świat): 1. Leandro (Augsburg) -> Lech za € 7,75 mln 2. Rafael (Atlérico Paranaense) -> Sport Recife za € 3,5 mln 3. Jerzy Nowicki (AC Milan) -> Lech za € 3,3 mln Transfery (Polska): 1. Leandro (Augsburg) -> Lech za € 7,75 mln 2. Jerzy Nowicki (AC Milan) -> Lech za € 3,3 mln 3. Aleksander Rogala (AC Milan) -> Lech za € 2,3 mln Ligi zagraniczne: Anglia: Man Utd (+2) Francja: Sochaux (+3) Niemcy: Bayern (+1) Grecja: AEK (+7) Włochy: Roma (+0) Holandia: VVV (+3) Polska: Korona (+1) Portugalia: Leixoes (+1) Irlandia: - Rosja: - Szkocja: Rangers (+3) Hiszpania: Villarreal (+4) Szwecja: - Serbia: Borac (+6)

Odcinek 1406 Dokonałem małej roszady na pozycji bramkarza. Niezadowolonego Bouchera sprzedałem do francuskiego Strasbourga za okrągły milion euro, a za tyle samo sprowadziłem z Milanu hiszpańskiego golkipera Rubéna Larree. Zmiany w terminarzu sprawiły, że przed końcem miesiąca zagraliśmy jeszcze jeden mecz. Co prawda dałem go do rozegrania asystentowi, bo był to pojedynek z Legią z w Pucharze Ekstraklasy, ale skład sam wybrałem i dzięki temu wygraliśmy gładko 4:1. Data: 29.02.2028 Stadion: ul. Bułgarska, Poznań Widzów: 73 364 Sędzia: Robert Jankowski MoM: Leandro (8) [Lech] Larrea – Frederiksen (Szmuc 82’), Marchal, Woźniak, Cenić – Rogala, Leandro, Jonatas (Mazurkiewicz 45’), Blacha, Pietroń (Zelenka 82’) – Białas (Saryczew 65’) (EKS) Lech Poznań – (EKS) Legia Warszawa 4:1 (4:1) [Pietroń kar. 2’, Białas 11’, Rogala 27’, Leandro 44’ – Kisiel 23’] -Puchar Ekstraklasy, ćwierćfinał [1/2]

Odcinek 1405 Pierwszy ważniejszy sprawdzian po powrocie do „bardziej polskiego” Lecha, miałem mieć w ostatnich dniach lutego, gdy podejmowaliśmy w 18. kolejce Jagiellonię Białystok. Mecz przebiegał tak, jak się tego spodziewałem, wyrównana walka, strzały białostoczan na naszą bramkę, całkiem inny obraz niż wtedy, gdy zostawiałem Kolejorza z grupą gwiazd europejskiego formatu. Mimo to szybko wyszliśmy na prowadzenie. W 16. minucie długie dośrodkowanie z prawego skrzydła wykorzystał schodzący do środka Jonatas, który głową wpakował piłkę do siatki. Brazylijczyk otrzymał kilka dni temu polski paszport i z pewnością dostanie ode mnie powołanie do reprezentacji. Przed przerwą podwyższyliśmy na 2:0, kiedy to Białas – najskuteczniejszy strzelec Lecha, również sprowadzony przeze mnie 2 lata temu, ale nie zdążyłem go sprawdzić w żadnym meczu – wykorzystał sytuację sam na sam i pokonał bramkarza płaskim strzałem w lewy róg bramki. Marcin był skuteczny również w 57. minucie w drugiej połowie zdobywając swojego drugiego gola w tym spotkaniu. Trzy trafienia rozbiły zespół z Białegostoku, który nie był już taki aktywny w swoich atakach i wyraźnie odpuścił mecz. Łatwo zdobyliśmy 3 punkty, ale pierwszy raz od dłuższego czasu widziałem w meczu Lecha wyrównaną walkę, co zdarzało się niezwykle rzadko. Najwyraźniej dominacja od 1 do 90 minuty minęła, a 30 strzałów na spotkanie długo nie obejrzymy. Data: 26.02.2028 Stadion: ul. Bułgarska, Poznań Widzów: 73 137 Sędzia: Marek Pazdan MoM: Marcin Białas (9) [Lech] Paunović – Frederiksen, Marchal, Woźniak, Cenić – Pereira, Leandro, Jonatas, Blacha (Żak 86’), Pietroń (Zelenka 58’) – Białas (Wróbel 70’) (2) Lech Poznań – (5) Jagiellonia Białystok 3:0 (2:0) [Jonatas 16’, Białas 34’, 57’] -Ekstraklasa [18/30]

Demrenfaris: http://img512.imageshack.us/img512/4599/lechi.jpg Odcinek 1404 Eliminacje do MŚ zaczną się jesienią, ale już odbyło się losowanie zespołów. Polska władowana została do drugiego koszyka, a znalazła się w grupie z takimi drużynami jak Francja, Słowacja, Islandia, San Marino i Mołdawia. Wydaje się, że nigdy nie było łatwiej za moich czasów. Jeszcze przed końcem stycznia rozegrałem kontrolny mecz z pierwszoligowym GKS Bełchatów, który walczy o powrót do Ekstraklasy. Po wielkich męczarniach udało się wygrać skromnie 2:1. [TOW] GKS Bełchatów – Lech Poznań 1:2 (1:1) [Kilinç 45’ – Białas 24’, Saryczew 46’] Data: 28.01.2028 Wraz z otworzeniem polskiego okienka transferowego, do Poznania przylecieli nowi gracze, którzy mieli zasilić Lecha. Tak jak zapowiedziałem byli to głównie Polacy, ale gdy brakowało kogoś naprawdę dobrego na daną pozycję to sięgnąłem po obcokrajowca. Na początku nie zaszalałem z wydaną sumą pieniędzy. Jedynie 20 tysięcy euro przelałem na konto Borussii Dortmund za defensywnego pomocnika Romualda Klimka. 18-letni Polak już wkrótce może stać się kluczową postacią w drużynie. Bardzo zależało mi na sprowadzeniu do siebie polskich bramkarzy, których zostawiłem w Milanie, a którzy będą grali kiedyś w reprezentacji. Dobrze wiemy jaki Polska ma problem z golkiperami w ostatnich latach, więc chcę mieć pieczę nad juniorami, przyszłością kraju. Wyciągnięcie Stanisława Sobolewskiego i Jerzego Nowickiego z Milanu nie było problemem. Włosi chętnie zgodzili się na podarowane im kwoty pieniężne. Za pierwszego wydałem 1,2 miliona euro, a za drugiego 3,3 miliona. W Mediolanie został jeszcze jeden z trójki polskich bramkarzy – Sławomir Bartos, ale 16-latek chce pozostać w swoim zespole. Z mojej byłej drużyny zabrałem jeszcze jednego Polaka – Aleksandra Rogalę, defensywnego pomocnika, za którego Włosi otrzymali 2,3 miliona euro. Po krótkich wojażach poza krajem, do Poznania wrócił Adrian Woźniak, środkowy obrońca z Nürnberg, który był wystawiony na listę transferową. Adrian niczym Bosacki, po epizodzie w Niemczech wraca do Lecha. Obrońca kosztował mnie tylko 1,6 miliona euro. Ostatnim w tym tygodniu, nieco droższym transferem okazał się Brazylijczyk z Augsburga – Leandro. Przez rozgrywającego stałem się uboższy o 7,75 miliona euro. [TOW] Lech Poznań – Sewastopol 2:0 (2:0) [blacha 30’, Wróbel 43’] Data: 2.02.2028 [TOW] CD Temuco – Lech Poznań 0:2 (0:1) [białas 44’, Filipczak 47’] Data: 8.02.2028 Kolejnym wzmocnieniem okazał się czeski rozgrywający Vladimir Zelenka ze Sloganu Liberec. Za zawodnika grającego lewą nogą, czyli takiego jakiego szukałem, zapłaciłem 300 tysięcy euro. [TOW] Rangers Talca – Lech Poznań 1:3 (0:2) [silva 90’ – Jonatas 32’, Białas 40’, Wróbel 51’] Data: 12.02.2028 Zapewne ostatnim transferem w tym sezonie był szwedzki środkowy obrońca z AIK – Michel Svensson, za którego przelałem na konto stołecznego klubu 1,3 miliona euro. [TOW] Universidad de Chile – Lech Poznań 2:1 (2:1) [Ruis 29’, Pinto 41’ – Pietroń kar. 11’] Data: 16.02.2028 [TOW] Lech Poznań – Bergedorf 4:0 (4:0) [Wróbel 3’, 10’, 16’, Pereira 4’] Data: 21.02.2028

Może zamiast code używaj quote? :> Nie będzie się tak rozjeżdżać i będzie czytelniejsze. Legia - ok, Pogoń - ok, ale Lech? o.O

Kake mógłbym sprowadzić i jeszcze mu kontrakt opłacić na kilka lat Odcinek 1403 Podsumowanie (styczeń): Ranking: 1. Meksyk (1859); 2. Brazylia (1811); 3. Argentyna (1649); 9. Polska (1359) Bilans spotkań (klub): - Bilans spotkań (reprezentacja): - Najlepszy strzelec (klub): - Najlepszy strzelec (reprezentacja): - Gole w sezonie: Marcin Białas – 17 goli Asysty w sezonie: Dawid Mazurkiewicz – 7 asyst Najwyższa średnia: Marcin Białas – 7,48 (27 występów) Ekstraklasa: 2. miejsce (9-7-1; 30:12; 34 pkt) [-1] Puchar Polski: odpadliśmy Puchar Ekstraklasy: ćwierćfinał (vs. Legia ?:? i ?:?) Kwalifikacje do ME: awans na ME Finanse: € 104 mln (+ 7,62 mln) Budżet transferowy: € 65 mln (100%) Budżet płacowy: € 1,75 mln (wydatki: 1,4 mln) Piłkarze Lecha w reprezentacji: brak Transfery (Świat): 1. René Bertrand (Lens) -> Inter za € 38,5 mln 2. Iván Fernández (Murcia) -> Birmingham za € 25 mln 3. Fabio Righetto (Mantova) -> Lyon za € 22,5 mln Transfery (Polska): 1. Jaime Santacruz (Lech Poznań) -> Arsenal za € 7,25 mln 2. Andrey Trushin (Lech Poznań) -> Ionikos za € 1,9 mln 3. Janusz Kubica (Jagiellonia) -> Pierikos za € 120 tys. Ligi zagraniczne: Anglia: Newcastle (+4) Francja: Marseille (+1) Niemcy: HSV (+2) Grecja: AEK (+0) Włochy: Roma (+2) Holandia: VVV (+6) Polska: Korona (+1) Portugalia: Leixoes (+7) Irlandia: - Rosja: - Szkocja: Rangers (+3) Hiszpania: Villarreal (+4) Szwecja: - Serbia: Borac (+5)

Marudy :P Demotywujecie człowieka Amicus: Przecież Lech coraz słabszy, odkąd pozbył się wszystkich juniorów, których pozyskałem jako zabezpieczenie na przyszłość. Z gwiazd dużego formatu zostało...dwóch piłkarzy. Odcinek 1402 „W moim sercu Lech” – taki tytuł książki trzymałem w dłoniach, gdy leciałem samolotem z Mediolanu do Poznania. Po przeczytaniu po raz setny historii Kolejorza przed sukcesami, które nastąpiły od 2008 roku, wiedziałem że tytuł bardzo pasuje do mojej osoby. Znużony byciem cały czas w centrum zainteresowania, po cichu wylądowałem na Ławicach, bez żadnego medialnego szumu, czy rozentuzjazmowanego tłumu kibiców odzianych w niebiesko-białe barwy. Poznań był dla mnie bardzo szczególnym miejscem, w którym zawsze czułem się doskonale, gdy na każdym kroku czuć było pasję i przywiązanie kibiców do Lecha. Tutaj ludzie nie potrzebowali meczu, żeby chodzić po ulicach w koszulkach i szalikach Kolejorza. Dla mnie byli najlepszymi kibicami na świecie, bez których klub już dawno by nie istniał, gdy nękany długami staczał się na dno. Pierwsze co zrobiłem po wylądowaniu, zadzwoniłem po bliskiego mi przyjaciela Piotrka Reissa, trenera Ghany, który odpoczywał w Poznaniu przed rozgrywkami PNA w Egipcie, a który mógł mnie niezauważonego przewieźć do mieszkania. W ukryciu dostałem się do domu bez trudu unikając spojrzeń ciekawskich sąsiadów wlepionych oczami w szklane telewizory. Zaprosiłem Reissa do siebie, a rozmowa z żywą legendą Lecha ciągnęła się do białego rana. Z resztą nie na pogawędce się skończyło, bo trzeba było odkurzyć dawno nieużywany barek z trunkami wysokoprocentowymi. Mimo że podjąłem już decyzję o ponownym podjęciu pracy w Poznaniu, Piotrek jeszcze bardziej utwierdzał mnie w przekonaniu, że Lech to wspaniały klub. Kilkakrotnie prosiłem go, by został moim asystentem, ale za każdym razem grzecznie odmawiał zasłaniając się odpowiedzialną pracą w Ghanie i jako asystent trzeciej drużyny na świecie – Napoli. Zawsze jednak dodawał, że będzie mi służył radą w trudnych chwilach i mogę na niego polegać. Następnego dnia, z szalikiem Lecha zawieszonym na szyi, poszedłem piechotą na Bułgarską. Z każdym kolejnym pokonanym metrem dołączali do mnie kibice, którzy pytali co u mnie, co zamierzam i dlaczego jestem w Poznaniu, skoro sezon we Włoszech w pełni. Znany byłem z tego, że utrzymuję bliski kontakt z fanami mojej drużyny, więc chętnie włączałem się w pogawędki na temat zaistniałej sytuacji. Nie było sensu tego dłużej ukrywać, wyjawiłem wszystkim prawdę i obserwowałem jak w ciągu kilku chwil kibice chwycili za telefon i powiadamiali znajomych. Gdy dochodziliśmy do stadionu, pięknie prezentującego się w styczniowym słońcu, szedłem już na czele kilkunastotysięcznej armii Kolejorza. Usta same składały się do uśmiechu, kiedy czułem za plecami nasilającą się Wiarę Lecha. – Ha, a miało być bez rozgłosu – powiedział prezes Kadziński wychodząc nam naprzeciw. Kibiców wpuszczono na trybuny, gdzie mogli rozgrzać się dopingiem przed treningiem pierwszej drużyny. Ja w tym czasie poszedłem do swojego dobrze mi znanego gabinetu, gdzie miałem pracować przez najbliższe cztery lata. O warunkach kontraktu nawet nie dyskutowałem, prezes doskonale mnie znał, ja jego, więc dogadaliśmy się w pięć minut. Idąc na trening w towarzystwie Kadzińskiego i asystenta Jarolima, ogłosiłem że dalej będę realizował swój pomysł sprzed dwóch lat o polonizowaniu Lecha do granic możliwości. Czeski współpracownik popatrzył na mnie z niepokojem, ale szybko dodałem, że nie będzie to dotyczyło sztabu szkoleniowego, na co David głośno odetchnął z ulgą. Zdawałem sobie sprawę z tego, że samymi Polakami niczego nie osiągnę, dlatego zatrudnienie w Poznaniu kilku obcokrajowców, których będę sprzedawał później z zyskiem. Jeśli o pieniądze chodzi, to w tej sprawie spotkałem się z księgowym. Uspokoił mnie, gdy pokazał mi stan konta, a na nim aż 105 milionów euro. Ścięło mnie z nóg, bo chyba nigdy Lech nie był tak bogaty. Na transfery prezes udostępnił mi 65 milionów euro, jak sam powiedział, tak po znajomości. Dopiero teraz miałem w Poznaniu prawdziwe El Dorado, z którego byłem zadowolony.

Odcinek 1401 Moja kariera nabrała w ostatnich latach niesamowicie szybkiego tempa. Kluby zmieniałem jak rękawiczki, bo nigdzie nie czułem się tak dobrze, jak w Poznaniu. Zaaranżowałem spotkanie z Lechem przy Bułgarskiej, gdzie Milanem gładko rozjechałem polski zespół 5:1. Trener Fornalik kończył teraz karierę i sparing z moją drużyną był jego pożegnalnym meczem. Po ostatnim gwizdku zostałem zaproszony wraz z piłkarzami na uroczystą kolację związaną z trenerem i jego odejściem na emeryturę. Prezes Kolejorza – Kadziński, wziął mnie na stronę i powiedział kilka ciepłych słów na temat mojej pracy we Włoszech. Naszą rozmowę zakończył jednak pytaniem, czy nie chciałbym po raz czwarty pomóc swojemu ukochanemu klubowi w walce o najwyższe trofea. Andrzej doskonale mnie znał, wiedział że jak poprosi mnie o takie wyświadczenie przysługi, to ja bez wahania się zgodzę. Z drugiej strony miałem już podpisany kontrakt z Milanem, w którym również dobrze się czułem. Przez resztę wieczoru rozmawiałem z ludźmi związanymi bezpośrednio z Lechem. Okazało się, że realizują mój pomysł, na który wpadłem 2 lata temu i zatrudniają głównie Polaków stawiając również na swoich wychowanków. Nie było sensu tego ukrywać. Mam już 50 lat, więc życie się dopiero dla mnie zaczyna. Wszystko wygląda na to, że karierę zakończę tam, gdzie ją zacząłem – w Lechu Poznań.

Teoretycznie mam, bo niedługo trener Lecha kończy karierę A co?

Odcinek 1400 Podsumowanie (grudzień): Ranking: 1. Meksyk (1859); 2. Brazylia (1811); 3. Argentyna (1649); 9. Polska (1359) Bilans spotkań (klub): 4 (2-2-0) 7:2 Bilans spotkań (reprezentacja): - Najlepszy strzelec (klub): Dimitris Kontopoulos – 2 gole Najlepszy strzelec (reprezentacja): - Gole w sezonie: David Sagna – 10 goli Asysty w sezonie: Karlsson i Tulli – 6 asyst Najwyższa średnia: Sal Erhan – 7,35 (17 występów) Serie B: 1. miejsce (16-3-1; 41:7; 51 pkt) [+9] Coppa Italia: 1. runda (vs. Catania 1:1 i ?:?) Kwalifikacje do ME: awans na ME Finanse: € - 8,96 mln (- 3,65 mln) Budżet transferowy: € 4,6 mln (20%) Budżet płacowy: € 3,62 mln (wydatki: 3,34 mln) Piłkarze Milanu w reprezentacji: brak Transfery (Świat): 1. Dmitry Lutsenko (CSKA) -> Zenit za € 2,1 mln 2. Dmitry Abdurakhmanov (Zenit) -> Rubin za € 1,9 mln 3. Sergey Bazaev (Tom) -> Spartak Nalczyk za € 1,3 mln Transfery (Polska): brak Ligi zagraniczne: Anglia: Newcastle (+6) Francja: Marseille (+3) Niemcy: HSV (+2) Grecja: AEK (+1) Włochy: Roma (+4) Holandia: VVV (+6) Polska: Korona (+1) Portugalia: Leixoes (+6) Irlandia: mistrz – Drogheda Utd (+9); puchar – Waterford Rosja: mistrz – Dynamo Moskwa (+1) Szkocja: Inverness (+1) Hiszpania: Barcelona (+0) Szwecja: mistrz – Djurgården (+10); puchar – Elfsborg Serbia: Borac (+5)

Odcinek 1399 Transfer Sagny jest już przesądzony, a ja muszę teraz szukać jego następcy. Uznałem, że Dadasiewicz nadawałby się na te ostatnie pół roku w Serie B, ale gdy przedstawiłem ofertę Polakowi, to… wyśmiał mnie i powiedział, że nie będzie przechodził do takiego klubu jak Milan. Cztery dni później graliśmy z Avellino. Typowy outsider bez perspektyw bronił się przed spadkiem, co nie wychodziło mu za dobrze. W 18. minucie bramkarza gospodarzy pokonał Kontopoulos. Wystarczyło 11 minut, by na tablicy widniał wynik 2:0, a obok Greka nazwisko Moreta. Ponad 10 tysięcy widzów gwizdało niezależnie od tego, czy przy piłce byliśmy my, czy nasi rywale. Nie dziwię im się, gdy oglądają beznadziejną grę swoich piłkarzy, którzy w 60. minucie doprowadzają do straty trzeciego gola. 3 minuty później na listę strzelców wpisał się Horn, który ostatnio kilka razy uciekał do gazet z płaczem, że nie gra w podstawowym składzie. Nie będę regularnie wystawiał 22-latka, który nie chce strzelać dla mnie goli. Rywale uratowali honor i na otarcie łez zdobyli bramkę w 92. minucie przy dużym udziale mojego bramkarza. Gonçalves przez przypadek podał piłkę do nadbiegającego Mondina, który płaskim strzałem wpakował futbolówkę do siatki. Data: 18.12.2027 Stadion: Partenio, Avellino Widzów: 10 431 Sędzia: Angelo Di Cicco MoM: Dimitris Kontopoulos (8) [Milan] Gonçalves – Parker, Perini (Wagner 45’), Kontopoulos, Ferrara – Moret, Tulli, Mikulić, Dori, Sagna (Bertrand 45’) – Erhan (Horn 60’) (19) US Avellino – (1) AC Milan 1:4 (0:2) [Mondin 90’+2’ – Kontopoulos 18’, Moret 29’, Erhan 60’, Horn 63’] -Serie B [19/42] Rundę jesienną kończyliśmy meczem z ósmą Ravenną. Zawodnicy myślami byli już na urlopach, dlatego emocji trochę brakowało. Na szczęście gole padały. W 39. minucie bramkarza gości pokonał Mikulić i do szatni schodziliśmy prowadząc 1:0. Rywale wcale nam nie zagrażali, więc nie musieliśmy dodatkowo się pocić i tracić siły. Drugie trafienie dołożyliśmy 9 minut przed końcem, a bramka była autorstwa Rosiego. Rundę zakończyliśmy w pięknym stylu, przegrywając tylko jeden mecz i tracąc tylko 7 goli. Data: 29.12.2027 Stadion: San Siro, Mediolan Widzów: 58 315 Sędzia: Matteo Defendi MoM: Vladimir Mikulić (8) [Milan] Gonçalves – Parker, Perini, Kontopoulos, Ferrara – Moret, Erhan, Mikulić (Gazzi 76’), Sabev, Sagna (Tulli 45’) – Karlsson (Rosi 76’) (1) AC Milan – (8) Ravenna Calcio 2:0 (1:0) [Mikulić 39’, Rosi 81’] -Serie B [20/42]

Odcinek 1398 Mistrzostwa Europy zostaną rozegrane w Danii, dlatego wybrałem się prezesem PZPN do Kopenhagi na losowanie grup. Mogło być lepiej, ale trzeba się cieszyć tym co jest, bo o awans do ćwierćfinału zagramy z Walią, Grecją i Portugalią. Powoli kończyła się jesienna runda we włoskiej Serie B. W 18. kolejce pojechaliśmy do Cagliari, gdzie celem było zdobycie 3 punktów. Rywale zaprezentowali jednak krajowy, pasywny futbol, który nie zakładał zdobywania goli. Skończyło się na nudnym 0:0, z którego i ja nie byłem zadowolony. Zwycięstwo i komplet punktów były na wyciągnięcie ręki, ale sami zaprzepaściliśmy swoją szansę. Data: 11.12.2027 Stadion: Sant’Ellia, Cagliari Widzów: 20 279 Sędzia: Davide Falcone MoM: Luigi Ballini (8) [Cagliari] Gonçalves – Parker, Filipović, Obinna (Burke 73’), Ferrara – Moret, Tulli (Rosi 45’), Mikulić (Gazzi 73’), Sabev, Sagna – Erhan (9) Cagliari Calcio – (1) AC Milan 0:0 -Serie B [18/42] W 1. rundzie Coppa Italia miałem okazję przekonać się na własne oczy, czy poziom między Serie A a Serie B jest naprawdę duży. Podejmowaliśmy u siebie Catanię, która regularnie gra w europejskich pucharach, więc rywal był dla nas wymagający. Na szczęście los nam sprzyjał i już w 2. minucie prowadzenie dał nam Kontopoulos. Przeciwnik nie dawał za wygraną co skończyło się wyrównaniem w 34. minucie przez Mercuriego. Od 6. minuty graliśmy w 10 po tym jak czerwoną kartkę dostał Parker, dlatego mocno spuściliśmy z tonu i ograniczaliśmy ataki. Mecz stał się niezwykle nudny i zakończył wynikiem 1:1, bardziej korzystnym dla pierwszoligowców. Data: 15.12.2027 Stadion: San Siro, Mediolan Widzów: 79 759 Sędzia: Giampaolo Mariani MoM: Raffaele Mercuri (8) [Catania] Gonçalves – Parker (cz. k. 6’), Perini, Kontopoulos, Ferrara – Moret (Obinna 6’), Erhan (Tulli 45’), Mikulić, Sabev (Dori 66’), Sagna – Karlsson (SB) AC Milan – (SA) Calcio Catania 1:1 (1:1) [Kontopoulos 2’ – Mercuri 34’] -Coppa Italia, 1. runda [1/2]

Odcinek 1397 Wolfsburg wygrał z Lechem 3:0, więc wygląda na to, że Kolejorz nie awansuje nawet do Pucharu UEFA. Podsumowanie (listopad): Ranking: 1. Meksyk (1947); 2. Brazylia (1774); 3. Włochy (1641); 11. Polska (1198) Bilans spotkań (klub): 5 (4-0-1) 9:2 Bilans spotkań (reprezentacja): 2 (2-0-0) 6:2 Najlepszy strzelec (klub): Rosi i Erhan – 2 gole Najlepszy strzelec (reprezentacja): Piotr Dadasiewicz – 2 gole Gole w sezonie: David Sagna – 10 goli Asysty w sezonie: Daniel Karlsson – 5 asyst Najwyższa średnia: David Sagna – 7,39 (18 występów) Serie B: 1. miejsce (14-2-1; 35:6; 44 pkt) [+6] Coppa Italia: 1. runda (vs. Catania ?:? i ?:?) Kwalifikacje do ME: awans na ME Finanse: € - 5,3 mln (- 4,33 mln) Budżet transferowy: € 4,6 mln (20%) Budżet płacowy: € 3,62 mln (wydatki: 3,34 mln) Piłkarze Milanu w reprezentacji: Transfery (Świat): 1. Håvard Holt (Elfsborg) -> Malmö za € 1,3 mln 2. Henrik Axelsson (Hammarby) -> Malmö za € 675 tys. 3. Richard Blanc (Marseille) -> Nancy za € 550 tys. Transfery (Polska): brak Ligi zagraniczne: Anglia: Man Utd (+0) Francja: Marseille (+3) Niemcy: HSV (+3) Grecja: Aris (+1) Włochy: Roma (+1) Holandia: VVV (+5) Polska: Korona (+2) Portugalia: Leixoes (+5) Irlandia: mistrz – Drogheda Utd (+9); puchar – Waterford Rosja: mistrz – Dynamo Moskwa (+1) Szkocja: Inverness (+5) Hiszpania: Villarreal (+4) Szwecja: mistrz – Djurgården (+10); puchar – Elfsborg Serbia: Borcza (+0)

Mhm Nim się obejrzysz, to wyjdziesz z grupy i będziesz walczył o finał :P

Odcinek 1396 W rewanżu na Ukrainie nie mogliśmy czuć się spokojnie, bo rywale za wszelką cenę chcieli awansować, więc walka trwała u nich przez całe 90 minut. Ten jeden gol zdobyty przez Ukraińców pozostawiał im wielką nadzieję na sukces. Skrobacz wespół z obroną musiał strzec polskiej bramki przed najazdami tubylców. Cieszyłem się, że wszystko szło zgodnie z planem. Ukraina robiła swoje, my swoje i pierwsza połowa zakończyła się wynikiem 0:0 – jak dla mnie idealnym. W jeszcze lepszym humorze byłem w drugiej połowie, gdy już w 48. minucie sędzia podyktował rzut wolny przed polem karnym gospodarzy, a do piłki podszedł Gancarczyk. Doświadczony obrońca huknął z prawej nogi, a piłka wleciała pod poprzeczkę! Ukrainę dobiliśmy ciosem w 66. minucie. Mocny strzał z zaskoczenia Wojtka Maliszewskiego odebrał ostatnią nadzieję naszym wschodnim rywalom, którzy mieli już prawo odpuścić sobie ten mecz. Ale Ukraina chciała się godnie pożegnać i znowu zdobyła honorowego gola. W 83. minucie Skrobacza pokonał Samoilov, co jednak nie miało już znaczenia. Wielka impreza znowu z udziałem Polaków! A teraz mam nadzieję, że osiągniemy więcej niż tylko wyjście z grupy. Data: 24.11.2027 Stadion: NSC Olympiyskyi, Kijów Widzów: 82 999 Sędzia: Anthony Freeman (ENG) MoM: Hubert Wojciechowski (8) [Polska] Skrobacz – M. Pazdan (Berisha 45’), Fedoruk, Gancarczyk, Woźniak – Żuk, W. Maliszewski, Topolski, Wojciechowski, Dadasiewicz (Santacruz 68’) – W. Pazdan (Saryczew 68’) (UKR) Ukraina – (POL) Polska 1:2 (0:0) [samoilov 83’ – Gancarczyk 48’, W. Maliszewski 66’] -Baraże do ME [2/2] Miesiąc kończyliśmy 3 dni później meczem z outsiderem Venezią. Wszystko wróciło do normy, Erhan pojawił się w pomocy, Karlsson na szpicy ataku, a Sagna w końcu zdobył gola i grał tak jak dawniej. Po kwadransie gry prowadziliśmy 1:0 właśnie po trafieniu francuskiego rozgrywającego, a drugiego gola dołożyliśmy dopiero w drugiej połowie, która bardziej obfitowała w emocje od swojej poprzedniczki. W 57. minucie Mikulić uderzył z ostrego kąta, ale zaskoczył tym sposobem bramkarza gości i podwyższył na 2:0. Wprowadzenie na boisko Rosiego okazało się dobrym ruchem i Włoch ustalił wynik spotkania w 63. minucie. Mogliśmy wygrać o wiele więcej, ale zabrakło zimnej krwi w kluczowych sytuacjach, które zwykle marnowaliśmy. Liczą się te ciężko wywalczone 3 punkty. Data: 27.11.2027 Stadion: San Siro, Mediolan Widzów: 57 427 Sędzia: Andrea Grimaldi MoM: Vladimir Mikulić (8) [Milan] Gonçalves – Parker, Filipović, Obinna (Burke 72’), Ferrara – Moret, Erhan, Mikulić, Sabev (Dori 72’), Sagna – Karlsson (Rosi 45’) (1) AC Milan – (16) SSC Venezia 3:0 (1:0) [sagna 15’, Mikulić 57’, Rosi 63’] -Serie B [17/42]

Odcinek 1395 Tydzień przed meczem z Ukrainą pojawiłem się w Poznaniu, gdzie zaplanowałem zgrupowanie z reprezentacją Polski. Dobrze mi znany stadion Lecha przy Bułgarskiej był dla mnie i moich piłkarzy wymarzonym ośrodkiem do trenowania przed trudnym dwumeczem ze wschodnimi sąsiadami. W dniu pojedynku spakowaliśmy swoje rzeczy do autokaru i pojechaliśmy do Chorzowa, wyciszeni, wyluzowani, doskonale wiedzący co mamy robić. Mecz od razu ułożył się pod nasze dyktando. Goście nie mieli większych szans w starciu z nami, co udowodniliśmy w 36. minucie zdobywając pierwszego gola. Waldemar Pazdan cudem uniknął spalonego i bez zastanowienia wpakował piłkę do siatki gości. Z wynikiem 1:0 zeszliśmy do szatni, ale zadowoleni z tego powodu nie byliśmy. Do osiągnięcia pełni sukcesu brakowało nam jeszcze wiele. Pierwsza akcja w drugiej połowie zakończyła się od razu przepiękną bramką 33-letniego Dadasiewicza, którego większość Polaków już dawno skreśliła. Piotrek, darzony przeze mnie ogromnym zaufaniem i szacunkiem, przerósł samego siebie w 59. minucie, kiedy to jego 30-metrowy strzał z dystansu wleciał w samo okienko ukraińskiej bramki! Rozgrywający znalazł się na ustach wszystkich kibiców, a przez kolegów z reprezentacji był noszony na rękach. Pod koniec meczu straszył nas Kucherenko, który w końcu dobił swego i 3 minuty przed końcem pokonał Skrobacza mocnym uderzeniem na długi słupek. Wynik spotkania ustalił lewy obrońca Adamczyk, który w 89. minucie wykorzystał rzut karny, doskonały prezent od naszych rywali. Z niecierpliwością czekamy na rewanż. Data: 20.11.2027 Stadion: Śląski, Chorzów Widzów: 44 999 Sędzia: Michele Ricciardella (ITA) MoM: Piotr Dadasiewicz (9) [Polska] Skrobacz – M. Pazdan, Fedoruk (Adamczyk 45’), Gancarczyk, Woźniak – Żuk, M. Maliszewski, Topolski, Wojciechowski (Mietlicki 69’), Dadasiewicz – W. Pazdan (M. Maliszewski 69’) (POL) Polska – (UKR) Ukraina 4:1 (1:0) [W. Pazdan 36’, Dadasiewicz 46’, 59’, Adamczyk kar. 89’ – Kucherenko 87’] -Baraże do ME [1/2] Ponownie Milan musiał spocząć w rękach asystenta, który miał do dyspozycji jeszcze bardziej okrojony skład. Kilku nowych piłkarzy dołączyło do swoich reprezentacji, więc pojawił się problem ze skompletowaniem jedenastki na mecz z 20. Pescarą. Na szczęście wszystko udało się zapiąć na ostatni guzik, a i wynik w całości mnie zadowolił. Dzięki ładnej bramce Rosiego w 22. minucie i trafieniu Ferrary z 40. minuty, wygraliśmy 2:0 utrzymując wysoką przewagę nad 2. miejscem. Data: 21.11.2027 Stadion: San Siro, Mediolan Widzów: 57 601 Sędzia: Matteo Danesi – czwarty mecz z rzędu? :| Podejrzane… MoM: Roberto Ferrara (8) [Milan] Larrea – Marie, Perini, Ferrara, Burke – Moret, Sagna, Mikulić (Gazzi 76’), Tulli, Rossi – Rosi (Horn 57’) (1) AC Milan – (20) Pescara Calcio 2:0 (2:0) [Rosi 22’, Ferrara 40’] -Serie B [16/42]